Αγαπημένε μου Άσκαρ ... (ερωτικές επιστολές γυναικών Α')

Τ.... μου
το βράδυ που θα πέσω να κοιμηθώ θα σε σκέφτομαι! Θα ονειρευτώ ότι είσαι δίπλα μου και μ’ έχεις αγκαλιά. Έτσι θα κοιμηθώ πιο καλά ...
Μόνο να ήξερες πόσο πολύ θα ήθελα νά σουν εδώ αυτή τη στιγμή. Δεν σου υπόσχομαι ένα βράδυ οργίων (όπως θα σκεφτόταν το πορνοδιαστροφικό σου και ανωμαλιάρικο μυαλό σου) αλλά ένα ρομαντικό και γεμάτο έρωτα βράδυ.
Θά θελα κάποιο βράδυ να μπορούσα να σου κάνω το τραπέζι.
Ένα ρομαντικό δείπνο υπό το φως των κεριών ή ν’ άναβα πάρα πολλά φαναράκια, όπως τα πασχαλινά που έχουν τα παιδιά. Κινέζικο στυλ, κινέζικο φαγητό, μαγειρεμένο απ’ τα χεράκια μου ...
Μετά το φαγητό θα μας περίμενε μια μπανιέρα γεμάτη με ζεστό νερό, αφρόλουτρο και αρωματικά λάδια για το μασάζ!
Στο δωμάτιο θ’ ακούγεται η φωνή της Laura Branigan στο τραγούδι “How am I supposed to live without you”…
Τα υπόλοιπα τ’ αφήνω να τα φανταστείς ... όλα εγώ θα τα κάνω;
I love you so much!
I hate your dog!
Ξέρω ότι δεν το θέλεις κι ότι δεν θα γίνει ... αλλά εγώ θά θελα να ζήσουμε μαζί, από τώρα μέχρι ... («επίσημα» βέβαια... τώρα στην έσπασα, ε;).
Σ’ αγαπάω πάρα πολύ.
Το ξέρω ότι μ’ αγαπάς πολύ και ότι με σκέφτεσαι ...
... γι’ αυτό νά σαι καλά!