Τους στεριανούς, σαν κι εμένα, τους έδιναν πόστο στο πρυμναίο κατάστρωμα.Οι «πρυμνίτες» ήταν οι λιγότερο γεροδεμένοι, οι λιγότερο ψημένοι, οι λιγότερο θαλασσινοί του πληρώματος.
Ήταν κυρίως κομψοί νεαροί, με ευγενικό παρουσιαστικό και γλυκομίλητοι...
Στα σχοινιά δεν μετρούσαν, αλλά βρίσκονταν ψηλά στην εκτίμηση πολλών ονειροπόλων κοριτσιών.
Η πάντα επιμελημένη εμφάνισή τους, κι η απέχθεια που έτρεφαν στους κουβάδες με το κατράμι, ήταν αρκετή για να τους κολλήσουν το παρατσούκλι «λιμοκοντόροι της θάλασσας» και «μεταξοκαλτσάκηδες»!
Αλλά, όσο θαλασσινή εμπειρία τους έλλειπε, τόσο γερά ποτήρια ήταν.
Κάποτε το καράβι ξέμεινε από οινόπνευμα.
Οι πρυμνίτες δεν απελπίστηκαν.
Μάζεψαν όσα μπουκάλια κολόνιας βρήκαν, τα έριξαν μέσα σ’ ένα μεγάλο καζάνι, άδεισαν τρία ποτήρια μαύρης ζάχαρης, λίγο ζεστό νερό και μια ιδέα κατράμι, έστι, για τη γεύση, κι έφτιαξαν το καλύτερο κοκτέιλ έβερ!
Το άλλο πρωί ο σκυλοπνίχτης, απ’ την πλώρα ως την πρύμνη, μοσχοβολούσε σαν μποντουάρ κυρίας!
Ακόμα κι απ’ τα μεγαλύτερα βρομοστόματα του τσούρμου έβγαινε μια αρωματική πνοή!
Αυτό δεν ήταν πλοίο. Το λεμονοδάσος του Πόρου ήταν...
18 σχόλια:
Ναυτική ζωή δεν είναι μόνο πήδημα και βρισίες...
Ας δοκιμάσουμε, λοιπόν, ένα άλλους είδους αφήγησης...
Σας ξενέρωσα;
Τη φώτο την τράβηξε η Μαριλίτσα.
Δικό της είναι και το ... ναυτικό σεντονάκι!
Τελειώνουν τα αλκολούχα ποτά και στα κρουαζερόπλοια?...μπα....
(Λιμοκοντόρους μόνο εκει βρίσκεις...)
εκει που σκεφτόμουνα σοβαρά να σαλπάρω (για πηδήματα και βρισιές εννοώ)τώρα αλλάζω γνώμη.
Και πού θα βρίσκαμε κατράμι στο κρουαζερόπλοιο βρε χαζέ;
Δε μου λες, όταν εσύ λες «βρισιές», εννοείς το «άντε από δω καλέ», με το χαρακτηριστικό σπάσιμο του καρπού;
"Ήταν κυρίως κομψοί νεαροί, με ευγενικό παρουσιαστικό και γλυκομίλητοι.."
Κάτι σα'αυτό που απεικονίζει η φωτό?
Τώρα για το τελευταίο δεν νομίζω να το'χεις!
Αυτό δεν ήταν πλοίο "το κλουβί με τους μυρωμένους" ήταν:))
καλα ρε δεν ντρπεσαι να ξεβρακωνεσαι στο ιντερνετ, Θεολογος πραμα?
Ρε συ Ασκαρουλι μισός έχεις μείνει από τότε..μας έχει πιάσει η κρίση λέω..
Τώρα αυτό το λεμονοδασος τι ήθελες και μου το θύμησες?
πωπω το κλουβί με τις τρελές το έκανες!!!
θα επιμείνω στις άλλες ναυτικές ιστορίες που ξέρεις να δίνεις...
το έτσι, για τη γεύση, καλόοο!!!
βρε μανία με τα κλουβιά - για τα σχόλια εννοώ.
το αρωματικόν της υπόθεσης ρίσκυ! και στο ρώσικο ναυτικό τα ίδια. κι όχι μόνο. την έχουν οι Ρώσοι μια αγάπη για τ αρώματα άμα ξεμένουν από πιοτί. Πάντως η ναυτική κολώνια είναι μία. Μυρτώ. Σωστότατο το λεμονόδασος, χι χι.
εσύ είσαι ο ξαπλωτός;
καλό βράδυ!!
Μετά από τέτοιες εμπειρίες πως να μη γίνεις κατηχητής, ωρέ;
Περασα να ευχηθω να περασεις καλες αποκριες και καλη καθαρα δευτερα με υγεια και καλη παρεα!!Eισαι πρωτος φιλε!!!!
Ζουζού, είμαι «κομψός, ευγενικός και γλυκομίλητος» τηρουμένων των αναλογιών πάντα...
Άλλα τα κριτήρια του ευγενικού στον κύκλο του Τάκη, π.χ., κι άλλα σ’ ένα σαπιοκάραβο.
Αλητούλα, δεν το ’βγαλα το σόβρακο!
Πάντως, να ξέρεις, πως δεν ξεβρακώνομαι μόνο στο ίντερνετ!
Καντούλα, βλέπω παρατηρείς τις διαχρονικές αλλαγές του κορμιού μου!
Κι εγώ που νόμιζα πως μόνο με την τρέλα μου ασχολιέσαι!
Αλήθεια, τι σου θύμισε το λεμονόδασος;
Κανένα πηδηματάκι έξτρα;
Σαρακοστή μπαίνει ρε Γιώργο, να μην κάνουμε αποτοξίνωση απ’ τις «άλλες» ιστορίες;
Σάμμυ, μη μου πεις πως έκανες και στο ρώσικο ναυτικό;
Στο θωρηκτό Κουζνέτσωφ, π.χ., στην Κασπία;
Μόλις βρω λίγο χρόνο θα σας γράψω και για τη ζωή των Ρώσων ναυτών.
Και για τα καψόνια των νεοσύλλεκτων στο πρώην σοβιετικό ναυτικό...
Τι υπονοείς ρε Δείμε;
Πώς γέρασα ή πως έκλεισα τον κύκλο μου ως αλήτης;
Τελικά, δεν μου είπες;
Να συνεχίσω τις ιστορίες χωρίς σεξ;
Να ’σαι καλά ρε Τσιφούτη, που όπου μπαίνεις μας κάνεις το κέφι!
Πας καλά ρε? στο λεμονοδασος??
Εκεί δεν θα μας έβλεπε ψυχή!!!
:D
Σωστά, ό,τι δεν το βλέπουν οι άλλοι είναι σαν να μην έγινε...
α γεια σου!
:D
Ενδιαφέρουσες οι ναυτικές ιστορίες Ασκαρούλη, βέβαια παράξενο πως βρέθηκαν εκεί τα γλυκομίλητα παιδιά συνήθως είναι αλανιάρηδες οι ναυτικοι...
Να περάσεις καλό τριήμερο πολλά φιλιά
ρενα
Αφού σε έχω γεννήσει ρε Καντούλα!
Ρένα, το ξαναλέω, όταν μιλάμε για «γλυκομίλητους ναυτικούς», μη φανταστείς δανδήδες του Κολωνακίου με μαντηλάκι στην τσέπη και μπριγιντίνη στο μαλλί...
Δημοσίευση σχολίου