Τ' αλάνια του Περαία Ι' (Αληθινές ιστορίες -σε πρώτο πρόσωπο-, χωρίς αρχή και τέλος)

Το ελέγχω το ποτό!
Μόνο μπύρα θα πίναμε. Τίποτ' άλλο.
"Μόνο κάνα-δυο ποτήρια" υποσχέθηκα στο "Γράσο" και στο "Λιγδιάρη" για να τους πείσω να βγούμε...
Η παμπ προσπαθούσε να μιμηθεί το λονδρέζικο στιλ.
Ήταν σχεδόν άδεια.
Μόνο μια παρέα στο βάθος έπαιζε βελάκια.
Στα σκαμπό καθόταν ένα νεαρό ζευγαράκι και παραδίπλα ένας νταγλαράς μακρυμάλλης, που είχε μάτια μόνο για το ποτήρι του...
Ξαφνικά το ζευγαράκι άρχισε να τσακώνετε.
"Γιατί έτσι το θέλω εγώ!", φώναξε ο νεαρός που έμοιαζε με νυφίτσα. Και της έχωσε μια γροθιά κατευθείαν στο πρόσωπο...
Εκείνη άρχισε να τσιρίζει. "Άντε, λοιπόν, ξανακάν' το! Ξαναχτύπαμε άντρακλα! Άντε λοιπόν"...
Η νυφίτσα της έχωσε δεύτερο μπουκέτο και της μάτωσε τη μύτη!
"Αρκετά φίλε, άστηνε, το παράκανες", του λέει ο "Γράσος".
"Κοίτα τη δουλειά σου και μην ανακατεύεσαι! Εκτός κι αν θες να πλακωθούμε".
"Λες να κάτσω να τις φάω; Πάμε έξω! Έλα!", του κάνει ο "Γράσος".
Ο πιτσιρικάς τα ψιλοπαίζει. Και πολύ καλά κάνει, γιατί ο δικός μου είναι σκληρός παληκαράς.
Ξαφνικά, η κοπελίτσα συνέρχεται και ορμάει στο "Γράσο" ουρλιάζοντας.
"Είναι δικός μου! Στο δικό μου μιλάς έτσι ρε μαλάκα;", και του χώνει τα νύχια της στο πρόσωπο!
Ακολουθεί πανδαιμόνιο.
Ο "Γράσος" σηκώνεται και ρίχνει μια στριφτή γροθιά στο στομάχι της νυφίτσας।
Εγώ ορμάω στον μακρυμάλλη, που ήταν τελείως αμέτοχος ως τότε, κλοτσάω με δύναμη το σκαμπό του, τον ξαπλώνω κάτω, και του ρίχνω δυο κλοτσιές στη μάπα.
Νομίζω ότι απέκρουσε την πρώτη. Κι η δεύτερη δεν του έκανε ζημιά γιατί φορούσα τ' αθλητικά μου.
Ξαφνικά πετάγεται όρθιος, κι εκεί που λες "τώρα θα μου χυμήξει", με κοιτάει με απορία και λέει:
- Εγώ δεν έχω καμιά σχέση φίλε!
- Μπορεί να ΄κανα λάθος, του λέω.
Το κοριτσάκι κι η νυφίτσα, που προκάλεσαν το χαμό, διασχίζουν τρικλίζοντας την αίθουσα.
Η τύπισσα έχει παραφρονήσει. "Παλιομαλάκες, αυτός είν' ο δικός μου", ουρλιάζει.
Η βραδιά χάλασε.
Καθώς φεύγουμε, φέρνω πάλι στο νου μου τη Θένια.
Την περασμένη Κυριακή τσακωθήκαμε άγρια. Μόλις της είπα πως το βράδυ θα πήγαινα γήπεδο αντί για συνεμά που γούσταρε κείνη.
Το ένστικτό μου λέει πως δεν θα την ξαναδώ!
Κι εγώ έχω εθιστεί να κάνω έρωτα μαζί της...
Να της το βάζω από πίσω κι εκείνη να βογκάει σιγανά με τ΄ όμορφο κεφαλάκι της ακουμπισμένο στις μεταξωτές μαξιλαροθήκες του κρεβατιού μου.
Αυτές που σούφρωσε ο "Ακροβάτης" απ' τα Χομ-Στορς για να μου τις κάνει δώρο στη γιορτή μου...