Δευτέρα, Νοεμβρίου 8

Σήμερα γιορτάζουν οι ... άγγελοι!

Δεν ξέρω πώς μου 'ρχετε, αλλά κάθε φορά που γιορτάζω ή έχω γενέθλια, θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια.
Να, καλή ώρα απόψε. Εκεί που πίναμε τις βοτκούλες μας με τους κολλητούς, θυμήθηκα πάλι τα μικράτα μου...
Τότε που οι δικοί μου με ρώταγαν τι ήθελα να γίνω άμα μεγαλώσω.
Κι εγώ τους απαντούσα με κάθε ειλικρίνεια: "τίποτα"!
Θυμάμαι τον πατέρα μου να εξαγριώνεται και τη μάνα μου να τρέχει να κατευνάσει τα πνεύματα.
"Είναι πολύ μικρό ακόμα το παιδί", ή "άνθρωπος να γίνει" ή κάτι τέτοια φώναζε...
Εγώ προτιμούσα τη δεύτερη λύση. Είτε γιατί δεν είχα ιδιαίτερες φιλοδοξίες είτε γιατί μου φαινόταν εύκολο να γίνω άνθρωπος...
Όταν πρωτοείδα μουνί πιάστηκε η καρδιά μου! Χαρά και φόβος μαζί!
Η κοπέλα ήταν αρκετά μεγαλύτερη. Μου έπιασε το χέρι και το 'βαλε πάνω στο μουνί της.
Και τότε συνειδητοποίησα πως έτσι ήθελα να ζήσω. Πλαγιασμένος δίπλα σε μια γκόμενα, με το χέρι μου πάνω στο μουνί της και τα σεντόνια να μυρίζουν σαπούνι και κολόνια...
Σε λίγο ανακάλυψα μια ακόμα υπέροχη μυρουδιά. Αυτή των βιβλίων. Και τη συνδύασα με τη μυρωδιά απ' το γυναίκειο κορμί και τα σκεπάσματα.
Μεγάλο μέρος της παιδικής μου ζωής το πέρασα μυρίζοντας με πάθος βιβλία. Αν πρώτα δεν τα μύριζα, δεν τα διάβαζα...
Κι όσο τα διάβαζα έχωνα κάθε τόσο τη μύτη μου ανάμεσα στα φύλλα τους...
Όταν πριν λίγο καιρό ξεφορτώθηκα, λόγω έλλειψης χώρου, την παιδική μου βιβλιοθήκη, τα μύρισα ένα-ένα. Ερωτικές αναμνήσεις χωμένες στο κεφάλι ενός σαραντάρη...
Όσο ήμουν παιδί και δεν είχα αναμνήσεις άρχισα να σκέφτομαι το Θεό. Είναι κάτι που μπορεί να σκεφτεί ακόμη κι ένας βλάκας. Πόσο, μάλλον, ένα παιδί...
Από τότε είχα προσδώσει ανθρωπομορφικές ιδιότητες στο θείον!
Και σήμερα ο θεούλης είναι για μένα ένας καλόκαρδος αλκοολικός παπούλης.
Πίνουμε παρεούλα και του διηγούμαι μπουρδελοϊστορίες. Του αρέσουν πολύ...
Υπάρχουν τρία ενδιαφέροντα στην ψυχή μου. Ο έρωτας! Τον συνδυάζω με την ποίηση. Το βιβλίο! Το συνδυάζω με το ταξίδι. Και το αλκοόλ! Το συνδυάζω με τη θάλασσα...
Τούτη τη στιγμή, επειδή βαριέμαι να πλύνω τα ποτήρια που έχουν γεμίσει το νεροχύτη, πίνω τσίπουρο απ' το καφόμπρικο...


17 σχόλια:

marilia είπε...

Χρόνια σου πολλά, άγγελέ μου! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ο έρωτας! Το βιβλίο! Και το αλκοόλ!
και τα τρία ενδιαφέροντα της ψυχής σου υπέροχα μπορώ να πω φιλαράκι.
Χθες πράγματι γιόρταζα οι Αγγελοι!!!

Ανώνυμος είπε...

ξεχασα να υπογραψω ρενα

Mana είπε...

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα. τι να σου ευχηθώ; πολλά βιβλία, πολύ αλκοόλ κυρίως κρασί είπαμε, και φυσικά και το άλλο, άντε ντρέπομαι να πω τη λέξη...

Αθανασία είπε...

Γειάσου καλέ μου..ε,σε λένε Άγγελο?εμ,ωραίο όνομα έχεις!ονειρικό και ερωτιάρικο...πολύ ωραίο...μπράβο... χρόνια πολλά και ευτιχισμένα...ε,τα βιβλία είναι πάντα χρήσιμα...έυχομαι πάντα να έχεις πολλάαα βιβλία στη ζωή σου αφού τα αγαπάς τόσο,και αφού σου αρέσει τόσο να τα...'μυρίζεις'... ε,δε θα λεγα όμως το ίδιο για το αλκοόλ το οποίο κάνει,τεράστιο κακό στο συκώτι και το πάγκρεας εάν το παράκανεις μαζί του...ε,και για τις γυναίκες που πρέπει να τις προσέχεις και αυτές,επειδή είναι ο διάβολος μεταμορφωμένος όπως λέω εγώ...και μπορεί να βρείς άγρια το μπελά σου μαζί τους...μα πολύ άγρια όμως..εάν δε προσέξεις τη στάση σου απέναντί τους...χρόνια πολλά και πάλι καλέ μου και καλημέρες...υσ-ε,μου άρεσε αυτό που είπες για το Θεό..χαααααχαχαχαχααααα!καλόοο!το τσίπουρο σου φέρνει έμπνευση μου φαίνεται....

Mairaki είπε...

χρόνια πολλά...καλά...μελετηρά...μεθυστικά...απολαυστικά και αγαπησιάρικα βεβαίως βεβαίως.....!!!
σε φιλώ...

takis είπε...

"Όταν πρωτοείδα μουνί πιάστηκε η καρδιά μου"

δηλ. θέλεις να πεις οτι τώρα το έχεις ξεπεράσει?
σε πιάνει κάτι ή το ξεπερνάς σφυρίζοντας?

(όταν και αν βλέπεις ..
απο τη θολοκουλτούρα του αλκοόλ..)

BUTTERFLY είπε...

Αν κρινω απο τη φωτο...ωραια παιδικα χρονια ειχες!!!
Και παλι να ζησεις!Ευτυχισμενος!
Οι 3 (δηλ. 6 μαζι με τους συνδυασμους) αγαπες σου ειναι και δικες μου!

ZouZouna είπε...

Ρε βλαμένο, πετάνε την παιδική τους βιβλιοθήκη?
αει με σύγχισες πρωϊνιάτικα.

Και πες της πως σε λένε, μην σκάσει και γεμίσουμε σάλια δω μέσα και όχι μόνο!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μαριλίτσα, σ' ευχαριστώ πολύ.
Πολύ γιάμι η τούρτα-ακτινίδιο!

Ρενούλα, και να μην μας το έλεγες, εγώ είχα καταλάβει ποια είσαι!

Ευχαριστώ κι εσένα... ντροπαλομαμά!

Αθανασία, είπαμε πως το πιοτί κάνει κακό και στην όραση! Μην ξεχνιέμαστε!

Μαιράκι, άντε, δώσε κι εσύ τα φιλιά σου. Με μέτρο, όμως, γιατί κατσιάζω!
Άσε που δαγκώνει και το "ντόπερμαν" από κάτω!

Τάκη, δεν θυμάμαι από πότε έχω να δω μουνί!
Οπότε αδυνατώ να απαντήσω ειλικρινά στην ερώτησή σου...

Χριστινάκι, ο κύριος στη φώτο είναι αρκετά ώριμος!
Αυτές οι γεύσεις και μυρωδιές δεν είναι της παιδικής ηλικίας.
Πρέπει το κοντέρ να γράψει αρκετά χιλιόμετρα για ν' αρχίσεις να μερακλώνεις με τα "ωραία"...

Βρε Ζουζούνα, γιατί φαγώθηκες με την κοπελίτσα;
Ξέχασες, καλέ, την αστική σου ευγένεια;
Πού είναι οι αριστοκρατικοί τρόποι της (παλιάς) οδού Φυλής;

zoyzoy είπε...

Τώρα ο Αγγελος που κολλάει μ'αυτά που μας περιγράφεις δεν βρίκσω:))

Χρόνια Πολλά και ευτυχισμένα σου εύχομαι!
Κρεβάτι και πορτοφόλι πάντα γεμάτα να'χεις!


Το τραγούδι πολύ μελαγχολικό για γιορτή!

Drmakspy είπε...

Χρόνια σου πολλά άπαιχτε Ασκαρούλη... Μ'αρέσει που λες τα πράγματα με το όνομά τους....

candy's τετραδιάκι είπε...

Aσκαρουλι απ το Καρπενησι ηταν το "μουνι"???

Χρονια πολλα κι απο δω γλυκα

;)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σας ευχαριστώ!

Να 'στε καλά όλοι σας...

Ανώνυμος είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΤΑΞ...
ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ
ΤΑΞΙΑΡΧΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
ΤΑΞΙΜΕΤΡΟ ΣΤΟ ΓΑΜΗΣΙ
ΤΑΞΙΘΕΤΗΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ!
Αλλά ποιος είσαι;

Ανώνυμος είπε...

A... ΔΕ ΛΕΩ! Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ.