Παρασκευή, Ιουνίου 29

Το "άβατο" του Αγίου Όρους...


Το αποδέχομαι μόνο με τις εξής προϋποθέσεις:
ΟΧΙ ως
- έκφραση μισογυνισμού
- υποβιβασμό του γυναικείου φύλλου
- δήθεν προσβολή της ιερότητας του χώρου
- δαιμονοποίηση της γυναικείας παρουσίας

ΝΑΙ ως ομολογία της
- πνευματικής ανωριμότητας
- ηθικής ατέλειας
- ασκητικής ανεπάρκειας
- συμπλεγματικής νοοτροπίας
- ελαττωμένης αυτοπεποίθησης
των μοναχών….

Τετάρτη, Ιουνίου 27

Κυριακή φεύγω για τα "Καρούλια" του Αγίου Όρους...



Εδώ, η αγριότητα της φύσης είναι μοναδική!
Δικαιολογημένα ονομάστηκαν "φριχτά Καρούλια"!
Πώς να μην εντυπωσιάζονται οι επισκέπτες και οι περιηγητές;
Ο αρχιμανδρίτης Ιωαννίκιος έγραφε: "Είναι μια όψη της νοτιοδυτικής πλευράς του Αγίου Όρους, η πιο σκληρή κι απαρηγόρητη. Φρικαλέο λέγεται γιατί δημιουργεί πράγματι φρίκη στον προσκυνητή. Βράχοι θεώρατοι, πέτρινες πλαγιές, άγρια φαράγγια, ολόγυμνα, κατεβαίνουν προς τη θάλασσα και κόβονται απότομα φτιάχνοντας το αβυσσαλέο όριό της. Καλυβάκια απλά σε κάποια εσοχή ή εξοχή του βράχου, στεριωμένα σα φωλιές από πετροχελίδωνα, είναι τα ενδιαιτήματα των ερημιτών..."
Με θαυμασμό μίλησε για τον τόπο αυτό κι ο Καζαντζάκης: "Τέλειωνε πια το προσκύνημά μας. Τις παραμονές του μισεμού πήρα τον ανήφορο μοναχός, ν' ανέβω στ' άγρια ησυχαστήρια, ανάμεσα στους βράχους αψηλά απάνω από τη θάλασσα, στα Καρούλια... Έφτασα κατά το μεσημέρι στ' ασκηταριά! Τρύπες μαύρες στον γκρεμό, σιδερένιοι σταυροί καρφωμένοι στους βράχους... Πήρα ν' ανεβαίνω πάλι στους βράχους, με καταξέσκισαν τ' αγκράφια τους..."


Δευτέρα, Ιουνίου 25

Το κόμμα του Ασκαρδαμυκτί (Διακήρυξη πολιτικών αρχών)

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ:
- του ρατσισμού
- του εθνικισμού
- της μυθικής ερμηνείας του ελληνικού έθνους
- της συνωμοσιολογικής ερμηνείας της ιστορίας και των διεθνών κρίσεων
- κάθε είδους θρησκευτικού φονταμενταλισμού
- κάθε είδους δογματισμού

ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡ:
- των ανοιχτών κοινωνιών
- της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου
- κριτικά υπέρ της παγκοσμιοποίησης ως πρόκλησης για την ανθρωπότητα
- των εθνικών και κοινωνικών μειονοτήτων
- της άνευ όρων ελευθερίας αλλά πάντα στα πλαίσια της έννομης τάξης που ξεκινά από την προστασία των βασικών ατομικών δικαιωμάτων
- της ανεξαρτησίας στην άποψη
- της λογικής στην προσέγγιση των θεμάτων

Σάββατο, Ιουνίου 23

Η εξομολόγηση ενός Θεολόγου ...

Έσκυψα κάτω από μυρωδάτους ποδόγυρους...
Γνώρισα τη μαγεία της γυναικείας γάμπας...
Μύρισα τις οσμές του γυναικείου σώματος...
Έμπλεξα ανεπανόρθωτα το "θείο" με τη "θεϊκή" ερωτική έξαψη...

Πέμπτη, Ιουνίου 21

Ε όχι και πουτάνα ο Πυθαγόρας!

(Από το ιστολόγιο "Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας")
Ο Πυθαγόρας πίστευε στη μετενσάρκωση. Η ψυχή του μετακόμιζε από σώμα σε σώμα, άλλαζε ... ένας θεός ξέρει πόσα είδη ζώων ... ενδεχομένως και φυτών!
Από τη σταδιοδρομία του ως ανθρώπου "γνωρίζουμε" ότι αρχικά έζησε ως Αιθαλίδης, γιος του Θεού Ερμή. Έπειτα ως Εύφορβος που συμμετείχε στον Τρωικό Πόλεμο και τραυματίσθηκε απ' τον Μενέλαο. Στη συνέχεια τον συναντάμε στη νήσο Δήλο ως έναν φτωχό ψαρά με το όνομα Πύρρος.
Η εντυπωσιακότερη όμως μετενσάρκωση του Πυθαγόρα πρέπει να ήταν όταν η ταλαιπωρημένη του ψυχή μπήκε στο αρωματισμένο κορμί της ξακουστής εταίρας Αλκώς!

Δευτέρα, Ιουνίου 18

Πυρετός στη Σιγκαπούρη...

Ψηνόμουν στον πυρετό ... και στα κρεβάτια αυτού του καταραμένου ξενοδοχείου μόλις και μετά βίας χωρούσαν δύο άνθρωποι!
Η Εσθήρ δεν έδειχνε να πολυσκοτίζεται για τα χάλια μου!
- Μου φαίνεσαι αρκετά καλά για να γλείψεις το μουνάκι μου, είπε.
"Δεν μπορεί νά ναι αλήθεια" σκέφτηκα.
Προσπάθησα κάτι να πω αλλά ένας ξερός και δυνατός βήχας μού έκοψε την ανάσα!
- Σιρόπι για τον βήχα; ρώτησε η Εσθήρ κάπως δυστακτικά.
Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.
- Είναι από την Κίνα! Με υψηλή περιεκτικότητα σε όπιο! πρόσθεσε.
- Νόμιζα πως αυτά τα σκατοπράγματα είχαν σταματήσει! της έκανα
Αλλά δεν είχα και μεγάλα περιθώρια επιλογών. Το είχα ξαναδοκιμάσει και ήταν πράγματι πολύ αποτελεσματικό!
Μου έδωσε ένα σκούρο μπουκάλι σε μια τσαλακωμένη χαρτοσακούλα. Το άνοιξα ανυπόμονα και ρούφηξα το μισό!
Ήθελα να φύγω από κει μέσα όσο πιο γρήγορα γινόταν. Δεν έφυγα όμως. Κάθησα και κοιτούσα αρχικά το πάπλωμά της κι ύστερα τις γυαλιστερές δερμάτινες μπότες της. Ένιωσα τα γόνατά μου λυμένα, μα κατάφερα να σταθώ όρθιος. Η πόρτα δεν ήταν μακριά. Θα τα κατάφερνα σίγουρα να φτάσω ως εκεί...
Στέκομαι. Τα πόδια μου όμως κινούνται όχι προς τα εκεί που θέλω! Γονατίζω δίπλα της. Της βγάζω τις σκληρές μπότες από τα πόδια. Πρώτα τη μία... μετά την άλλη. Έπειτα το τζιν. Η μυρωδιά της είναι άγρια ... φόβος, νικοτίνη, κολόνια! Ξεκουμπώνω το παντελόνι μου. Το αφήνω να πέσει δίπλα στο δικό της...
Τα μάτια της είναι δύο σιωπηλοί ζητιάνοι. Τα χέρια μου κινούνται λατρευτικά πάνω στο κορμί της. Η γλώσσα μου αναζητά τη ζωή ανάμεσα στα πόδια της. Χτυπά πάνω στην κλειτορίδα της και η ηδονή απλώνεται στο πρόσωπό της! Αρχίζει να μιλά με τη γλώσσα της θάλασσας ... με ψίθυρους, βογκητά, παφλασμούς!
- Νιώσε, νιώσε, νιώσε! της φωνάζω.
Αισθάνομαι τα κοφτά βογκητά στο λαιμό της. Σπρώχνει το κεφάλι μου ξανά ανάμεσα στα πόδια της. Η γεύση της είναι ζωντανή μέσα στο στόμα μου. Τελειώνει ξανά και ξανά...
Τώρα χαϊδεύει τρυφερά το πρόσωπό μου και ψιθυρίζει...
- Αγόρι μου, πες μου ... τι θες να σου κάνω;

Σάββατο, Ιουνίου 16

Πέμπτη, Ιουνίου 14

Σάνγκο, το κορίτσι της Μοζαμβίκης...

Σκοτεινά,
παρθένα δάση
αντανακλώνται βαθιά
στα μάτια της...
Νέγρα,
λιγνό κορίτσι καθαρής φωτιάς,
σύνθεση μιας οδύνης...
Κι εγώ
ποθώ να σκύψω
και να συνάξω τη σκοτεινιά της...
Κραυγές,
οιμωγές,
άγριες κινήσεις ερωτικών χορών
απ' τις ιεροτελεστίες γονιμότητας
των ιθαγενών Ίμπος!
Επίμονο ποδοβολητό
πάθους και χρέους...
(Φορούν δόντια ελέφαντα
για ν' αποκτήσουν τη μακροζωία του!
Σκεπάζονται με το κεφάλι και τη χαίτη του λιονταριού
για να οικειοποιηθούν το θάρρος του!
Κολλούν πάνω τους φτερά
για να νιώσουν λεύτεροι σαν τα πουλιά!)
Κι εγώ
συντροφιά με μορφές αλλόκοτες
που πλάθουν οι φόβοι μου
διπλώνομαι δίπλα της...
Όχι!
Δεν έπρεπε να τρομάξω!
Δεν έπρεπε ν' ακούσουν τ' αυτιά μου
εκείνο ... το ...
"είναι συνήθεια της φυλής μας
να περιπαίζουμε αυτούς
που χάνουν το θάρρος τους"...

Τρίτη, Ιουνίου 12

Σάρκα μου...

Στους δρόμους πουλιόσουν...
Στα μοναστήρια αντιστεκόσουν...
Πότε γινόσουνα θεριό,
κι άλλοτε σ' αγκαλιές σκορπούσες!
Μέχρι ν' αγαπηθείς
-σάρκα μου-
πάλευες
αγώνα άνισο,
σε κόσμο εχθρικό.
Πνίγονταν η μιλιά σου
που οι ηθικολόγοι
ποτέ δεν κατάλαβαν...
Σ' έβαζαν να παίζεις
το παιχνίδι της αγάπης,
την τέχνη του έρωτα
και σ' αφηναν στο κρύο
μόνη...
Αγνόησαν τη θεότητά σου,
αλάτρευτη σ' άφησαν,
προδομένη στα κρεβάτια της νύχτας,
αμίλητη, κατά πως σ' έμαθαν
ανίσχυρη, κατά πως σε δίδαξαν...
Μην ακούς τις βλαστήμιες τους
για σένα!
Τώρα πια ξέρεις...
Αρκεί να σε χαϊδέψουν απαλά
κι απάνω σου
την ψυχή τους ν' απιθώσουν....

Σάββατο, Ιουνίου 9

Σ' ένα κορίτσι με καστανά μάτια...

Αυτά τα μάτια
πώς λαμπυρίζουν;
Πώς αλλάζουν χρώμα
κάθε φορά που τα κοιτώ;
Πότε στο φως
πότε στο δειλινό…

Κι έπειτα,
είν εκείνο το μικρό χαμόγελο,
τόσο μικρό, λιγοστή δόση,
για να μην παίρνω θάρρος!

Αλλά θεέ μου,
πόσο σε θέλω
καθώς σε κοιτάζω από μακριά
και δεν μπορώ να σ’ αγγίξω,
έστω για λίγο,
τόσο δα λίγο,
όσο το χαμόγελό σου,
όσ’ η πίκρα στα μάτια σου…

Τα μάτια σου!
Ναι!
Που συχνά μοιάζουν
με φουρτουνιασμένη θάλασσα
όταν ο ήλιος
χαμηλώνει κατακόκκινος
στο βάθος του ορίζοντα!

Να σαι καλά λουλούδι της Άνοιξης
με τα γεμάτα θλίψη καστανά μάτια…

Πέμπτη, Ιουνίου 7

Η λογική του Αριστοτέλη!

(Από το blog "Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας")

Ο νομάρχης Θεσσαλονίκης υποστηρίζει ότι ο κόσμος οφείλει τα πάντα στην Ελλάδα!
Ο Γάλλος ζωγράφος Γουσταύος Κουρμπέ, στον πίνακα "Η προέλευση του κόσμου" (1866) απεικονίζει ένα γυναικείο σώμα, απ' το στήθος και κάτω, με τα πόδια ανοιχτά εις τρόπον ώστε το αιδοίο να βρίσκεται στο κέντρο της σύνθεσης!
Εφόσον η προέλευση του κόσμου είναι ένα αιδοίο και ο κόσμος ό,τι έχει το οφείλει στην Ελλάδα, τι συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε για τη χώρα μας;

Τρίτη, Ιουνίου 5

Η μοναξιά ενός ναυτικού, αντικρίζοντας το στενό του Μπρίστολ...

Ταξίδευε τελευταία συχνά
μιλώντας με τον εαυτό του!
Στα λιμάνια
πολλοί τον χαιρετούσαν!
Λαίμαργα μάτια στ' ακρογιάλια
που το σώμα λευτέρωνε...
Στις καταστάσεις μισθοδοσίας
ήταν το νούμερο οχτώ.
Τον καθρέφτη κοίταζε
κι ήταν μόνο αυτός...
Χάνονταν στις διαδηλώσεις
οι κραυγές του!
Πότε λιοφώτιστοι,
πότε λασπωμένοι δρόμοι
τον καλωσόριζαν...
Και τις ώρες που το κορμί με έρωτα έδενε...
Και τις μέρες που την ψυχή λεηλατούσαν...
Και τις νύχτες της αγρύπνιας που διάβαζε...
Και τα χρόνια που πέρασαν γελώντας...
κανένας...
κανένας δεν ήξερε
πόσο μόνος ήταν...

Δευτέρα, Ιουνίου 4

ένα τραγούδι..... για κάποιον που είναι "αλλού"



Σαν τη βροχή που ξαφνικά θα πέφτει
σαν τον αέρα, τον Βοριά, τον κλέφτη

σαν αετός και σαν παιδί από αταξία

σαν πειρασμός, σαν ευτυχία

Σαν αστραπή σαν κεραυνός και σαν θυσία

σαν γιατρικό βοτάνι από την Ασία

σαν ένα κύμα του Αιγαίου που γιατρεύει

γιατί η ψυχή μου σε ζητάει , σε γυρεύει...

Έρχομαι, μες το μυαλό σου

έρχομαι, στα όνειρα σου

έρχομαι, αρκεί να θέλεις, να το πιστεύεις

Έρχομαι, στην αγκαλιά σου

έρχομαι, για τα φιλιά σου

έρχομαι, αρκεί να θέλεις να το πιστεύεις

Σαν το φεγγάρι που έχει η νύχτα ανάγκη

σαν Οδυσσέας πίσω στην Ιθάκη

σαν ένα κύμα του Αιγαίου που γιατρεύει

γιατί η ψυχή μου σε ζητάει ,

σε γυρεύει...

Σάββατο, Ιουνίου 2

Ένα "λιμάνι" με φιλόξενα κορίτσια κι αφιλόξενα στιλέτα...



Το Νορθάμπτον είναι ωραία πόλη για πιόμα! Κι από την εθνική είσαι σε μια ωρίτσα στην πρωτεύουσα.
Σήμερα όμως την πατήσαμε. Τέτοια ώρα που φτάσαμε, επιστρέφουν οι οπαδοί των Λονδρέζικων ομάδων και πάντα σταματούν εδώ για κανα ποτό!
Στα μπαρ βαράει συναγερμός! Τη μπίρα τη σερβίρουν σε πλαστικά ποτηράκια για να μη σφαχτούμε! Λογικό… αλλά στο πλαστικό η μπίρα μυρίζει σαν κάτουρο…
Ο σερβιτόρος βαριέται που ζει! Οι φίλοι μου του λένε να κουνήσει τον κώλο του! Μας έχει περάσει για οπαδούς κι αδιαφορεί… Αν όμως του το κάνουμε καλοκαιρινό τότε θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται…
Επιτέλους μια πιτσιρίκα με μαύρη αλογοουρά αποφασίζει να με σερβίρει. Όση ώρα βάζει τη μπίρα, κοιτάζει πότε το κύπελλο και πότε τον τοίχο … σα να μην υπάρχω! Είμαι ζωντανός, δεν είμαι φάντασμα, και για να της τη σπάσω καρφώνομαι στα βυζιά της! Την καμήλα … κοκκίνισε!
Φέρνω τις μπίρες στο τραπέζι κι ακούω τα σχέδια του Στιβ. Θέλει να πάμε στο Μάντσεστερ με τραίνο. Εκεί οι μπίρες είναι φτηνές και τα κορίτσια του βορρά πολύ φιλόξενα! Σα τη γκόμενα που πήδαγε χθες. Της κοπάναγε το κεφάλι στον τοίχο κι εκείνη του φώναζε «πιο βαθιά!»…
Ο Ροντ διαφωνούσε. Όποτε πηγαίναμε στο Μάντσεστερ είχαμε πάντα άσχημα μπερδέματα. Έλεγε κι ένα ωραίο που μού μεινε: «υπάρχουν πολλοί τρόποι και τόποι να πεθάνεις… ο χειρότερος είναι να σε σφάξουν οι συμμορίες της Μάντσεστερ Σίτι στο Μον Σάιντ!»…
Ο Στιβ στρίβει ένα τσιγάρο και χώνει λίγο «μαύρο» στη ζούλα! Κάτι ψιλοπατσούρες γκόμενες με μίνι αρχίζουν να χορεύουν. Κιλότες βαμβακερές, χωμένες ανάμεσα στα κωλομέρια τους…
Η βραδιά περνάει σα σφαίρα. Η μπίρα έχει γεύση παραδεισένια. Παγωμένη κι ο λαιμός να καίει. Αφιερωμένη εξαιρετικά σ’ όσους δε δίνουν μία…
Όλοι μαζί μαζεμένοι και λέμε μαλακίες. Αύριο δε θα θυμάσαι τίποτα και πρέπει να φωνάζεις για να σε ακούν. Ο ηλεκτρικός ήχος σου δίνει το δικαίωμα να μη σκέφτεσαι! Η λογική περιττεύει κι απλά συνεχίζεις να μιλάς, να κουνάς τη γλώσσα! Όσο περισσότερο μεθάς τόσο η σκέψη σου γίνεται ασυνάρτητη…
Ρυθμός ξέφρενος, ένα συνοθύλευμα κάτω από τα φώτα… Γυναικεία αρώματα κι αντρικός ιδρώτας έχουν πλημμυρίσει το χώρο. Οι ορμόνες στην τσίτα, χουφτώνω αριστερά, δεξιά… Όλες το βουλώνουν!
Να τους αρέσει άραγε ή να φοβούνται την παρέα μου που είναι έτοιμη να πετάξει απ’ το παράθυρο όποιον με στραβοκοιτάξει;

Παρασκευή, Ιουνίου 1

Χυλόπιτας το ανάγνωσμα ....

10 Ατάκες μιας Γυναίκας για να ρίξει Χυλόπιτα (και τι εννοεί)

1. Σε βλέπω σαν αδελφό μου(Μου θυμίζεις τον Κουασιμόδο στην Παναγία των Παρισίων)

2. Εχουμε μια μικρή διαφορά ηλικίας(Συνομήλικος της Ακρόπολης είσαι;)

3. Δεν με ελκύεις με 'αυτόν' τον τρόπο(Είσαι ο πιό άσχημος τύπος που έχω δεί ποτέ μου)

4. Η ζωή μου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη αυτήν την εποχή(Δεν θέλω να περάσω όλο το βράδυ μαζί σου γιατί θα ακούσειςόλα τα τηλεφωνήματα από τους άνδρες με τους οποίους βγαίνω)

5. Εχω ήδη ερωτικό δεσμό(Ο οποίος είναι ο αρσενικός μου γάτος και μια μεγάλη σακούλαποπκόρν)

6. Δεν βγαίνω ραντεβού με άνδρες από την δουλειά μου(Ακουσε, φιλαράκο, δεν θα έβγαινα μαζί σου ακόμη και αν ήσουνο τελευταίος άνδρας στο σύμπαν, πόσο μάλιστα στο κτίριο)

7. Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω(Δεν φταίω εγώ, εσύ φταις)

8. Ασχολούμαι με την καριέρα μου(Ακόμη και κάτι τόσο βαρετό και μη ικανοποιητικό σαντην καριέρα μου είναι καλύτερο από το να βγω μαζί σου)

9. Δεν θέλω να δεσμευτώ(Εχω ξεκόψει κάτι κρύους σαν και σένα)10. Ας μείνουμε φίλοι(Σε θέλω να είσαι κοντά μου για να σου λέω με ανατριχιαστικέςλεπτομέρειες όλα εκείνα που θα γίνονται με τους άλλους άντρεςόταν κάνω έρωτα μαζί τους)


10 Ατάκες ενός Αντρα για να ρίξει Χυλόπιτα (και τι εννοεί)

1. Σε βλέπω σαν αδελφή μου(Είσαι άσχημη)

2. Εχουμε μια μικρή διαφορά ηλικίας(Είσαι άσχημη)

3. Δεν με ελκύεις με 'αυτόν' τον τρόπο(Είσαι άσχημη)

4. Η ζωή μου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη αυτήν την εποχή(Είσαι άσχημη)

5. Εχω ήδη ερωτικό δεσμό(Είσαι άσχημη)

6. Δεν βγαίνω ραντεβού με γυναίκες από την δουλειά μου(Είσαι άσχημη)

7. Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω(Είσαι άσχημη)

8. Ασχολούμαι με την καριέρα μου(Είσαι άσχημη)

9. Δεν θέλω να δεσμευτώ(Είσαι άσχημη)

10. Ας μείνουμε φίλοι(Είσαι απελπιστικά άσχημη)