Χρωστάω την ύπαρξή μου στις κλεμμένες κατσίκες!

Λοιπόν, τα καψουροτράγουδα μου τη δίνουν!
Με χαλάει ν’ ακούω μια φωνή βαρύμαγκα να εκλιπαρεί γονατιστός τη γκόμενα που τον κεράτωσε να γυρίσει πίσω.
Δεν αντέχει μόνος του, λέει! Και επικαλείται και τα παιδάκια τους «που ζητούν πίσω τη μανούλα τους»...
Δεν υπάρχει πιο γελοία εικόνα από έναν μοσχόμαγκα να κλαίει γοερά και να παρακαλάει με δάκρυα στα μάτια αυτή που τον κεράτωσε να γυρίσει πίσω.
Η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, όταν ήμουν οχτώ ετών, με πήρε μια μέρα παράμερα και μου ’κανε μαθήματα αντρισμού!
Μου διηγήθηκε πώς γνώρισε τον (επίσης μακαρίτη) παππού μου.
Φυσικά, παντρεύτηκαν με συνοικέσιο.
Όταν ο παππούς πήγε να γνωρίσει επίσημα τα πεθερικά του, κουβαλούσε μαζί του μια κατσίκα (μάλλον κλεμμένη).
Σαν έκατσαν όλοι στο λιακωτό, κάνει έτσι, αρπάζει την κατσικούλα και τη σφάζει κυριολεκτικά στο γόνατο!
Και καπάκι τη γδέρνει και τη σουβλίζει...
Το μήνυμα ελήφθη, όβερ!
Αν η γιαγιά μου τον κεράτωνε θα είχε την ίδια τύχη με το (πρώην) ζωντανό!
Μόνο η σειρά της όλης διαδικασίας μπορεί να άλλαζε: π.χ. πρώτα γδάρσιμο, μετά σούβλισμα και στο τέλος σφάξιμο!...
Ο παππούς μου ήταν μεγάλος ζωοκλέφτης.
Πρέπει να ξέρετε πως προπολεμικά στην Ευρυτανία η ζωοκλοπή ήταν πιο διαδεδομένη ακόμη κι απ’ την Κρήτη!
Δεν ήταν τόσο η φτώχεια. Όσο το αντριλίκι. Εκείνη την εποχή όποιος δεν ήταν άξιος να κλέψει κατσίκια δεν λογιόταν για άντρας! Θεωρούνταν αχαμνός. Και πώς, σε κείνα τα δύσκολα χρόνια, ένας «αχαμνός» θα ζούσε την οικογένειά του;
Επί Μεταξά ο παππούς καταδικάστηκε, λόγω ζωοκλοπής, σε 8μηνα καταναγκαστικά έργα. Έβγαλε την ποινή του στα οχυρά της Μακεδονίας.
Ίσως από τότε δεν χώνευε τους μπασκίνες.
Γι’ αυτό κι όταν ο Άρης ο Βελουχιώτης άρχισε να στρατολογεί αντάρτες στα ευρυτανικά χωριά, ο παππούς μου κατατάχτηκε απ’ τους πρώτους.
Είχε, όμως, μεγάλη φαμελιά και γύρισε σπίτι του, μέλος πλέον του εφεδρικού ΕΛΑΣ. Αλλά παρέμεινε «κλαρίτης» μέχρι το 1948, που εκτελέστηκε μετά από απόφαση του Έκτακτου Στρατοδικείου Λαμίας.
Ο Θεός ν’ αναπαύσει την ψυχή του. Και να μην του «χρεώσει» τα κατσίκια που έκλεψε στη ζωή του.
Γιατί χωρίς αυτά τα κατσίκια, η γιαγιά μου δεν θα τον παντρεύονταν, κι εγώ μπορεί να μην υπήρχα να σας αλαλιάζω στα κηρύγματα...