Σάββατο, Δεκεμβρίου 29

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 28

Απολογισμός μιας σχέσης ...

(από το ιστολόγιο "Η γκαρσονιέρα στα Πατήσια")
'Ολα ξεκίνησαν με μια ερωτική επιθυμία!
Απλώς λίγη λαγνεία ...
Στην αρχή το χειρίστηκα με προσοχή ...
για ν' αποφύγω να μπει η αγάπη στο παιχνίδι!
Αλλά άρχισαν αυτές οι μικρές εκφράσεις ...
κάποια λουλούδια,
κάποια βιβλία,
κάποιο φαγητό παρέα,
κάποια αρωματικά στικ,
κάποια κουβεντούλα ...
Και, κυρίως, η ελευθερία!
Αυτό είναι το πιο σημαντικό!
Εκείνη με αφήνει ελεύθερο
κι εγώ την αφήνω ελεύθερη!
Το να αφήνεις τον άνθρωπο που αγαπάς ελεύθερο
αποτελεί έκφραση μεγαλειώδους πνεύματος!
Κατά βάθος , όμως,
θέλω να έχω την Καντούλα μόνο για μένα!
Δεν θέλω να την μοιράζομαι!
Πιστεύω πως κι εκείνη νιώθει το ίδιο!
Υποθέτω,
δεν ξέρω ...

http://garsioniera.blogspot.com


Τρίτη, Δεκεμβρίου 25

Στη χώρα του ... χαμόγελου!

Πήρε το μετρό για το αεροδρόμιο των Σπάτων. Στο βαγόνι άνθρωποι κάθε ηλικίας, κοινωνικής τάξης και μόρφωσης.
Αυτός, έτσι από περιέργεια και ανία, έκατσε και μέτρησε πόσες φορές έφτασε στ’ αυτιά του η λέξη «μαλάκας».
Για μια διαδρομή κάτι λιγότερο της ώρας μέτρησε πάνω από πενήντα «μαλάκες»...
Όταν κατέβηκε στο αεροδρόμιο της Μπανγκόγκ η πρώτη φράση που άκουσε ήταν «μαχ-πεν-λάι»!
Κι από τότε την άκουγε συνεχώς.
Στα λεωφορεία, στα μουσεία, στα ποτάμια, στα πάρκα, στην αγορά...
Ώσπου δεν άντεξε και ρώτησε κάποιον τι, τελοσπάντων, σημαίνει «μαχ-πεν-λάι».
Κι εκείνος του εξηγήσε ότι η φράση αυτή σημαίνει «εντάξει, δεν πειράζει»!
Πώς, λοιπόν, να μην θεωρείται η πόλη αυτή «η χώρα του χαμόγελου»;
Όταν γύρισε στην Αθήνα έτρεξε να συναντήσει την κοπέλα του.
Κάπου παρεξηγήθηκαν κι εκείνος, από κεκτημένη ταχύτητα, της είπε: «εντάξει, δεν πειράζει»...
Όμως η Αθήνα δεν είναι «χώρα του χαμόγελου»!
Και εύλογα εισέπραξε την απάντηση της «καλής» του:
«Τι θα πει δεν πειράζει! Νομίζεις δεν πειράζει γιατί είσαι επιπόλαιος»...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 22

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 21

Μπλογκοέρωτες ...

Τον Σεπτέμβριο γνώρισε μία μέσα από ένα site!
Ήταν μεγαλύτερη απ' αυτόν και παντρεμένη!
Ολοκλήρωσαν τη σχέση τους στη χώρα του Ποτέ!
Είναι ο έρωτάς του ... η αγάπη του ...
που ούτε στην πλάνη της ιδεατής φαντασίας του
δεν είχε πλάσει ποτέ!
Μπορεί να δακρύζει που είναι τις περισσότερες ώρες μόνος του
αλλά την έχει συνεχώς μαζί του ... μέσα στην καρδιά του!
Όσο πιο πολύ του λείπει τόσο περισσότερο την αγαπά!
Θα θέλατε να πάτε στη Χώρα του;
Στη Χώρα του Ποτέ και του Πουθενά;

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 19

Έρχονται γιορτές ...

Οι μέρες στάλαζαν σαν πίσσα πάνω στη ζωή του!
Κάθε μέρα και πιο μαύρη ...
Τα χρώματα έχουν όλο και λιγότερη ένταση
οι ήχοι λιγότερες αποχρώσεις ...
Μέτρησε τα ενεργά χρόνια της ζωής του
και είδε πως δεν ξεπερνούσαν τις δυο του χούφτες!
Τα έστρεψε στα μούτρα του και φασκελώθηκε!
Αυτός ο άθλιος μήνας, ο Δεκέμβρης,
με την αναγκαστική χαρά,
τα παιδάκια έξαλλα από προσδοκίες,
τα μαγαζιά παραφορτωμένα σαν χήνες
που πάνε να γεννήσουν άλλες χήνες,
τα κάλαντα, τα γλυκά ...
Όλ' αυτά του δημιουργούν αναφυλαξία!
Δημιουργούν μιαν αβάστακτη ένταση
γύρω απ' την έννοια του χρόνου
που αν δεν έχεις καβάτζες γερές ...
αρχίζεις να παραπατάς!

Τρίτη, Δεκεμβρίου 18

Η ευρωκομμουνίστρια και τα ... αντάρτικα!

Tότε γινόσουν δεξιός γιατί ταυτιζόσουν με αξίες όπως η υπακοή, η τάξη, το έθνος, η οικογένεια, η σεξουαλική ηθική, η εκκλησία ...
Κι αριστερός για ν' αμφισβητήσεις τον οικογενειακό και κοινωνικό κομφορμισμό, τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό, τη δουλοπρέπεια προς την εξουσία ...
Ο φίλος μας από πιτσιρικάς ... την είδε Αριστερά κι έτσι! Γνώρισε και μια γκομενίτσα, καλλίγραμμη, αεράτη, με βελούδινο δέρμα και βυζάκια μυτερά! Μια αληθινή κόλαση να προβάλλει μέσα απ' την μαθητική ποδιά! Τό χε κάνει ήδη με τρεις στα 16 της και ήταν υπέρμαχος της σεξουαλικής απελευθέρωσης και ... ευρωκομμονίστρια!
Ο φίλος μας ήταν λίγο μαγκάκι και δεν κομπλάρισε με την καρακουκλάρα. Την περίμενε κάτω απ' τα γραφεία του "Ρήγα Φεραίου", πήγαιναν βόλτα στην παραλία και της ανέλυε το "Άκου ανθρωπάκο" του Βίλχεμ Ράιχ! Κάποια στιγμή την κόλλησε σε ένα δέντρο και την μουρντάρισε!
Αλλά ... δεν! Πάλι "δεν" γαμώ το μου!
"Κάνεις προσπάθειες" του είπε "με τον Ράιχ που διαβάζεις και το αντιαυταρχικό σχολείο του Σάμερχιλ, αλλά κατά βάθος είσαι ένας λαϊκός αγροίκος που το μόνο που γουστάρεις είναι να πίνεις κρασί στα υπόγεια καπηλειά με οικοδόμους και εργάτες απ' τα Ναυπηγεία! Μόνο να μεθοκοπάς είσαι καλός και να τραγουδάς αντάρτικα"!

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 17

Στην ... "Η ψυχή μου το ξέρει"!

Σε γνώρισα κατακαλόκαιρο,
ισχνές μέρες,
καθώς παράδερνα στην άπνοια του σάτυρου νου.
Η κλίνη μου φιλόξενη στων δρόμων τις εταίρες.
Ήμουν του Προμηθέα απόκτημα ή αλλουνού;
Γλύκανα το κάλεσμά μου,
μάστορας κουρσευτής
έλα απάρθενη τη σειρά σου να κλείσεις,
μελαχρινή, λεπτόστητη.
Τη ρίγη να γευτείς του λάγνου λαθροθήρα,
έλα να μεθύσεις...
Πρόσμενα στα μάτια σου απόκριση γνώριμη
κι άργησα να καταλάβω ένα σφίξιμο φριχτό
που άρπαξε βιαστικά την καρδιά μου.
Ώριμη Πηνελόπη
σε απαίσιο μνηστήρων ουρλιαχτό...
Τα μέλη μου
υπάκουες χορδές στο εύφορο άγγιγμα
κι εσύ κοντά μου το ίδιο παλόμενη...
Είπα χορδές
γιατί βρίσκω στον έρωτά μας
αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν συνήχηση -ιδιαίτερη αρμονία.
Η περίπτωσή μας
μεγαλειώδεις άριες θυμίζει!
Κι όπως γλυκά με κοιτάς
και μου μιλάς
θωρώ -ίσως και να γελιέμαι-
στο πρόσωπό σου επάνω μια προφητεία τραγική:
πως δεν μπορώ
του Τριστάνου
το σκληρό το τέλος ν’ αποφύγω...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 15

Στην Αλήτισσα ...

Κουρσάρε, πρώτε εσύ, της παρθενιάς της,
δεν σε ζηλεύω
γιατί ανέγγιχτη αφήκες την ψυχή της ...
Μήτε κι εσέ, που νόμιμα γευόσουν
ό,τι ο νόμος δίνει και το συζυγικό κρεβάτι!
Κι αν έσπυρες στη μήτρα δυο φορές
ζωές καινούργιες,
της αγάπης δεν τρύγησες καρπό!
Ευτυχισμένος μόνο κείνος
που του δίνονται
μακριά από χρέος ιερό κι από καθήκον ...
Όμως, κι εσένα, τυχερέ εραστή της,
που κράτησες τη φλόγα του κορμιού της
δυο χρόνια στις παλάμες σου
δεν μακαρίζω ...
Αν νόμιμα ή παράνομα τρεις άλλοι
νεμήθηκαν το δροσερό κορμί σου
-σ' άλλους καιρούς-
στέκομαι εγώ ο διαλεχτός
ο Πρώτος κι ο Στερνός Σου Αγαπημένος
κι άσε με σιγουριά στο χέρι μου το χέρι σου
κι ακούμπα στην ψυχή μου την ψυχή σου!
Η Μοίρα που μας έσμιξε
από μάς
πιο δυνατή και πιο μεγάλη είναι ...

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 13

Θα την περιμένω ...

(απ' το ιστολόγιο "Η γκαρσονιέρα στα Πατήσια")
Μόλις ξεμύτησε ο ήλιος
βγήκα κι εγώ στο μπαλκονάκι!
Γυμνός ...
Απέναντι, μια γειτόνισσα
άπλωνε τα μικροσκοπικά της εσώρουχα!
Ερεθίστηκα!
Κι άρχισα να αυνανίζομαι ... για λίγο μόνο.
Α, ρε πούστη, σαράντα χρονών και κάνω σαν έφηβος ...
Αν με δει κάποιος γείτονας
μπορεί και να καλέσει την αστυνομία!
Μπαίνω γρήγορα στο δωμάτιο.
Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά ...
Σταματάω μπροστά στον καθρέφτη
για να τον παίξω λίγο ακόμα!
Η Καντούλα μού χει πάρει τα μυαλά!
Είμαι τρελός!
Με έχει ξετρελάνει αυτή η πουτανίτσα ...
Συγκρατιέμαι έγκαιρα
και περιμένω να γυρίσει απ' τα ψώνια.
Δεν θα πετάξω στο πάτωμα
αυτό που μπορεί να της χαρίσει απόλαυση ...

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 12

Αγαπητές μου κυρίες ...

... δεν σας κοιτάω στον κώλο
επειδή είμαι άξεστος και λιγούρης!
Αλλά επειδή, απλώς,
δεν μπορώ να κάνω αλλιώς ...

Τρίτη, Δεκεμβρίου 11

Ζωή ... σε ΒΙΑΖΩ!

Κρυώνω ...
Πεινάω ...
Ζωή μ' ακούς;
Κοίτα τα σημάδια σου!
Γιατί σιωπάς;
Πότισα το μυαλό μου οινόπνευμα
κι άναψα φωτιές!
Άρχισα τρίγυρα χορό πολεμικό!
Γυμνός ...
να βλέπω τα σημάδια!
Φωνάζοντας ...
να διώξω της θάλασσας τον ήχο!
Απόψε αρχίζει επίθεση
με θούρια και φωτιές,
φανατισμός πολεμιστή στη μάχη ...
Θεοί, μαζωχτείτε ν' απολογηθείτε!
Σκύψτε το κεφάλι και πείτε μου:
πού ναι οι χαρές που αρπάξατε;
οι αγάπες που στραγγαλίσατε;
η δικαιοσύνη που υποσχεθήκατε;
Θέλω πίσω τα χρωστούμενα ζωή!
Και τα θέλω τώρα!
Βιάσου, μού λεγες,
μη και σε βρει το σούρουπο!
Έτρεχα, το τέρμα βλέποντας
κι όλο κι άλλος δρόμος απόμενε ...
Εσύ μου καθόρισες ζωή
ελπίδες, πόθους, όνειρα ...
Μού κανες τα καλοκαίρια χειμώνες,
τις άνοιξες νεροποντές γεμάτες ...
Απόψε ζωή θα σε ΒΙΑΣΩ!
Και πάρε πίσω
ουρανό και γη
που έβαλες να με εξουσιάζουν ...

Κυριακή, Δεκεμβρίου 9

Είπες ... είπα ...


"Αγνάντεψε τη θάλασσα
και θώρησε το κύμα!"
"Δεν έχει!", είπα ...
"Αγνάντεψε τον ουρανό
και θώρησε τ' αστέρια!"
"Μέρα είναι", είπα ...
"Αγνάντεψε τα μάτια μου
και θώρησε πως κλαίνε!"
"Η βροχή είναι", είπα ...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 8

Η ουσία είναι ...

να είσαι αβέρτος στα συναισθήματά σου!
Ν' ανοίγεσαι ...
και να μην φοβάσαι αν θα πληγωθείς!

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 6

Το παιχνίδι ...

(από το ιστολόγιο "Η γκαρσονιέρα στα Πατήσια")
Απόψε, στη γιορτή σου,
αποφασίσαμε να παίξουμε ένα παιχνίδι...
... είμαστε, λέει, μεταξύ μας άγνωστοι!
Εγώ σε σπρώχνω να εγκαταλείψεις
το αθώο βλέμμα
για το οποίο σε αγάπησα!
Και ν' αναδείξεις την πρόστυχη πλευρά σου!
Αυτό με κάνει να σε βλέπω σαν ξένη!
Όσο πιο ξένη σε βλέπω διανοητικά
τόσο περισσότερο σε ποθώ σωματικά!
Έχω την αίσθηση
πως πρώτη φορά βλέπω το κορμί σου ...

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 5

Στην Κατερίνα ... (έπεα πτερόεντα)

Ξέρεις να βλέπεις
εκεί που φως δεν υπάρχει;
Ξέρεις ν' αγγίζεις τη φωτιά
χωρίς να καείς;
Ξέρεις ν' ακούς
εκεί που υπάρχει μονάχα σιωπή;
Πιάσε τους χτύπους της καρδιάς
απ' το άπειρο...
Άγγιξε το στόμα μου!
Καίει, στην προσμονή
μιας ολόκληρης ζωής ...
Φίλησε τη Νύχτα!
Είμαι μέσα της!
Δε με φοβίζει πια ...
Είναι δική μου!
Είμαι δικός της!
Όποτε θελήσεις, έλα!
Θα είμαι πάντα εκεί!
Θα σε περιμένω ...

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 3

Άντε βρες άκρη ...

(Από το ιστολόγιο "Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας")
Ο Βολταίρος, αστός στοχαστής του 18ου αιώνα, ισχυριζόταν: "Ακόμη κι αν δεν υπήρχε Θεός θα έπρεπε να τον επινοήσουμε!"...
Ο Μπακούνιν, επαναστάτης αναρχικός στοχαστής του 19ου αιώνα, δήλωνε: "Ακόμη κι αν υπάρχει Θεός θα πρέπει να τον καταργήσουμε!"...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 1

Aγαπημένες μου ερωμένες ...

Όλες σας γνωρίζατε από την πρώτη στιγμή
ποιος ήμουν!
Δεν σας το έκρυψα ποτέ!
Ήταν ξεκάθαρο απ' την αρχή
και δεν προσποιήθηκα ποτέ
ούτε τον ηθικό
ούτε τον ιδανικό σύντροφο ...
Αφού ήταν ξεκάθαρο, λοιπόν,
ποιος είμαι,
πού πάω,
τι κάνω
και μέχρι πού μπορώ να προσφέρω,
γιατί,
αγαπημένες μου ερωμένες,
κάθε φορά που θέλετε να φύγετε
μού κάνετε μαθήματα ηθικής;
Γιατί δεν αναλαμβάνετε,
μια φορά έστω,
το μερίδιο της ευθύνης που σας αναλογεί
για την ερωτική αυτή συνεύρεση;
Γιατί με βομβαρδίζετε
με κανόνες και συμβουλές;
Δεν είστε φίλες μου,
ερωμένες μου είστε!
Μη γίνεστε κατήγοροι,
εραστής σας ήμουν!
Είστε το μοναδικό μου άλλοθι
σε μια πραγματικότητα
που μόνο εγώ ξέρω πώς καταφέρνω
να περιφέρομαι μέσα σ' αυτή...
Αγαπημένες μου ερωμένες,
εσάς που θέλησα να ικανοποιήσω
σα να μην υπήρχε τίποτε άλλο
τη συγκεκριμένη στιγμή.
Εσάς που αγκάλιασα και φίλησα
μετά την ερωτική πράξη.
Που φρόντισα,
η δική μου ερωτική ικανοποίηση
να περάσει πρώτα απ' το δικό σας κορμί...
Σας παρακαλώ,
την επόμενη φορά,
φύγετε χωρίς να πείτε λέξη!
Άλλωστε,
ποτέ δεν μπορείτε να ξέρετε
ποιος πονάει περισσότερο...
Εσείς που φεύγετε
ή εγώ
που σας βλέπω ν' απομακρύνεστε...

Παρασκευή, Νοεμβρίου 30

Είμαστε δύο ψυχές δαιμονισμένες ...

(αφιερωμένο στην Candy
από το ιστολόγιο "Η γκαρσονιέρα στα Πατήσια")

... κάθε μέρα και περισσότερο!
Ο νταβατζής και η πουτάνα ...
ο βρυκόλακας και το θύμα ...
ο σαδιστής και η μαζοχίστρια ...
το κορίτσι και ο πατέρας ...
το φως και η σκιά ...
ο Χριστός και ο σταυρός ...
η τρελή και ο τρελός!
Αλήθεια ... θα καταλήξουμε στο τρελοκομείο;
Τι μας συμβαίνει;
Ποια είναι τα όρια και ποιος τα βάζει;

Πέμπτη, Νοεμβρίου 29

Αυτές γουστάρω ...

Από μικρό με τραβούσαν τα χαμηλά στρώματα!
Οι σερβιτόρες, οι υπηρέτριες, οι μαγείρισσες,
οι πλύστρες, οι πωλήτριες του δρόμου,
οι πουτάνες, οι αγωνίστριες,
οι άπιστες, οι χυδαίες,
αυτές που σε "ψήνουν"
για να στον "παίξουν" στον τηλεφωνικό θάλαμο
μέρα μεσημέρι!
Γουστάρω την οσμή του ιδρώτα
και τις τριχωτές μασχάλες
-σαν εκείνες των Γερμανίδων-
Φτάνει να μυρίσω τον ιδρώτα τους
και χάνω τον έλεγχο...

Τρίτη, Νοεμβρίου 27

Ο Εθνικός μας Ποιητής ... ήταν!


α) Τέκτων
β) Φαντατικός αγγλόφιλος
γ) Αντιερωτικός ...
Γυναίκα δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή του!
Όλες οι γυναίκες στα ποιήματά του
είναι ... πεθαμένες, φαρμακωμένες, αυτοκτονημένες ...
πάντα σε σχέση με το θάνατο!
δ) Αλκοολικός ...
Έπινε απ' το πρωί μέχρι το βράδυ!
Και τα πάντα ...
... από αψέντι μέχρι κολόνια ...

Κυριακή, Νοεμβρίου 25

Η γκόμενα του κάθε ναυτικού (Β)

(αφιερωμένο στον seadreamer)

Όλες οι γυναίκες είναι ίδιες!
Τους αρέσουν τα καθοίκια ... εκείνοι που τις δέρνουν, που τις σαπίζουν στο ξύλο και δεν τις αφήνουν ούτε να μιλήσουν ούτε να κοιτάξουν παραδίπλα!
Αν εμφανιστεί ένας ευγενικός τύπος, που τους κάνει όλα τα καπρίτσια, τους φέρνει δώρα και τους δίνει λεφτά ... τον καταστρέφουν!
Σε καταστρέφουν φίλε ... σε αποτελειώνουν!
Εσύ να γίνεσαι κατεψυγμένος στο Βόρειο Ατλαντικό ... Κατεψυγμένος! Οι άλλοι, φίλε, δεν έχουν ιδέα τι θα πει αυτό! Ν’ ανεβάζεις στο κατάστρωμα κασόνια ... είκοσι βαθμοί κάτω απ’ το μηδέν ... τριάντα βαθμοί κάτω απ’ το μηδέν ... Μέχρι και τα παπάρια σου παγώνουν!
Και το βράδυ ... ο πούτσος όρθιος σαν κατάρτι! Να θες να τον χώσεις στο Νότιο Πόλο και να βγει απ’ τον Βόρειο ... να διακορεύσεις τη γη ... Αλλά να μην πρέπει να τον αγγίξεις! Αν συνηθίσεις τη μαλακία ... πεθαίνεις! Γιατί η δουλειά είναι πολύ σκληρή, η διατροφή χάλια κι αν μαλακίζεσαι κι από πάνω ... πάει ... τέλειωσες!
Χρειάζεται εγκεφαλικός έλεγχος! Είναι καλύτερα να μην αγγίζεσαι και ν’ αφήνεις το σπέρμα σου να βγει μόνο του τη νύχτα σαν κοιμάσαι ... Κι ας ξυπνάς το πρωί κολλημένος στα σεντόνια! ‘Αστα φίλε ... το καράβι είναι χειρότερο κι απ’ τη φυλακή ...
Κι εκείνη να το παίζει «κυρία»! Να πρέπει να της φέρεις αρώματα, ρούχα, κοσμήματα κι ό,τι άλλο σου έχει ζητήσει! Αν γυρίσεις με άδεια χέρια ούτε που θα γυρίσει να σε κοιτάξει! Θα μείνεις με το πουλί στο χέρι ... Κι αν μείνεις ξεκρέμαστος και στη στεριά ... πάει ... τρελάθηκες φιλαράκο!
(ΤΕΛΟΣ)

Παρασκευή, Νοεμβρίου 23

Η γκόμενα του κάθε ναυτικού (Α)

(αφιερωμένο στον seadreamer)
Eίχες πάντα μια γυναίκα να σε περιμένει στη στεριά!
Ήξερες όμως πολύ καλά τι είναι όλες στους ...
Τις τριάντα ... σαράντα μέρες που ήσουν στη στεριά την έβλεπες όλο γλύκες και "μωρό μου" ... κι "ό,τι πεις εσύ μωρό μου" ... και σου ανοίγει τα μπούτια κάθε μισή ώρα! Κι εσύ κολλημένος εκεί ... στο μέλι! Σε ξεζουμίζει αλλά συνεχίζεις να της δίνεις πούτσο γιατί σε προκαλεί...
Αλλά, ταυτόχρονα, εσύ έχεις βγάλει ... ας πούμε ... 15000 ευρώ για έξι μήνες. Όλ' αυτά η γκόμενα τα χαλάει το πολύ σε ένα μήνα φίλε... Κι εξαφανίζονται κι όλα τα πράγματα που έχεις φέρει ... φουστάνια, παπούτσια, ρολόγια, κασετόφωνα, αρώματα ... τα πάντα!
Στο τέλος πρέπει να ζητήσεις δανεικά για να τα φέρεις βόλτα την τελευταία βδομάδα ... γιατί σ' έχει μαδήσει κανονικά!
Τη μέρα που φεύγεις ήδη χρωστάς λεφτά! Αλλά η γκόμενα δεν σε παρατάει γιατί είναι ένας παμπόνηρος εγκέφαλος που περπατάει πάνω σε δύο πόδια! Ήδη σπέρνει κι ετοιμάζεται για την επόμενη συγκομιδή δικέ μου ... Κι έρχεται μαζί σου στην αποβάθρα κι ειν όλο γλύκες και ... "φιλάκια στο μωρό μου" ... κι "είσαι ο άντρας μου" ... και "πόσο σ' αγαπώ" ... και "πόσο θα μου λείψεις" ... και "να μου γράφεις κάθε μέρα"...
Εσύ όμως είσαι σκληρός και δε μασάς ... γιατί η ζωή σε δίδαξε γρήγορα. Βλέπεις ότι στα πενήντα μέτρα κρύβεται ο εραστής της ακουμπησμένος σ' έναν στήλο και περιμένει. Τον ξέρεις γιατί τον έχεις δει να γυροφέρνει. Γιατί ο ναυτικός στην στεριά κοιμάται με το ένα μάτι ανοιχτό...
Και πράγματι έτσι είναι! Μόλις γυρίζεις την πλάτη κι ανεβαίνεις στο καράβι, εκείνη είναι μες στην καλή χαρά, τα δάκρυα εξαφανίζονται κι έρχεται ο τύπος, την ανεβάζει στο αμάξι και φεύγουν λέγοντας ... "επιτέλους, έφυγε αυτός ο μαλάκας!".
Κι όλα τα πράγματα που άφησες θα τα χρησιμοποιήσει ο τύπος εκείνο το βράδυ και θα βγουν για μπίρες με τα δικά σου λεφτάκια...
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Τετάρτη, Νοεμβρίου 21

Τι έγινε ρε παιδιά;

Όταν ήμουν 20 χρονών το μεγάλο πρόβλημα κάθε γυναίκας ήταν μην πέσει σε άντρα που θα την εκμεταλλεύονταν και θα την πέταγε σα στυμένη λεμονόκουπα!
Τώρα, τόσα όμορφα κορίτσια προσφέρονται οικειοθελώς προς εκμετάλλευση και δεν τα στύβει κανείς ....
Τι έγινε ρε παιδιά;

Δευτέρα, Νοεμβρίου 19

Θεραπεύεται η γαμοφοβία;

Όπως όλοι σας ξέρετε πάσχω από μια σοβαρή ψυχική ασθένεια που η επιστήμη ονομάζει "γαμοφοβία"!
Αποφάσισα όμως ν' αρχίσω εντατική θεραπεία! Και φαίνεται έπεσα σε πολύ καλά χέρια!
Η Καντούλα αποτελεί τον ιδανικό συνδυασμό της ψυχιάτρου και της καπάτσας γκόμενας που δεν αφήνει να της ξεφύγουν τα κελεπούρια!
Να φανταστείτε ... μου έκανε πρόταση γάμου χωρίς να μου προκαλέσει συμπτώματα κρίσης!
Για περισσότερα ... κάντε μια βολτούλα απ' την γκαρσονιέρα μας....

Κυριακή, Νοεμβρίου 18

Έχει κι η Σαλονίκη ... Αμπελόκηπους!

(αφιερωμένο στη Doratsirka)
Φύσηξε στη ζωή του αγέρας δυνατός! Τον πήρε και τον σήκωσε ... Τον ξερίζωσε απ’ τον Περαία και τον έριξε στη Σαλονίκη! Δεκαεξάχρονο αγόρι ... μόνο ... το πρωί στις οικοδομές και στο μεροκάματο και το απόγευμα στο ... «Νυχτερινό»!
Την πρώτη κι όλας μέρα στο νέο σχολειό εμφανίστηκε με φανέλα του Ολυμπιακού! Καλού κακού είχε πάντα κρυμένο στη δεξιά μπότα ένα στυλέτο! Κανείς δεν τον πείραξε ... οι μόρτες το πήραν το μήνυμα...
Δεν άργησε να γνωρίσει και την Έφη. Τού ριχνε τέσσερα χρόνια αλλά ήταν ότι έπρεπε για σταθερό γαμήσι! Εκείνος ήθελε δράση κι όχι βολτούλες χεράκι-χεράκι κι αγνάντεμα στα ηλιοβασιλέματα...
Η Έφη δούλευε σε σούπερ-μάρκετ και τον χαρτζιλίκωνε κανονικά! Τα βραδάκια, μετά το σχολειό, τού κανε συχνά το τραπέζι. Είχε ωραία και στητά βυζάκια. Αλλά ήταν και πολύ ζηλιάρα η καριόλα... Τού δωσε και μια γυμνή φωτογραφία της ... «... έτσι, για να τραβάς μαλακία όταν δεν βλεπόμαστε!»...
Τα σπίτια στη γειτονιά που έμενε ήταν μες τη μιζέρια! Ούτε θέρμανση ούτε αποχέτευση! Είχε αγοράσει μια μεταχειρισμένη θερμάστρα που την άναβε μόνο σαν ερχόταν η Έφη για πήδημα.
«Σού άρεσε η φωτογραφία μου αγόρι μου;»
«Σκέτη καύλα...»
«Και πόσες μαλακίες έριξες μωρό μου; ... πεντ-έξι;... μόνο;»
Εκείνος πήρε ύφος θυμωμένο. Του στυλ ... «τι έχεις αγόρι μου απόψε;».
«Και ποιος σου τράβηξε τη φωτογραφία;»
«Ένας φίλος μου φωτογράφος!»
«Και πώς τον λεν αυτόν τον φίλο σου μωρή πουτάνα;»
Την άρπαξε απότομα από τη μέση, τη σβούριξε μπρούμητα πάνω στο κρεβάτι νά ρθει στα τέσσερα, την πίεσε δυνατά στην πλάτη να τουρλώσει και της τον έχωσε στον κώλο...
Τώρα άρχιζαν να συνεννοούνται! Μιλιά δεν έβγαλε η χαμουρίτσα! Έκατσε σαν κότα και τον έφαγε! Έκανε κάτι απόπειρες να κουνηθεί αλλά δεν της βγήκε. Πέσανε και κάτι μπάτσες, του κουνήθηκε και λιγάκι κι έχυσε...
Άναψε τσιγάρο και της ξήγησε τις νέες της υποχρεώσεις: σφουγγάρισμα, πλύσιμο, σιδέρωμα, πήδημα! Δεν έφερε καμία αντίρρηση...
«Άντε... σπάσε τώρα, έχω διάβασμα!»
«Δεν θα με πας μέχρι τη στάση;... είναι αργά»
«Όχι! Είμαι πτώμα...»
«Νά ρθω αύριο να σε πάρω στο σχόλασμα;»
«Νά ρθεις! Αλλά μην σταθείς έξω απ’ το σχολειό και σε πάρουν χαμπάρι τα λιγούρια και κρεμαστούν στα παράθυρα... στη γωνιά... στο περίπτερο ... έτσι;»
Άνοιξε την πόρτα να φύγει, μουρμουρίζοντας...
«Θα μπορούσες νά σαι λίγο πιο καλός μαζί μου...»
Όταν ήταν κακός ... ήταν κακός! Αλλά κι όταν γινόταν καλός ... ήταν χειρότερος!

Σάββατο, Νοεμβρίου 17

Μαριλίτσα μας ... να τα χιλιάσεις!



Με πολλές

τρυφεροαγκαλίτσες

κι αναρίθμητα

γλυκοσνουποφιλάκια!!!

Παρασκευή, Νοεμβρίου 16

Argi ο Ασκαροκαντούλης!

Σας παρουσιάζω σήμερα τον Argi τον Ασκαροκαντούλη, τον καρπό του θυελλώδους έρωτά μου με την Καντούλα, που καθημερινά παρακολουθείτε στην "Γκαρσονιέρα"!
To καμάρι μας βγήκε πολύ ανεξάρτητο και την κοπάνησε με οτοστόπ για Αλεξανδρούπολη που έστησε το δικό του τσαρδάκι! Θα τον βρίσκετε εδώ:

Τετάρτη, Νοεμβρίου 14

Αυτοψυχανάληση ...

Παλέψαμε μια ζωή,
βγήκαμε στους δρόμους,
φάγαμε και δώσαμε της χρονιάς μας,
αμφισβητήσαμε τα πάντα...
Προσφέραμε το χαρτζιλίκι μας
στα βιβλιοπωλεία και στα δισκάδικα,
μυρίσανε τα ρούχα μας κλεισούρα απ' τις βιβλιοθήκες,
ξενυχτήσαμε χρόνια στο διάβασμα...
Γεμίσαμε τους χώρους συναυλιών
στολίσαμε τα δωμάτιά μας
με αφίσσες του Τσε και του Λένον...
Μας γέμισε ερωτήματα
η πορεία του υπαρκτού σοσιαλισμού,
τσακωθήκαμε με σθένος για την όποια ιδεολογία μας...
Κυνηγήσαμε χίμαιρες και πρότυπα!
Και λοιπόν;
Πού κάναμε λάθος;
Και πώς θα το διορθώσουμε;

Δευτέρα, Νοεμβρίου 12

Η "τριπλή διύλιση" του Σωκράτη!

(Από το ιστολόγιο "Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας")

Μια μέρα, εκεί που ο Σωκράτης έκανε βόλτα στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον που του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για έναν απ' τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης τον παρακάλεσε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνει το τεστ της "τριπλής διύλισης"!
- Τι πράγμα είναι τούτο; τον ρώτησε εκείνος.
- Να, πριν μου πεις τι άκουσες για τον μαθητή μου, θα ήθελα να κάτσουμε λίγο να το φιλτράρουμε. Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι, λοιπόν, εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε ... όχι εντελώς, απλώς το άκουσα όμως και ...
- Μάλιστα ... άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης! Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι! Το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος αν είναι αλήθεια! Αλλά μην απογοητεύεσαι! Μπορεί να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και τρίτο φίλτρο. Αυτό της χρησιμότητας. Είναι, αυτό που θες να μου πεις, κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο;
- Όχι ... δε νομίζω!
- Άρα, αυτό που θα μου πεις δεν είσαι σίγουρος αν είναι αλήθεια και είσαι βέβαιος πως δεν είναι ούτε καλό ούτε χρήσιμο! Γιατί, λοιπόν, θα πρέπει να το ακούσω;

Κυριακή, Νοεμβρίου 11

Εθελοντής στον πόλεμο της Βοσνίας (ΤΕΛΟΣ)

Η τελική επίθεση θα γινόταν τα ξεμερώματα της επομένης. Όσο βρίσκονταν στη Βλασένιτσα και στο Βοϊκοβίτσι όλα ήταν μια καθημερινότητα. Εδώ όμως θα έκαναν έφοδο, θα χτυπιόταν πρόσωπο με πρόσωπο με τους εχθρούς...
Ένοιωσε την ανάγκη να προσευχηθεί. Δεν ήταν καλός χριστιανός, το αντίθετο μάλιστα... Όμως είναι καλό να προσεύχεσαι κάποιες στιγμές. Κανείς δεν ξέρει τι δυνάμεις κρύβονται εκεί εξώ...
Πιο πολύ απ' το θάνατο τον τρόμαζε η αναπηρία. Φαντάζονταν ήδη τις κακεντρεχείς φάτσες κάποιων στην Ελλάδα. "Δείτε τον ήρωα πώς κατάντησε! Ήθελές τα και παθέστα! Εθελοντής σου λέει ... χα!"...
Γύρισε προς τον Α. και του είπε: "Ξέρεις ποιο λουλούδι μ' αρέσει; Ο βασιλικός! Γιατί και πεθαμένος μοσχοβολάει...".
Τοποθέτησε τη γεμιστήρα με τις 29 σφαίρες στο όπλο. Στο σακίδιο βρίσκονταν άλλες τρεις. Έλεγξε τις δύο χειρομβομβίδες και τις τοποθέτησε στις δερμάτινες θήκες τους. Άλλες δύο αναπαύονταν στις τσέπες του τζάκετ. Στις επωμίδες φόρεσαν λευκές κορδέλες για ν' αναγνωρίζουν τις φίλιες δυνάμεις...
Η ανιχνευτική τους ομάδα θα χτυπούσε ακριβώς στο κέντρο των εχθρικών γραμμών. Δυτικά και ανατολικά θα επιτίθονταν διμοιρίες απ΄ το Ζβόρνικ και το στρατόπεδο Τσίτσα του Σεράγεβο...
Ανηφόριζαν την πλαγιά ακολουθώντας τον ανιχνευτή που εντόπιζε τα ασφαλή σημεία διέλευσης του ναρκοπεδίου. Κάθε βήμα και μια ανακούφιση. Βρίσκονταν ήδη πολύ κοντά στις εχθρικές γραμμές. "Σκορπισθείτε και καλυφθείτε!". Σα φαντάσματα χάθηκαν πίσω απ' τις βελανιδιές και τα φυλλώματα.
Όμως η εντολή για επίθεση αργούσε να δοθεί. Πού ήταν επιτέλους αυτή η γαμημένη η διαταγή; Μια ριπή ακούσθηκε ξαφνικά και μια έκρηξη συγκλόνισε το έδαφος. Η συνέχεια ήταν εφιαλτική. Πολυβόλα και όλμοι σφυροκοπούσαν τις θέσεις τους. Είχαν γίνει αντιληπτοί. Ένας όλμος έπεσε δυο μέτρα απ' την τρύπα του αλλά δεν έσκασε. Έβλεπε τα πτερύγιά του χωμένα στο στρώμα των φύλλων.
Η εντολή δόθηκε μετά δέκα ώρες! "Αναδίπλωση!". Οι μισοί του αποσπάσματος σταματούσαν κατά διαστήματα καλύπτωντας την υποχώρηση των άλλων μισών. Κάποια στιγμή έφτασαν στα δικά τους χαρακώματα ... στη "γη της επαγγελίας". Κοιτούσε ο ένας τον άλλο σα να μην πίστευαν πως ήταν ζωντανοί. Μέτρησαν μόνο δυο ελεφρά τραυματίες...
Η επιχείρηση απέτυχε παταγωδώς ... αλλά την επόμενη φορά δεν θα ξανάκαναν τα ίδια λάθη. Η Σρεμπένιτσα θα έπεφτε στα χέρια τους πάση θυσία...
Έβγαλε απ' την τσέπη το μπλογκάκι του και έγραψε: "Η απόσταση του θανάτου απ' τη ζωή είναι τόσο μεγάλη όσο η απόσταση των χειλιών του ερωτευμένου από τα χείλη της αγαπημένης του σ' ένα ερωτικό παθιασμένο φιλί...".
(ΤΕΛΟΣ)

Παρασκευή, Νοεμβρίου 9

Σας περιμένουμε για ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο...

... στην γκαρσονιέρα μας στα Πατήσια!


Η Καντούλα θα βάλλει παλιούς υπέροχους δίσκους
και θα μας προσφέρει καφέ, παγωτό και ποτάκια...
Κι εγώ θα σας διαβάσω το πρώτο ραβασάκι που μου έστειλε
... και με έριξε στον έρωτά της!

Τετάρτη, Νοεμβρίου 7

Στη γιορτή των Ασωμάτων ...

Είχε φίλους πολλούς ο Μουσταφά
κι Έλληνες κι Εγγλέζους και Μαλτέζους...
Και στη γιορτή μου πάντοτε θαρχότανε
αυτός, ένας αλλόθρησκος...
Λέγαμε, λέει, πράγματα ευχάριστα
και μιλούσαμε για τότε
που οι ανθρώποι δεν είχαν δόλο στην καρδιά.
Ελάτε κι εσείς αύριο,
μέρα της Σύναξης των Ασωμάτων Ταξιαρχών
και στη δική μου τη γιορτή.
Θα ναι Τούρκοι, Έλληνες κι Εγγλέζοι
και Μαλτέζοι κι άλλοι...
Θα πιούμε, θα φχαριστηθούμε,
θα μιλήσουμε για πράγματα διάφορα
κοντινά, μακρινά, παράξενα,
πράγματα που άλλοτε φέρνουν δάκρυα και πόνο
κι άλλοτε ζέστη και παρηγοριά...
Απορώ κι αναρωτιέμαι Μουσταφά
Χριστιανός πώς δεν έγινες
με μια τόσο μεγάλη καρδιά!
Κι αν με τα λόγια αυτά
σε πίκρανα λιγάκι Μουσταφά
συγχώρεσέ με...

Κυριακή, Νοεμβρίου 4

Τούρτα διαζυγίου!




Ξεχάστε την εποχή που το διαζύγιο ήταν μια πονεμένη ιστορία! Σήμερα τα πράγματα έχουν γίνει πολύ πιο εύκολα και διασκεδαστικά...
"Σε αγαπούσα, σε λάτρευα, αλλά χωρίζουμε!". Τι πιο ωραίο μήνυμα για να κοινοποιήσεις στον άλλον την απόφασή σου να χωρήσετε;
Μην τρομάζετε! Το διαζύγιο είναι σήμερα ο "νέος γάμος"! Και γι' αυτό γιορτάζεται αναλόγως, σαν το ξεκίνημα μιας νέας ζωής...
Στην Αμερική κυκλοφορούν ήδη πολλά βιβλία-οδηγοί για το πώς να χωρίζουμε με στυλ! Μας προτρέπουν να το ανακοινώσουμε σε φίλους και συγγενείς με τρόπο χιουμοριστικό: "Επιτέλους τελείωσε! Πάρτε με τηλέφωνο να με συγχαρείτε!".
Επιβάλλεται πλέον να γιορτάζουμε τους χωρισμούς μας με τον ίδιο ενθουσιασμό που γιορτάζουμε το γάμο μας. Καλούμε φίλους και διοργανώνουμε πάρτι με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ: προσκλητήρια, λίστες δώρων, τούρτες, ντιτζέι, ακόμη και τραπεζικούς λογαριασμούς για ταξίδια αναψυχής!
Προφανώς οι λίστες δώρων στα πολυκαταστήματα αποβλέπουν στην αναπλήρωση της σπασμένης από τους τελευταίους καυγάδες οικοσκευής!

Παρασκευή, Νοεμβρίου 2

Τριχολογία ...

Παρασκευή σήμερα και .... κατά συνέπεια αύριο Σάββατο!
Και οι γυναίκες μου όλο και σε κάποιο κομμωτηριάκι θα πάνε για τα κλασικά.... κουρεματάκι, βαψιματάκι κλπ
Όμως κορίτσια οι εποχές έχουν αλλάξει! Σήμερα τίποτα δεν πρέπει να γίνεται τυχαία, απροετοίμαστα, αυθόρμητα. Δεν βλέπετε καλέ τους πολιτικούς μας που δεν κάνουν ούτε βήμα πριν μελετήσουν σε βάθος τα γκάλοπ και χωρίς να συμβουλευτούν τον προσωπικό δημοσκόπο τους;
Εσείς κορίτσια θα μείνετε πίσω; Θα βάψετε τα ωραία μαλάκια σας έτσι τυχαία και μετά θα έχετε την απαίτηση να σας κάτσει ο παίδαρος απέναντι; Όχι βέβαια! Πρέπει κι εσείς να συμβουλευτείτε τις τελευταίες και παγκοσμίως εγκυρότερες δημοσκοπήσεις και μόνο τότε να επισκεφθείτε τον κομμωτή σας...
Για να δούμε, λοιπόν, τι σας συμβουλεύουν οι δημοσκόποι της τρίχας: Ο Πίτερ Έιτον είναι καθηγητής Ψυχολογίας στο City University κι ανέλαβε να διεξάγει μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα. Η ομάδα του έδειξε σε 1500 άντρες τη φωτογραφία της ίδιας γυναίκας επεξεργασμένη ώστε να εμφανίζεται ως ξανθιά, καστανή ή κοκκινομάλα.
Τους ρώτησε ποια εντύπωση τους προκάλεσε η προσωπικότητα της εν λόγω γυναίκας και οι απαντήσεις τους παρουσιάζουν ενδιαφέρον: το 51% απάντησε ότι πιο ελκυστική ήταν η εκδοχή της καστανής. Το 81% περιέγραψε την καστανή ως «έξυπνη» και το 67% ότι μοιάζει αυτάρκης. Το 40% περιέγραψε την ξανθιά ως «γεμάτη ανάγκες» και «χωρίς ανεξαρτησία». Τα 2/3 όμως των ερωτηθέντων βρήκαν την ξανθιά φιλική και προσιτή...
Οι ειδικοί, λοιπόν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι καθώς οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα εξελίχθηκαν, οι άντρες άρχισαν να έλκονται περισσότερο από το μυαλό (το οποίο στο υποσυνείδητό τους αντιπροσωπεύεται από τις καστανές) και λιγότερο από το εξωτερικό χαρακτηριστικό των ξανθιών μαλλιών.
Ορισμένα, όμως, στερεότυπα εξακολουθούν να διατηρούνται στο ανδρικό μυαλό, όπως, λ.χ., ότι οι κοκκινομάλες είναι «φλογερές» γυναίκες...

Τετάρτη, Οκτωβρίου 31

Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες...

Η παρέα ήταν μεγάλη και στριμώχθηκε σ' ένα γωνιακό τραπέζι στο βάθος της ταβέρνας.
Η κοπέλα δίπλα του δεν του φάνηκε ιδιαίτερα όμορφη αλλά είχε στυλ και ήταν πνευματώδης!
Το κρασί άρχιζε να δημιουργεί μια γλυκιά μέθη...
Έσκυψε προς το μέρος της...
"Πιο μετά σκοπεύω να σε αποπλανήσω" της είπε.
"Να μ' αφήσεις όμως να το παίξω και λίγο δύσκολη, έτσι;"...
Την επόμενη μέρα βρήκε στο κινητό του ένα μήνυμα:
"ακόμα μετράω μελανίτσες"...