Kάλώς την, την πέρδικα. Να την χαίρεστε, Να σας ζήσει, τυχερή και υγειής! Να ταξιδεύει σε ροζ συννεφάκια και το δρόμος της στρωμένος με ροδοπέταλα. Τις χαρές της όλες να τις απολαύσετε!!! γαργάλισε ποδαράκια!
είδες ένα μωρό, πως φέρνει τον κόσμο γύρω του? φτου φτου φτού της!!
Λοιπόν, αρχίζουμε μια κοινή απάντηση, για όλους, έτσι;
Ξεκινάω με δυο εύλογα ερωτήματα: α) πως καταλαβαίνετε ρε παιδιά αν ένα μωράκι είναι αγοράκι ή κοριτσάκι; Μιλάμε για μωράκι ντυμένο και χωρίς ροζουλιά ή θαλασσάκια... β) αντικειμενικά, τα μωρά είναι πανάσχημα! Πώς όλοι τα βλέπετε γλυκούλια, πανέμορφα κλπ;
Λέτε πως τα μωρά είναι «ψυχούλες»! Καλά, ψυχούλα όλοι έχουμε. Τα μωρά, όμως, είναι απόλυτα εγωκεντρικά, κτητικά, μοχθηρά και εκδικητικά. Απλά δεν έχουν τη δύναμη να προκαλέσουν καταστροφές. Αν εμείς οι μεγάλοι ήμασταν τόσο «ψυχούλες» όσο τα μωρά, οι μισοί θα πεθαίναμε μαχαιρωμένοι...
Πάμε παρακάτω... Ο Ασκάρ είναι τεράστιος παραμυθάς. Γνωστό αυτό. Όλοι το ήξεραν, τώρα το πήραχ χαμπάρι και τα μωρά. Τα οποία, αν και γουστάρουν τα παραμύθια, άρχισαν να βαριούνται και να χασμουριούνται. Φαντάσου οι μεγάλοι.
Το βιολογικό ρολόι του Ασκάρ βρίσκεται εδώ και χρόνια στην κατάψυχξη. Χωρίς μπαταρίες, χωρίς δείκτες και τον εσωτερικό μηχανισμό «ξεκοιλιασμένο».
Τα πραγματικά αισθήματά του για τα μωρά θα τα αποκαλύψει ο Ασκάρ στο επόμενο, άντε στο μεθεπόμενο ποστάκι. Γιατί το επόμενο θα είναι «κήρυγμα»! Μην το ξεχνάτε... τα σ-κ σας θέλω με το κομποσχοίνι στο χέρι!
Αν είναι για το καλό της ανθρωπότητας, ο Ασκάρ δεν διστάζει να κάνει ακόμη και παιδί! (κατά προτίμηση κορίτσι, αλλά με έναν όρο: να κατουράει όρθιο!) Όμως, επειδή γραμμένη την έχει την ανθρωπότητα, δεν θα κάτσει να σκάσει κι όλας! Γι’ αυτό, η όποια εθελόντρια-μητέρα πρέπει να προσέλθει οικειοθελώς, να πάρει την κατάλληλη στάση, και να περιμένει να τελειώσει το ματσάκι στην τι-βι! Προτιμώ να είναι του «κατηχητικού», μπας και γεννήσει τον «νέο Σαμουήλ»...
Αλλού ξημεροβραδιάζομαι... σε πιο σοφιστικέ καταστάσεις... (ας πούμε διαβάζω σχόλια αναγνωστών στον economist για την ελληνική κρίση χρέους!....χεχε....βιτσιόζικο ακούγεται? και αλλού βέβαια, ακόμα πιο κίνκυ...)
ααα, Τάκη μου, για αυτό χάθηκες? τόσο σοβαρά περνάς τα βράδυα σου?, είπα κι εγώ.... αλλού που αλλού? πίνκυ και κίνκυ? χμ!!! γιααααα, πες τα όλα, γιαααα..!
Δεν θα άλλαζα ποτέ το γέλιο της καρδιάς μου με όλα τα πλούτη του κόσμου. Ούτε θα ήμουν ικανοποιημένος με το να μεταλλάξω τα δάκρυά μου, τα δάκρυα της αγωνίας μου, σε γαλήνη. Φλογερή μου ελπίδα είναι ότι όλη μου η ζωή σ' αυτή τη γη θα αποτελείται από Δάκρυα και Γέλιο... Δάκρυα πoυ εξαγνίζουν την καρδιά μου και μου αποκαλύπτουν το μυστικό και το μυστήριο της ζωής, Γέλιο που με φέρνει πιο κοντά στους συνανθρώπους μου, Δάκρυα που με κάνουν να αισθάνομαι τους πονεμένους, Γέλιο που συμβολίζει τη χαρά για την ύπαρξή μου...
15 σχόλια:
Σούπερ το βρέφος, έτσι;
Ψυχούλα! Τίνος είναι το πλασματάκι αυτό;
Να ζήσει!
oh my God. Ασκάρ θα γίνεις πατέρας; γκρεμίζεται το σύμπαν...
Πανέμορφο μωράκι. Πού το ψώνισες; Γιατί γυναίκα δικό σου παιδί δε θα έκανε ούτε αν ήταν από κατηχητικό...
Γειάσου ασκαρούλι...εεεεεε,μη μου πείς ότι....ε, δ εν είμαστε καθόλου καλά...μα καθόοοοοολου όμως????....πάντως το μωράκι πολύ όμορφο....καλημέρες....
Μη μου πεις ότι παραμύθιασες γυναίκα και σου'κανε τον Ασκάρ τον νεότερο γιατί δεν το πιστεύω!
Μήπως χτυπάει και'σενα το βιολογικό σου ρολόι και θέλεις ν'αντικρίσεις τον Ασκάρ σε μικρογραφία:))
Κάνε τον εσύ και'μεις σου τον βαφτίζουμε!
Kάλώς την, την πέρδικα. Να την χαίρεστε, Να σας ζήσει, τυχερή και υγειής! Να ταξιδεύει σε ροζ συννεφάκια και το δρόμος της στρωμένος με ροδοπέταλα.
Τις χαρές της όλες να τις απολαύσετε!!!
γαργάλισε ποδαράκια!
είδες ένα μωρό, πως φέρνει τον κόσμο γύρω του?
φτου φτου φτού της!!
Ρε παιδιά...νυστάζει λεει ο ανθρωπος,μη κολλατε στη φωτο!
E Ασκαρ??
;)
Λοιπόν, αρχίζουμε μια κοινή απάντηση, για όλους, έτσι;
Ξεκινάω με δυο εύλογα ερωτήματα:
α) πως καταλαβαίνετε ρε παιδιά αν ένα μωράκι είναι αγοράκι ή κοριτσάκι;
Μιλάμε για μωράκι ντυμένο και χωρίς ροζουλιά ή θαλασσάκια...
β) αντικειμενικά, τα μωρά είναι πανάσχημα! Πώς όλοι τα βλέπετε γλυκούλια, πανέμορφα κλπ;
Λέτε πως τα μωρά είναι «ψυχούλες»!
Καλά, ψυχούλα όλοι έχουμε.
Τα μωρά, όμως, είναι απόλυτα εγωκεντρικά, κτητικά, μοχθηρά και εκδικητικά. Απλά δεν έχουν τη δύναμη να προκαλέσουν καταστροφές.
Αν εμείς οι μεγάλοι ήμασταν τόσο «ψυχούλες» όσο τα μωρά, οι μισοί θα πεθαίναμε μαχαιρωμένοι...
Πάμε παρακάτω...
Ο Ασκάρ είναι τεράστιος παραμυθάς.
Γνωστό αυτό.
Όλοι το ήξεραν, τώρα το πήραχ χαμπάρι και τα μωρά.
Τα οποία, αν και γουστάρουν τα παραμύθια, άρχισαν να βαριούνται και να χασμουριούνται.
Φαντάσου οι μεγάλοι.
Το βιολογικό ρολόι του Ασκάρ βρίσκεται εδώ και χρόνια στην κατάψυχξη.
Χωρίς μπαταρίες, χωρίς δείκτες και τον εσωτερικό μηχανισμό «ξεκοιλιασμένο».
Τα πραγματικά αισθήματά του για τα μωρά θα τα αποκαλύψει ο Ασκάρ στο επόμενο, άντε στο μεθεπόμενο ποστάκι.
Γιατί το επόμενο θα είναι «κήρυγμα»!
Μην το ξεχνάτε... τα σ-κ σας θέλω με το κομποσχοίνι στο χέρι!
Αν είναι για το καλό της ανθρωπότητας, ο Ασκάρ δεν διστάζει να κάνει ακόμη και παιδί!
(κατά προτίμηση κορίτσι, αλλά με έναν όρο: να κατουράει όρθιο!)
Όμως, επειδή γραμμένη την έχει την ανθρωπότητα, δεν θα κάτσει να σκάσει κι όλας!
Γι’ αυτό, η όποια εθελόντρια-μητέρα πρέπει να προσέλθει οικειοθελώς, να πάρει την κατάλληλη στάση, και να περιμένει να τελειώσει το ματσάκι στην τι-βι!
Προτιμώ να είναι του «κατηχητικού», μπας και γεννήσει τον «νέο Σαμουήλ»...
Η αλήθεια είναι πως και το δικό μου χασμουρητό φτάνει μέχρι τα αυτιά..
έχεις και την "τραγουδάρα" αυτή ..γεμάτη κρυφά νοήματα..
"θολός και το μέσα μου τρομάζει"..
μμμμμμμμμ......
Τόχεις το χάρισμα να γλυστράς σαν χέλι ε?
Δικολαβίστικα θα τα έλεγα, αλλά μην με παρεξηγήσεις!!!
Ξημεροβραδιάσου εσύ στο φέις, να σαλιαρίζεις με τη μία και την άλλη, γεροξεκούτη, και μετά σου φταίω εγώ που χασμουριέσαι...
Κεράσω, είμαι πατόκορφα αλοιμμένος με σκατά, γι’ αυτό και γλιστράω!
ΔΕΝ εχω φέιςμπούκι ..αν θες να ξέρεις.
Αλλού ξημεροβραδιάζομαι...
σε πιο σοφιστικέ καταστάσεις...
(ας πούμε διαβάζω σχόλια αναγνωστών στον economist για την ελληνική κρίση χρέους!....χεχε....βιτσιόζικο ακούγεται?
και αλλού βέβαια, ακόμα πιο κίνκυ...)
ααα, Τάκη μου, για αυτό χάθηκες? τόσο σοβαρά περνάς τα βράδυα σου?, είπα κι εγώ....
αλλού που αλλού? πίνκυ και κίνκυ? χμ!!!
γιααααα, πες τα όλα, γιαααα..!
Ωραία, ομολόγησες πως άλλη είναι η αιτία της νύστας σου, κι όχι εγώ!
Κεράσω, έρχεσαι εδώ για να φλερτάρεις τον Τάκη;
Κι ας ξέρεις πόσο ζηλιάρης είμαι;
Καλαααααα
Δημοσίευση σχολίου