Τετάρτη, Απριλίου 6

Τ' αλάνια του Περαία Ι' (Αληθινές ιστορίες -σε πρώτο πρόσωπο-, χωρίς αρχή και τέλος)

Το ελέγχω το ποτό!
Μόνο μπύρα θα πίναμε. Τίποτ' άλλο.
"Μόνο κάνα-δυο ποτήρια" υποσχέθηκα στο "Γράσο" και στο "Λιγδιάρη" για να τους πείσω να βγούμε...
Η παμπ προσπαθούσε να μιμηθεί το λονδρέζικο στιλ.
Ήταν σχεδόν άδεια.
Μόνο μια παρέα στο βάθος έπαιζε βελάκια.
Στα σκαμπό καθόταν ένα νεαρό ζευγαράκι και παραδίπλα ένας νταγλαράς μακρυμάλλης, που είχε μάτια μόνο για το ποτήρι του...
Ξαφνικά το ζευγαράκι άρχισε να τσακώνετε.
"Γιατί έτσι το θέλω εγώ!", φώναξε ο νεαρός που έμοιαζε με νυφίτσα. Και της έχωσε μια γροθιά κατευθείαν στο πρόσωπο...
Εκείνη άρχισε να τσιρίζει. "Άντε, λοιπόν, ξανακάν' το! Ξαναχτύπαμε άντρακλα! Άντε λοιπόν"...
Η νυφίτσα της έχωσε δεύτερο μπουκέτο και της μάτωσε τη μύτη!
"Αρκετά φίλε, άστηνε, το παράκανες", του λέει ο "Γράσος".
"Κοίτα τη δουλειά σου και μην ανακατεύεσαι! Εκτός κι αν θες να πλακωθούμε".
"Λες να κάτσω να τις φάω; Πάμε έξω! Έλα!", του κάνει ο "Γράσος".
Ο πιτσιρικάς τα ψιλοπαίζει. Και πολύ καλά κάνει, γιατί ο δικός μου είναι σκληρός παληκαράς.
Ξαφνικά, η κοπελίτσα συνέρχεται και ορμάει στο "Γράσο" ουρλιάζοντας.
"Είναι δικός μου! Στο δικό μου μιλάς έτσι ρε μαλάκα;", και του χώνει τα νύχια της στο πρόσωπο!
Ακολουθεί πανδαιμόνιο.
Ο "Γράσος" σηκώνεται και ρίχνει μια στριφτή γροθιά στο στομάχι της νυφίτσας।
Εγώ ορμάω στον μακρυμάλλη, που ήταν τελείως αμέτοχος ως τότε, κλοτσάω με δύναμη το σκαμπό του, τον ξαπλώνω κάτω, και του ρίχνω δυο κλοτσιές στη μάπα.
Νομίζω ότι απέκρουσε την πρώτη. Κι η δεύτερη δεν του έκανε ζημιά γιατί φορούσα τ' αθλητικά μου.
Ξαφνικά πετάγεται όρθιος, κι εκεί που λες "τώρα θα μου χυμήξει", με κοιτάει με απορία και λέει:
- Εγώ δεν έχω καμιά σχέση φίλε!
- Μπορεί να ΄κανα λάθος, του λέω.
Το κοριτσάκι κι η νυφίτσα, που προκάλεσαν το χαμό, διασχίζουν τρικλίζοντας την αίθουσα.
Η τύπισσα έχει παραφρονήσει. "Παλιομαλάκες, αυτός είν' ο δικός μου", ουρλιάζει.
Η βραδιά χάλασε.
Καθώς φεύγουμε, φέρνω πάλι στο νου μου τη Θένια.
Την περασμένη Κυριακή τσακωθήκαμε άγρια. Μόλις της είπα πως το βράδυ θα πήγαινα γήπεδο αντί για συνεμά που γούσταρε κείνη.
Το ένστικτό μου λέει πως δεν θα την ξαναδώ!
Κι εγώ έχω εθιστεί να κάνω έρωτα μαζί της...
Να της το βάζω από πίσω κι εκείνη να βογκάει σιγανά με τ΄ όμορφο κεφαλάκι της ακουμπισμένο στις μεταξωτές μαξιλαροθήκες του κρεβατιού μου.
Αυτές που σούφρωσε ο "Ακροβάτης" απ' τα Χομ-Στορς για να μου τις κάνει δώρο στη γιορτή μου...

15 σχόλια:

nefelokokkugia είπε...

Ο "Ακροβάτης" είναι ο τέταρτος της παρέας?
Μμμμ...είναι ερωτευμένος μαζί σου?
Τι χρώμα είναι οι μαξιλαροθήκες?
Γιατί δεν βούτηξε και τα ασορτί σεντόνια?
Πότε είναι η γιορτή σου είπαμε?

Αθανασία είπε...

Γειάσου ασκαρούλη!χμμμ!να πως μπορεί να ξεκινήσει,ένας ηλίθιος καυγάς... ή ένα 'συμπούρδουκλο'που λέει και ένας δημοσιογράφος!...χαχαχαααχαααααχα! πάντως μου άρεσε,ιδιαίτερα η σκηνή της..'ανακατοσούρας'και'κει που έπεσαν οι..φάπες...την έχεις αποδόσει πολύυ καλά....μπράβο...ωραίο ποστάκι...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κοίτα ρε, που τελικά θα χάσει και τα μετάξια και τον κώλο...

Ασυλλόγιστη είπε...

Κι ο Λιγδιάρης;
Ούτε μια φάπα δεν έριξε αυτός;

χρόνια σε περιμένω είπε...

Ο Λιγδιάρης μάλλον θα είχε σπιντάρει,,

Ανώνυμος είπε...

apo ta xomstors den to kovw gia metakswtes,mallon synthetikes askaroulh se koroidepse o akrovaths.proteinw sth giorth tou na tou xariseis xyma kolwnia hermes.elenitsa.th deftera pinw kafe sthn plateia mavilh.

takis είπε...

Η "κοπέλα" στη φωτό τι του δείχνει και έχει μείνει άναυδος ο τύπος?...

Ελενιτσα,
εγω τη Δευτέρα θα πίνω καφέ λίγο πιο μακρυά...βόρεια..πολύ βόρεια...
άκου Μαβίλη...έλεος...

Ανώνυμος είπε...

giati re takh,ti exei h mavilh dhladh;kai voreia pinw kafe kai poly notia kai ta panta ola.elenitsa.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Νεφέλω, πράγματι, με τον "Ακροβάτη" έχουμε ιδιαίτερη χημεία!
Και οι δυο είμαστε εγκεφαλικοί τύποι!
Και πολύ καταφερτζήδες...
Η γιορτή μου είναι στις 8 Νοέμβρη.

Αθανασία, εγώ ένα έχω να πω: από τότε που συχνάζεις εδώ μέσα έγινες άλλος άνθρωπος.
Πού είναι εκείνο το συνεσταλμένο και ντροπαλό κοριτσάκι;
Τώρα σου αρέσουν τα "συμπούρδουκλα" και οι ... φάπες!

Δείμε, μια αναγκαία διευκρίνιση: "από πίσω" δεν σημαίνει απαραίτητα "από κώλο"!

Σπόρια, βλέπω μπαίνεται σιγά-σιγά στο πνεύμα!

Ελενίτσα, τα κάνει κάτι τέτοια ο Ακροβάτης!
Αλλά εγώ τον αγαπάω γιατί μ' έχει σώσει από μεγάλες στριμούρες!
Για τη Δευτέρα στείλε μέιλ με λεπτομέρειες, να οργανωθούμε.
Ραντεβού ακριβώς κάτω απ΄το άγαλμα του Μαβίλη!
Θα κρατάω το Βήμα της Κυριακής...

Τάκη, εσύ πιές καφέδες με τις Σκοπιανές σου!
Εγώ την Ελενίτσα δεν την αλλάζω με τίποτα...

Αθανασία είπε...

Γειάσου ασκαρούλη!ε,δε το ξέρεις καλό μου παιδί,ότι οι γυναίκες έχουν πολλάαααααααααα!πρώσοπα?ε,συνεχίζω να είμαι,αυτό το κοριτσάκι απλά εκφράζω,ίσως με κάποιον άλλο τρόπο,τις όποιες απόψεις μου!!,ε,τόοοοσο κακό είναι που μου άρεσε,η φάση με τις..φάπες? τέσπα....ήσουν πολύ παραστατικός εκεί έχω να πώ....και όσο για το αν έχω,αλλάξει από τότε που συχνάζω εδώ,ε,δ εν 'αλλιώνομαι' τόσο έυκολα σα χαρακτήρας!κάτι που με χαρακτηρίζει έντονα είναι η...'σταθερότητα'(στο χαρακτήρα,(στα στοιχεία του),σε κάποιες απόψεις μου,και γενικά)πολύυυ δύσκολα αλλάζω γενικώς...απλά τα ποστάκια σου μου φέρνουν,κάποιες σκέψεις και τις γράφω,εδώ!αυτό!καλησπέρες!.....

Ανώνυμος είπε...

done.elenitsa

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αθανασία είσαι μεγάληηηηη μουσίτσα!

Ελενίτσα, περιμένω ειδοποία!

Ανώνυμος είπε...

askaroulh gyrw stis 5 to apogema ths defteras pinw kafe dipla apo to mpriki,an thes kername kafe.den kanw plaka.elenitsa.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ελενίτσα, δίπλα στο Μπρίκι είναι το Flower.
Ποιοι θα είστε για να «κεράσετε»;
Ή μήπως είναι πληθυντικός ευγενείας;

Ανώνυμος είπε...

askaroulh tha einai kai mia filh,giafto o plhthyntikos,tha mas gnwriseis exeis to klhronomiko xarisma esy.ki an oxi tha sou milhsw egw.flower loipon.elenitsa.