Σεπτέμβριος...

Μπήκε ο Σεπτέμβριος και πλέον αρχίζουμε να ξοφλάμε απ’ τους λογαριασμούς του καλοκαιριού. Γιατί, πώς να το κάνουμε; Είναι κι αυτό ένα άγχος που μας βασάνιζε τις νύχτες μαζί με τη ζέστη: πλησίαζαν οι διακοπές κι εμείς ήμασταν υποχρεωμένοι (με το ζόρι) να περάσουμε καλά!

Τώρα, από μακριά ξεπροβάλει η ελευθερία του να μην πρέπει να σκεφτείς πού θα πας διακοπές... Ο Σεπτέμβριος, πάντα, παριστάνει πως είναι μια καινούργια αρχή. Πως θα τα βάλει όλα στη θέση του: θα στείλει τα παιδιά σχολείο, θα μας δώσει προαγωγή και αύξηση, θα μας αγοράσει όμορφα χειμωνιάτικα ρούχα, θα ηρεμήσει τα νεύρα μας, θα φτιάξει τις σχέσεις μας με τους άλλους...

Κάνει πως είναι μια ανάπαυλα ο Σεπτέμβριος. Μια γραμμή εκκίνησης ενός αγώνα αντοχής που χρειάζεται γερά πόδια και ηθικό ακμαίο! Τα έχουμε;