Ο πατέρας μου, "γιος εκτελεσθέντος κομμουνιστού", διορίστηκε, επί Ενώσεως Κέντρου, Διευθυντής του Νοσοκομείου Καρπενησίου.
Μπορεί να ήταν τίμιος μέχρι αηδίας, και, για την εποχή, να είχε κάποιες διοικητικές ικανότητες, αλλά τα τυπικά προσόντα δεν τα 'χε! Μάλλον απ' το παράθυρο διορίσθηκε...
Γι' αυτό και τον θυμάμαι να σπουδάζει σε κάποια ηλικία νομικά, έχοντας δύο κουτσούβελα συνεχώς δίπλα του να κλωτσάνε το τόπι και να το παίζουν Βάγκνερ και Κελεσίδης...
Τον Μάρτη του 1968, όταν η μάνα μου ήταν ετοιμόγεννη, την έφερε να γεννήσει στην Αθήνα. Δεν εμπιστευόταν το Νοσοκομείο που ο ίδιος διοικούσε...
Έτσι γεννήθηκα στο μαιευτήριο Αλεξάνδρα, απέναντι απ' το πάρκο Βενιζέλου, κι από τότε όλα μου τα χαρτιά γράφουν "γεννηθείς εν Αθήναις"...
Μέχρι τα δέκα μου μεγάλωσα στο Καρπενήσι. Επί χούντας ήταν τόπος εξορίας και εκτόπισης.
Αλλά και μετά τη μεταπολίτευση θυμάμαι να λειτουργούν ακόμη οι "Ανοιχτές Αγροτικές Φυλακές"...
Απ' την κεντρική πλατεία της πόλης περνούσαν κοπάδια ολόκληρα από γίδια, γαϊδουράκια και μουλάρια. Ειδικά τα Σάββατα όλοι οι κεντρικοί δρόμοι γέμιζαν με κοπριές...
Μιλάμε για φτώχεια! Στον κάτω μαχαλά, που ζούσαμε εμείς, μόνο μια οικογένεια είχε δερμάτινη μπάλα. Και περιμέναμε πότε θα άφηναν το παιδί τους να βγει απ' το σπίτι για να φέρει τη μπάλα του και να παίξουμε όλοι μας...
Θυμάμαι και μια φορά που έβαλαν στο σχολείο μια εργασία για τα "Λόγια της πλώρης" του Καρκαβίτσα. Ο πατέρας μου δεν είχε να αγοράσει το βιβλίο και το δανείστηκε για ένα απόγευμα απ' το φίλο του τον βιβλιοπώλη...
Το 1979 ήρθαμε στην Αθήνα. Οι δικοί μου μεταδημότευσαν, αλλά εγώ παρέμεινα πεισματικά δημότης Καρπενησίου.
Τώρα, όμως, τα πράγματα άλλαξαν. Το Καρπενήσι δεν έχει καμία σχέση με την πόλη που μεγάλωσα. Έγινε κάτι μεταξύ Αράχωβας και Μυκόνου...
Σπίτι δεν έχουμε πια εκεί, ούτε και συγγενείς. Κι οι παιδικοί μου φίλοι έχουν σκορπίσει...
Να φανταστείτε, στις εκλογές που σας συμβούλευα τι να ψηφίσετε, εγώ δεν πήγα καν να ψηφίσω...
Οπότε, αποφάσισα να μεταδημοτεύσω!
Βρίσκομαι, όμως, σε μεγάλο δίλημμα γιατί έχω δύο επιλογές: μπορώ να γραφτώ τόσο στην Αθήνα όσο και στου Ζωγράφου!
Στην Αθήνα γεννήθηκα κι έχω την επαγγελματική μου έδρα. Και θα ανήκω στο "ένδοξο" Πρώτο Δημοτικό Διαμέρισμα, που υπάγεται η πλατεία Βάθης και τα Εξάρχεια.
Γιατί ό,τι είμαι αποτελεί συνισταμένη τριών παραγόντων:
α) της μικροαστικής μου καταγωγής
β) του λούπεν υπόκοσμου της Βάθης
γ) της αριστερής διανόησης των Εξαρχείων.
Απ' την άλλη, το σπίτι μου είναι στου Ζωγράφου. Εδώ έβγαλα το Λύκειο, εδώ μένουν και οι καλύτεροι φίλοι μου!
Και υπάρχει κάτι που μπορεί να γείρει αποφασιστικά την πλάστιγγα: στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου ξεπαρθενεύτηκα! Εκεί που σήμερα είναι το πάρκινγκ της Φιλοσοφικής...
Μπορεί να ήταν τίμιος μέχρι αηδίας, και, για την εποχή, να είχε κάποιες διοικητικές ικανότητες, αλλά τα τυπικά προσόντα δεν τα 'χε! Μάλλον απ' το παράθυρο διορίσθηκε...
Γι' αυτό και τον θυμάμαι να σπουδάζει σε κάποια ηλικία νομικά, έχοντας δύο κουτσούβελα συνεχώς δίπλα του να κλωτσάνε το τόπι και να το παίζουν Βάγκνερ και Κελεσίδης...
Τον Μάρτη του 1968, όταν η μάνα μου ήταν ετοιμόγεννη, την έφερε να γεννήσει στην Αθήνα. Δεν εμπιστευόταν το Νοσοκομείο που ο ίδιος διοικούσε...
Έτσι γεννήθηκα στο μαιευτήριο Αλεξάνδρα, απέναντι απ' το πάρκο Βενιζέλου, κι από τότε όλα μου τα χαρτιά γράφουν "γεννηθείς εν Αθήναις"...
Μέχρι τα δέκα μου μεγάλωσα στο Καρπενήσι. Επί χούντας ήταν τόπος εξορίας και εκτόπισης.
Αλλά και μετά τη μεταπολίτευση θυμάμαι να λειτουργούν ακόμη οι "Ανοιχτές Αγροτικές Φυλακές"...
Απ' την κεντρική πλατεία της πόλης περνούσαν κοπάδια ολόκληρα από γίδια, γαϊδουράκια και μουλάρια. Ειδικά τα Σάββατα όλοι οι κεντρικοί δρόμοι γέμιζαν με κοπριές...
Μιλάμε για φτώχεια! Στον κάτω μαχαλά, που ζούσαμε εμείς, μόνο μια οικογένεια είχε δερμάτινη μπάλα. Και περιμέναμε πότε θα άφηναν το παιδί τους να βγει απ' το σπίτι για να φέρει τη μπάλα του και να παίξουμε όλοι μας...
Θυμάμαι και μια φορά που έβαλαν στο σχολείο μια εργασία για τα "Λόγια της πλώρης" του Καρκαβίτσα. Ο πατέρας μου δεν είχε να αγοράσει το βιβλίο και το δανείστηκε για ένα απόγευμα απ' το φίλο του τον βιβλιοπώλη...
Το 1979 ήρθαμε στην Αθήνα. Οι δικοί μου μεταδημότευσαν, αλλά εγώ παρέμεινα πεισματικά δημότης Καρπενησίου.
Τώρα, όμως, τα πράγματα άλλαξαν. Το Καρπενήσι δεν έχει καμία σχέση με την πόλη που μεγάλωσα. Έγινε κάτι μεταξύ Αράχωβας και Μυκόνου...
Σπίτι δεν έχουμε πια εκεί, ούτε και συγγενείς. Κι οι παιδικοί μου φίλοι έχουν σκορπίσει...
Να φανταστείτε, στις εκλογές που σας συμβούλευα τι να ψηφίσετε, εγώ δεν πήγα καν να ψηφίσω...
Οπότε, αποφάσισα να μεταδημοτεύσω!
Βρίσκομαι, όμως, σε μεγάλο δίλημμα γιατί έχω δύο επιλογές: μπορώ να γραφτώ τόσο στην Αθήνα όσο και στου Ζωγράφου!
Στην Αθήνα γεννήθηκα κι έχω την επαγγελματική μου έδρα. Και θα ανήκω στο "ένδοξο" Πρώτο Δημοτικό Διαμέρισμα, που υπάγεται η πλατεία Βάθης και τα Εξάρχεια.
Γιατί ό,τι είμαι αποτελεί συνισταμένη τριών παραγόντων:
α) της μικροαστικής μου καταγωγής
β) του λούπεν υπόκοσμου της Βάθης
γ) της αριστερής διανόησης των Εξαρχείων.
Απ' την άλλη, το σπίτι μου είναι στου Ζωγράφου. Εδώ έβγαλα το Λύκειο, εδώ μένουν και οι καλύτεροι φίλοι μου!
Και υπάρχει κάτι που μπορεί να γείρει αποφασιστικά την πλάστιγγα: στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου ξεπαρθενεύτηκα! Εκεί που σήμερα είναι το πάρκινγκ της Φιλοσοφικής...
19 σχόλια:
Ο πατέρας μου ήταν Καρπενησιώτης αλλά βέβαια είχε φύγει από εκεί ορφανός από πατέρα 16 χρονών.
Όταν πήγαμε μαζί πριν καμιά 25 χρόνια αυτό που μου είπε και μου έχει μείνει είναι η φράση του:
εμείς κοιτάξαμε να φύγουμε από εδώ!
Ασκαρούλη αφου πηρες τετοια αποφαση ελα εδω να γινεις δημότης αφού σαρεσει και συ στην Αθήνα αμαν πια, ασε που σαρεσει μου έχεις πει και θα ερχεσαι να ψηφίζεις οποτε θα βλεπεις και τις, τους φίλους σου εδω!!!!!!
και απο ολυμπιακους αστα να πανε ολοι οι χανιωτες!!!!
Θα σου έλεγα να επιλέξεις τον τόπο που ζεις, εκεί που μένεις. Νομίζω ότι ο καθένας μας εκεί θα έπρεπε να ψηφίζει, στις δημοτικές εκλογές ειδικά. Φυσικά, η τελική απόφαση θα είναι δική σου...
Καλημέρες!
Αν το σπίτι στου Ζωγράφου είναι δικό σου και σκοπεύεις να μείνεις μόνιμα εκεί, τότε θα σε συμβούλευα να μεταδημοτεύσεις στου Ζωγράφου. Είδαμε και πάθαμε να διώξουμε τον Χούντα τον Καζάκο από κει. Έλα κι εσύ, να βάλεις ένα χεράκι, να μην μας ξανάρθει.
Φυγε, φυγε παιδι μου απο την ζουγκλα να σωθεις....
Άσκαρ, όπως ξέρεις έχουμε λίγο πολύ βίους παράλληλους. Ήμουν και γω ετεροδημότης, και μεταδημότευσα εδώ και αρκετά χρόνια με αφορμή το γάμο μου και την οικογενειακή μερίδα που έπρεπε να ανοίξω κάπου. Όσο κι αν αγαπάμε τον τόπο καταγωγής μας (εγώ όντως τον αγαπώ, και πηγαίνω), δε μπορούμε να ψηφίζουμε εκεί παρά μόνο στον τόπο κατοικίας μας. Ζωγράφου λοιπόν μαζί με τη Μερόπη!!!
..και η φωτό από το πάρκινγκ καταπληκτική...
Οντως "μέγα" δίλημμα...
μεταξύ της "αριστερής διανόησης των Εξαρχείων" και του "ξεπαρθενέματος" στου Ζωγράφου..
Αστα, δεν υπάρχει λύση...
πάγαινε πιες καμιά μπυρίτσα και το ξανασκέφτεσε μέχρι τις άλλες εκλογές..
ή αλλιώς,
εδω ο κόσμος καίγεται και το μ... κτενίζεται..
γαυρακι ψηφιζω Καρπενησι για ευνοητους λογους...ξερεις...
εκτος κι αν σε πεισει ο Τακουλης με το κοτετσι στην αυλη του...εχει και τη γειτονισσα που ειναι κορμαρα,οποτε ή τις κοτες ή τη γειτονισσα...
Καλημέρα καλέ ασκαρούλη...ε,τί να σου πώ..'όπου γής και πατρίς'που λέγαν και οι παλιοί...ε,εμ και μένα οι γονείς μου,είναι και οι δύο από επαρχία,(η μητέρα μου είναι από Ρουσέικα,Αγρινίου Αιτολοακαρνανίας και ο πατέρας μου είναι,από Φιλιατρά Μεσσηνίας Πελοποννήσου)οκ?τώρα το π ώς γνωρίστικαν μη το ψάχνεις μεγάααλη ιστορία!εγώ όμως γεννήθηκα,στο μαιευτήριο Αθηνών τότε δε ξέρω εάν υπάρχει ακόμη αυτό και μεγάλωσα και ζώ στην Αθήνα, τριάντα δύο χρόνια τώρα,(από τη γέννησή μου έως και σήμερα)και φυσικά ούτε να το διανοηθώ καν,ότι μπορεί να αλλάξω τόπο διαμονής ή να κάνω κάποτε μεταδημότευση και μαλακίες παπαριές κλπ,κλπ..!βγάζω φλύκταινες και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να φύγω,κάποτε από την Αθήνα τη πόλη,αυτή που γεννήθηκα μεγάλωσα,που έζησα τόσα και τόσα σε αυτή τη πόλη που τόσο αγάπησα....δε ξέρω τί να σου πώ... για μένα αφού έχεις,ζήσει το μεγαλύτερο μέρος?της ζωής σου εδώ? ε,εδώ να κάνεις μεταδημότευση που να τρέχεις τώρα,στο Καρπενήσι φσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσ!αλλά πάλι έχεις και από κεί,αναμνήσεις ε,είναι μπέρδεμα και δύσκολο να αποφασίσεις δε λέω...πολύ δύσκολο σκέψου το και δέστο από τη πλευρά τη δικιά σου και αποφάσισε όπως σε φωτίσει ο Θεός που λένε...φιλάκια..
Παρολο που τα επιχειρηματα σου και για τις δυο περιοχες ειναι συγκλονιστικα, θα σου προτεινα εντελως πρακτικα να μεταφερεις τα εκλογικα σου δικαιωματα στο δημο που επηρεαζει περισσοτερο την καθημερινοτητα σου.
Καλημερα!
Αθεόφοβε, στο Καρπενήσι μέχρι να έρθουν τα ΤΕΙ (νομίζω γύρω στο 1977) η ζωή ήταν πρωτόγονη.
Δεν υπήρχε ούτε μία καφετέρια.
Λειτουργούσε μόνο ένα σφαιριστήριο, κι όποιος νέος πήγαινε σε αυτό στιγματιζόταν ως "αλήτης".
Θυμάμαι κάποια στιγμή (νομίζω το 1979) άνοιξε ένα νυχτερινό κέντρο, και ο δεσπότης κίνησε γη και ουρανό να το κλείσει, για να μη διαφθαρεί η τοπική κοινωνία...
Το χειμώνα μετά τις 5 το απόγευμα μόνο σκυλιά κυκλοφορούσαν στους δρόμους...
Ρενούλα, θέλεις να με κάνεις Χανιώτη;
Δηλαδή απ' το Ντορο-χώρι να έρθω στην Ντορο-χώρα;
Πάντως τα Χανιά είναι πράγματι το "εξοχικό" του Ολυμπιακού!
Μαρία, τη μισή μέρα είμαι στην Αθήνα και την άλλη μισή στου Ζωγράφου.
Δημοτικά τέλη πληρώνω και στους δυο δήμους.
Συναισθηματικούς δεσμός έχοω, επίσης, και με τους δύο...
Δύσκολα πράγματα...
Μεροπίτσα, για να είμαι ειλκρινής, στην απόφαση να μεταδημοτεύσω έπαιξαν ρόλο και η πολιτικές εξελίξεις!
Στο Καρπενήσι επέστρεψε το Ντορέικο.
Στην Αθήνα μετά 25 χρόνια ξαναβγήκε δημοκράτης Δήμαρχος.
Και στου Ζωγράφου ξεφορτωθήκαμε τον χουντοδήμαρχο και εκλεκτό του χριστιανοφασισμού!
Θα θυμάσαι πως πριν το 1986 Δήμαρχος Αθήνας ήταν ο Δημήτρης Μπέης, που αναδείχθηκε αυτοδιοικητικά ως Δήμαρχος Ζωγράφου...
Ρικούλα, με διεκδικεί βλέπω δυναμικά και η Κρήτη!
Η Ρένα απ' τα Χανιά κι εσύ απ' το Ηράκλειο...
Ορεινέ, ναι, τον αγαπάμε τον τόπο καταγωγής μας!
Και η Μερόπη αγαπά την Αμμόχωστο, αλλά Ζωγραφιώτισσα είναι!
Τάκη, χθες είδα στον ύπνο μου τον Περικλή και με απείλησε πως αν δεν τιμήσω την πόλη του δεν θα με ξαναφήσει να χουφτώσω το βυζί της Ασπασίας!
Κι έχει μια ρώγα, φίλε μου, η Ασπασία... τι να σου λέω!
Θυλάζει μοσχάρι...
Κολλητούλα, άστα... με τους Καρπενησσιώτες έχεις θεματάκι!
Πάντως, καμιά ωραία γειτόνισα δεν συγκρίνεται με τη λαρυγκωμένη κότα!
Αθανασία, την αγαπάμε πολύ την Αθήνα, με τα καλά και τα κακά της!
Αλλά εγώ θα μείνω πάντα διχασμένος μεταξύ Αθήνας και Ζωγράφου.
Να φανταστείς, το σπίτι μου είναι ακριβώς στα σύνορα.
Για να χρησιμοποιήσω τον κάδο ανακύκλωσης, περνάω στην επικράτεια του Καμίνη!
Χριστινούλα, μπορώ να αντιστρέψω λίγο το δικό σου επιχείρημα:
να επιλέξω τον δήμο του οποίου εγώ μπορώ να επηρεάσω περισσότερο την καθημερινότητά του...
Καλημέρες βασανισμένες...
Γειά σου ρε παλικάρι Ταχυδρόμε!
Με θεούς και δαίμονες πάλαιψες εκεί πάνω, και δεν τα κατάφερες κι άσχημα...
Κι άσε να λένε οι κακές γλώσσες!
Κάποιοι κοίταζαν να πετάξουν σε σένα την καυτή πατάτα.
Να 'σαι καλά που δεν ξεχνάς και τους παλιούς σου μπλογκόφιλους.
Ανάμεσα σε ξεπαρθένεμα στου Ζωγράφου και Καρπενήσι εγω "ψηφίζω" δαγκωτό Καρπενήσι γιατί εκει να μέρη του ξεπαρθενέματος δεν θα γίνουν ποτέ πάρκίνγκ Φιλοσοφικής.
Save the korfes+raxoyles!
Στο Καρπενήσι, είπαμε, δεν έχει ξεπαρθενέματα!
Μόνο γαμοκοτιάσματα!
ψηφίζω Καρπενήσι και Πειραιά
στο Καρπενήσι το κάνεις στα αγροτικά 4χ4 ή στο τρακτέρ...χιχιχιχ
και στον Πειραιά, Ολυμπιακός, κόκκινο αίμα (όχι περιόδου) εκεί στο λιοντάρι!!
αμ πώς!
Στο Πόρτο Λεόνε;
Χμμμ... καλό, δεν λέω, αλλά πρωτιμώ στην ενορία του Άι Διονύση, στα σιδεράδικα!
Ζωγράφου, ρε. 'Εμενα (παλιά) για δυο χρόνια και πέρασα καλά!
Δημοσίευση σχολίου