Πέρασε όλη τη ζωή της μέσα στο βούρκο της αμαρτίας!Μόνο ασωτεία και κρεπάλη...
Όταν σαραντάρησε άρχισε να παρακολουθεί τα κηρύγματα του γέροντος Ασκαριήλ.
Μιλούσαν κατευθείαν στην ψυχή της.
Είλθε εις εαυτήν, συνειδητοποίησε τον αμαρτωλότητά της, έκλαψε γοερά, μετανόησε ειλικρινά κι αποφάσισε να μονάσει!
Για να σκληραγωγηθεί πνευματικά, δεν προτίμησε κάποιο γυναικείο ησυχαστήριο, αλλά θέλησε να γίνει μέλος της ανδρώας αδελφότητας των Ασκαριλαίων!
Κούρεψε το μαλλί της κοντό, φόρεσε αντρικό ρασάκι, και να’ την μπροστά στο γέροντα Ασκαριήλ να εξομολογείται, να λαμβάνει το μοναχικό σχήμα και να παίρνει το όνομα Αλήτιος.
Κάποτε ο γέροντας τη στέλνει για μια δουλειά στην Καρδίτσα.
Είχε βαρυχειμωνιά κι ο Αλήτιος αποφάσισε να διανυχτερεύσει σ’ ένα χάνι, στο Φουρνά της Ευρυτανίας.
Εκεί, όμως, η κόρη του πανδοχαία, η Καντούλα, γκαστρώθηκε από έναν αριστερό ψάλτη Σαλονικιό, και για να γλυτώσει απ’ τον πατέρα της είπε πως τη βίασε ο Αλήτιος.
Και μόλις γέννησε το μπασταρδάκι, το έστειλε πεσκέσι στη σκήτη των Ασκαριλαίων.
Άναψε και κόροσε ο γέροντας και πέταξε έξω απ’ το μοναστήρι του τον Αλήτιο μαζί με το «παιδί του».
Ο Αλήτιος, αν και μπορούσε εύκολα να αποδείξει τη συκοφαντία, εντούτοις έμεινε για χρόνια έξω από την πύλη της μονής, υπομένοντας τα φαρμακερά σχόλια και τα απαξιωτικά βλέμματα μοναχών και περαστικών.
Μετά από τρία χρόνια ο Ασκαριήλ τον λυπήθηκε, κι αποφάσισε να ξαναδεχτεί στην αδελφότητα τον αμαρτωλό Αλήτιο και το τρίχρονο παιδάκι του...
Δεν πέρασαν πολλές μέρες κι ο Αλήτιος παρέδοσε την ψυχή του στο Θεό.
Κι όπως επιτάσσει η μοναστική παράδοση, ο ίδιος ο ηγούμενος άλλαξε τα ρούχα του κεκκοιμημένου αδελφού.
Και πήγε να του σαλέψει σαν είδε πως ήταν γυναίκα...
Κι ενώ μέχρι τότε τον φώναζε «άθλιο», έδωσε εντολή σε όλους να τον αποκαλούν «μακάριο» και να τον θάψουν με μεγάλες τιμές.
Στις 28 Μαϊου 2012 η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Κρήτης, με τη σύμφωνη γνώμη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ανακήρυξε τον Αλήτιο άγιο.
Κι όρισε η μνήμη του να εορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου...
26 σχόλια:
Τελικά πέθανε η Αλήτισσα;
Πράγματι, μεγάλη αγία... άγιος, τέλος πάντων.
Σπόρια, η Αλητούλα μια πεθαίνει μια ανασταίνεται! Δεν ξέρω ακριβώς να σας πω...
Σήμερα, εκτός από Κυριακή του Ασώτου, η εκκλησία μας γιορτάζει και την αγία Μαρία, τον αποκαλούμενο Μαρίνο.
Τον βίο αυτής της αγίας διασκεύασα με προταγωνίστρια την Αλήτισσα...
Έτσι, για να βλέπετε πως Εκκλησία δεν είναι μόνο ... Εφραίμ και Παντελεήμων Αττικής.
Αχαχαχαχα!!!
Εχω πέσει κάτω στα πατωματα απ' τα γέλια..
Το τι κατεβάζει το μυαλό σου δε λέγεται!!!
Ανυπομονώ να δω αν έχει παρόμοια ιστορία η Αθανασία!
Η Άθη, ως μικρότερη, δεν έχει ακόμη «έλθει εις εαυτήν»!
Είναι ακόμη στο βούρκο και τρέφεται, ως άσωτη κόρη, με τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας!
Αλλά πού θα πάει;
Όλες θα περάσετε απ’ το πετραχείλι του Ασκαριήλ...
Χαχαχαχαχα ακου Αλητιος και Ασκαριηλ χαχαχαχαχαχχχαχαχαχαχαχα!!!!
σ.σ Αλήτισσα... άσε τώρα την Αθανασία! Τούτο είναι για σένα! Τέλος!
;)
Ακου κει μπασταρδακι το παιδι μου....!!!!
Γκρρρρ!!!!!
Μα κι εσύ βρε Κάντι μ όποιον βρεις κάνεις παιδιά;
Τι να κανω ρε Αλήτισσα, εγώ απο χωριό ήμουν δεν ήξερα και πολλά απ αυτά!
Να ναι καλα ο Αλητιος που στάθηκε σαν μάνα και "πατέρας" για το παιδί μου!
Καλά από φαντασία δεν παίζεσαι!
Ο μοναχό Ασκαριήλ είναι ακόμα εν τη ωή μήπως σώσει και άλλες ψυχές:))
Τώρα που μας βρηκαν δύσκολοι καιροί:))
Προσωπικά δεν ξέρω που σταματάει η αλήθεια και που ξεκινά το παραμύθι....
Ολα καλά και κυρίως "άγια"..
ο Πουλόπουλος που κολλάει?...
εκτός αν είναι φίλος και αγαπητός του πάτερ Ασκαριηλ.
Δε παίζεσαι με τίποτα τελικά...!
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀνέβη Αλήτιος έν Φουρνά, ενενήκοντα εκατοστά χιόνι διέκοψεν την πορείαν αυτού δια τούτο κατέλησεν εν Χανίω κι ανεπαύθει.
Πανδοχαία θυγατήρ, Καντούλα ονόματι νταραβερίζοντω μετ ενός ψάλτου Σαλονικέως.
Σάββατόν ἐστιν, άγγελος μετέδωσεν το μήνυμα της γεννήσεως είς την κόρην.
…
Γέροντα Ασκαριήλ, συγχώρεχων με.
Άγγελο συνάντησων, απεκρίθη αὐτῷ: Μεταβείς εν Σαλονίκη παρουσιασθείς εν γέροντα Σκαμπουλάριο.
Κι εγώ τη σκαμπούλαρα.. ε, παρουσιασθηκα στον γέροντα ήθελα να πω…
Κοίτα τι έγινε τον Μάϊο του 2012.... στην Κρήτη και γω δεν πήρα χαμπάρι. Που ζω;;;;;
Ο γέροντας Ασκαριήλ ζεί;;; θάθελα να τον γνωρίσω...να εξομολογηθώ.
ρενα
Καντούλα, άμαθη-άμαθη, αλλά οι πατουσίτσες ξέρουν καλά να μουτζώνουν το ταβάνι!
Ζουζού, ο Ασκαριήλ ζει και βασιλεύει, αλλά δεν έχει και σκοπό να γίνει... ορφανοτρόφος!
Τάκις, ο Ασκαριήλ, για όσους σαν κι εσένα έχουν απορίες, φυλάει στο καλάκι του ένα τόξο.
Και το δίνει στους περίεργους και τους λέει «τέντωστο», «κι άλλο... κι άλλο».
«Μα θα σπάσει», του λένε κάποια στιγμή εκείνοι.
«Έτσι είναι και ο μοναχός», τους απαντά τότε ο Ασκαριήλ. «Αν το παρακάνει με την άσκηση, θα σπάσει».
Κατάλαβες τώρα ρε μπουμπούνα γιατί οι Ασκαριλαίοι ακούν Πουλόπουλο;
Λιάκη, σιγά-σιγά πλησιάζει και η σειρά σου να μπεις στο μονοπάτι της μετανοίας...
Ρε Πλάγιε, σαρδανάπαλε, που διέφθειρες τη Χάιντυ της Φουρνάς και πήρες στο λαιμό σου και τον Αλήτιο, και τώρα το παίζει αρχαίος κινέζος...
Ελπίζω ο Σκαμπουλάριος ο Αθωνίτης να σε αλλάλιασε στον κανόνα!
Ρένα, στο «ενδιαφέρον» σου για τον γέροντα Ασκαριήλ διέκρινε πορνικό λογισμό!
Αυστηρή νηστεία μέχρι της Διακαινησίμου, και το ξανασυζητάμε...
με δελέασαν τα χασαμουσια!!!
;)
Στα 4 θα μπω στο μονοπάτι της μετανοίας γονυπετής... :-p
εγώ πάλι δεν μπορώ να ξεχάσω τις ασωτίες της πριν λίγα χρόνια σε ένα εξοχικό ..... νομίζω της Καντούλας??? χαχαχα
Άστα, με κάτι μπαγιάτικα εκλέρ Πανοράματος σε τούμπαρε ο αχαϊρευτος!
Λιάκη, εσύ «το ’χεις»!
Ούτως η άλλως, είσαι 4Χ4!
Γιώργο, τα μπερδεψες λίγο.
Τα όργια τα έκανε η Καντούλα στην «γκαρσονιέρα στα Πατήσια».
Το «εξοχικό» ήταν στην Ουρανούπολη, με το Μαράκι το Σαλονικιό!
Πού να ’ναι αυτή η ψυχή αλήθεια;
Αχ Γιωργακη μου...τα μπερδεψεις ντιπ για ντιπ! χεχεχεχε!!!
Ασκαρουλι το Μαρακι εχει κανει παιδι απ οτι μαθαινω...
:D
Έκανε τσιρκουλάκι;
Δεν κατάλαβα?
Τι έχω?...
Πάντως όχι τόσα πολλά κιλά για να είμαι 4χ4!
Το ’χεις το «στα τέσσερα»!
Αλλά και το 4Χ4 είναι όλο υγεία, σφρύγος, δύναμη και ... πολλά υποσχόμενο.
είναι αληθινή δηλαδή ιστορία;
απίστευτο!
χτες έβλεπα την ταινία "ο μοναχός". εκεί παίζει λίγο απ αυτό μια γυναίκα να πηγαίνει σ αντρικό μοναστήρι αλλά καμία σχέση. πα πα πα κολασμένοι καθολικοί....
καλό βράδυ!
"ολες θα περασετε απο το πετραχειλι του Ασκαριηλ"...
να υποθεσω,γαυρακι, εννοεις κατω απο το πετραχειλι...
να σου πω,εδω που τα λεμε,ισως ενα πετραχειλι κανει τη διαφορα...
Τακουλη μου,η διαχωριστικη γραμμη μεταξυ αληθειας και παραμυθιου ειναι καθαρα στο μυαλο του καθενος,για τον καθενα ειναι διαφορετικη(χαρακτηριστικο παραδειγμα οι πολιτικοι μας)
Δημοσίευση σχολίου