Ναυτικές ιστορίες Β' (μπέιζπολ ή σόκερ;)

Η κακή μέρα απ' το πρωί φαίνεται!
Δεν είχα προλάβει καλά-καλά να μάθω τα κατατόπια του πλοίου, κι ο πορτορικάνος μάγειρας άρχισε να μου τη λέει: "έι Γκρικ, έμαθα πως τον παίρνεις!"
Στις περιπτώσεις αυτές, είτε στη φυλακή είσαι είτε στο καράβι είτε στο στρατό, πρέπει να αντιδράσεις. Αν κάνεις την κότα, τότε θα σε πηδήξουν!
Οπότε, αρχίζεις τα μπουνίδια κι όπου σε βγάλει! Κανείς δεν θα πει "τις έφαγε ο μαλάκας". Όλοι θα πουν "το λέει η καρδιά του μόρτη", και θα σ' αφήσουν ήσυχο...
Μόλις πιάσαμε Νέα Υόρκη άρχισα να συνειδητοποιώ πόσον καιρό είχα να πάω με γυναίκα! Απ' το προηγούμενο βράδυ ένιωθα ξαναμμένος, και το μυαλό μου ήταν κολλημένο στις πουτάνες...
Ήξερα ένα μπαρ στο Πρόσπεκτ Παρκ που σύχναζαν πόρνες. Θα ψώνιζα μια στην τύχη και θα πηγαίναμε στο διπλανό ξενοδοχείο με τους ξεφτισμένους τοίχους. Μόλις θα ανεβαίναμε στο τρίτο πάτωμα θα μας έσπαγε τη μύτη η μυρωδιά του κατσιροδοκτόνου, ανακατεμένο με τσιγαρίλα, κρεμμυδίλα και μεξικάνικες σάλτσες...
Θα μπαίναμε στο ετοιμόρροπο δωμάτιο κι εκείνη θα άνοιγε αμέσως τα μπούτια. Και την ώρα που το μαραφέτι μου θα βούταγε στο ξεχειλωμένο της μουνί, εκείνη θ' άπλωνε το χέρι της στο διπλανό κομοδίνο, θα βούταγε το ξυπνητήρι και θ' άρχιζε να το κουρδίζει!
Συνηθισμένες ιστορίες...
Μόλις μπήκα στο μπαρ παρήγγειλα ποτό κι έπιασα κουβέντα με την γκαρσόνα.
Είχα μείνει επίτηδες νηστικός για μια μέρα. Είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνεις γρήγορα κεφάλι...
Δίπλα μου μια παρέα από τέσσερις κρεμανταλάδες συζητούσαν έντονα.
Ένας τους, που μπεγλέριζε σατράπικα το κομπολόι, γύρισε προς το μέρος μου.
"Χαλβαδιάζεις τις τορπιλάτες βυζάρες της ρε μάγκα;".
Έκανα πως δεν τον άκουσα...
"Έι μαϊμού, σε ρώτησα κάτι, γιατί δεν απαντάς;"
"Δικαίωμά μου! Δεν γουστάρω να σου μιλήσω"
"Τούρκος είσαι ρε κοντοστούμπη;"
"Όχι, Έλληνας"
"Και δεν μας λες ρε μάγκα, θα νικήσουν αύριο οι Μετς;"
"Ξέρεις κάτι φίλε, δεν μ' αρέσει το μπέιζμπολ"
"Και ποιο άθλημα γουστάρεις δηλαδή;"
"Το σόκερ"
"Έπρεπε να το φανταστούμε! Οι πισωγλέντηδες οι Έλληνες γυναικεία αθλήματα βλέπουν!"
Γυρίζει στην κωλοπαρέα του και λέει: "Ρε σεις, ο Γκρικ λέει πως δεν γουστάρει το μπέιζμπωλ! Τι θα γίνει μ' αυτόν; Του ρίχνουμε κάνα χέρι ξύλο μπας κι αλλάξει γνώμη;"
Όπως έδειχναν τα πράγματα, δεν θα πήδαγα κι απόψε...
Υ.Γ.: το τραγουδάκι το αφιερώνω στην Κολλητούλα! Στην πλατεία Αβησσυνίας με κυκλοφοράει η τύπισσα και χτυπάμε τα μπυρόνια μας. Άλλωστε, η πλατεία Αβησσυνίας και το Μοναστηράκι μοιάζουν λίγο με το Μπρούκλιν...