Σάββατο, Δεκεμβρίου 29

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 28

Απολογισμός μιας σχέσης ...

(από το ιστολόγιο "Η γκαρσονιέρα στα Πατήσια")
'Ολα ξεκίνησαν με μια ερωτική επιθυμία!
Απλώς λίγη λαγνεία ...
Στην αρχή το χειρίστηκα με προσοχή ...
για ν' αποφύγω να μπει η αγάπη στο παιχνίδι!
Αλλά άρχισαν αυτές οι μικρές εκφράσεις ...
κάποια λουλούδια,
κάποια βιβλία,
κάποιο φαγητό παρέα,
κάποια αρωματικά στικ,
κάποια κουβεντούλα ...
Και, κυρίως, η ελευθερία!
Αυτό είναι το πιο σημαντικό!
Εκείνη με αφήνει ελεύθερο
κι εγώ την αφήνω ελεύθερη!
Το να αφήνεις τον άνθρωπο που αγαπάς ελεύθερο
αποτελεί έκφραση μεγαλειώδους πνεύματος!
Κατά βάθος , όμως,
θέλω να έχω την Καντούλα μόνο για μένα!
Δεν θέλω να την μοιράζομαι!
Πιστεύω πως κι εκείνη νιώθει το ίδιο!
Υποθέτω,
δεν ξέρω ...

http://garsioniera.blogspot.com


Τρίτη, Δεκεμβρίου 25

Στη χώρα του ... χαμόγελου!

Πήρε το μετρό για το αεροδρόμιο των Σπάτων. Στο βαγόνι άνθρωποι κάθε ηλικίας, κοινωνικής τάξης και μόρφωσης.
Αυτός, έτσι από περιέργεια και ανία, έκατσε και μέτρησε πόσες φορές έφτασε στ’ αυτιά του η λέξη «μαλάκας».
Για μια διαδρομή κάτι λιγότερο της ώρας μέτρησε πάνω από πενήντα «μαλάκες»...
Όταν κατέβηκε στο αεροδρόμιο της Μπανγκόγκ η πρώτη φράση που άκουσε ήταν «μαχ-πεν-λάι»!
Κι από τότε την άκουγε συνεχώς.
Στα λεωφορεία, στα μουσεία, στα ποτάμια, στα πάρκα, στην αγορά...
Ώσπου δεν άντεξε και ρώτησε κάποιον τι, τελοσπάντων, σημαίνει «μαχ-πεν-λάι».
Κι εκείνος του εξηγήσε ότι η φράση αυτή σημαίνει «εντάξει, δεν πειράζει»!
Πώς, λοιπόν, να μην θεωρείται η πόλη αυτή «η χώρα του χαμόγελου»;
Όταν γύρισε στην Αθήνα έτρεξε να συναντήσει την κοπέλα του.
Κάπου παρεξηγήθηκαν κι εκείνος, από κεκτημένη ταχύτητα, της είπε: «εντάξει, δεν πειράζει»...
Όμως η Αθήνα δεν είναι «χώρα του χαμόγελου»!
Και εύλογα εισέπραξε την απάντηση της «καλής» του:
«Τι θα πει δεν πειράζει! Νομίζεις δεν πειράζει γιατί είσαι επιπόλαιος»...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 22

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 21

Μπλογκοέρωτες ...

Τον Σεπτέμβριο γνώρισε μία μέσα από ένα site!
Ήταν μεγαλύτερη απ' αυτόν και παντρεμένη!
Ολοκλήρωσαν τη σχέση τους στη χώρα του Ποτέ!
Είναι ο έρωτάς του ... η αγάπη του ...
που ούτε στην πλάνη της ιδεατής φαντασίας του
δεν είχε πλάσει ποτέ!
Μπορεί να δακρύζει που είναι τις περισσότερες ώρες μόνος του
αλλά την έχει συνεχώς μαζί του ... μέσα στην καρδιά του!
Όσο πιο πολύ του λείπει τόσο περισσότερο την αγαπά!
Θα θέλατε να πάτε στη Χώρα του;
Στη Χώρα του Ποτέ και του Πουθενά;

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 19

Έρχονται γιορτές ...

Οι μέρες στάλαζαν σαν πίσσα πάνω στη ζωή του!
Κάθε μέρα και πιο μαύρη ...
Τα χρώματα έχουν όλο και λιγότερη ένταση
οι ήχοι λιγότερες αποχρώσεις ...
Μέτρησε τα ενεργά χρόνια της ζωής του
και είδε πως δεν ξεπερνούσαν τις δυο του χούφτες!
Τα έστρεψε στα μούτρα του και φασκελώθηκε!
Αυτός ο άθλιος μήνας, ο Δεκέμβρης,
με την αναγκαστική χαρά,
τα παιδάκια έξαλλα από προσδοκίες,
τα μαγαζιά παραφορτωμένα σαν χήνες
που πάνε να γεννήσουν άλλες χήνες,
τα κάλαντα, τα γλυκά ...
Όλ' αυτά του δημιουργούν αναφυλαξία!
Δημιουργούν μιαν αβάστακτη ένταση
γύρω απ' την έννοια του χρόνου
που αν δεν έχεις καβάτζες γερές ...
αρχίζεις να παραπατάς!

Τρίτη, Δεκεμβρίου 18

Η ευρωκομμουνίστρια και τα ... αντάρτικα!

Tότε γινόσουν δεξιός γιατί ταυτιζόσουν με αξίες όπως η υπακοή, η τάξη, το έθνος, η οικογένεια, η σεξουαλική ηθική, η εκκλησία ...
Κι αριστερός για ν' αμφισβητήσεις τον οικογενειακό και κοινωνικό κομφορμισμό, τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό, τη δουλοπρέπεια προς την εξουσία ...
Ο φίλος μας από πιτσιρικάς ... την είδε Αριστερά κι έτσι! Γνώρισε και μια γκομενίτσα, καλλίγραμμη, αεράτη, με βελούδινο δέρμα και βυζάκια μυτερά! Μια αληθινή κόλαση να προβάλλει μέσα απ' την μαθητική ποδιά! Τό χε κάνει ήδη με τρεις στα 16 της και ήταν υπέρμαχος της σεξουαλικής απελευθέρωσης και ... ευρωκομμονίστρια!
Ο φίλος μας ήταν λίγο μαγκάκι και δεν κομπλάρισε με την καρακουκλάρα. Την περίμενε κάτω απ' τα γραφεία του "Ρήγα Φεραίου", πήγαιναν βόλτα στην παραλία και της ανέλυε το "Άκου ανθρωπάκο" του Βίλχεμ Ράιχ! Κάποια στιγμή την κόλλησε σε ένα δέντρο και την μουρντάρισε!
Αλλά ... δεν! Πάλι "δεν" γαμώ το μου!
"Κάνεις προσπάθειες" του είπε "με τον Ράιχ που διαβάζεις και το αντιαυταρχικό σχολείο του Σάμερχιλ, αλλά κατά βάθος είσαι ένας λαϊκός αγροίκος που το μόνο που γουστάρεις είναι να πίνεις κρασί στα υπόγεια καπηλειά με οικοδόμους και εργάτες απ' τα Ναυπηγεία! Μόνο να μεθοκοπάς είσαι καλός και να τραγουδάς αντάρτικα"!

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 17

Στην ... "Η ψυχή μου το ξέρει"!

Σε γνώρισα κατακαλόκαιρο,
ισχνές μέρες,
καθώς παράδερνα στην άπνοια του σάτυρου νου.
Η κλίνη μου φιλόξενη στων δρόμων τις εταίρες.
Ήμουν του Προμηθέα απόκτημα ή αλλουνού;
Γλύκανα το κάλεσμά μου,
μάστορας κουρσευτής
έλα απάρθενη τη σειρά σου να κλείσεις,
μελαχρινή, λεπτόστητη.
Τη ρίγη να γευτείς του λάγνου λαθροθήρα,
έλα να μεθύσεις...
Πρόσμενα στα μάτια σου απόκριση γνώριμη
κι άργησα να καταλάβω ένα σφίξιμο φριχτό
που άρπαξε βιαστικά την καρδιά μου.
Ώριμη Πηνελόπη
σε απαίσιο μνηστήρων ουρλιαχτό...
Τα μέλη μου
υπάκουες χορδές στο εύφορο άγγιγμα
κι εσύ κοντά μου το ίδιο παλόμενη...
Είπα χορδές
γιατί βρίσκω στον έρωτά μας
αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν συνήχηση -ιδιαίτερη αρμονία.
Η περίπτωσή μας
μεγαλειώδεις άριες θυμίζει!
Κι όπως γλυκά με κοιτάς
και μου μιλάς
θωρώ -ίσως και να γελιέμαι-
στο πρόσωπό σου επάνω μια προφητεία τραγική:
πως δεν μπορώ
του Τριστάνου
το σκληρό το τέλος ν’ αποφύγω...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 15

Στην Αλήτισσα ...

Κουρσάρε, πρώτε εσύ, της παρθενιάς της,
δεν σε ζηλεύω
γιατί ανέγγιχτη αφήκες την ψυχή της ...
Μήτε κι εσέ, που νόμιμα γευόσουν
ό,τι ο νόμος δίνει και το συζυγικό κρεβάτι!
Κι αν έσπυρες στη μήτρα δυο φορές
ζωές καινούργιες,
της αγάπης δεν τρύγησες καρπό!
Ευτυχισμένος μόνο κείνος
που του δίνονται
μακριά από χρέος ιερό κι από καθήκον ...
Όμως, κι εσένα, τυχερέ εραστή της,
που κράτησες τη φλόγα του κορμιού της
δυο χρόνια στις παλάμες σου
δεν μακαρίζω ...
Αν νόμιμα ή παράνομα τρεις άλλοι
νεμήθηκαν το δροσερό κορμί σου
-σ' άλλους καιρούς-
στέκομαι εγώ ο διαλεχτός
ο Πρώτος κι ο Στερνός Σου Αγαπημένος
κι άσε με σιγουριά στο χέρι μου το χέρι σου
κι ακούμπα στην ψυχή μου την ψυχή σου!
Η Μοίρα που μας έσμιξε
από μάς
πιο δυνατή και πιο μεγάλη είναι ...

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 13

Θα την περιμένω ...

(απ' το ιστολόγιο "Η γκαρσονιέρα στα Πατήσια")
Μόλις ξεμύτησε ο ήλιος
βγήκα κι εγώ στο μπαλκονάκι!
Γυμνός ...
Απέναντι, μια γειτόνισσα
άπλωνε τα μικροσκοπικά της εσώρουχα!
Ερεθίστηκα!
Κι άρχισα να αυνανίζομαι ... για λίγο μόνο.
Α, ρε πούστη, σαράντα χρονών και κάνω σαν έφηβος ...
Αν με δει κάποιος γείτονας
μπορεί και να καλέσει την αστυνομία!
Μπαίνω γρήγορα στο δωμάτιο.
Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά ...
Σταματάω μπροστά στον καθρέφτη
για να τον παίξω λίγο ακόμα!
Η Καντούλα μού χει πάρει τα μυαλά!
Είμαι τρελός!
Με έχει ξετρελάνει αυτή η πουτανίτσα ...
Συγκρατιέμαι έγκαιρα
και περιμένω να γυρίσει απ' τα ψώνια.
Δεν θα πετάξω στο πάτωμα
αυτό που μπορεί να της χαρίσει απόλαυση ...

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 12

Αγαπητές μου κυρίες ...

... δεν σας κοιτάω στον κώλο
επειδή είμαι άξεστος και λιγούρης!
Αλλά επειδή, απλώς,
δεν μπορώ να κάνω αλλιώς ...

Τρίτη, Δεκεμβρίου 11

Ζωή ... σε ΒΙΑΖΩ!

Κρυώνω ...
Πεινάω ...
Ζωή μ' ακούς;
Κοίτα τα σημάδια σου!
Γιατί σιωπάς;
Πότισα το μυαλό μου οινόπνευμα
κι άναψα φωτιές!
Άρχισα τρίγυρα χορό πολεμικό!
Γυμνός ...
να βλέπω τα σημάδια!
Φωνάζοντας ...
να διώξω της θάλασσας τον ήχο!
Απόψε αρχίζει επίθεση
με θούρια και φωτιές,
φανατισμός πολεμιστή στη μάχη ...
Θεοί, μαζωχτείτε ν' απολογηθείτε!
Σκύψτε το κεφάλι και πείτε μου:
πού ναι οι χαρές που αρπάξατε;
οι αγάπες που στραγγαλίσατε;
η δικαιοσύνη που υποσχεθήκατε;
Θέλω πίσω τα χρωστούμενα ζωή!
Και τα θέλω τώρα!
Βιάσου, μού λεγες,
μη και σε βρει το σούρουπο!
Έτρεχα, το τέρμα βλέποντας
κι όλο κι άλλος δρόμος απόμενε ...
Εσύ μου καθόρισες ζωή
ελπίδες, πόθους, όνειρα ...
Μού κανες τα καλοκαίρια χειμώνες,
τις άνοιξες νεροποντές γεμάτες ...
Απόψε ζωή θα σε ΒΙΑΣΩ!
Και πάρε πίσω
ουρανό και γη
που έβαλες να με εξουσιάζουν ...

Κυριακή, Δεκεμβρίου 9

Είπες ... είπα ...


"Αγνάντεψε τη θάλασσα
και θώρησε το κύμα!"
"Δεν έχει!", είπα ...
"Αγνάντεψε τον ουρανό
και θώρησε τ' αστέρια!"
"Μέρα είναι", είπα ...
"Αγνάντεψε τα μάτια μου
και θώρησε πως κλαίνε!"
"Η βροχή είναι", είπα ...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 8

Η ουσία είναι ...

να είσαι αβέρτος στα συναισθήματά σου!
Ν' ανοίγεσαι ...
και να μην φοβάσαι αν θα πληγωθείς!

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 6

Το παιχνίδι ...

(από το ιστολόγιο "Η γκαρσονιέρα στα Πατήσια")
Απόψε, στη γιορτή σου,
αποφασίσαμε να παίξουμε ένα παιχνίδι...
... είμαστε, λέει, μεταξύ μας άγνωστοι!
Εγώ σε σπρώχνω να εγκαταλείψεις
το αθώο βλέμμα
για το οποίο σε αγάπησα!
Και ν' αναδείξεις την πρόστυχη πλευρά σου!
Αυτό με κάνει να σε βλέπω σαν ξένη!
Όσο πιο ξένη σε βλέπω διανοητικά
τόσο περισσότερο σε ποθώ σωματικά!
Έχω την αίσθηση
πως πρώτη φορά βλέπω το κορμί σου ...

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 5

Στην Κατερίνα ... (έπεα πτερόεντα)

Ξέρεις να βλέπεις
εκεί που φως δεν υπάρχει;
Ξέρεις ν' αγγίζεις τη φωτιά
χωρίς να καείς;
Ξέρεις ν' ακούς
εκεί που υπάρχει μονάχα σιωπή;
Πιάσε τους χτύπους της καρδιάς
απ' το άπειρο...
Άγγιξε το στόμα μου!
Καίει, στην προσμονή
μιας ολόκληρης ζωής ...
Φίλησε τη Νύχτα!
Είμαι μέσα της!
Δε με φοβίζει πια ...
Είναι δική μου!
Είμαι δικός της!
Όποτε θελήσεις, έλα!
Θα είμαι πάντα εκεί!
Θα σε περιμένω ...

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 3

Άντε βρες άκρη ...

(Από το ιστολόγιο "Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας")
Ο Βολταίρος, αστός στοχαστής του 18ου αιώνα, ισχυριζόταν: "Ακόμη κι αν δεν υπήρχε Θεός θα έπρεπε να τον επινοήσουμε!"...
Ο Μπακούνιν, επαναστάτης αναρχικός στοχαστής του 19ου αιώνα, δήλωνε: "Ακόμη κι αν υπάρχει Θεός θα πρέπει να τον καταργήσουμε!"...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 1

Aγαπημένες μου ερωμένες ...

Όλες σας γνωρίζατε από την πρώτη στιγμή
ποιος ήμουν!
Δεν σας το έκρυψα ποτέ!
Ήταν ξεκάθαρο απ' την αρχή
και δεν προσποιήθηκα ποτέ
ούτε τον ηθικό
ούτε τον ιδανικό σύντροφο ...
Αφού ήταν ξεκάθαρο, λοιπόν,
ποιος είμαι,
πού πάω,
τι κάνω
και μέχρι πού μπορώ να προσφέρω,
γιατί,
αγαπημένες μου ερωμένες,
κάθε φορά που θέλετε να φύγετε
μού κάνετε μαθήματα ηθικής;
Γιατί δεν αναλαμβάνετε,
μια φορά έστω,
το μερίδιο της ευθύνης που σας αναλογεί
για την ερωτική αυτή συνεύρεση;
Γιατί με βομβαρδίζετε
με κανόνες και συμβουλές;
Δεν είστε φίλες μου,
ερωμένες μου είστε!
Μη γίνεστε κατήγοροι,
εραστής σας ήμουν!
Είστε το μοναδικό μου άλλοθι
σε μια πραγματικότητα
που μόνο εγώ ξέρω πώς καταφέρνω
να περιφέρομαι μέσα σ' αυτή...
Αγαπημένες μου ερωμένες,
εσάς που θέλησα να ικανοποιήσω
σα να μην υπήρχε τίποτε άλλο
τη συγκεκριμένη στιγμή.
Εσάς που αγκάλιασα και φίλησα
μετά την ερωτική πράξη.
Που φρόντισα,
η δική μου ερωτική ικανοποίηση
να περάσει πρώτα απ' το δικό σας κορμί...
Σας παρακαλώ,
την επόμενη φορά,
φύγετε χωρίς να πείτε λέξη!
Άλλωστε,
ποτέ δεν μπορείτε να ξέρετε
ποιος πονάει περισσότερο...
Εσείς που φεύγετε
ή εγώ
που σας βλέπω ν' απομακρύνεστε...