Τρίτη, Απριλίου 12

Σελίδες απ’ τη ρημαγμένη μου ζωή ΙΔ‘ (το MILAN)

Η ταβερνούλα στο Βύρωνα ήταν μικρή και η παρέα μας μεγάλη.
Κολλήσαμε τρία τραπέζια και πιάσαμε τη γωνία, δίπλα στην κουζίνα.
Απέναντί μου κάθισε ένα νεαρό ζευγαράκι που το έβλεπα για πρώτη φορά.
Ντρέπομαι που το λέω, αλλά η κοπελίτσα μού «γυάλισε»!
Καθώς σούφρωνε τα χειλάκια της έμοιαζε ολόκληρη μ’ ένα λαχταριστό κερασάκι προς βρώση και κατάποση...
Ήταν απ’ τα κορίτσια που δεν φοράνε σουτιέν γιατί τα στήθια τους κοιτάζουν απευθείας το Θεό!
Έβλεπα τον έρωτα να τρέχει καταπάνω μου με χίλια!
Κι εγώ έπρεπε επειγόντως να στήσω οδοφράγματα.
Ή, καλύτερα, ν’ αρπάξω το αντιαρματικό MILAN και με σταθερό χέρι να χτυπήσω κατευθείαν τον πύργο ελέγχου...
Για ν’ αποφύγω τον πειρασμό αφοσιώθηκa στην αντροπαρέα.
Ο καθένας επιλέγει την κόλαση που του αξίζει...
Για να είμαι ειλικρινής, το περιβάλλον των ονείρων μου ήταν πάντα αντροκρατούμενο!
Μάλλον θα μου ταίριαζε μια καριέρα στρατιωτική ή εκκλησιαστική...
Θυμάμαι πιτσιρικάδες που ανταγωνιζόμασταν ποιος θα κατουρήσει μακρύτερα!
Ακολούθησαν τρία χρόνια ομαδικών αυνανισμών! Κάποιος απλά ανακοίνωνε το όνομα μιας συμμαθήτριας ή καθηγήτριας ή ηθοποιού, κι αυτό αρκούσε να μας ερεθίσει...
Ο μεγαλύτερος φόβος μας ήταν ο ευτελισμός του αντρικού μας φύλου!
Όταν οργανωθήκαμε σε παρέες και συμμορίες, δεν μπαίναμε σε άλλες γειτονιές γιατί φοβόμασταν μην μας πιάσουν, μας κατεβάσουν τα παντελόνια και μας ξεφτιλίσουν...
Η απέναντι δήλωνε με τον τρόπο της πως σκοπεύει να περάσει τη ζωή της μαζί με τον φίλο της. Ότι υπήρχαν οικογενειακές και άλλες δεσμεύσεις, ότι δεν έχει καμία πείρα της ζωής παρά μόνο μέσα απ’ τον φίλο της, και πως δεν βλέπει κανέναν άλλον για υποψήφιο εραστή...
Και τι δεν έκανα για να μην τη σκέφτομαι.
Μέχρι κι ένα πολεμικό εμβατήριο τραγούδησα! Που μου το ’χε μάθει ένας μακαρίτης αεροπόρος που πολέμησε στην Κορέα το 1951. Εξυμνούσε τα κατορθώματα του ελληνικού σμήνους που διέπρεψε «πολεμώντας για τα ιδανικά/είχε πνίξει τους κίτρινους στο αίμα/δείχνοντάς τους τι θα πει λευτεριά»...
Δίπλα μου ο Τράικο απ’ τη Φλώρινα, ο σλαυομακεδόνας της παρέας, καλό παιδί και πιστός φίλος, στραβομουτσούνιασε.
Γι’ αυτό και το «γύρισα», πιάνοντας ένα δημοτικό στη ντοπολαλιά των παλιών σλαυομαχαλάδων της Φλώρινας... «μπλιάνα πλάτνο μπέλεσε, ζα Οχριντίσκε ίσβαρι».
Που σημαίνει ... «πλένει η Λευκούλα τα λευκά μες της Αχρίδας τα νερά».

16 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Δηλαδή αν η μικρή σου'ριχνε ένα βλέμμα τι ήσουν ικανός να κάνεις:))
Λέω εγώ τώρα?

Ο Μαζώ τα σπάει! ωραία επιλογή:))

Ανώνυμος είπε...

gia sou askaroulh me ta wraia sou.elenitsa.

nefelokokkugia είπε...

Όχι, όχι. Άμα γουστάρεις να μην φοβάσαι. Κι ότι βρέξει...

Maria Tzirita είπε...

Εμένα μεγαλώνει το φαν κλαμπ μου και σένα η λίστα με τις κατακτήσεις σου...
Καλημέρα!

Αθανασία είπε...

Αχααααααααααααχααααααααααααααχαααααααααααχααααααααααχαααααααααααααχαααααααααααααχααααααααααα!ασκαρούλη ασκαρούληηηηηηηηηηηηηη!ε,περιττό να πώ ότι έγραψες,πάλι!!αλλά...δε το ξέρεις? ό,τι και να κάνεις ΔΕ πρόκειται πο-τέ να καταφέρεις να τιθασέυσεις την αντρική φύση...μα πο-τέ όμως?....βρε δε πάνα κατέβαζες και το βαρύ πυροβολικό των αμερικανών,και πυρινικά,και τους 'τόμαχοκ',και τους 'πάτριοτ' και δε ξέρω,κι εγώ τί άλλο? άααμα σου κολλήσει έ,πάει τέλιωσε...άμα σε βάλει στο μάτι,ο φτερωτός θεός (ο έρωτας ντέεεεεεεε!)ε,δε ξεφέυγεις με τίποτε από τα δύκτια του......αλλά καλύτερα,που δεν έκανες κάτι...ίσως να έβρισκες άσχημα το μπελά σου...καλύτερα μ η μπλέκεις με κάτι που 'ανήκει'σε άλλον που είναι 'ιδιωκτησία'κάποιου άλλου... ωραία ιστορία πάντως...μ'άρεσε!...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Ασκαρδάκο μου κρύβε λόγια
Τι σ έπιασε και τα θυμήθηκες
ολα αυτά?
Το μωρό δεν φταίει πάντως...κάτι άλλο
μου μυρίζει :)

takis είπε...

Με εχει πιάσει μελαγχολία γιατί ούτε φαν κλάμπ εχω ούτε λίστα με κατακτήσεις.
Το πολύ να με εχουν καταγράψει κάποιες στη δικιά τους λίστα..
αλλά σιγά μην ασχολούνται....

Τελικά έστησες ενα ιστολόγιο να εξορκίσεις τον "φόβο" σου στο γυνακείο φύλο και άλλα τρία για τα ανδροκρατικά όνειρα σου?

Μυστήρια πράγματα

ΥΓ Φαντάζομαι μετά τα 3 χρόνια ομαδικών αυνανισμών ακολούθησες ατομικό πρόγραμμα άσκησης κατ'οίκον.

Alex είπε...

συγκεντρώσου είπαμεεεεεε !!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ζουζού, αυτό που λες είναι «υποθετικός λόγος του απραγματοποίητου»!

Γεια σου Ελενίτσα γκαζοφονού!

Νεφέλω, θα τραγουδάμε μαζί... «μας παράσυρε το ρέμα».

Μαρία, η διαφορά μας είναι πως το δικό σου φαν κλαμπ είναι πραγματικό, αλλά οι δικές μου «κατακτήσεις» είναι φανταστικές...

Αθανασία, πάλι μας εκπλήσσεις ευχάριστα!
Σε βλέπω πλήρως ενημερωμένη για τα εξοπλιστικά...

Δεν ήξερα πως έχουν τόσο καλή όσφρηση τα κοτσύφια;
Τσίου!

Τάκη, μην παταπονιέσαι... παντού είσαι πρώτο τραπέζι πίστα σε κάθε μπλακ λιστ! Ειδικά γυναικεία!
Όσο για το ... «χούι», ξέρεις πολύ καλά πως δεν κόβεται!

Μη βαράς ρε Αλέξια!

Ασυλλόγιστη είπε...

Ασκαρδαμούλη κατουράς μακριά;

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Αυτό τώρα θεωρείται προσόν;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Πολύ μακρία...
Να φανταστείτε πως η Νομαρχία Αθηνών με ζήτησε να κάνω το συντριβάνι στο Παδίο του Άρεως!
Συνεννοηθήκαμε τώρα;

marianaonice είπε...

Αχ τι κρίμα, απότομα το τέλειωσες...
και εγώ περίμενα ότι η μικρούλα θα ανταποκρινόταν στο ερωτικό σου κάλεσμα χωρίς καμιά αντίσταση... και ο φίλος της ακόμη θα έψαχνε να βρει τι έφταιξε και έμεινε με τη χυλόπιττα στο ...χέρι...

Πάντως δεν θυμάμαι αν στο έχω ξαναπεί, γράφεις απίθανααα!!
Αισθάνομαι σαν να είμαι εκεί ανάμεσα στους πρωταγωνιστές σου...
:))

O Σχολιαστής είπε...

Φίλε, στην Κορέα, το Ελληνικό σμήνος αποτελούνταν από C-47 (ντακότες) και δεν έπνιξε κανέναν στο αίμα!!! Καλή ανάσταση και καλό Πάσχα

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Βρε μαριάννα, μπας κι ήσουν εσύ το κορίτσι «που τα στήθη του χαμογελούσαν στο Θεό»;

Σχολιαστή, δεν έχεις και άδικο, αλλά οι κυνηγοί, οι ψαράδες και οι στρατιωτικοί είναι οι μεγαλύτεροι ψευταράδες...

marianaonice είπε...

Xaxaxa!!
Κανείς δεν ξέρει...
Μπορεί κάποιες συμπτώσεις όπως το "μικρούλα" ας πούμε να μην είναι ...εντελώς τυχαίες... χαχαχαχαα!!