Τετάρτη, Νοεμβρίου 3

Ναυτικές ιστορίες Α' (Ο μόνος Έλληνας ναυτικός που δεν πήδηξε στο Ρίο!)

Βγήκε στη λεωφόρο Ρίο Μπράνκο, καβάλησε το τραμ και κατέβηκε στο σταθμό Σάντα Τερέζα. Τριγύρω μερικά φτωχικά μπαράκια και μαγαζάκια με είδη λαϊκής τέχνης.
Θυμόταν καλά το μέρος. Έστριψε στην πλατεία Πράσα Καριόκα και μπήκε στο κλαμπάκι "Λος Καριόκα-Φον Φον". Εκεί θα τον περίμενε η Ιρένε...
Το πρόγραμμα άρχιζε με ρυθμούς αργούς, με παλιά νοσταλγικά κομμάτια.
Τράβηξε κοντά του την Ιρένε, αγκαλιάστηκαν κι άρχισαν να στροβιλίζονται.
"Μπέσα με, μπέσα με μούτσο", σιγοτραγουδούσε στ' αυτί του.
"Φίλα με στόμα με στόμα, κι όπου αλλού σ' αρέσει, αγάπη γλυκιά", συνέχισε εκείνος...
Τραβήχτηκε λίγο και τον κοίταξε παράξενα.
- Το ξέρεις αυτό το τραγούδι;
- Το 'χω χορέψει άπειρες φορές στην Αθήνα.
- Αχ, τι ωραία, ας το τραγουδήσουμε μαζί, εγώ πορτογαλέζικα κι εσύ ελληνικά...
Σφίχτηκε πάνω του πιο δυνατά. Απ' το λαιμό και τα στήθη της ανέβαινε ένα μεθυστικό άρωμα που τον αναστάτωσε.
Ξημερώματα βγήκαν στο πάρκινγκ. Από ένα διπλανό μπαρ ακουγόταν το "φαζέ-φαζέ-φαζέ/φαζέ-φαζέ αμόρ".
- Ακούς τι λέει; ρώτησε η Ιρένα.
- Κάτι ακούω για έρωτα...
- "Δεν φτάνει ν' ακούς, πρέπει και να το κάνεις", αυτό λέει!
Μπήκαν στ' αμάξι κι έβαλε μπρος. Απ' το πουθενά εμφανίστηκε ένας ξυπόλητος μικρός. Η Ιρένε
άνοιξε λίγο το παράθυρο και του έδωσε ένα χαρτονόμισμα των 1000 κρουζέιρος.
"Είναι τ' αφεντικά του δρόμου. Δεν είναι δυνατόν να παρκάρεις κάπου σ' αυτή την πόλη αν δεν τους πληρώσεις το φόρο τους. Υποτίθεται πως σου φυλάνε τ' αμάξι. Να τα προσέχεις στα φανάρια. Μπορούν να σου χώσουν ένα κομμάτι γυαλί στο λαιμό απλά και μόνο για να σου πάρουν το τσιγάρο που καπνίζεις"...
Βγήκαν στον παραλιακό δρόμο. Ξαφνικά στο μισοσκόταδο εμφανίστηκε, κραυγαλέα
φωταγωγημένο, το ξενοδοχείο "Σεϊχέλες". Μοτέλ του έρωτα...
"Τα μοτέλ σε μας είναι θεσμός", του είπε η Ιρένε. "Καλύπτουν μια ζωτική ανάγκη. Εδώ ασχολούμαστε πολύ με τον έρωτα, και τον σοβαρό και τον ευκαιριακό. Είναι ένας τρόπος απόδρασης, ένα παιχνίδι, ένας φανταστικός παράδεισος. Σε μας κυριαρχεί η ιδεολογία του σώματος. Κι όπως όλες οι ιδεολογίες έχει κακό τέλος"...
Το δωμάτιο ήταν γεμάτο καθρέφτες. Ήταν αδύνατο να σου ξεφύγει και η παραμικρή λεπτομέρεια από το "έργο"! Ήσουν ταυτόχρονα και πρωταγωνιστής και ηδονοβλεψίας...
Η Ιρένε βγήκε από το ντουζ κι άφησε το μπουρνούζι, τυχαία τάχα, να γλιστρήσει από τους ώμους μέχρι τα μπούτια.
Μ' ένα "αχ" λύγισε τα γόνατά της κι άπλωσε το χέρι της να το μαζέψει. Γέμισε ο τόπος αγαλματένια γυναίκεια ομορφιά. Η Αφροδίτη της Μύλου, η Αφροδίτη των Μεδίκων... όλες αυτές μαζί!
Πήγε από πίσω της, πέρασε τα μπράτσα του κάτω απ' τις μασχάλες της, χούφτωσε τα βυζιά της, την έσυρε στο κρεβάτι και ξάπλωσε πάνω της.
"Μηηηη!", του φώναξε υστερικά.
Την είδε να κοιτάζει ανέκφραστη. Είχε πάψει να επικοινωνεί. Ύστερα από ένα τόσο υπέροχο βράδυ, τι πήγε στραβά γαμώ το;
Ποιος ξέρει ποιους δαίμονες προγόνους, βιαστές, ληστοπειρατές είδε κείνη τη στιγμή να ξαμολιούνται απ' τη φάτσα του...
Όταν συνήλθε κάπως, έπιασαν κουβέντα. Για τον καιρό, το ποδόσφαιρο, την πολιτική. Της είπε πως είναι κομμουνιστής.
"Όλο σε ωραία παιδιά και κομμουνιστές πέφτω", του είπε. "Είναι σπουδαίοι στον έρωτα οι κομμουνιστές. Μόνο σταθερότητα μην περιμένεις από δαύτους. Τουλάχιστον μαζί τους αισθάνομαι ασφάλεια. Δεν κινδυνεύω να ξαναπαντρευτώ"...
Όταν γύρισε στο καράβι, είπε στον κολλητό του, τον ασυρματιστή, πως δεν πήδηξε κείνο το βράδυ.
Εκείνος τον παρηγόρησε: "Μη σκας ρε, θερμές γυναίκες υπάρχουν σ' όλο τον κόσμο! Μπορεί να βάζουμε κάθε φορά το καλαμάκι μας σε διαφορετικό μπουκάλι, αλλά η κόκα κόλα έχει παντού την ίδια γεύση"...


16 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Κρίμα ρε γμτ!
Πάνω που μας είχες στο κρίσιμο σημείο!
Μα τι έπαθε ο ναυτικός και δεν ανταποκρίθηκε,με τέτοιο ηφαίστειο δίπλα του?

Drmakspy είπε...

Μα τι στο καλό πήγε στραβά;;;; Γιατί τον έκοψε τον άνθρωπο;;;;

takis είπε...

Τι περιμένεις απο τα κομμούνια...
Το νου τους στην επανάσταση τον έχουν..
αλλά και συ στους μύθους πιστεύεις για την ανώτερη ράτσα των κομμουνιστών στο σεξ..

Πάω να ανοίξω το κόκκινο βιβλίο τώρα για καμιά καινούργια στάση...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ζουζού, η ιστοριούλα μας έχει πολλά "κρίσιμα σημεία"!

Σπύρο, λες να φταίει το μνημόνιο;

Τάκη, το καλύετο πήδημα έβερ το κάνουν οι φαλακροί μπολσεβίκοι.
Διάβασε καλά το κόκκινο βιβλιαράκι, ξύρισε το κεφάλι σου γουλί και τρίψε με τον γλόμπο σου την κλειτορίδα μιας Ιρένε!
θα δεις αμέσως αποτελέσματα...

Αθανασία είπε...

Γειάσου Ασκάρ...ε,έχμ τι να σου πώ..εγώ έχω,κακή πείρα από κομμουνιστή εραστή...άαστα να πάνε χάααλια επειδώσεις λέμε...οι χειρότερες επειδώσεις σεξουαλικές που έχω δεί,σε άντρα ήταν αυτουνού...και το κουφό,είναι και το ότι μου τα'πρηζε να κάνω και σοβαρή σχέση μαζί του..'σοβαρή'και μαλακίες..δε ξέρω έχω,την εντύπωση ότι αυτοί,δεν κάνουν ούτε για σέξ ούτε και για σχέση..και πόσο μάλλον και για γάμο...μάλλον δ ε κάνουν κα θό λου για γάμο..αυτοί έχουν εντελώς αλλού,το μυαλό τους...μα εντελώς αλλού όμως..πάντως ωραίο το ποστάκι σου, πάρ'αυτά...ε,τι να κάνουμε υπάρχουν και οι άτυχες στιγμές ακόμη και στο σέξ...δεν είναι πάντα όμορφα...καλησπέρες....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αθανασία μου, οι Έλληνες κομμουνιστές:
α) δεν κάνουν για τίποτα
β) δεν έχουν καθόλου μυαλό
γ) το μόνο που γαμάνε είναι τη ζωή μας!

pretending είπε...

γαυρακι,ενα κρισιμο σημειο που εντοπισα εγω ειναι οτι το "καλαμακι" πρεπει να ειναι κοκκινο...τουλαχιστον τοτε αισθανεσαι ασφαλεια
δεν κινδυνευεις να ξαναπαντρευτεις...

μηπως θα'πρεπε κι εγω ν'ανοιξω το κοκκινο βιβλιαρακι?

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Το βιβλιαράκι το ξεψαχνίζει ο Τάκης!
Δεν πιστεύω να στο δώσει πριν τα ξημερώματα που θα το τελειώσει!

Δεν ξέρω πόση ασφάλεια παρέχει ένα "κόκκινο καλαμάκι", αλλά, αν πιστέψω όσα λέει η Αθανασία, σίγουρα δεν θα σου προσφέρει και καμία ευχαρίστηση!

Τελικά μήπως πηδάνε καλύτερα οι Δεξιοί;
Είχα μία φίλη, καλή της ώρα, που μου έλεγε πως ο καρα-δεξιός γκόμενός της, πριν πηδηχτούν, κρεμούσε πάνω απ' το κρεβάτι την ελληνική σημαία...

pretending είπε...

αυτος πηδουσε πατριωτικα μαλλον...
"πατρις,θρησκεια,οικογενεια"

σκεψου να κρεμουσε πανω απο το κρεβατι,εκτος απο τη σημαια, κανενα εικονισμα και μια φωτογραφια μ'ολο του το σόι...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

και φαντάσου να 'ταν ο πατέρας του υπουργός της χούντας!

takis είπε...

Διάλειμμα απο το το κόκκινο βιβλίο..

ενα είναι σίγουρο..οτι οι Δεξιοί κάθε απόχρωσης (και πράσινοι μαζί) μας πηδάνε κανονικά χρόνια τώρα..

Συνεχίζω το βιβλίο...

Ανώνυμος είπε...

Ασκαρούλη έμαθα κάτι χρήσιμο από την ερωτική... ιστορία, όποιος μπλέκει με κομμουνιστές δεν κινδυνεύει να ξαναπαντρευτεί!!! χρήσιμο!!!!
ρενα

BUTTERFLY είπε...

Welcome back Ασκαρουλη! Πολυ ομορφη ιστορια, στο εχω πει χαραμιζεσαι! Καλημερα!

Αθανασία είπε...

Καλημέρα Ασκαρούλη!!αχααααααααχαχααααααχαααααααααααααααααααααααχαααααααααααχαααααααααααχαααααααααααααααααααααααααα!ε,δεν έχεις και άδικο έχω,να πώ...άστα τα δα κ γώ...και έφριξα...χάλια...καλημέρες..

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Tάκη, έτσι είν' οι ζωή και πώς να την αλλάξεις;
Ειδικά οι "φουστανάκηδες" θα πηγαίνουν πάντα "στα τέσσερα"!
(συνέχισε να διαβάζεις)

Ρενούλα, κι αν είναι ανύπαντρος, δεν κινδυνεύει να παντρευτεί! χεχε

Χριστίνα, δεβ ξέρω πώς, αλλά μόλις διάβασα το σχολιάκι σου θυμήθηκα κάτι απ' την παιδική μου ηλικία!
Ίσως το "ανεβάσω" ποστάκι αύριο...

Αθανασία, εντάξυ, μην τα παραλέμε!
Δεν είναι κι όλοι οι κομμουνιστές "καλαμάκια"...

Βάσσια είπε...

Η κοινοκτημοσύνη μάλλον δεν μέτρησε σε αυτήν την περίπτωση....

Καλησπέρα
:-)