Δευτέρα, Ιανουαρίου 28

Αγαπημένε μου Άσκαρ ... (ερωτικές επιστολές γυναικών Γ')

Ο φάκελος που βρήκα στην πόρτα μου ήταν ογκώδης αλλά ελαφρύς! Πάνω δεξιά έγραφε ένα σύνθετο γυναικείο όνομα και μια διεύθυνση που θύμιζε... Αριστοφάνη!
Μόλις τον άνοιξα ξεπρόβαλε ένα κουκλάκι! Ένα χνουδωτό, λευκό ελεφαντάκι με γαλάζια αυτάκια και πατουσίτσες! Το καημένο ήταν τυλιγμένο σε μια κόλλα χαρτί... γραμμένη απ' τα χεράκια του!
Ήταν προφανές! Στο δημοτικό είχε καλή δασκαλίτσα και είχε μάθει πολλά γραμματάκια!
Τράβηξα γρήγορα το γράμμα κι άρχιζα να διαβάζω:

Ουφ!!!! Επιτέλουουους!!!!
Κόντεψα να σκάσω μέσα σ' αυτό το... παλιοφάκελο.
Αααααχ! Ανασαίνω ξανά!
Ώστε... εσύ είσαι, ε; Για σένα με βούτηξε η άλλη, η ζουρλή, απ' το ράφι της παιχνιδοζούγκλας και μ' έχωσε σ' αυτό το φάκελο, ε;
Μάλιστα! μη με κοιτάς με μισό μάτι! Ξέρεις τι τράβηξα για χάρη σου;
Θα στα πω σύντομα γιατί, όσο να το πεις, ολόκληρο ταξίδι έκανα, χρειάζομαι ξεκούραση.
Που λες, αυτή η ανόητη περνούσε στη μεγάλη ζούγκλα βαριεστημένη και κατσούφα!
Μόλις λίγη ώρα πριν, κάποιο περίεργο "φρούτο" της είχε πει ότι του πέφτει... βαριά και τα ‘χε βάψει μαύρα!
Έλα όμως που μόλις με είδε άστραψε το μάτι της και τράβηξε μια άλλη περίεργη απ' το χέρι ξεφωνίζοντας: «Βάσω, ελεφαντάκιααααα!». Λες και δεν είχε ξαναδεί ποτέ της ελέφαντα!
Άρχισε, μάλιστα, να σκέφτεται και δυνατά: «Θα πάρω ένα για το φρούτο μου» είπε και με βούτηξε, «και ένα για μένα» και το χέρι της κατευθύνθηκε στη φίλη μου. Μετά μας κρατούσε με προσοχή σε όλη τη διάρκεια της βόλτας της και στο τέλος μάς έφερε σπίτι.
Αλλά δεν ησύχασε εκείνη και τα βάσανα συνεχίστηκαν. Απ' ότι κατάλαβα αυτό το... περίεργο φρούτο δεν με ήθελε και απείλησε να με πνίξει με ερυθρόλευκο κασκόλ!
Η ζουρλή στενοχωρήθηκε, κατσούφιασε, κατάλαβε και τον πανικό μου και με πήρε αγκαλιά. Όμως οι ήρεμες στιγμές δεν κράτησαν πολύ, γιατί αμέσως μετά με φυλάκισε σ' ένα συρτάρι παρέα με κάτι CD και πολύχρωμα φάκελα.
Για καλή μου τύχη, η ποινή μού χαρίστηκε κι έτσι βρέθηκα πάλι ελεύθερος!
Τι ελεύθερος δηλαδή; Μ' έχωσε στην αγκαλιά της πάλι και πάνω που πίστευα ότι, επιτέλους, βρήκα την τρυφερότητα που μου λείπει... τσουπ! να σου και το κίτρινο φάκελο με τις φουσκαλίτσες!
Συμφορά! Δεν πρόσεχε πώς έγραφε στο φάκελο κι άρχισε ένα τρελό γαργαλητό που κόντεψε να με ξεκάνει!
Στη συνέχεια γλίτωσα κυριολεκτικά στο τσακ από τη σφραγίδα του ταχυδρόμου και κατέληξα σ' έναν σάκο με πολλά άλλα παρόμοια φάκελα. Ευτυχώς όλο αυτό το διάστημα στο σάκο βρήκα ομοιοπαθείς φίλους και τα ‘παμε λιγάκι.
Το πρωί ο ταχυδρόμος με άφησε στην πόρτα σου. Ε, από κει και κάτω τα ξέρεις!
Αυτό που ίσως δεν ξέρεις είναι ότι είμαι αβάπτιστο! Χρειάζομαι, δηλαδή, εκτός από στοργή, φροντίδα και περιποίηση ΚΑΙ ένα όνομα!
Δεν θα σε κουράσω άλλο -εξάλλου κλείνουν τα ματάκια μου- μην ανησυχείς!
Μόνο μια παράκληση θα κάνω: μη με ξαναβάλεις σ' αυτό το απαίσιο φάκελο και μη με πνίξεις με κασκόλ! Πάσχω από κλειστοφοβία!
Σ' ένα μόνο κλειστό χώρο νιώθω όμορφα... στην αγκαλιά σου!
Νάνι τώρα... θα τα πούμε αργοζζζζζζζ....

17 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αυτή είναι η τελευταία και καλύτερη επιστολή που έλαβα!

Στο χαρέμι μετά από πολύ καιρό επιστρέφει η Διαμαντούλα!
Και στην αντροπαρέα ο Ονοματοδοσίας!

takis είπε...

Aυτό!
Δώσε επιτέλους ένα όνομα στις "ανησυχίες" σου....
αν μπορείς βέβαια...

mania είπε...

Ασκάρ μου μεγάλε και τρομερέ,
αυτή η αγάπη εγκρίνεται. Αν μη τι άλλο έχει χιούμορ σαν και ...μένα!!
Λοιπόν αν δεν βαριέσαι πέρνα από τα μέρη μου. Έχω κι εγώ ερωτική ιστορία σήμερα.....

Μαριλένα είπε...

Αυτές τις επιστολές σου βρε Ασκάρ, υποψιάζομαι κάποτε θα τις δουμε και τυπωμένες :))

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Από αυτήν την επιστολή βγήκε "ο Μπομπ το ελεφαντάκι", πασάκο μου;

φιλάκι ροζζζζζζζζζ :))

Αλητισσα είπε...

Αχου το μωλέ!!!
Αντε νάνι τώρα όλα τα καλά παιδάκια!!

3 parties a day είπε...

Βρε μας και σού 'κανε τίποτα βουντού;

Ανώνυμος είπε...

"πράγματι, με τράβηξε η ζουρλή απ' το χέρι, κόντεψε να μου σκίσει το μπουφάν!"
βάσω!!!!!!

Spitogata είπε...

κλείνουν τα ματάκια μου...

Black Diamond είπε...

Μπα μπα γύρισα στο χαρέμι σου ???
Τι λες ? :P

Δεν μας είπες όμως, ποια η τύχη του από το τότε που ΄έπεσε΄στα χέρια σου του ελεφαντακιου...(χιχι)

Σμουααααατς !!!

Ανώνυμος είπε...

εχεις φαντασία δεν μπορω να πω...
smile!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Πολύ καλό Ασκαρδαμυκτί μου.
Με διασκέδασε.
Ωστόσο αν σου πιάνει πολύ χώρο το ελεφαντάκι...μην διστάζεις ,φερε το στο δάσος!!!
χαχαχαχαχα

Μαρια είπε...

Όμορφα με χιουμορ ! πολύ καλό!

Roadartist είπε...

χαχα μου χαρισες ενα γλυκο χαμογελο σε ευχαριστω :)) Καλημερα!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τάκη, μη βάζεις δύσκολα στον ποιητή!

Μανίτσα, το έκανα...

Μαριλένα, οι επιστολές είναι ... "δικές σας"! χεχε

Ψυχούλα, τον θυμάσαι τον Μπόζο το ελεφαντάκι; Αυτό είναι!

Αλητούλα, θέλουμε και θηλασμόζζζζζζ

Μπαλαρίνα, πες το ψέματα...

Βασούλα, εδώ δεν πιστεύουν εμένα, εσένα θα πιστέψουν;
καλώς ήλθες!

Σπιτογατούλα, εσένα τα δοντάκια σου μην κλείσουν...

Διαμαντούλα, το ελεφαντάκι πήρε περίοπτη θέση στο αμαξάκι μου!

Υβόννη, η αποστολέας έχει φαντασία...

Κοτσιφάκο, θα του το προτείνω! Να ξέρεις όμως πως θα σου έρθει μεταμορφωμένο σε άλλο ζωάκι...

Μαρία και καλλιτέχνιδα του δρόμου, σας ευχαριστώ πολύ και χάρηκα που σας διασκέδασε!

ZouZouna είπε...

ήρθε ή δεν ήρθε τελικώς!!

βασίλης είπε...

Το λούτρινο ελεφαντάκι είναι και δικό μου αγαπημένο