Σάββατο, Φεβρουαρίου 25

Ναυτικές ιστορίες χωρίς σεξ και βρομόλογα (Β’) ― Ένας «ντιρλαντάς» απ’ τον Άι-Δομίνικο!

Ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί ο κανονισμός στα πολεμικά πλοία απαγορεύει στους ναύτες να τραγουδούν όταν εκτελούν την υπηρεσία τους.
Το να τραβάν τα σχοινιά μες την απόλυτη σιωπή, ή με το κλασικό «ένα-δύο-τρία πάμε!», μου φαίνονται σαν κατάδικοι...
Εμείς στα εμπορικά το λαλάγαμε κανονικά...
Την παράσταση, όμως, έκλεβε ο αραπάκος απ’ τον Άι-Δομίνικο, Περτ θαρρώ τον έλεγαν.
Ήταν βοηθός μάγειρα και κάθε πρωί χώνονταν μέσα στα τεράστια καζάνια και τα καθάριζε με σαπουνόπετρα και άμμο.
Έλεγε κάτι τραγούδια στην παράξενη γλώσσα του, με τις μικρές λέξεις και τις ένρινες συλλαβές.
Καμιά φορά τραγουδούσε και με κάτι απαίσια αγγλικούλια...
Θυμάμαι ένα απ’ τα τραγουδάκια του, που σ’ ελεύθερη μετάφραση ήταν κάπως έτσι:
Ωχ, έχασα την παντόφλα μου μέσα στο κανό
Τζόνι μου, τι έπαθα, πω-πω πω-πω πω-πω
Ωχ, έχασα τη μπότα μου μέσα στη μαούνα
Τζόνι μου τι έπαθα, μπάμπα-ντίμπα-ντούνα!
Δως του τρίβε το καζάνι, αχ
ντάμπα-ντάμπα το καζάνι, αχ!

15 σχόλια:

George είπε...

τελικά αρχίζω να συμπαθώ τις ναυτικές σου ιστορίες!!
Εκείνο το ζιπουνάκι με την άγκυρα πάντως, όλα τα λεφτά ρε φίλε!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Όπως το ’πες Γιώργο μου: «συμπαθητικές» ιστοριούλες, και τίποτα παραπάνω...

Το σούπερ μωρουδιακό σετάκι της φώτο, είναι πολύ φιρμάτο!

candy's τετραδιάκι είπε...

Καλή Σαρακοστή Ασκαρουλι!

Ρε συ... ναυτική ιστορία και Ασλάνης πάει?????

;)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλή σαρακοστή και αε σένα Καντούλα, και σε όλους σας-μας.

Ασλάνης, ε;
Ρώτα κανέναν που υπηρετεί τώρα στο Πολεμικό Ναυτικό, να σου πει...
Μέχρι και το φαγητό με κέτεριμγκ τους το πάνε τώρα...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Με σαπουνόπετρα;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ε ναι, Δείμε, μην παρασύρεσαι απ’ το σετάκι Ασλάνης!
Στις αρχές του 19ου αιώνα, σαπουνόπετρα χρησιμοποιούσαμε.
Θυμάμαι και τον Θερβάντες, στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, παλιότερα, να τρίβει τα κανόνια της φρεγάτας με αμμοχάλικο...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ναι, μεν, αλλά τα σκεύη;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τα τελευταία 600 χρόνια, οι ναύτες σε καζάνια μαγείρευαν Δείμε.
Τον τελευταίο καιρό, λόγω τεχνολογίας, τα αποσύρουμε, αλλά δεν πάνε χαμένα.
Τα στέλνουμε στην Κόλαση για να βράζουν κάτι τύποι σαν κι εσένα...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μπα, το δικό μου είναι ήδη έτοιμο, μη στέλνεις άλλα. Το έχω καπαρώσει, έδωσα και προκαταβολή.

palalos είπε...

Καλή σαρακοστή! Ασκάρ είναι από τις ελάχιστες φορές που τίτλος άρθρου με συναρπάζει πιο πολύ και από το κείμενο!αχαχαχαχαχχαάκου εκεί ντιρλαντάς~~~χαχαχααχαχ

να είσαι καλά!

Ασυλλόγιστη είπε...

Ασκαρδαμούλη, αύριο θα έρθεις για λαγάνα σπίτι μας.
Θα μας πεις κι αυτές τις ωραίες ιστοριούλες σου.. αρέσουν πολύ της μαμάς.
Ο μπαμπάς τις βαριέται, προτιμάει να μιλάτε για ποδόσφαιρο.
Εγώ θέλω ιστορίες με σεξ, αλλά ντρέπομαι όταν είναι κι άλλοι μπροστά.

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Θα ρθω κι εγώ με τη δική μου τη μαμά, έτσι;
Θα σας τραγουδήσω και τον ντιρλαντά!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μπράβο ρε Δείμε, σε βρίσκω αξιοπρεπή κολασμένο!

Πάλαλε, φαντάζομαι πως θα ξέρεις πως το ντιρλαντά είναι δημοτικό τραγούδι (με διάφορες παραλλαγές) των Ελλήνων ναυτικών-ψαράδων-σφουγγαράδων της Δωδεκανήσου...

Σποράκια, βλέπω μπήκε η Άνοιξη κι ανθίσατε...

candy's τετραδιάκι είπε...

Σπόρια,μη λετε στον Ασκαρ να έρθει σπίτι οπού θα είναι μαμά και μπαμπάς γιατί βγάζει την ιλαρά!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καντούλα, πολύ σωστά!

Η τελευταία παραχώρηση Σπόρια: στο σπίτι θα είναι μόνο ο μπαμπάς ή μόνο η μαμά! Και οι δύο αποκλείεται!