Υστερικά...

Οι «μαζικές υστερίες», εκτός από αξιοσημείωτο κοινωνικό φαινόμενο, αποτελούν αναμφίβολα κι ένα ισχυρό πολιτικό όπλο στα χέρια της εξουσίας. Ας θυμηθούμε για λίγο την μαζική τρομοϋστερία που καλλιεργήθηκε στην Αμερική και που οδήγησε σε δύο πολέμους, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ...
Αλλά γιατί πάμε τόσο μακριά; Μήπως και η σημερινή κυβέρνησή μας δεν φροντίζει από την πρώτη μέρα της να προκαλεί ηπιότερες και ελεγχόμενες μεν αλλά πάντως μαζικές … υστερίες;
Τι να πρωτοθυμηθούμε! Η πρώτη μαζική υστερία είχε να κάνει με τους … «νταβατζήδες»! Που ήταν η αιτία όλων των δεινών της χώρας μας. Βέβαια δεν άργησε να «τα βρει» μαζί τους μέχρι του σημείου να βλέπουμε τον Υπουργό Δημοσίων Έργων να επισκέπτεται τα έργα του Μαλλιακού και να μιλάει στους δημοσιογράφους με φόντο μια τεράστια πινακίδα της διαπλεκόμενης εταιρίας «ΑΚΤΩΡ»… Δικαιολογημένα λοιπόν ξέφυγε από το στόμα του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας ο περίφημος χαρακτηρισμός «είμαστε κυβέρνηση καραγκιόζηδων»!
Ακολούθησε μια δεύτερη επιχείρηση «μαζικής υστερίας» με θύματα τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνδικαλιστές τους. «Στρατό κατοχής» τους χαρακτήρισε κάποιος Έλληνας πολιτικός! Υπεύθυνοι, κι αυτοί, για όλα τα δεινά μας, που καταδυναστεύουν τον καημένο τον πολίτη, τον απομυζούν και δεν αφήνουν τη χώρα να προκόψει… Κι αφού αρμέξαμε επικοινωνιακά κι αυτή την … υστερία, εντελώς στα μουλωχτά υπογράψαμε με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις αυτών των … προνομιούχων κλαδικές συμβάσεις εργασίας με μισθολογικές αυξήσεις πολύ πάνω της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης! Κι έτσι κάναμε τις «προνομιούχες συντεχνίες» ακόμη πιο προνομιούχες…
Ακολούθησε νέα υστερία εις βάρος των εμποροϋπαλλήλων! Που (οι αφιλότιμοι) δεν θέλουν την απελευθέρωση του ωραρίου για να ταλαιπωρούν τους καημένους τους καταναλωτές που θέλουν να ψωνίζουν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας (ίσως και της νύχτας)… Βέβαια σύντομα αποδείχθηκε πως η καλλιεργούσα την υστερία κυβέρνηση δεν απέβλεπε στην εξυπηρέτηση των καταναλωτών αλλά των τεσσάρων-πέντε μeγάλων αλυσίδων τύπου ΙΚΕΑ, ΑΤΤΙΚΑ, ΜΑll κλπ
Κι ερχόμαστε αισίως στις καλοκαιρινές υστερίες. Ποιοι φταίνε για τα χάλια της ανώτατης παιδείας; Μα οι «αιώνιοι φοιτητές» φυσικά! Ποιοι φταίνε για την ανυπαρξία των ΤΕΙ και για την εκ μέρους τους χορήγηση πτυχίων «τυποτολογίας»; Μα ποιοι άλλοι; Οι … σουφλατζήδες των επαρχιακών πόλεων που θέλουν τις σχολές για να εκμεταλλεύονται τα παιδιά μας!
Η κυβέρνησή μας καλλιεργεί σκόπιμα επιμέρους μαζικές υστερίες για να σαλαμοποιήσει την κοινωνία, να εκτονώσει την λαϊκή ένταση και αγανάκτηση και, κυρίως, να αποτρέψει τη δημιουργία μια μαζικής αντικυβερνητικής υστερίας…

«Αντί να ορμάται σε μας φαγωθείτε μεταξύ σας» φαίνεται να σιγοψιθυρίζει ο κ. Ρουσόπουλος!
Λυπάμαι που πολιτικοποίησα το θέμα αλλά βρίσκομαι κι εγώ στα πρόθυρα της … υστερίας!