Κυριακή, Αυγούστου 30

Μπουρδελότσαρκες... Β' Σφαξ (Ο "φουντουκοθραύστης")

Πάντα κατσάρωνε τις τρίχες του μουνιού της. Έβαζε ρουζ στα κάτω χείλη και κοκκινάδι στην πίσω τρύπα της - "φουντουκοθραύστη" την έλεγε!
Δεν ήταν λίγες οι φορές που κι η ίδια μούσκευε σα γελάδα! Τρίχα δεν έμενε στεγνή...
Υπήρχαν και μερικοί πελάτες ... αυνανιστές ως το κόκκαλο! Τους αποζημίωνε και με το παραπάνω. Τους τραβούσε "βασιλική μαλακία"...


Παρασκευή, Αυγούστου 28

Μπουρδελότσαρκες... Α' Πειραιάς (Η "λιχουδιάρα"!)

Σκατοεπάγγελμα κι αυτό... Δυο χρόνια στην πιάτσα και κοντεύω να ξεχάσω για ποιο λόγο κουβαλάω πάνω μου το μουνί!
Παράξενοι που γίναν οι πελάτες τελευταία...
"Να γαμήσω; Μπα! Ρούφηξέ τον μου καλύτερα!" σου λένε.
Σάββατο απόψε κι έχω ήδη κατεβάσει δώδεκα φερμουάρ. Κι έχω και τις άλλες να με φωνάζουν "λιχουδιάρα"...
Το μόνο καλό είναι πως έρχονται σε μένα πριν πάνε με τις γυναίκες και τις γκόμενές τους. Δεν γουστάρω, γαμώ τη μου, να ρουφάω τα υπολείμματα των άλλων...


Τετάρτη, Αυγούστου 26

Παραπονεμένα λόγια... (Σμύρνη 1922)

Ο Βενιζέλος φαινόταν τυφλωμένος από την απατηλή λάμψη της Σμύρνης. Τα λαμπρά κτίριά της, την πνευματική της ζωή, το φιλόδοξο και ολοκαίνουργιο πανεπιστήμιό της..
Είχε την ανεδαφική προσδοκία πως η πόλη, ως λιμάνι πλέον του ελληνικού κράτους θα παρέμενε, τάχα, οικονομικός πνεύμονας της Μικράς Ασίας.
Όλ' αυτά τον έκαναν, ίσως, να παραβλέψει αρκετούς άλλους κρίσιμους παράγοντες:
α) Η γεωφυσική διαμόρφωση της δυτικής Μ. Ασίας δεν επέτρεπε τη χάραξη φυσικών συνόρων που θα εξασφάλιζαν αποτελεσματική άμυνα. Μακροπρόθεσμα θα ήταν δυσβάσταχτο ή, καλύτερα, εντελώς ανέφικτο να διατηρηθεί ο έλεγχος της περιοχής πολεμώντας διαρκώς με την Τουρκία.
β) Η Σμύρνη όφειλε την οικονομική της ακμή στο γεγονός ότι αποτελούσε την βασική έξοδο της Μ. Ασίας στο Αιγαίο. Αν μετατρεπόταν σε "ελληνικό λιμάνι" τα δεδομένα θα άλλαζαν. Η εθνικιστική Τουρκία θα διέθετε απέραντη ακτογραμμή και πολλές επιλογές ανάπτυξης άλλων λιμανιών. Η Σμύρνη θα παράκμαζε όπως η Ερμούπολη της Σύρου και, εν μέρει, η Θεσσαλονίκη.
Βέβαια, η εκ των υστέρων κριτική είναι εύκολη. Όμως τώρα, έστω και μετά από 80 χρόνια, μπορούμε να πούμε πως εκείνη την εποχή υπήρχαν κάποιοι εφικτότεροι για την πατρίδα μας στόχοι:
α) Η Δυτική Θράκη, έστω και χωρίς την Κωνσταντινούπολη, μπορούσε να ενσωματωθεί πολιτικά και στρατιωτικά στον εθνικό κορμό.
β) Η Βόρειος Ήπειρος θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την Ιταλία, τη στιγμή, μάλιστα, που θα εξέλιπε ο ελληνοϊταλικός ανταγωνισμός στη Μ. Ασία.
γ) Την Κύπρο είχαν ήδη υποσχεθεί οι Άγγλοι στον Κωνσταντίνο (Οκτώβριος 1915) με μοναδικό όρο να ενισχύσει η Ελλάδα τη Σερβία. Οι Άγγλοι σίγουρα δεν θα την αρνιόταν και στο Βενιζέλο το 1919...


Τρίτη, Αυγούστου 25

Ο "αστυνόμος Μπέκας" βρήκε τον ένοχο!


Ο Καραμανλής αφού πέταξε με ελικόπτερο πάνω απ' την κα(η)μμένη Αττική, αφού επισκέφθηκε τρεις φορές το Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής, αφού μίλησε προσωπικά με τους χειριστές των πυροσβεστικών αεροπλάνων, αφού μελέτησε χάρτες, εγχειρίδια και καζαμίες τον ξετρύπωσε το λαγό απ' τη φωλιά του!
Είναι να μην το 'χεις το άτιμο το χάρισμα...


Δευτέρα, Αυγούστου 24

Δεν φταίει "η κακιά μας η μοίρα"!



Η καταστροφή είναι τεράστια, ανυπολόγιστη.. Και φέρνει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της "κυβέρνησης Καραμανλή"!
Η φωτιά ξεκίνησε το βράδυ της Παρασκευής σε μια ρεματιά μεταξύ Σέσι και Γραμματικού. Επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις και κάτοικοι της περιοχής την κράτησαν όλη τη νύχτα υπό έλεγχο. Η ηγεσία, όμως, της πυροσβεστικής υποτίμησε τον κίνδυνο κι αντί να στείλει αεροπλάνα απ' τις 6 το πρωί του Σαββάτου το έκανε με 2 ώρες καθυστέρηση! Ήταν πλέον αργά...
Από τη στιγμή εκείνη το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο:
- Το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως επιλέγει να δημιουργήσει δύο τεχνητές αντιπυρικές ζώνες για να μην περάσει η φωτιά σε Ανθούσα και Νέα Μάκρη. Έτσι μένουν αβοήθητοι οι κάτοικοι των περιοχών Παλλήνης, Πικερμίου, Διονύσου, Γραμματικού και Δροσιάς. Αργότερα ο αέρας αλλάζει κατεύθυνση, οι αντιπυρικές ζώνες καταρρέουν, καίγονται τα πάντα...
- Η κυβέρνηση για να μην κατηγορηθεί για πλημμελή αντιπυρική προετοιμασία καθυστερεί σκόπιμα να ζητήσει βοήθεια απ' το εξωτερικό. Το έκανε το Σάββατο και η βοήθεια έφτασε Κυριακή και Δευτέρα... Η μεγάλη πλάκα ήταν όταν οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Ρώσο συγκυβερνήτη του κυπριακού πυροσβεστικού αεροπλάνου επειδή πριν από δύο χρόνια δούλευε στη χώρα μας και είχε οικονομικές εκκρεμότητες με το Δημόσιο! Απίστευτο;
- Απ' τα 2.000 άτομα που υπηρετούν στις πυροσβεστικές υπηρεσίες της Αττικής στη μάχη με τις φλόγες χρησιμοποιήθηκαν μόνο 390. Εξ αυτών πολλοί παρέμειναν αδικαιολόγητα στην περιοχή της Μαγούλας. Οι άδειες κάποιων πυροσβεστών (μα είναι δυνατών να δίνονται καλοκαιριάτικα άδειες σε πυροσβέστες;) ανακλήθηκαν Κυριακή βράδυ!
Ας προσθέσουμε σε αυτά και:
- τον ανοιχτό ανταγωνισμό Παυλόπουλου-Μαρκογιαννάκη που εκδηλώθηκε ακόμη και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες!
- την ευθύνη των Δασικών Υπηρεσιών που λειτουργούν ως μηχανισμοί πλουτισμού των γαλάζιων μεγαλοστελεχών με τη γνωστή φάμπρικα του αποχαρακτηρισμού των δασικών εκτάσεων.
- την τακτική του Σουφλιά να νομιμοποιεί τις οικοπεδοποιήσεις και ανοικοδομήσεις των δασικών εκτάσεων.
- την πρόσληψη χιλιάδων αργόσχολων "γαλάζιων παιδιών" σε Δήμους, ΔΕΗ, αγροφυλακή, υπουργεία κλπ αντί να ενισχυθούν τα σώματα των δασοφυλάκων και εποχικών πυροσβεστών...
- την απογύμνωση της Πυροσβεστικής από δεκάδες έμπειρους και ικανούς αξιωματικούς που δεν ήταν αρεστοί στην κυβέρνηση Καραμανλή. Θυμίζω πως επί ΠΑΣΟΚ αρχηγός της Πυροσβεστικής ήταν ο νεοδημοκράτης Σούρλας!
- την παροιμιώδη και διαχρονική κακοδαιμονία της απουσίας στρατηγικού σχεδιασμού, συντονισμού και συνεννόησης των διαφόρων υπηρεσιών του ελληνικού κράτους.
Κι ο Καραμανλής το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να ... επικοινωνιολογεί! Να πετάει με ελικόπτερα πάνω απ' τις φωτιές δείχνοντας με το "στιβαρό του χέρι" τις εστίες των πυρκαγιών, να επισκέπτεται τα γραφεία της Πυροσβεστικής μελετώντας βαθυστόχαστα χάρτες που δεν κατανοεί, να απαλλάσσει των ευθυνών του κάθε υπουργό και κρατικό/κομματικό παράγοντα, να συσκέπτεται στου Μαξίμου για τη διανομή δεκαχίλιαρων απ' το πουγκί του άδειου κρατικού ταμείου...
Το μόνο παρήγορο στην όλη ιστορία ήταν πως ο στρατός πρόλαβε να απομακρύνει τα αντιαεροπορικά συστήματα απ' το Γραμματικό. Φαντάζεστε να ενεργοποιούνταν κατά λάθος οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι και με τα ενσωματωμένα ραντάρ τους να κυνηγούσαν στον αέρα τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα;

Κυριακή, Αυγούστου 23

Μπουχέσα...


- Γιατί δεν ζητάς από τον Πούτιν να σου στείλει και φέτος πυροσβεστικά αεροπλάνα; Μήπως χάλασε η μαφιόζικη "τακιμιά" με τους αγωγούς;
- Πότε θα ξαναρχίσεις να μοιράζεις δεκαχίλιαρα απ' το κρατικό πουγκί για να βουλώσεις τα στόματα;
υ.γ.: για τις ευθύνες του κρατικού μηχανισμού και του υπερυπουργού σου του Σουφλιά, θα τα πούμε μετά τις φωτιές...

Παρασκευή, Αυγούστου 21

Το "βρόμικο '89" της ελληνικής Αριστεράς!





Όλοι είχαμε ταυτίσει το "βρόμικο '89" με την κυβερνητική συνεργασία του ενιαίου τότε "Συνασπισμού" αρχικά με τη Δεξιά στα πλαίσια της "κυβέρνησης Τζανετάκη" και στη συνέχεια με τον δικομματισμό (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) στην "οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα".
Λιγότερο γνωστή είναι η συμμετοχή της τότε ενιαίας Αριστεράς στις μίζες της Ζίμενς, που, ευτυχώς, ήρθαν στην επιφάνεια με τις πρόσφατες δηλώσεις Κοροβέση.
Προσωπικά θυμάμαι ότι τότε βούιζαν όλες οι κομματικές οργανώσεις πως τα δυο μεγάλα κόμματα είχαν πάρει από 200 εκατ. και ο Συνασπισμός 100! Το επιχείρημα ήταν πως "την περίοδο αυτή κάναμε συνεχώς εκλογές και τα έξοδα είναι πολλά"!
Σας θυμίζω λίγο το χρονικό των συμβάσεων εκείνης της περιόδου:
Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1989 συγκροτείται η κυβέρνηση Ζολώτα με αναπληρωτή υπουργό Οικονομίας το στέλεχος του ΣΥΝ Γ. Δραγασάκη (οι Ν. Κωνσταντόπουλος και Φ. Κουβέλης ήταν υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, αντίστοιχα, στην προηγούμενη κυβέρνηση Τζανετάκη).
Τον Δεκέμβριο του 1989 υπογράφεται μεταξύ του ΟΤΕ και των εταιρειών Ζίμενς-Ιντρακόμ (σύμπραξη) σύμβαση ύψους 4,5 δις δρχ. για την αγορά ψηφιακών δικτύων.
Τον επόμενο μήνα (Ιανουάριος 1990) υπογράφεται με τις ίδιες εταιρείες νέα σύμβαση ύψους 27 δις δρχ. για την προμήθεια 470.000 ψηφιακών παροχών προς τον ΟΤΕ! Στο σημείο αυτό αρχίζουν να οργιάζουν οι φήμες για χρηματισμό και των τριών κομμάτων!
Για τις συμβάσεις αυτές διετάχθη αργότερα εισαγγελική έρευνα που, όπως συμβαίνει πάντοτε, δεν ανακάλυψε τίποτα το μεμπτό...

Πέμπτη, Αυγούστου 20

Το οικονομικό δράμα της χώρας...

Οι εκτιμήσεις όλων των διεθνών οργανισμών δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας: Η Ελλάδα έχει, ουσιαστικά, ήδη πτωχεύσει αλλά δεν μας το ανακοινώνουν επίσημα γιατί κάτι τέτοιο δεν συμφέρει ούτε την ελληνική κυβέρνηση ούτε τις Βρυξέλλες!
Οι ευθύνες του Καραμανλή και των υπουργών του τεράστιες. Όμως δεν θα μας απασχολήσουν επί του παρόντος. Δημοσιονομικά η Ελλάδα επέστρεψε στην περίοδο του 1993, τότε που η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέδιδε μια οικονομία αντάξια τριτοκοσμικής χώρας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως και τότε και σήμερα έχουμε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Αλλά είπαμε, αυτά δεν είναι του παρόντος.
Σήμερα θα ασχοληθούμε με κάποιες άλλες κρίσιμες οικονομικά περιόδους και με τους πρωταγωνιστές τους που με τη λήψη συγκεκριμένων και καλά συντονισμένων μέτρων αποσόβησαν την καταστροφή...

Η λήξη του εμφυλίου πολέμου βρήκε τη χώρα μας ρημαγμένη. Επιβίωνε μόνο χάρη στην αμερικανική βοήθεια. Ο υπουργός Συντονισμού και Οικονομικών της κυβέρνησης Νικολάου Πλαστήρα, Γιώργος Καρτάλης, εφάρμοσε ένα τολμηρό σταθεροποιητικό πρόγραμμα που έβαλε τις βάσεις για την οικονομική και κοινωνική μας ανάταση. Πολλά από τα μέτρα ήταν αντιδημοφιλή κι ο καημένος ο Πλαστήρας του έλεγε: "Γιώργο, δεν θα βρούμε ούτε την ψήφο μας στης κάλπες"! Αλλά ο Καρτάλης του απάντησε: "Στρατηγέ μου, ότι χάσουμε εμείς σε ψήφους θα το κερδίσει η χώρα σε πρόοδο"!Ο Σπύρος Μαρκεζίνης, υπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Παπάγου, ανακοίνωσε το βράδυ της 9ης Απριλίου 1953 την πιο επιτυχημένη υποτίμηση της δραχμής που έγινε ποτέ. Με τον τρόπο αυτό κέρδισε τη μάχη του πληθωρισμού που σε δυο χρόνια κατέβηκε απ' το 15% στο 3,5%. Στη συνέχεια ακολούθησε περίοδος νομισματικής σταθερότητας με μέσο πληθωρισμό την περίοδο 1956-1963 μόλις 1,7%!
Την πιο πάνω υποτίμηση γνώριζε μόνο ο ίδιος ο Μαρκεζίνης και ο Παπάγος. Όταν ο βασιλιάς τον επέπληξε "γιατί δεν είχε ενημερώσει και τον ίδιο", του απάντησε πως "δεν εμπιστευόταν το βασιλικό περιβάλλον"...

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κυβέρνησε το κράτος, ως γνωστόν, με στιβαρότητα. Ιδιαίτερα στα οικονομικά ήταν πολύ σφιχτοχέρης και, γενικά, ακολουθούσε νοικοκυρεμένη διαχείριση. Το ακριβώς αντίθετο απ' ότι κάνει το ανηψάκι του...
Το 1963, παρότι ήταν προφανές πως κινδύνευε να χάσει τις εκλογές, κι ενώ οι οικονομικές δυνατότητες του κράτους επέτρεπαν τις προεκλογικές παροχές, δεν κατέφυγε στην εύκολη λύση της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος. Ενώ ο ανηψούλης, προκειμένου να κλείσει την ψαλίδα κατά 0,1%... γαία πυρί μιχθήτω!

Το 1985 η χώρα βρέθηκε για άλλη μια φορά στο χείλος της χρεοκοπίας λόγω των μεγάλων και συχνά ανεξέλεγκτων κοινωνικών παροχών, διορισμών κλπ της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν προτίμησε να "κερδίσει πολιτικό χρόνο", "ν' αφήσει τα πράγματα να σέρνονται" ή "να πετάει την μπάλα στην εξέδρα", όπως συστηματικά και ανεύθυνα κάνει ο σημερινός πρωθυπουργός.
Αντικατέστησε αμέσως τον "τσάρο" Γεράσιμο Αρσένη με τον Κώστα Σιμήτη, και διόρισε υφυπουργούς τον Τάκη Ρουμελιώτη και Γιάννο Παπαντωνίου. Ο Σιμήτης, με άμεσους συνεργάτες τον τέως διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Νίκο Γκαργκάνα και τον καθηγητή Γιάννη Σπράο, εφάρμοσε ένα σκληρό πρόγραμμα (συνέπεια του οποίου ήταν να μειωθεί το εισόδημα των εργαζομένων κατά 12%) αλλά η οικονομία της Ελλάδος σώθηκε για μια ακόμη φορά...

Τρίτη, Αυγούστου 18

Καλοκαίρια στο χωριό...

Πλήρης  στοίχισηΟ Δεκαπενταύγουστος ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία ν' ανταμωθούμε με όλο το σόι και τους συγχωριανούς μας. Συγγενείς, παλιοί φίλοι, ξενιτεμένοι, πρώην συμμαθητές ανταμώναμε σε κοινά τραπέζια στρωμένα κάτω από κληματαριές, στα χαγιάτια, στις ταράτσες με τις τέντες...
Τότε ξυπνούσαν κι άλλες κρυφές, συχνά καταπιεσμένες, τυραννικές ορέξεις και πεθυμιές. Χέρια απλώνονταν κάτω απ' το τραπέζι, γόνατα αγγίζονταν, κόρφοι σπαρταρούσαν, υπογάστρια φούσκωναν...
Εκεί στα μουγκά, πίσω απ' τα πιθάρια με το λάδι και τα βαρέλια με το κρασί, δίπλα απ' τις πικροδάφνες, κρυμμένοι απ' τις ξερολιθιές ανταλλάσσονταν βιαστικά φιλιά, αγγίζονταν ερεθισμένα στήθια, πανούργα χέρια αναζητούσαν απόκρυφους μυχούς, προσπαθούσαν να ξεκουμπώσουν φουσκωμένα φερμουάρ...
Και τ' απομεσήμερα να διαβάζουμε Ελύτη δίπλα σε στάβλους ακούγοντας τα ερωτικά γκαρίσματα των γαϊδάρων, τα γαβγίσματα των σκύλων στις μάντρες, τα κοκόρια έτοιμα ν' αναγγείλουν τη νύχτα που βιαστικά πλησίαζε...
"Έχω τη γεύση του δεκαπενταύγουστου στον ουρανίσκο μου"!

Σάββατο, Αυγούστου 15

Νίκος Πλουμπίδης: ο ασκητής δάσκαλος, ο "άγιος της αριστεράς" (εκτελέστηκε στις 14 Αυγούστου 1954)

Στις 25 Νοεμβρίου 1952 οι Αρχές ανακοίνωναν τη σύλληψη του "από οκταετίας κρυπτόμενου κομμουνιστή Νικόλαου Πλουμπίδη".
Ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ στο Μεσοπόλεμο, ανέλαβε από το 1946 την καθοδήγηση της παράνομης οργάνωσης του κόμματος στην Αθήνα.
Δυο μέρες μετά τη σύλληψή του ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ απ' το Βουκουρέστι καταγγέλλει τον Πλουμπίδη ως "από 28ετίας πράκτορα της Ασφάλειας και των Άγγλων"!
Ο Νίκος κατηγορείται ανοιχτά από το ίδιο του το κόμμα ως χαφιές! Αυτός, ένα υπόδειγμα ασκητικότητας, κατηγορείται ακόμη και για ηθικές παρεκτροπές. Αμφισβητείται και το γεγονός πως έπασχε από φυματίωση, λόγω των κακουχιών που είχε περάσει απ' τα παιδικά του χρόνια, στρατευμένος στον αγώνα...
Το "κόμμα" αμφισβητεί ακόμα και την εκτέλεσή του ως "σκηνοθεσία των Αμερικάνων"!
Το ίδιο διάστημα ο Πλουμπίδης αρνείται να αποκηρύξει το ΚΚΕ. Δηλώνει σεβασμό στις αποφάσεις του, έστω κι αν είναι λανθασμένες! Ζητάει από συγγενείς και φίλους να υποταχθούν σε αυτές. Και εκφράζει την ελπίδα πως μετά από καιρό η υπόθεσή του θα επανεξεταστεί και θα δικαιωθεί...


Χαίρε σιγής δεομένων πίστις...



Χρόνια πολλά, σε εορτάζοντες και μη!

Πέμπτη, Αυγούστου 13

Καλές οι Κυκλάδες, αλλά αν δεν περάσεις κι απ' τη Λεβεντογέννα δεν λέει...


Κι επειδή μερικές -ονόματα δεν λέμε- γουστάρουν κάτι τύπους που χορεύουν σάλσα και ρούμπα σαν τουρλολιγούρηδες, ας δουν τα παρακάτω βιντεάκια για να κατανοήσουν τι εστί λεβεντιά και αντρίκειος χορός...


Τετάρτη, Αυγούστου 5

Φεύγω αύριο για ολιγοήμερες διακοπούλες... (update 6/8/09)

... έχω αφήσει από πέρσι κάτι ψιλοεκκρεμοτητούλες στις Κυκλάδες!


update 6/8/09: Οι άντρες είμαστε πεινασμένοι για τη σάρκα, τη μυρωδιά, τη γεύση μιας γυναίκας. Είμαστε κανίβαλοι!
Μας αρκεί το σεξ, η επαφή, η περιπέτεια. Νιώθουμε τον πόθο αλλά αγχωνόμαστε μπροστά στις προκαταβολικές απαιτήσεις. Πίσω από κάθε γυναίκα κρύβεται ένας εισαγγελέας...
Στο παγωτατζίδικο απέναντι ένα ζευγάρι τσακώνεται. "Μου είχες πει πως θα 'ταν όλα τέλεια, μου το υποσχέθηκες, τώρα πάει...Μόνο αυτό ήθελα, μόνο αυτό σου ζήτησα!".
Αυτός την ακούει με κατεβασμένο κεφάλι, σιωπηλός. Κάθε άντρας είναι ένοχος για την απογοήτευση μιας γυναίκας.
Οι γυναίκες έχουν την αυταπάτη ότι οι σχέσεις θα είναι τέλειες. Τίποτα δεν είναι τέλειο στον κόσμο μας. Αυτό όμως δεν θα το αποδεχθούν ποτέ. Κι έχουν βρει τον ένοχο...

Κυριακή, Αυγούστου 2

Ένας φίλος ήρθ' απόψε απ' τα παλιά... (στην αεροπορία ο λοχίας λέγεται σμηνίας)



Τον Β. Π. τον γνώρισα όταν υπηρετούσα στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας το 1991. Ήταν μόνιμος αξιωματικός κι εγώ έφεδρος σμηνίας. Απ' την πρώτη στιγμή τον συμπάθησα. Μαγκάκος, πειραιωτάκι, ρισκαδόρος, καυγατζής...
Τον έχασα το 1992. Πήγε εθελοντής σε μια ειρηνευτική αποστολή του ΟΗΕ. Ήταν καλά τα λεφτά, είχαν και τα τυχερά τους με γκόμενες και ψιλολαθρεμπόριο. Ώσπου κάποια μέρα το όχημα μεταφοράς προσωπικού που οδηγούσε έγινε κουβάς για μπουγάδα. Κάποια απ' τα πιτσιρίκια που έτρεχαν ξωπίσω τους ζητώντας "ψωμί" κόλλησε στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου μια μαγνητική βόμβα. Απ' αυτές με τα δύο ελάσματα, που βεντουζώνουν, και στην πρώτη λακκούβα ή στο πρώτο γερό φρενάρισμα... μπούμ!
Ευτυχώς, ο δικός μου την έβγαλε καθαρή με κάτι μικροπροβληματάκια στα πόδια.
Μετά γύρισε στην πατρίδα, παντρεύτηκε κι έκανε τρία παιδιά!
Βρεθήκαμε σήμερα τυχαία στην Αθήνα. Κάτσαμε και τα είπαμε αρκετή ώρα. Θυμηθήκαμε τότε που στην Ελευσίνα άρχισαν να πρωτοέρχονται οι αλλοδαπές. Αλλά και τις κοπάνες απ' το στρατόπεδο, με τις βαριές μηχανές, που πεταγόμασταν σε 10 λεφτά στη Γλυφάδα, στα Αστέρια που τραγουδούσε η Καίτη Γαρμπή και μας αφιέρωνε ζεϊμπέκικα...
Ο Β. άλλαξε αρκετά. Πήρε κιλά, βάρυνε γενικώς, έχασε την αληταμπουρία του, πάτερ φαμίλιας...
Εγώ έμεινα ίδιος και χειρότερος!


Σάββατο, Αυγούστου 1