Δευτέρα, Δεκεμβρίου 28

Καυτή Πρωτοχρονιά στην αγκαλιά της Λούκα!


Το Green Τινάκι μού "την έκανε"!
Τα "έφτιαξε" με τον Cool Αλέξη και έφυγαν για σκι στο Καϊμακτσαλάν!
Αλλά τους τιμώρησε ο Θεός! Έκλεισε τα Τέμπη και έφαγαν μεγάλο "πακέτο" στην εθνική!
Εμένα, σκασίλα μου!
Το Τινάκι, εκτός από ανορεξικό, είναι και ανοργασμικό...
Θα περάσω υπέροχα στην πληθωρική αγκαλιά της Λούκα.
Εγώ, θα γεμίζω τα ποτήρια μας με κόκκινο κρασάκι σαντορινιό, κι εκείνη θα γέρνει με πάθος πάνω μου και θα μου ψιθυρίζει πρόστυχα ερωτόλογα στο αυτί...
Με τη γνωστή ψιλή και διαπεραστική φωνούλα της που επενεργεί στο νευρικό μου σύστημα όπως ένα δοξάρι πάνω σε χορδές βιολιού...


Σάββατο, Δεκεμβρίου 26

Μεγάλη λέρα ο Αϊ-Βασίλης τελικά!


Δίνει το κακό παράδειγμα στα παιδιά κι αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία:
Είναι χοντρός!
Τρώει όλο μπισκότα, καπνίζει πούρα, κατεβάζει τρία καφάσια μπύρας στην καθισιά του!
Χουφτώνει και χουφτώνεται απ' τα κορίτσια των ονείρων μας!
Κάνει εξτρίμ σπορ (πετάει με έλκηθρα, κατεβαίνει από καμινάδες) χωρίς να φορά κράνος ή ζώνη ασφαλείας!
Σε τόσα σπίτια που μπαίνει και σε τόσες χώρες που ταξιδεύει... γύρευε πόσων μολυσματικών ασθενειών είναι φορέας!


Σάββατο, Δεκεμβρίου 19

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 17

Η "ανίερη συμμαχία" καλά κρατεί!

Η ψευδεπίγραφη "γενική απεργία" που είχε εξαγγείλει για σήμερα το ΚουΚουΕ ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία!
Οι μόνοι που θα συμμετείχαν ήταν οι ... γνωστοί "συνήθεις ύποπτοι": οικοδόμοι, ναυτεργάτες, ναυπηγοεπισκευαστές Περάματος!
Προκειμένου να μετριαστεί η παταγώδης αποτυχία της "απεργίας" επιστρατεύτηκαν τα δύο "Δεξιά Συνδικάτα". Οι δημοσιογράφοι και οι νοσοκομειακοί γιατροί.
Έτσι, δόθηκε το φιλί της ζωής στο ΚΚΕ και ξεπληρώθηκαν κάποια γραμμάτια για την στήριξη που παρείχε το "Κόμμα" στην κυβέρνηση Καραμανλή.
Και στο βάθος υπάρχουν πάντα οι επόμενες δημοτικές εκλογές!
Τα
αριστεροδεξιά συνεταιράκια θα συνεχίσουν την παράδοση που ξεκίνησε το 1986: "βγάζουμε κόκκινους δημάρχους στις λαϊκές συνοικίες και γαλάζιους στα αστικά κέντρα"!
Ζήτω το τιμημένο ΚΚΕ!

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 16

Ο "ματωμένος Δεκέμβρης" - Αθήνα 1944 (Β΄)


Το ΕΑΜ συμμετείχε στην κυβέρνηση "Εθνικής Ενότητας" του Γεωργίου Παπανδρέου με έξι υπουργούς.
Η συνοχή της κυβέρνησης δοκιμάστηκε στις διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία του νέου ελληνικού στρατού με ταυτόχρονο αφοπλισμό όλων των ένοπλων ομάδων και πολιτοφυλακών.
Στις 27 Νοεμβρίου συμφωνήθηκε η συγχώνευση όλων των στρατιωτικών σωμάτων, με τον ΕΛΑΣ να συμμετέχει κατά 50% στη στελέχωση του νέου σώματος.
Την επόμενη όμως μέρα ο Παπανδρέου υπαναχώρησε κάτω απ' τις πιέσεις των Εγγλέζων και των αντικομμουνιστών. Το ΕΑΜ αντιδρά, οι 6 υπουργοί του παραιτούνται και κηρύσσεται παλλαϊκό συλλαλητήριο για την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου και γενική απεργία για τη Δευτέρα.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, μετά από αρκετούς δισταγμούς, αποφάσισε την ένοπλη σύγκρουση. Το διήμερο 3 και 4 Δεκεμβρίου οι διαδηλωτές και οι απεργοί θα εξωθούσαν την κυβέρνηση στα άκρα για να έχουν το άλλοθι να καταλάβουν την εξουσία με τα όπλα.
Ήδη, στις 1 Δεκεμβρίου, ο ΕΛΑΣ Αθήνας είχε καταρτίσει απόρρητο σχέδιο δράσης που προέβλεπε την κατάληψη των αστυνομικών τμημάτων στις συνοικίες καθώς και πολλών στρατηγικών σημείων της πόλης, όπως Τουρκοβούνια, Φιλοπάππου, Πεδίον Άρεως κλπ.
Οι σοσιαλδημοκρατικές συνιστώσες του ΕΑΜ, το "Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος" του Αλέξανδρου Σβώλου και η "Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας" του Ηλία Τσιριμώκου, επιθυμούσαν ειρηνικό διακανονισμό, αλλά η επιρροή τους ήταν μικρή...
Στο συλλαλητήριο της 3ης Δεκέμβρη προπορευόταν η "5η Αχτίδα" του ΚΚΕ που αποτελούνταν απ' τις συνοικιακές οργανώσεις Νέας Σμύρνης-Καλλιθέας. Οι διαδηλωτές δεν οπλοφορούσαν, εκτός απ' τα περίστροφα των αντρών της περιφρούρησης. Κρατούσαν πλακάτ με το σύνθημα "Λαοκρατία και όχι βασιλεία" και φώναζαν "Παπαντρέου παπατζή, εμπατίρισες κι εσύ"!
Στη γωνία Πανεπιστημίου και Βασ. Σοφίας, απέναντι απ' τη Μεγάλη Βρετανία, μπροστά απ' το κτίριο που στεγαζόταν τότε το υφυπουργείο Ασφαλείας, αστυνομικές δυνάμεις διέκοψαν την πορεία. Ο επικεφαλής τους Άγγελος Έβερτ, πατέρας του πρώην αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδη Έβερτ, φώναξε "αλτ, γιατί πυροβολώ"! Η κεφαλή της πορείας και οι ΕΛΑΣίτες που ακολουθούσαν συνέχισαν απτόητοι. Τότε ο Έβερτ φώναξε τρεις φορές "Πυρ!". Με την τρίτη ακούστηκαν πυκνοί πυροβολισμοί. Οι διαδηλωτές έπεσαν κάτω να σωθούν. Περίπου 20 απ' αυτούς σκοτώθηκαν, και αρκετοί τραυματίστηκαν.
Ο κύβος ερρίφθη. Τον λόγο είχαν πλέον τα όπλα...
Το ΕΑΜ είχε την ψευδαίσθηση πως στην αναμέτρηση δεν θα εμπλέκονταν οι Άγγλοι. Ή, αν το έκαναν, θα προκαλούσαν την επέμβαση των Σοβιετικών.
Η επιλογή της ένοπλης αναμέτρησης ήταν τραγικό λάθος της ηγεσίας της Αριστεράς. Οι ένοπλες δυνάμεις της μπορούσαν να καταλάβουν τα περιφερειακά αστυνομικά τμήματα. Μπορούσαν ακόμη να εξολοθρέψουν τους "Χίτες" του Θησείου. Αλλά αδυνατούσαν να επιβληθούν στις οργανωμένες δυνάμεις της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας (όπως αποδείχθηκε με το Σύνταγμα Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη).
Πολύ περισσότερο δεν μπορούσαν ν' αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις της "Ορεινής Ταξιαρχίας" και του "Ιερού Λόχου" που είχαν διαπρέψει στα πεδία των μαχών κατά του Άξονα. Αδυνατούσαν, επίσης, να αντιπαρατεθούν στους άντρες της νεοσυσταθείσας Σχολής Ευελπίδων και της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Φυσικά, δεν μπορούσε να γίνει συζήτηση για εξουδετέρωση των εμπειροπόλεμων Άγγλων αλεξιπτωτιστών, που διέθεταν θωρακισμένα άρματα και τρεις μοίρες μαχητικών αεροπλάνων...
Ας ακούσουμε τώρα τον ύμνο του Δημητρώφ...

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 14

Ο "ματωμένος Δεκέμβρης" - Αθήνα 1944 (Α΄)


Απ' το καλοκαίρι του '44 ένοπλες ομάδες και κόμματα προετοιμάζονταν για την μετακατοχική νομή της εξουσίας. Ο λαός δεν ήξερε ακόμα για "σφαίρες επιρροής" και "μοίρασμα του κόσμου" και αξίωνε παραδειγματική τιμωρία των δοσίλογων όπου κι αν κρύβονταν.
Στις αρχές Σεπτέμβρη, μόλις οι Γερμανοί έφυγαν απ' την Πελοπόννησο, αντάρτες του ΕΛΑΣ επιτέθηκαν οργανωμένα και αιχμαλώτισαν ή εξόντωσαν όλες σχεδόν τις φρουρές των "Ταγμάτων Ασφαλείας".
Γλίτωσαν μόνο όσοι πρόλαβαν να παραδοθούν στους Εγγλέζους, δεχόμενοι να δικασθούν ακόμη και ως εγκληματίες πολέμου! Οι υπόλοιποι σφαγιάστηκαν, μαζί με τις οικογένειές τους σε Μελιγαλά, Γαργαλιάνους, Μυστρά, Σπάρτη...

Οι ΕΛΑΣίτες νόμιαζαν πως μ' αυτόν τον φρικιαστικό τρόπο εκδικούνταν για τη σφαγή στα Καλάμβρυτα όπου είχαν συμμετάσχει ενεργά Ταγματασφαλίτες της Πελοποννήσου.
Η βιασύνη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ να επικρατήσει πολιτικά και στρατιωτικά πριν την έλευση των Άγγλων, αλλά και οι θηριωδίες εις βάρος άμαχων γυναικόπαιδων θορύβησαν τους αστικούς κύκλους της Αθήνας. Ήταν, πλέον, βέβαιο πως η μάχη θα κρινόταν στην πρωτεύουσα...
Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν πως τα "Δεκεμβριανά" άρχισαν στις 3 του μηνός. Οι αντίπαλες παρατάξεις είχαν από καιρό αρχίσει να προετοιμάζονται.
Αν εξαιρέσουμε το κέντρο, που έλεγχε η Χωροφυλακή και η Αστυνομία, όλες οι συνοικίες της Αθήνας ΕΑΜοκρατούνταν. Ακόμα και περιοχές όπως η Κυψέλη και του Γκύζη.
Η περιβόητη ΟΠΛΑ (Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα), στελεχωμένη ακόμη και με εγκληματικά στοιχεία, συνελάμβανε και εξόντωνε ανεξέλεγκτα "χαφιέδες, δοσίλογους και εχθρούς του λαού"! Μεταξύ αυτών και εκατοντάδες πολιτικούς αντιπάλους του ΚΚΕ που δεν είχαν καμία σχέση με τους Γερμανούς κατακτητές. Την περίοδο εκείνη εξοντώθηκε και η αφρόκρεμα των τροτσκιστών της Αθήνας...

Ο ΕΛΑΣ Αθήνας αποτελούνταν κυρίως από απειροπόλεμους 20χρονους με ελαφρύ οπλισμό. Βέβαια, διέθεταν και εμπειροπόλεμες ομάδες (σε Ασπρόπυργο, Εύβοια και Βοιωτία) έτοιμες να επέμβουν, αλλά κι αυτοί δεν είχαν καθόλου εμπειρία στις οδομαχίες και στο αντάρτικο πόλεων.
Απ' τον Αύγουστο άρχισε μαζική προώθηση όπλων απ' τα βουνά της επαρχίας, αλλά το ίδιο έκαναν και οι αντικομμουνιστικές ομάδες. Μεγάλες ποσότητες όπλων απ' τη Μέση Ανατολή παραλαμβάνονταν απ' τις "Εθνικές Ομάδες" σε απόκρημνα σημεία του Σουνίου, της Κερατέας και στο Πόρτο Ράφτη.

Στις 8 Οκτωβρίου, πριν ακόμα αποχωρήσουν οι Γερμανοί, το ΕΑΜ Αθήνας κατέλαβε τα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ (μετέπειτα ΕΥΔΑΠ) στο Γαλάτσι, και την επόμενη επιτέθηκαν στους "Χίττες" του Θησείου με τις οδομαχίες να μαίνονται για 23 ώρες μέχρι την Αιόλου και Αθηνάς. Η "μάχη της Αθήνας" είχε ουσιαστικά αρχίσει...
Στις 12 Οκτωβρίου οι Γερμανοί αρχίζουν να αποχωρούν απ' την Αθήνα. Το πρωί της επόμενης μέρας επιχειρούν να ανατινάξουν στο Κερατσίνι το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας που ηλεκτροδοτούσε Αθήνα και Πειραιά. Τότε γράφτηκε η τελευταία σελίδα της κοινής αντιστασιακής δράσης των Ελλήνων. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, βοηθούμενες από ομάδες ένοπλων αστυνομικών του Παυσανία Κατσώτα, απέτρεψαν την καταστροφή!
Στις 14 Οκτωβρίου αρχίζουν να αποβιβάζονται στην Αθήνα οι πρώτες μονάδες του βρετανικού στρατού και η εμπροσθοφυλακή του "Ιερού Λόχου", ενός ειδικού ελληνικού σώματος καταδρομέων που συμμετείχε στον πόλεμο κατά του Άξονα στο πλευρό των συμμάχων.
Ακολουθεί η έλευση και του δεύτερου ελληνικού σώματος που δρούσε στο εξωτερικό, της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας "Ρίμινι" που στρατοπέδευσε στο Γουδί, κοντά στο σημερινό 401 Νοσοκομείο.

Τα δύο αυτά σώματα ήταν τέλεια εκπαιδευμένα και εξοπλισμένα και οι άντρες τους εμπειροπόλεμοι, αγγλόφιλοι και, κυρίως, αντικομμουνιστές...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 12

Ανεξίτηλα στίγματα!


(Η θάλασσα είναι απέραντη
σκαμμένη απ' το χέρι του θεού
σπαρμένη ναυάγια που δεν φυτρώσαν...

Μαύρη θάλασσα απέραντη
τ' αλάτι σου μαζεύω
απ' τους βράχους των στίχων)

Τίποτα δεν ορίζω
και από τίποτα δεν ορίζομαι.
Με διασχίζει το χάος...

Είδα ότι η λάσπη
είναι η κολυβρήθρα των κολασμένων,
και βαπτίσθηκα...

Τι ιθαγένεια να 'χω
τώρα που έμαθα ότι η ηθική
είναι η σύφιλη του πνεύματος
και η γη
πανδοχείο μιας νύχτας στο ταξίδι μου;

Τίναξα απ' το κορμί
την ψείρα της ηθικής
και έφυγα...


Πέμπτη, Δεκεμβρίου 10

Ανθρωπογεωγραφία της Άκρας Αριστεράς Α' ("Σπάρτακος")


Οι ρίζες της οργάνωσης είναι πολύ παλιές. Κάποιοι αιθεροβάμονες τις ψάχνουν στη ρωμαϊκή εποχή και στις επαναστάσεις των δούλων, αλλά οι πιο ρεαλιστές πιστεύουν πως προέρχεται απ' τις τροτσκιστικές παρέες του μεσοπολέμου.
Το περιοδικό "Σπάρτακος" πρωτοκυκλοφόρησε το 1927. Το έκλεισε ο Μεταξάς το 1936 και ξαναβγήκε το 1986...
Για να δούμε μερικές απ' τις θέσεις τους:
1) Την άποψη του Τσίπρα ότι "καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται" τη θεωρούν "ρεφορμιστική κατρακύλα"! Δεν μας λένε όμως πώς χαρακτηρίζουν το πλιάτσικο και τις λεηλασίες των μαγαζιών τον περσινό Δεκέμβρη. Πάντως, στις λαϊκές αγορές του Πειραιά και των Τυράννων ακόμα βρίσκεις σένια κουστουμάκια και παπουτσάκια σκαρπίνια...
2) Οι θέσεις του ΚΚΕ θεωρούνται "παραληρηματικές, γραφικές, ακίνδυνες για την αστική τάξη, εμπλουτισμένες με δόσεις πατριωτικού σωβινισμού". Αναγκαστικά θα συμφωνήσουμε..
3) Και τα δυο κόμματα της Αριστεράς "εισπράττουν εκλογικά την αποστροφή του λαού λόγω του ρεφορμισμού τους"! Αλήθεια, σύντροφοι, η επαναστατική ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με το 0,36% θα μας πείτε τι "εισέπραξε";
4) Πολύ δύσκολα θα τη βγάλει καθαρή με τους Σπαρτακιστές η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! "Τη νέα κυβέρνηση πρέπει να την εξασθενίσουμε από την πρώτη ημέρα διακυβέρνησης με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας, να της εξασφαλίσουμε τη σταθερότητα των απεργιών, των διαδηλώσεων και των καταλήψεων"! Καταγχώθηκε η καημένη η Άντζελα! Και δεν του κάθεται του Τόλη τα σαββατόβραδα...
5) Σταθερό αίτημά τους η "ελεύθερη είσοδος και η άμεση νομιμοποίηση των μεταναστών στην Ελλάδα"! Η τιμωρία που τους αξίζει είναι να πλακώσουν στη χώρα μας 50 εκατ. Αφγανοί και Πακιστανοί, να αποκτήσουν αμέσως πολιτικά δικαιώματα, να εκλέξουν δική τους κυβέρνηση, να επιβάλουν τον ισλαμικό νόμο και να παλουκώνουν τους Σπαρτακιστές στις πλατείες σε δημόσια θέα...
6) Πάντως, πολύ κρίμα που δεν βγήκε κυβέρνηση ο Σπάρτακος! Τώρα θα είχαμε όλοι κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ το μήνα! Άσε που θα είχαν λυθεί και όλα τα εθνικά μας θέματα. Μια και οι άνθρωποι το ξεκαθάρισαν: "εχθροί μας δεν είναι οι Τούρκοι και οι Σκοπιανοί αλλά το ελληνικό κεφάλαιο και το ελληνικό κράτος"!
7) Στα τοπ του Σπάρτακου είναι και η πρότασή του να "περνάν σε δημόσια ιδιοκτησία όλες οι επιχειρήσεις που προχωρούν σε απολύσεις"! Ζντόινγκκκκ!
8) Ιδιαίτερο χρώμα δίνει στο Σπάρτακο η κοινότητα ΛΟΑΤ (Λεσβιακή, Ομοφυλοφιλική, Αμφιφυλόφιλη, Τρανς)! Κάποιοι θυμούνται ακόμα το χαμό που έγινε στο πάρτι τους σε ένα μπαρ των Εξαρχείων τον περασμένο Μάρτιο. Ξαφνικά, μπουκάρουν μέσα κάτι "αντρούτσοι" με δυο μέτρα στυλιάρια (με το συμπάθιο) και φωνάζοντας "έξω οι πούστηδες απ' τα Εξάρχεια", τους τσάκισαν στο ξύλο! Με το δίκιο της η "κοινότητα" έβγαλε ανακοίνωση πως "η κοινωνία μας βρομάει τεστοστερόνη"...


Τρίτη, Δεκεμβρίου 8

Νύχια φύτρωσαν στους δρόμους...

"Ε!! Ποιητή!"
Γύρισε και είδε
μια ομάδα αρματωμένων.
"Πάμε!" του είπαν.
"Για πού;" ρώτησε.
"Νέοι τόποι, χρυσάφι, δύναμη!
Κι η εκλεκτή μερίδα δικιά σου"!

Αυτό το τελευταίο τον σαγήνεψε...
Έφυγε μαζί τους κι άντεξε
κακουχίες, αρρώστιες και βαρβάρους.
Όμως, τη βία και το θάνατο
-που είχαν μέσα τους-
δεν τα μπόρεσε!
Μια νύχτα το 'σκασε.
Γύρισε πάλι στη γωνιά του.
Όμως ανησυχεί.
Γιατί βρήκανε τρόπους
να πλανεύουν και ποιητές...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 5

Πρωινή κουβεντούλα στο άλσος Ιλισίων...


- Συγνώμη, κοπελιά, τι είναι αυτό;
-Ποιο, κύριε;
- Αυτό που κρατάτε.
- Δεν το βλέπετε; Σκυλί!
- Σκυλί; Καλά σκυλί γεννήσατε σεις;
- Τι λέτε, κύριε, είστε με τα καλά σας; Σκυλί θα γεννούσα;
- Γιατί; Γυναίκα δεν είστε; Θηλυκό δεν είστε; Κάτι θα... πρεπε να γεννήσετε.
- Και θα γεννούσα σκυλί;
- Αλλά;
- Ααα, εσείς θα με τρελάνετε! Φυσικά άνθρωπο θα γεννούσα.
- Και γιατί δεν το γεννήσατε;
- Τόσο εύκολο το θεωρείτε εσείς;
- Και πού είναι η δυσκολία;
- Πού είναι; Πρώτα-πρώτα χρειάζεται και άντρας.
- Δεν έχετε;
- Όχι.
- Γιατί;
- Γιατί δε βρήκα.
- Δε βρήκατε; Τόσοι άντρες κυκλοφορούν.
- Κυκλοφορούν αλλά περνούν δίπλα μου και φεύγουν... Εξάλλου, πόσοι απ’ αυτούς....
- Κρίμα, κι είστε τόσο όμορφη...
- Φαίνεται όμως πως αυτό δεν αρκεί...
- Έχεις δίκιο. Χρειάζεται να κουνήσεις και λίγο την ουρά σου...
- Την κουνάω, αλλά είναι τόσο μικρή που κανένας δεν την προσέχει!
- Τότε βάλε σ’ ενέργεια και τον ποπό σου.
- Ποιον ποπό, κύριε; Δε βλέπετε πούναι μια σταλιά κι αυτός; Έβαλε τα γέλια
- Λες αυτό να φταίει;
- Σεις πού το αποδίδετε, κύριε;
- Μια υπόθεση κάνω.
- Σαν τι;
- Να, σαν σε βλέπουν να σέρνεις με τόση τρυφερότητα το σκυλί σκέπτονται:
Αστην αυτή, έλυσε το πρόβλημά της. Παιδιά δεν είναι άξια να μεγαλώσει και ν’ αναθρέψει... Άντρας μάλλον δεν της χρειάζεται...
- Λέτε, κύριε;
- Δεν είμαι σίγουρος, αλλά μην το αποκλείετε.
Το σκυλί σαν κάτι να ψιλιάστηκε κι άρχισε ν’ αγανακτεί μαζί μου. Μου ριξε μερικά πανωτά γαυγίσματα. Μου δειξε και τα βουρτσισμένα δόντια του...
- ΄Ησυχα, Στίγκ, τον μάλωσε η δεσποινίς.
- Στίγκ; Γιατί Στίγκ;
- Σας ενοχλεί κι αυτό;
- Κάτι ελληνικότερο δεν υπήρχε;
- Μου ‘ναι αδιάφορο....
- Δηλ. αν είχατε παιδί μπορεί να το λέγατε και Στρόγκ;
- ............
Ηταν φανερό πως εκτός από το Στίγκ άρχισε και η κοπελιά να χάνει την υπομονή της. «Ας μην το παρατραβήξω», σκέφτηκα. Προχώρησα. Πριν απομακρυνθώ ...
- Κύριε, κύριε, μια στιγμή.
Γύρισα και είδα τη νεαρή να μου κάνει νόημα να σταματήσω.
- Μια στιγμή παρακαλώ.
Τάχυνε το βήμα της (το ίδιο έκαμε και το σκυλί της) και με πλησίασε.
- Εσείς, εσείς (κόμπιαζε)....
- Τι εγώ;
- Λέω, εσείς γιατί δε μου προτείνατε να γίνω γυναίκα σας;
- Και 'γω άντρας σας;
- Ο.., όχι ακριβώς! .....
- Τότε;
- Να, εγώ θα σας απέρριπτα μετ’ επαίνων....
- Δηλ. σκοπός σας είναι να με απορρίψετε;
- Ναι, κύριε!
- Και γιατί αυτό;
- Για να 'χω να λέω πως επιτέλους κι εγώ απέρριψα έναν άντρα! Πώς να σας το πω, να το 'χω για παρηγοριά....
- Έστω και μένα;
- Έστω και σας......
- Αν είναι για ψυχικό, ας γίνει εδώ και τώρα, είπα.
Έδειξε διστακτική. Κι εγώ ανακουφισμένος. Καθώς απομακρυνόμουν σαν κάτι να θυμήθηκα
- Και πού 'στε, δεσποινιιιίς...
- Τ’ είναι πάλι...
- Κοιτάξτε κάτι να κάμετε και με τον....ποπό σας...
Την είδα να κουνάει το κεφάλι μάλλον αηδιασμένη. Τα χείλη της πετάρισαν βαριεστημένα εναντίον μου. Μετά ξαναγύρισε με τρυφερότητα στο μονάκριβό
της.....


Πέμπτη, Δεκεμβρίου 3

Τάνγκο: νιώθεις το βαρύ άρωμα των αργεντίνικων μπορδέλων του 1910!

Όσοι περνάμε αυτές τις μέρες έξω απ' το Μέγαρο Μουσικής βλέπουμε τις γιγαντοαφίσες που διαφημίζουν τις τρεις φαντασμαγορικές παραστάσεις του "καλύτερου συγκροτήματος τάνγκο του κόσμου", του Tango Por Dos.
Μου έρχονται γέλια καθώς φαντάζομαι τις ταγεράτες κυρίες και τους λαμέ κυρίους να κάνουν ουρές για να παρακολουθήσουν το "θέαμα"!
Αλλά μου έρχεται και θλίψη καθώς συνειδητοποιώ πως ο περίφημος αυτός λαϊκός χορός της Αργεντινής κατάντησε τσίρκο!
Το μυαλό μου τρέχει στις αρχές του 20ού αιώνα, στα χαμαιτυπεία και στα μπορδέλα του Μπουένος Άιρες, εκεί που οι νεαρές καλλονές της εποχής χόρευαν με τους γκαούτσος τον αισθαντικό χορό της ερωτικής πρόκλησης και υπόσχεσης...
Το τάνγκο είναι όπως η ζωή: ο άντρας προτείνει και η γυναίκα διαλέγει! Τον ακολουθεί ή τον αρνείται! Είναι ένα παιχνίδι ανάμεσα στο αρσενικό και στο θηλυκό, χωρίς να πουν λέξη.
Είναι ο ίδιος ο έρωτας! Όπως ο έρωτας, έτσι και το τάνγκο γίνεται η δύναμη που σε ρίχνει σε μια φωτιά δημιουργικότητας και κίνησης. Είναι ο πιο ερωτικός πλανήτης σε ένα μελωδικό ηλιακό σύστημα...
Το τάνγκο είναι και ο χορός των μεταναστών. Αυτών που έφτασαν σ' έναν άγνωστο τόπο αναζητώντας το "αμερικανικό όνειρο του Νότου". Αλλιώς τα περίμεναν κι αλλιώς τα βρήκαν. Γι' αυτό και το τάνγκο έχει κι ένα συγκαλυμμένο χρώμα κοινωνικής διαμαρτυρίας και κριτικής.
Έχει και μια δόση μελαγχολίας. Γιατί η Αργεντινή έχει περάσει πολλές κρίσεις και η μελαγχολία είναι μέσα στην ιστορία της...


Τρίτη, Δεκεμβρίου 1

Καλοπροαίρετη και κριτική στήριξη στην κυβέρνηση για να μην βραχυκυκλώσει!

Τα οικονομικά χάλια της χώρας μας τα ξέρουμε όλοι: χρέη, ελλείμματα, αρνητική ανάπτυξη, ανεργία, ακάλυπτες επιταγές, καταρρέοντα ασφαλιστικά ταμεία...
Η Ε.Ε. πιέζει για περικοπές δαπανών και μόνιμη αύξηση εσόδων. Στις Βρυξέλλες έπαθαν παράκρουση μόλις άκουσαν πως στη χρεοκοπημένη Ελλάδα μοιράζονται "επιδόματα κοινωνικής αλληλεγγύης" (αυτά που η εδώ "Αριστερά" χαρακτηρίζει "ψίχουλα"!)...
"Στα χάλια που είστε", μας λένε, "μόνο μια λύση υπάρχει: να μιμηθείτε τις Βαλτικές χώρες που κλείνουν κρατικά νοσοκομεία, την Ιρλανδία που μειώνει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10% και την Ουγγαρία που απολύει εργαζομένους στο δημόσιο! Κι αν δεν σας αρέσει, ιδού η έξοδος, πάτε να κάνετε παρέα με την Αλβανία, την Μποτσουάνα, την Ακτή Ελεφαντόδοντου και τη μαυρούκα που συνόδευε τον Τσίπρα στο Προεδρικό"...
Κι έρχονται καπάκι και οι "διεθνείς πιστωτές"! Απαιτούν αποκρατικοποιήσεις, περικοπή κοινωνικών παροχών, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, συντάξεις στα 70... Κι αν δεν γουστάρουμε, μας αυξάνουν τα επιτόκια δανεισμού και μας στέλνουν μια ώρα νωρίτερα στη χρεοκοπία!
Κι από πάνω σκάνε μύτη κάτι παλαιοπασόκοι, και απαιτούν διορισμούς, αργομισθίες, οφίτσια και "μέρισμα εξουσίας"! Κι αν δεν τους κάνουν το χατήρι, απειλούν κι αυτοί με τη δική τους επανάσταση...
Η Δεξιά αντιπολίτευση θα αργήσει πολύ να ξεπεράσει τις εσωτερικές της αντιθέσεις, άσε που πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια για να ξεχαστούν τα κατορθώματα της "καραμανλικής διακυβέρνησης".
Τα δύο κόμματα της "Αριστεράς" έχουν υιοθετήσει την αδιέξοδη "κινηματική λογική". Προσπαθούν να οδηγήσουν την οικονομία της χώρας και το ασφαλιστικό σύστημα στα όρια της αντοχής τους, ελπίζοντας πως θα καταρρεύσουν για να επωφεληθούν τα ίδια πολιτικά, αδιαφορώντας για το κοινωνικό κόστος. Γι' αυτό κι έχουν γίνει τόσο αναξιόπιστα που κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά...
Μέσα σ' αυτό το μπάχαλο, μόνος σύμμαχος της κυβέρνησης παραμένει η ελληνική κοινωνία. Οι πολίτες κατανοούν την ανάγκη λήψης σκληρών μέτρων. Πως όλοι πρέπει να συμβάλουμε για να μην βουλιάξει η χώρα. Αλλά ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του!
Τις πρώτες 50 μέρες της νέας κυβέρνησης και στραβοπατήματα έγιναν και παλινωδίες υπήρξαν και αδικαιολόγητοι αιφνιδιασμοί και ολιγωρίες και πολλά είπα-ξείπα μάς έκαναν να σηκώσουμε με θυμό το αριστερό μας φρύδι.
Όμως η κυβέρνηση θα συνεχίσει να έχει την στήριξη ή, έστω, την ανοχή της κοινής γνώμης για όσο διάστημα:
α) τα μέτρα που θα παίρνει θα κρίνονται κοινωνικά δίκαια, και στην πορεία θα αποδεικνύονται αποτελεσματικά
β) τα μέλη και στελέχη της κυβέρνηση δεν θα μας προκαλέσουν με σκάνδαλα και αλαζονικές συμπεριφορές.

Κυριακή, Νοεμβρίου 29

Η Δεξιά έπεσε θύμα του εαυτού της!


Απόψε, στις εκλογές της "Νέας Δημοκρατίας",
αναβίωσε η "βία και νοθεία" του 1961!

"Θύματα", αυτή τη φορά, οι
εσωκομματικοί τους αντίπαλοι!
Το χούι δεν κόβεται...


Πέμπτη, Νοεμβρίου 26

Οι τσιγγάνοι βγάζουν αρχηγό στη Νου-Δου!

Εδώ και μέρες άνθρωποι της Ντόρας και του Σαμαρά πήραν σβάρνα τους γυφτομαχαλάδες και πληρώνουν "10 ευρώπουλα την ψήφο"!
Οι "βασιλιάδες των τσιγγάνων" και οι "φαμελιάρηδες" παζαρεύουν χοντρά!
"15 ευρούλια το κεφάλι και στα δέκα το ένα δωρεάν"...

Κυριακή, Νοεμβρίου 22

Αγία Αικατερίνη: "μανεκέν", σοφή, ακομπλεξάριστη!

Πώς να 'ταν άραγε η Αγία Αικατερίνη;
Τα συναξάρια την περιγράφουν όμορφη, άνετη, χαριτωμένη και δυναμικιά!
Και πώς είναι σήμερα οι κοπέλες της Εκκλησίας;
Απόκοσμες, στριμμένες, βαριές κι ανυπόφορες! Όσο πιο βαριές κι ασήκωτες τόσο πιο "εκκλησιαστικές" θεωρούνται!
Στην εποχή της Αγίας Αικατερίνης, ο κόσμος επεδίωκε να τη συναντήσει, έστω και για λίγο!
Σήμερα, η ατυχέστερη στιγμή της ζωής σου είναι να σου τύχει να συνταξιδέψεις με καμιά θεούσα! Ή με κάποιον απ' αυτούς που ανήκουν στο παρηκμασμένο εκκλησιαστικό είδος που γεμίζει τις εκκλησιές και κατάντησε να εκπροσωπεί την Ορθοδοξία...
Και το χειρότερο είναι πως οι νεώτεροι που εντάσσονται στην Εκκλησία, γίνονται σιγά-σιγά
σαν και τους προηγούμενους! Κι ας είπε ο Χριστός εκείνο το περίφημο "ουαί" σ' όσους ξεσκίζονται να φέρουν κάποιον στην Εκκλησία, και τον εκάνουν χειρότερο απ' τον εαυτό τους...
Κι όλ' αυτά πού, παρακαλώ; Στην Εκκλησία! Δηλαδή στο χώρο των χαρισμάτων και των υπερφυσικών δωρεών, της ειρήνης, της άνεσης και της ομορφιάς!
Κι όμως, αυτός ο χώρος διαστράφηκε τόσο που οι λέξεις "άνεση, χάρη, ομορφιά" ν' ακούγονται σκανδαλώδεις μέσα σ' αυτόν...

Παρασκευή, Νοεμβρίου 20

Παναγιά η Βατοπεδινή...

Δω πάνω δεν έχει παραμύθια! Έχει θρύλους ευσεβείς... Σαν ανθισμένο δεντρί, και μιας κι είμαστε εδωνά, πρέπει να μάσουμε τον καρπό του θεού!
Αχ Θε μου, πού 'ναι τα κορίτσια τα έμορφα, τ' αρχαγγελικά, με τα μαλλιά τα γελαστά και τα βαθιά τα χρώματα στα μάτια; Να δουν και να θαμάξουν τον κήπο τούτο του Υμεναίου...
Στο Βατοπέδι, πλάι κει στο καθολικό είν' η εικόνα η σεπτή.
Ήταν εποχή, πάνε πάνω από επτά αιώνες, που 'χε φτάσει το μοναστήρι τούτο σε κραιπάλη! Είχε πάρει τον δρόμο τον άσχημο, του Σατανά...
Ήταν νύχτα, κοιμόντουσαν οι μοναχοί, αμπαρωμένη η Μονή. Και ξάφνου πλακώνει, σ' άγνοιά τους, στόλος βαρύς, πειρατικός. Οργή θεία και δίκαση επουράνια...
Είναι συνήθιο, ως νυχτώνει, τα κλειδιά της ξώπορτας να τα παραδίνει ο πορτάρης στον ηγούμενο. Βάζει αυτός μετάνοια στην Παναγιά και τα κρεμάει κάτουθέ της, σ' ένα καρφί, να φυλάει τη νύχτα η αμάραντη το μοναστήρι.
Πάει το πρωί ο καθηγούμενος να πάρει τα κλειδιά, ν' ανοίξουνε οι πύλες. Βάνει μετάνοια της Παναγιάς, μα κείνη η άχραντη βγάζει γλώσσα και φωνή και λέγει: "ετοιμαστείτε να διώξετε τους πειρατές που οπ' ούναι και πλακώσαν"!
Τότες παίρνει άγρια μορφή κι ανταριασμένη το Παιδί, ο Ιησούς που κείται στην αγκάλη της, κι απλώνει το χεράκι του το στόμα της να φράξει!
"Μην τους σώζεις μητέρα" ήταν σα να 'λεγε, "γιατί είν' ανάξιοι της σωτηρίας οι κακοδαιμονισμένοι, κι τα λεφούσια οι πειρατές ειν' του Πατρός μου η τιμωρία"!
Μα πρόφτασε ο ηγούμενος κι άκουσε τον κίνδυνο κι ούτε τις πύλες άνοιξε, και διάταξε να ετοιμάσουν τους σωλήνες με τα βραστά νερά και τάνυσαν τα τόξα από τις πολεμίστρες. Και τους ζουμάτιξαν και τους ετόξεψαν τους πειρατές, κι έκοψαν όσους τόλμησαν στο κάστρο να ανέβουν.
Κι εσώθηκε το μοναστήρι χάρη της Παναγιάς, και της εβάλαν μετάνοιες πολλές. Μα μένει ακόμα σηκωμένο το χέρι του Παιδιού να φράζει το πάνσεπτο το στόμα!
Και πάμπολλα είν' τα θάματα που κάνει τούτη η Εικόνα. Ένα μονάχα δεν μπορεί να κάνει: τους αδιόρθωτους να διορθώσει!


Πέμπτη, Νοεμβρίου 19

Συνταγή επιτυχίας!


Τα παιδιά της εθνικής ποδοσφαίρου
είναι οι μόνοι σ' αυτή τη χώρα

που πετυχαίνουν περισσότερα απ' όσα μπορούν!
Αν κάναμε όλοι το ίδιο,
δεν θα ήταν η Ελλαδίτσα μας

η πιο φτωχή
και πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης...


Τετάρτη, Νοεμβρίου 18

Έρωτες καλογερικοί...

Ήταν το δείλι του εσπερινού...
Μπήκε στο λιοτριβιό το Βατοπεδινό...
Σαν τα έγκατα μιας φυλακής, βασίλευε σκοτάδι...
Κάτι λάμπες του εφέγγανε στο βάθος...
Μπήκε, και γιόμισε η ψυχή του ποιότητα...
Τότε κατάλαβε τι θείος καρπός είν' η ελιά!
Στου αχτινοβολητού το θείο φως αντίκρυσε ένα παιδί.
Ως με δεκατεσσάρων χρονώ θα ήτο, του λιοτριβιού το παιδί θα ήτο...
Σαν χάδι χνουδωτό, πώς ήρθε στην ψυχή και στο σώμα του ένας έρωτας άσαρκος!
Σαν μια καντήλα αχτινοβόλησε στη νύχτα η μοναξιά του!
Πώς μοσχοβόλαγαν οι ελιές οι πατημένες...
Με τι συμπάθεια κοιταχτήκανε!
Πώς μαρμαρώσανε κι οι δυο και πώς κερώσανε σε κείνων των λαδιών τα ιάματα!
Το μύρο, το ευχέλαιο, στη μέση ο έρωτάς τους...
Μονάχα κείνη τη στιγμή κατάλαβε εκείνους που σιγοψιθυρίζανε τους έρωτες τους καλογερικούς!
Τους λένε άνομους κι αφύσικους...
Μα κείνος τους έβρισκε φτερωτούς κι αρχαγγελικούς, έξω από μολυσμό σαρκός...


Τρίτη, Νοεμβρίου 17

Ένας γάιδαρος σοφός, αγιονορείτης!

Από πάνω ο γερο-Άθωνας απόψε ντύθηκε αρχιμανδρίτης.
Φόρεσε ούλα τα νέφια του, κατάμαυρα επανωκαλύμαυχα...

Οι ανατολές των φεγγαριών, κόκκινες Σαλώμες...
Σηκώνεται άνεμος νυχτερινός, μαίνονται τα στοιχειά.
Κρίμα ... κι ήταν τόσο γλυκά το δειλινό!

Τέτοιες ώρες βουίζει η μόνωση των Αιώνων...
Τι βαράθρωση της λεπτής σκέψης!
Στα πόδια μας σπάζουν τ' άγρια κύματα.
Ζωντανεύουν οι πειρατές οι ποντογύριστοι, οι θαλασσοπνιγμένοι...

Στα νερά τούτα δεν "πιάνει" άγκυρα. Ίλιγγος! Τι σκοτεινή και τι βαθιά...
Εδώ, στα υψώματα της ερημιάς, είδα ψες όνειρο να φιλάω στο στόμα την παιδική μου φίλη!
Τότες δεν φιληθήκαμε.
Και την εφίλησα εδώ, μ' όλη την έννοια την υγρή του ερωτικού φιλιού, μια νύχτα τ' Άγιου Όρους!

Το γιόμα, ο αρχοντάρης βάλθηκε να τον κεράσει κανάτες το κρασί με τη μυριστική τη δάφνη ευωδιασμένο.
"Ευλογημένο να 'ναι!". Και πίνει τη μια κανάτα.
"Και δεν πίνεις αδελφέ μου και τη δεύτερη, κρασί είναι, θα σε στηρίξει! Πώς να μην πιεις στην υγειά και μένανε;". Την πίνει κι αυτή...
Κι ακλούθησαν κι άλλες κανάτες, πολλές, στην υγειά του ηγουμένου, του αρχοντάρη, του βηματάρη, του καμπανάρη, του κονακτζή, του προσμονάρη...
Κι ήρθε και στρουβουλίστηκε η κεφαλή του!
Ξυπνάει την αυγή πεισματωμένος με την ακράτεια του εαυτού του!
Συναντάει στο λιβαδάκι ένα γαϊδούρι.
Του δίνει έναν κουβά νερό!
"Πιες τον γάιδαρέ μου, αδελφέ μου, στην υγειά του πορτάρη!". Πίνει ο γάιδαρος τον κουβά.
Τότες του δίνει και δεύτερο, στην υγειά του σερδάρη.
Και δεν τον πίνει ο γάιδαρος τον δεύτερο κουβά, μήτε που γύρισε να τον κοιτάξει!
Κι έτσι εφάνη ο γάιδαρος σοφότερος εκείνου που παινευόταν για τις θεολογικές του γνώσεις...

Δευτέρα, Νοεμβρίου 16

Μαύρο στη Ντόρα, ταφόπλακα στο Νεοφιλελευθερισμό!

Γιατί ο νεοφιλελευθερισμός είναι η ιδεολογική προβειά όσων θέλουν να λεηλατήσουν τον εθνικό πλούτο της χώρα μας!
Η Ντόρα "χρωστάει σε όλους"!
Αν έχουμε την απρονοησία να την κάνουμε κάποτε πρωθυπουργό, θα πληρώσουμε πολύ ακριβά για να ξωφληθούν τα "γραμμάτια" που υπέγραψε στους "νταβατζήδες"!
Πάντως, σ' αυτή την παράταξη φαίνεται πως η αποστασία συνιστά πολιτικό πλεονέκτημα! Αλλιώς δεν εξηγείται πως εκεί μέσα γίνεται "της αποστασίας το κάγκελο"...
Όσο για την Ντορούλα μας... ένα έχω να πω: στο σπίτι του αρχιαποστάτη δεν μιλάνε για αποστασίες!


Σάββατο, Νοεμβρίου 14

Πώς η ψυχιατρική λύνει τα δογματικά προβλήματα της Εκκλησίας! (Μια αληθινή ιστορία...)

Στη Σαλονίκη είχε φθινοπωριάσει για τα καλά.
Εδώ και μέρες στους κεντρικούς δρόμους κυκλοφορούσε ένα πλάσμα βασανισμένο, μια ρασοφορεμένη γυναίκα απροσδιόριστης ηλικίας.
Κοιμόταν στα παγκάκια, δεν χάζευε τις βιτρίνες, δεν περιεργαζόταν τους περαστικούς, δεν ζητούσε ελεημοσύνη..
Κάποιοι συμπονετικοί της έδιναν κάτι να φάει. Δεν της έβγαζες εύκολα λέξη. Απ' τα λίγα που έλεγε κατάλαβαν πως ήταν καλόγρια που την έδιωξαν απ' το μοναστήρι της γιατί ήταν "πολύ αμαρτωλή"!
Την πέτυχε κάπου στη Δραγούμη. Παραδόξως, του ανοίχτηκε. Του εκμυστηρεύτηκε πόσο αμαρτωλή ήταν. Το έγκλημά της αποτρόπαιο. Η ηγουμένη είχε καλέσει ειδικούς ιερείς να της κάνουν εξορκισμούς, αλλά μάταια! Έτσι, αναγκάστηκαν να την αποσχηματίσουν και να την διώξουν απ' το κοινόβιο!
Προσπάθησε να της δώσει ένα ηρεμιστικό. Δεν το δέχθηκε. Πίστευε πως είναι δαιμονισμένη! Εδώ και μήνες κάθε βράδυ έβλεπε τον Χριστό εν στύσει! Πάθαινε κρίσεις, δάκρυα, θλίψη...
Την έπεισε να επισκεφτούν έναν φίλο του γιατρό. Η λύση βρέθηκε απ' την πρώτη επίσκεψη. Η γυναίκα δεν είχε ανάγκη εξορκισμούς. Της χρειαζόταν απλά μια γερή δόση λιθίου!
Η φαντασίωση με την εικόνα του "Χριστού εστηκότος" κόπηκε μαχαίρι. Έτσι, λύθηκε κι ένα λεπτό δογματικό ζήτημα σχετικά με την ανθρώπινη φύση του Νυμφίου...


Τετάρτη, Νοεμβρίου 11

Αγορίνια μου ...

Τι φωτογραφίες είν' αυτές που κυκλοφορούν στην πιάτσα;
Σε κάποιες, λένε, συμμετέχει κι ο Λουδοβίκος της Μάσας...

Τρίτη, Νοεμβρίου 10

Φίλε Νεοδημοκράτη, ψήφισε Αντώνη!

Μπορεί να είναι αποστάτης...
Μπορεί να είναι πατριδοκάπηλος..

Μπορεί να
τα "τσέπωσε" για να γκρεμίσει την κυβέρνησή του...
Μπορεί να κατασπατάλησε τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου Εξωτερικών για
να "αγοράσει" πολιτική και δημοσιογραφική υποστήριξη...
Μπορεί, ως υπουργός Πολιτισμού, να οργίασε στους διορισμούς...
Αλλά είναι καλύτερος από τη Δρακουλοντόρα και το νεοφιλελευθερισμό της!

Εμεί
ς το συντρίψαμε το μητσοτακέικο το 1965, το 1985 και το 1993!
Τώρα, ανέλαβε ΕΣΥ να του δώσεις την χαριστική βολή!

Δευτέρα, Νοεμβρίου 9

Πρέπει να φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία;

Το σωστό ερώτημα δεν είναι "αν πρέπει να φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία" (αυτό το θεωρούμε δεδομένο), αλλά "ποια εκκλησιαστική περιουσία πρέπει να φορολογηθεί"!
Στην Εκκλησία ανήκουν πολλές κατηγορίες ακινήτων, και, ανάλογα, διαφοροποιείται και η απάντηση. Πιο συγκεκριμένα:
1) Όσα ακίνητα της Εκκλησίας βρίσκονται σε αρχαιολογικούς χώρους, αποτελούν δασικές εκτάσεις ή, για άλλους νομικούς λόγους, είναι δεσμευμένα και δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, δεν πρέπει να φορολογηθούν. Οι εκτάσεις αυτές, για να πάψει η Εκκλησία να τις χρεώνεται χωρίς λόγο, θα πρέπει να μεταβιβαστούν με συμβολικό αντάλλαγμα στο Δημόσιο, σε Δήμους ή σε φορείς που η Πολιτεία θα υποδείξει.
2) Ένα μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας της Εκκλησίας έχει ήδη εδω και πολλά χρόνια, καταπατηθεί. Δεν είναι σκόπιμο για την Εκκλησία ν' αρχίσει εις βάρους τους μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες. Οι περισσότεροι καταπατητές είναι φτωχοί άνθρωποι, και δεν υπάρχει λόγος η Εκκλησία να προκαλέσει, για μια ακόμα φορά, την κοινωνία. Αλλά είναι άδικο να φορολογηθεί και γι' αυτή την περιουσία. Ας μεταβιβάσει, λοιπόν, νόμιμα και τα ακίνητα αυτά στους ήδη καταπατητές, έναντι συμβολικού ανταλλάγματος.
3) Οι ιεροί ναοί, τα πνευματικά κέντρα και τα ακίνητα που στεγάζουν τα φιλανθρωπικά ιδρύματα της Εκκλησίας, μπορεί να έχουν μεγάλη αντικειμενική αξία αλλά δεν μπορούν ούτε να εκποιηθούν ούτε να αξιοποιηθούν εμπορικά. Κατά τη γνώμη μου τα ακίνητα αυτά δεν πρέπει να φορολογηθούν.
4) Τα συνοδικά και επισκοπικά μέγαρα, τα ακίνητα που στεγάζονται οι διοικητικές και οικονομικές της υπηρεσίες, τα τυπογραφία, οι αποθήκες, και, γενικά, όλα τα υπόλοιπα, αστικά και μη, ακίνητα που μπορούν να εκποιηθούν, εκμισθωθούν ή ιδιοχρησιμοποιηθούν, πρέπει να φορολογηθούν με τον συντελεστή που θα ορίσει η πολιτεία για κάθε ιδιοκτήτη, φυσικό ή νομικό πρόσωπο.
Υ.Γ.: αν η διοίκηση της Εκκλησίας επικαλείται τη νομική της ιδιότητα ως ΝΠΔΔ για να αποφύγει τη φορολόγηση, υπάρχει λύση: να πάψει η Εκκλησία να αποτελεί ΝΠΔΔ! Ίσως είναι μια καλή αφορμή για να χωριστεί επιτέλους από το Κράτος!

Κυριακή, Νοεμβρίου 8

"Συμβόλαια πολιτικού θανάτου"

Την περασμένη εβδομάδα η πολιτική επικαιρότητα περιλάμβανε και δύο γεγονότα όχι ιδιαίτερης βαρύτητας:
α) Ο Πρόεδρος της Βουλής Πετσάλνικος εξέφρασε τη διαφωνία του για την υπερβολική και κοινωνικά άδικη αύξηση των τελών κυκλοφορίας στα παλαιά αυτοκίνητα που οι ιδιοκτήτες τους, κατά κανόνα φτωχοί άνθρωποι, αδυνατούν να τα αντικαταστήσουν με κανούργια.
β) Ο Υπουργός Άμυνας Βενιζέλος διατύπωσε στο υπουργικό συμβούλιο κάποιες θετικές επιφυλάξεις για δευτερεύουσες πτυχές του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης.
Τι πιο φυσικό και τι πιο λογικό δυο μέλη του κοινοβουλίου, και φορείς πολιτειακών και πολιτικών αξιωμάτων, να εκφράζουν ελεύθερα και κόσμια τις απόψεις τους και τις διαφωνίες τους σε θέματα κυβερνητικής πολιτική. Αλίμονο αν η εξουσία ήταν τόσο μονολιθική που οι πάντες συμφωνούν για τα πάντα.
Το θέμα θα είχε ήδη ξεχασθεί αν η καινούργια κυριακάτικη εφημερίδα VETO του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου δεν το ανακινούσε με τον πιο χυδαίο και φασιστικό τρόπο.
Η "καλή" εφημερίδα στοχοποίησε σήμερα τους δύο πολιτικούς και προσπάθησε να τους πλήξει πολιτικά με μεθόδους απαράδεκτες και γελοίες.
Έτσι, ανακάλυψε κάποιες "ακάλυπτες επιταγές της συζύγου του Πετσάλνικου", ενώ θυμήθηκε πως ο πατέρας του Βενιζέλου "κέρδισε απ΄το Δημόσιο με ψευδομάρτυρες εκτάσεις κομιτατζήδων (!!!) και έχτισε πολυκατοικία"...

Αυτές οι κατάπτυστες μεθοδεύσεις δεν προέρχονται σίγουρα απ' τον στενό κύκλο του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.
Εμπνευστές τους είναι είτε κάποιοι "όψιμοι παπανδρεοφύλακες" είτε ο ίδιος ο Τριανταφυλλόπουλος και οι χρηματοδότες του που θέλουν να πουλήσουν εκδούλευση στο "νέο αφεντικό" για να εισπράξουν τρέχα γύρευε τι ανταλλάγματα...

Ας προσέξει πολύ ο Γιώργος, γιατί τέτοιες γκανγκστερικές πρακτικές θυμίζουν "εποχή Ρουσόπουλου"!
Και δεν πιστεύω οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ να φιλοδοξούν να έχουν την τύχη του Θοδωρή και του Λουδοβίκου της Ραφήνας...

Σάββατο, Νοεμβρίου 7

Εκκλησία: απ' το "γλωσσόκομον" στο real estate

Ας ξεκινήσουμε με μερικές βασικές αλήθειες για την εκκλησιαστική περιουσία:
1) Δεν είναι κακό να διαθέτει η εκκλησία περιουσία για να καλύπτει τις υλικές και πνευματικές της ανάγκες, και να ασκεί το φιλανθρωπικό της έργο.
2) Και η ομάδα του Χριστού και των 12 μαθητών του είχαν κοινό ταμείο (το λεγόμενο "γλωσσόκομον"). Το γεγονός πως διαχειριστής του ήταν ο Ιούδας, το αφήνω ασχολίαστο...
3) Και στους τρεις πρώτους αιώνες η ρωμαϊκή εξουσία και νομοθεσία επέτρεπε και προστάτευε το δικαίωμα της χριστιανικής εκκλησίας να έχει περιουσία. Ακόμα και στους σκληρότερους διωγμούς, τα φαινόμενα δήμευσης της περιουσίας της ήταν περιορισμένα
4) Η τεράστια ακίνητη εκ/κή περιουσία αρχίζει να διαμορφώνεται επί Βυζαντίου. Αυτοκράτορες, πρίγκιπες, αξιωματούχοι, στρατηγοί κλπ συνήθιζαν να κάνουν μεγάλες δωρεάς στα μοναστήρια είτε από λόγους ευλάβειας είτε για να εξαγοράσουν πολιτική επιρροή! Μόνο οι εικονομάχοι αυτοκράτορες προχώρησαν σε βίαιες δημεύσεις της μοναστηριακής περιουσίας.
5) Επί Οθωμανών η περιουσία της εκκλησίας πολλαπλασιάζεται Όχι μόνο άκληροι χριστιανοί αλλά και Οθωμανοί αξιωματούχοι και μέλη της σουλτανικής οικογένειας της δωρίζουν τεράστιες εκτάσεις. Στην Ελλάδα η εκκλησία γίνεται ιδιοκτήτρια του 1/4 των καλλιεργήσιμων εδαφών της.
6) Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας η εκκλησία λειτουργούσε και σαν "off shore εταιρεία"! Λόγω των φοροαπαλλαγών, πολλοί χριστιανοί αγρότες, για να γλυτώσουν τη "δεκάτη", μεταβίβαζαν εικονικά την περιουσία τους σε κάποια μονή και η ίδιοι συνέχιζαν να την καλλιεργούν και να καρπώνονται τα προϊόντα της. Βέβαια, όταν πέθαιναν, η περιουσία τους έμενε στα χέρια των μοναχών...
7) Για να είμαστε ειλικρινείς, οι πολυάριθμες σχολές που λειτουργούσαν επί τουρκοκρατίας, συνήθως στις εγκαταστάσεις κάποιου μοναστηριού, συντηρούνταν απ' την περιουσία που αποκτήθηκε με κάποιον απ' τους παραπάνω τρόπους.
8) Με την απελευθέρωση, το ελληνικό κράτος αρχίζει την επιθετική απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Τα περισσότερα ακίνητά της πέρασαν στα χέρια του κράτους ή ακτημόνων κατά την περίοδο της βαυαροκρατίας και τη δεκαετία 1922-1933 (για την αποκατάσταση των προσφύγων της Μ. Ασίας). Ως αντάλλαγμα η πολιτεία ανέλαβε τη μισθοδοσία των εφημερίων (1945) και επισκόπων (1980).

ΥΓ: στο επόμενο, πρέπει να φορολογηθεί η εκ/κή περιουσία;

Πέμπτη, Νοεμβρίου 5

Με την υπογραφή "Γιώργος"!

Μετά τη βαριά του πολιτική ήττα το 2007, ο Γιώργος οργάνωσε πολύ μεθοδικά την "επιστροφή" του.
Επένδυσε στην πολιτική και την ιδεολογία, έκανε στροφή προς τα αριστερά, έκοψε τις συναλλαγές με τα επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα, επένδυσε στην οικολογία, την αξιοκρατία και την κοινωνική συνοχή!

Πολλοί τον ειρωνεύτηκαν, τον λιδώρησαν, τον απαξίωσαν. Κι όταν κέρδισε τις πρόσφατες εκλογές έσπευσαν να προδικάσουν πως στην καλύτερη θα είναι μία από τα ίδια...
Ξέρω, είναι πολύ νωρίς για συμπεράσματα, αλλά οι πρώτες 30 μέρες της νέας κυβέρνησης αποτέλεσαν για κάθε καλοπροαίρετο μια ευχάριστη έκπληξη. Σήμερα θ' αναφερθώ μόνο στα δύο πιο πρόσφατα πολιτικά γεγονότα.
Για πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση τόσο ξεκάθαρα φορολόγησε το μεγάλο κεφάλαιο, όχι για να βουλώσει τρύπες του προϋπολογισμού αλλά για να ενισχύσει άμεσα τους οικονομικά ασθενέστερους.
Ξέρω, δεν λύνεται έτσι το κοινωνικό πρόβλημα ούτε μπορείς κάθε χρόνο να παίρνεις έκτακτα μέτρα και να αυξάνεις τους φόρους.
Αλλά, η απόφαση αυτή του Γιώργου εκτός απ' την ουσιαστική της σημασία είχε και τεράστια συμβολική αξία. Έδειξε ξεκάθαρα με ποιους επιτέλους είναι ο νέος πρωθυπουργός...
Χθες ανακοινώθηκαν τα πρώτα ονόματα των γενικών και ειδικών γραμματέων της νέας κυβέρνησης.
Η αλήθεια είναι πως για πρώτη φορά υπάρχει τόσο μεγάλη καθυστέρηση στη στελέχωση των υπουργείων, γεγονός που προκαλεί σημαντικές δυσλειτουργίες στον κρατικό μηχανισμό και εύλογες διαμαρτυρίες. Όμως, η καθυστέρηση αυτή άξιζε τον κόπο.
Για πρώτη φορά στη χώρα μας τηρήθηκε μια στοιχειωδώς αξιοκρατική διαδικασία για την επιλογή των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων. Μέχρι σήμερα καταλάμβαναν τις θέσεις οι κολλητοί των υπουργών, οι αποτυχημένοι πολιτευτές, τα κοπρόσκυλα των κομματικών γραφείων, οι πρώην καθηγητές της Νατάσσας...
Τα πρόσωπα που ανακοινώθηκαν χθες είναι αξιολογότατα, με τίτλους σπουδών, γνώσεις, εμπειρία, επιτυχημένοι στο χώρο τους, αυτό που λέμε "μυαλά"!
Ορισμένοι απ' αυτούς μπορεί στην πορεία να αποδειχθούν ακατάλληλοι. Κάποιοι ίσως να προσβληθούν απ' το μικρόβιο της εξουσίας. Όμως σίγουρα έγινε ένα σημαντικό βήμα προς την αξιοκρατία.
Η "εποχή Ζαχόπουλου" φαίνεται πως πέρασε ανεπιστρεπτί..


Τρίτη, Νοεμβρίου 3

Μαύρος γλάρος...


Βρέθηκα μια φορά σε πόρτο μακρινό
πορεία νυχτερινή στον κόλπο της Βεγγάλης
εύκολα μ' έπεισε ένας κουτσός λοστρόμος στη Μ
παγκόγκ
και έφυγα σα μού 'ταξε ταξίδι της κραιπάλης..

Μα έτσι μόνος που στέκομαι στη γέφυρα γυμνός
και μέσα στους ορίζοντες άδικα σπαταλι
έμαι
έρχονται μπρος μου σιωπηλά της νύχτας τα στοιχειά
κι όλο με σπρώχνουν σε άβυσσους πικρά να τυραννιέμαι...

Κοιμάται δίπλα μου βαθιά ένας Μαροκινός
που όλη μέρα φόρτωνε χασίσι τα πνευμόνια

ίδρωνε και χτυπιότανε στη γέφυρα ο τρελός
και μού ΄λεγε μονομαχεί με άγνωστα δαιμόνια...

Μόνο στον κόσμο των πορνών ένιωθα αναπαμό
και στα σοκάκια τα στενά, με τα μικρά αγόρια
μα όταν χαροπάλεψα στου Βόρνεου τα Στενά

χαράκωσα στο στήθος μου τον δαίμονα του Γ
κόγια!