Εδώ και 20 χρόνια κυκλοφοράω καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας. Ιδίως γύρω απ’ τα «κακόφημα»... Ομόνοια, πλατεία Θεάτρου, Βάθης, Μεταξουργείο.
Κάθε φορά που διέσχιζα σοκάκια γεμάτα πόρνες, απ’ όλες τις φυλές της γης, ΠΟΤΕ και ΚΑΜΙΑ ούτε με «προσκάλεσε» ούτε με «προκάλεσε»!
Την έπεφταν «χοντρά» στους διπλανούς μου, αλλά εγώ ήμουν γι’ αυτές αόρατος, σα να μην υπήρχα!
Προφανώς έδειχνα σεξουαλικά ανταγωνιστικός και χορτασμένος, και οι κοπελίτσες δεν είχαν χρόνο να χάνουν...
Τους τελευταίους μήνες τα πράγματα άλλαξαν «άρδην», που λένε κι οι κουλτούρες.
Στην αρχή ήταν κάτι «ψιτ, αγόρι» ή «έι κούκλε», αλλά δεν έδωσα σημασία.
Τελευταία, όμως, το πράγμα χόντρυνε!
Άρχισαν να μου ρίχνονται κανονικά, ακριβώς όπως κάνουν σε κάτι παλιόγερους επαρχιώτες που τους τρέχουν τα σάλια και τους πέφτουν τα πατζάκια!
Προφανώς, στα έμπειρα μάτια τους άρχισα να φαίνομαι σεξουαλικά ξοφλημένος και πεινασμένος...
Μου ’χουν πέσει τα φτερά, μιλάμε!
Κάθε φορά που διέσχιζα σοκάκια γεμάτα πόρνες, απ’ όλες τις φυλές της γης, ΠΟΤΕ και ΚΑΜΙΑ ούτε με «προσκάλεσε» ούτε με «προκάλεσε»!
Την έπεφταν «χοντρά» στους διπλανούς μου, αλλά εγώ ήμουν γι’ αυτές αόρατος, σα να μην υπήρχα!
Προφανώς έδειχνα σεξουαλικά ανταγωνιστικός και χορτασμένος, και οι κοπελίτσες δεν είχαν χρόνο να χάνουν...
Τους τελευταίους μήνες τα πράγματα άλλαξαν «άρδην», που λένε κι οι κουλτούρες.
Στην αρχή ήταν κάτι «ψιτ, αγόρι» ή «έι κούκλε», αλλά δεν έδωσα σημασία.
Τελευταία, όμως, το πράγμα χόντρυνε!
Άρχισαν να μου ρίχνονται κανονικά, ακριβώς όπως κάνουν σε κάτι παλιόγερους επαρχιώτες που τους τρέχουν τα σάλια και τους πέφτουν τα πατζάκια!
Προφανώς, στα έμπειρα μάτια τους άρχισα να φαίνομαι σεξουαλικά ξοφλημένος και πεινασμένος...
Μου ’χουν πέσει τα φτερά, μιλάμε!