Ο Χρύσανθος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια τον 3ο αιώνα, κι ήταν γιος διάσημου Συγκλητικού και φανατικού ειδωλολάτρη.
Ο Χρύσανθος, όμως, προτίμησε να γίνει Χριστιανός. Τον τράβηξε η προσωπικότητα ενός επισκόπου που, λόγω των διωγμών, ζούσε σε σπηλιές στα γύρω βουνά!
Συμπέρασμα πρώτο: εκείνη την εποχή οι δεσποτάδες ζούσαν σε σπηλιές και τρύπες, κι όμως προσέλκυαν τους εκλεκτότερους.
Οι δικοί μας ζουν σε μέγαρα και σουλατσάρουν με κουρσάρες και ξεχριστιανίζουν τον κόσμο...
Πάμε παρακάτω.
Αφήνιασε, που λέτε, ο πατέρας του Χρύσανθου κι έψαχνε τρόπους να φέρει το γιόκα του στον «ίσιο δρόμο».
Ε, τι πιο λογικό, το μυαλό του πήγε αμέσως στον «τριπλόκαμον όφιν» (το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της γυναίκας).
Σκέφτηκε να βρει μια ειδωλολάτρισσα, με προσωπικότητα και γοητεία, να τον χώσει στο μουνί της, να πει ο άνθρωπος τον Δεσπότη Παναγιώτη...
Εκείνη την εποχή ωραίες γυναίκες υπήρχαν παντού. Αλλά το συνδυασμό μουνάρας και καλλιεργημένης, μόνο στην Αθήνα τον έβρισκες!
Έστειλε, λοιπόν, ανθρώπους του στην Αθήνα ο πατέρας του Χρύσανθου, κι αυτοί βρήκαν τη Δαρεία, κουκλάρα και αριστούχα της Φιλοσοφικής.
Ε, τα πάντρεψε τα παιδιά ο άνθρωπος και περίμενε να δει αποτελέσματα...
Για να μην τα πολυλογώ, όχι μόνο ο Χρύσανθος δεν αλλαξοπίστησε, αλλά και η Δαρεία έγινε Χριστιανή. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το ζεύγος συμφώνησε να ζήσουν μαζί τηρώντας αγαμία!
Κι ερχόμαστε αμέσως στο ψητό!
Ας υποθέσουμε πως ο Χρύσανθος ήταν χωριαταράς και βαρεμένος Χριστιανός και δεν πολυγούσταρε το κοκό!
Η Δαρεία όμως; Αυτή η πάνσοφη κουκλάρα πώς δέχτηκε κάτι τέτοιο;
Μάγκες μου, μην το περνάτε στο ντούκου αυτό.
Η σοφή Δαρεία, που ήξερε τα πάντα, δεν μπορεί να έκανε λάθος!
Μήπως, στην τελική, το πήδημα είναι μια υπερεκτιμημένη μαλακία;
Μια αηδιαστική ανταλλαγή υγρών;
Χάνεις ενέργεια, σακουλιάζουν τα μάτια σου, κόβονται τα πόδια σου, κινδυνεύεις από χίλιες δυο αρρώστιες...
Αυτά σκεφτόμουν επιστρέφοντας απόψε με το αστικό απ’ το αεροδρόμιο των Σπάτων.
Πριν λίγο είχα αποχαιρετήσει την Μ. Επέστρεφε στη Σχολή της, στο Λονδίνο.
Κάναμε ένα βιαστικό, στα όρθια, στις τουαλέτες, δέκα λεπτά πριν τον έλεγχο των διαβατηρίων.
Τα χέρια της ήταν ζεστά και η μανία μου κρύα.
Το μπούτι μου ακούμπησε τα παγωμένα πλακάκια και οι τρίχες σηκώθηκαν κάγκελο.
Τελειώσαμε ετεροχρονισμένα: εγώ επιτόπου, εκείνη σε 15 μέρες, υποθέτω...
Μια ατσούμπαλη κίνηση και γκρέμισα το δοχείο με το υγρό σαπουνιού.
Μια τεράστια μελανιά αποκαλύφθηκε μόλις έβγαλα το παντελόνι σπίτι μου...
Ο Χρύσανθος, όμως, προτίμησε να γίνει Χριστιανός. Τον τράβηξε η προσωπικότητα ενός επισκόπου που, λόγω των διωγμών, ζούσε σε σπηλιές στα γύρω βουνά!
Συμπέρασμα πρώτο: εκείνη την εποχή οι δεσποτάδες ζούσαν σε σπηλιές και τρύπες, κι όμως προσέλκυαν τους εκλεκτότερους.
Οι δικοί μας ζουν σε μέγαρα και σουλατσάρουν με κουρσάρες και ξεχριστιανίζουν τον κόσμο...
Πάμε παρακάτω.
Αφήνιασε, που λέτε, ο πατέρας του Χρύσανθου κι έψαχνε τρόπους να φέρει το γιόκα του στον «ίσιο δρόμο».
Ε, τι πιο λογικό, το μυαλό του πήγε αμέσως στον «τριπλόκαμον όφιν» (το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της γυναίκας).
Σκέφτηκε να βρει μια ειδωλολάτρισσα, με προσωπικότητα και γοητεία, να τον χώσει στο μουνί της, να πει ο άνθρωπος τον Δεσπότη Παναγιώτη...
Εκείνη την εποχή ωραίες γυναίκες υπήρχαν παντού. Αλλά το συνδυασμό μουνάρας και καλλιεργημένης, μόνο στην Αθήνα τον έβρισκες!
Έστειλε, λοιπόν, ανθρώπους του στην Αθήνα ο πατέρας του Χρύσανθου, κι αυτοί βρήκαν τη Δαρεία, κουκλάρα και αριστούχα της Φιλοσοφικής.
Ε, τα πάντρεψε τα παιδιά ο άνθρωπος και περίμενε να δει αποτελέσματα...
Για να μην τα πολυλογώ, όχι μόνο ο Χρύσανθος δεν αλλαξοπίστησε, αλλά και η Δαρεία έγινε Χριστιανή. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το ζεύγος συμφώνησε να ζήσουν μαζί τηρώντας αγαμία!
Κι ερχόμαστε αμέσως στο ψητό!
Ας υποθέσουμε πως ο Χρύσανθος ήταν χωριαταράς και βαρεμένος Χριστιανός και δεν πολυγούσταρε το κοκό!
Η Δαρεία όμως; Αυτή η πάνσοφη κουκλάρα πώς δέχτηκε κάτι τέτοιο;
Μάγκες μου, μην το περνάτε στο ντούκου αυτό.
Η σοφή Δαρεία, που ήξερε τα πάντα, δεν μπορεί να έκανε λάθος!
Μήπως, στην τελική, το πήδημα είναι μια υπερεκτιμημένη μαλακία;
Μια αηδιαστική ανταλλαγή υγρών;
Χάνεις ενέργεια, σακουλιάζουν τα μάτια σου, κόβονται τα πόδια σου, κινδυνεύεις από χίλιες δυο αρρώστιες...
Αυτά σκεφτόμουν επιστρέφοντας απόψε με το αστικό απ’ το αεροδρόμιο των Σπάτων.
Πριν λίγο είχα αποχαιρετήσει την Μ. Επέστρεφε στη Σχολή της, στο Λονδίνο.
Κάναμε ένα βιαστικό, στα όρθια, στις τουαλέτες, δέκα λεπτά πριν τον έλεγχο των διαβατηρίων.
Τα χέρια της ήταν ζεστά και η μανία μου κρύα.
Το μπούτι μου ακούμπησε τα παγωμένα πλακάκια και οι τρίχες σηκώθηκαν κάγκελο.
Τελειώσαμε ετεροχρονισμένα: εγώ επιτόπου, εκείνη σε 15 μέρες, υποθέτω...
Μια ατσούμπαλη κίνηση και γκρέμισα το δοχείο με το υγρό σαπουνιού.
Μια τεράστια μελανιά αποκαλύφθηκε μόλις έβγαλα το παντελόνι σπίτι μου...
15 σχόλια:
Την επόμενη επιστροφή απο το αεροδρόμιο συνιστώ να την κάνεις με το μετρό...
θα σου στοιχίσει 3 ευρώ παραπάνω αλλά θα έχεις βάσιμες ελπίδες να γλυτώσεις απο αυτές τις παραισθήσεις....
ΥΓ Δεν κατάλαβα, βγάζεις το παντελόνι στο σπίτι σου?
Καλησπέρα Ασκαρούλη. Εχουν ενδιαφέρον τα ερωτηματικά που μας έβαλες, αλλά από την άλλη στις τουαλέτες του αεροδρομίου; άσε που τα γκρέμισες όλα!!!!!
Δεν φτάνει αυτό έχεις και τον Τάκη να σου λέει ότι έχεις παραισθήσεις!! χαχα πάλι ζήλεψε θάθελε να ήταν στη θέση σου....
φιλάκια
ρενα
ωχουτο! χτύπησε το ποδαράκι του!
πάντως για ν αγιάσεις έχεις πολύ δρόμο!!
τώρα, ανάμεσα στη μαλακία και το σεξ, το ποιο είναι υπερεκτιμημένο για τους άντρες ΔΕΝ το σχολιάζω...
καλό βράδυ κι απονήρευτο!
Τι με πέρασες ρε;
Καουμπόι, να κοιμάμαι με τα σπιρούνια;
Η Κωλοκοτροναίο να πηγαίνω καβάλα στην εκκλησιά, καβάλα να κατουράω;
Είμαι παραδοσιακός άντρας καημένε.
Μόλις μπω σπιτάκι, φορμούλες-πιτζαμούλες και παντοφλίτσες με μύτη παπιοκέφαλο!
Ρένα, απ’ τη μια με ζηλεύει, απ’ την άλλη δεν μπορεί να κάνει και τα ακροβατικά μου!
και τι του μένει;
να με βλέπει απ’ την κλειδαρότρυπα...
Σάμυ, μου φαίνεται αρχίζω να βγάζω κι από σένα το κινκυ που κρύβεις μέσα σου.
Πρώτη φορά εκφράζεσαι έτσι, και μας σοκάρεις...
Αφού δε σου αρέσει στις τουαλέτες, τότε μην το κάνεις εκεί.
Περιπλέκεις τα πράγματα περισσότερο από γυναίκα.
Μμμμ... One for the road που λένε ε?
Νοt bad at all... με την προϋπόθεση ότι θα τελειώσει κι εκείνη σε 15 μέρες... :-P
Καλημέρααα!
Δαρείας και Χρυσάνθου, πόσοι παίδες έγιναν? δεν μας είπες.
Χριστέ μου, να πέφτεις στον έρωτά του και να τον λένε Χρύσανθο... ωιμέ
οσο για σένα... ολοι την ιστορία σου διάβασαν και σχολίασαν...
δεν θα σε πετύχω την Μ. Εβδομάδα σε κανα κουτούκι?
ας ειναι και σε 15 μερες..απ το τιποτα..
;)
Αθηνούλα, όπου μπλέκεται γυναίκα τα πράγματα περιπλέκονται ούτως ή άλλως...
Καλημέρα Λιάκη, και να θυμάσαι πως το πηγάδι δεν έχει ανάγκη!
Αλίμονο απ’ τον κουβά...
Κεράσω, Μεγάλη Τετάρτη πάντα κουτουκιαζόμαστε με την αντροπαρέα.
Μυστικός δείπνος...
Αν θες να παίξεις το ρόλο της Μαγδαλινής, καλοδεχούμενη...
Αμάν βρε καντούλα με τις «15 μέρες»!
Τόσα ηθικοπλαστικά μηνύματα είχε το ποστάκι.
Στις μέρες που θα τελειώσει εκείνη κολλήσατε;
Σε σένα μ'αρέσει η ειλικρίνειά σου απ'την μιά για τους σημερινούς δεσποτάδες και απ'την άλλη που παραδέχεσαι ότι τελειώσατε ετεροχρονισμένα:)
Δεν σ'εχω να κάνεις και καμιά προσπάθεια να έχετε ένα καλό tamign!
Εγω οπως ξερεις δεν διαβαζω κουρτινες..
;)
Ε,γειάσου ασκαρούλι...ε,εμ τι να σου πώ...στο ερώτημά σου-αν ο έρωτας είναι μια υπέρ-εκτιμημένη μαλακία?ε, δ ε ξέρω, μπορεί και να είναι..και ιδιαίτερα στην εποχή,μας πιστέυω που κάπου υπάρχει,αυτή η αδιάκοπη συνεχής,ακατάπαυστη 'προβολή'΄του σέξ και ό,τι το αφορά...από παντού και πρώτα και κύρια από τα σάπια ΜΜΕ και μετά,από άλλες λιγότερο,σημαντικές ΄πυγές'...ίσως για κάποιους ανθρώπους,(όπως ήταν κι η Δαρεία?) να μ η ν είχε και τόοση πια σημασία, αυτό...όπως δ εν έχει και σήμερα και τόοοση για κάποιους λίγους που το βλέπουν κάπως πιο...'εγκεφαλικά'άς πούμε...και σήμερα....ποιός ξέρει π ως την είχε, δεί η κοπέλα...όπως το πάρει ο καθένας...ποτέ δ ε ξέρεις πως μπορεί να σκεφτεί για κάτι ο καθένας...όπως και π ως μπορεί να βλέπει,τον έρωτα,το σέξ κλπ,κλπ...καλησπέρες και φιλάκια...
Να ρωτήσω κάτι;
Ο Ασκαρ κατουράει ποτέ;
ΑΛΗΤΙΣΣΑ
Μα στην τουαλέτα για να κατουρήσει πήγε...
Μετά, ήρθαν οι μέλισσες...
στο μυαλό του..
(αν και μένα που "διαβάζω πίσω και μέσα στις γραμμές" κάτι μου λέει οτι κάπου κάτι τρέχει....
ίσως τα 130 δισ του κάθονται λίγο βαριά...)
ΑΘΗ
μου άρεσε αυτή η "ακατάπαυστη προβολή του σεξ απο τα σάπια ΜΜΕ"
μμμμμμ.......
αυτή που έλεγε τον καιρό που χάθηκε ρε παιδί μου?...
Ζουζού, ειλικεινής είμαι μόνο όταν δεν μπορώ να κρύψω την αλήθεια!
Καντούλα, πώς διάολο το μάτι σου πέφτει κατευθείαν στο σεξουαλικό;
Άθη, πραγματικά, οι αναλύσεις σου είναι μνημειώδεις!
Αλητούλα, ο Άσκαρ δεν κατουράει ποτέ!
Εγώ, το ακριβώς αντίθετο!
Και σήμερα, ειλικρινά μιλάω, έκανα ατομικό ρεκόρ κατουρήματος.
Έφαγα κάτι ρέγγες, λύσσαξα, ήπια 50 λίτρα νερό και το απόγευμα κατουρούσα 7 συνεχόμενα λεπτά!
Απίστευτο;
Τάκη, εγώ τα 130 δις τα έχω για πασατέμπο!
Βαριές μου πέφτουν μόνο οι μαλακιούλες που λες...
Καθίστε να βάλω μια τεκίλα, κι επιστρέφω για νέο ποστάκι.
Το μυαλό μου είναι γκαστρωμένο και πρέπει επειγόντος ν’ αδειάσει...
Δημοσίευση σχολίου