Τετάρτη, Οκτωβρίου 17

Εθελοντής στον πόλεμο της Βοσνίας (Ζ)

Οι βροχές είχαν μεταβάλει το χαράκωμα σε βούρκο. Οι αρβύλες βούλιαζαν στην πηχτή λάσπη που έμοιαζε με κόλλα...
"Ήσυχη νύχτα" σκέφτηκε "αν και ποτέ κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί!"...
Η υγρασία του χάιδευε το πρόσωπο και τα πυκνά γένια. Η μορφή της Τάμαρα τού ζέστανε ξαφνικά την καρδιά. Την είχε γνωρίσει στον εφοδιασμό. Σ' ένα χαρτί της ζωγράφισε ένα λουλούδι και της το πρόσφερε! "Θα το φυλάω στο πορτοφόλι μου" του είπε "για να σε θυμάμαι"...
Σήκωσε ξαφνικά το κεφάλι και στύλωσε τα μάτια του στο σκοτάδι! Τι θόρυβος ήταν αυτός; Όλες οι σκέψεις χάθηκαν αστραπιαία απ' το μυαλό του. Κάτι κινείται εκεί έξω...
Μια ανατριχίλα τον διαπέρασε, κύματα αδρεναλίνης χύθηκαν στο κορμί του και τα χέρια του έσφιξαν γερά το καλάσνικωφ. Το θρόισμα ξανακούστηκε. Οι τρίχες στο σβέρκο του είχαν ορθωθεί κι ανατρίχιασε σύγκορμος!
Η διαίσθησή του τού έλεγε πως κάποιος, τη στιγμή εκείνη, σημάδευε το κεφάλι του. Πάγωσε ολόκληρος κι ένιωσε το κορμί του δύσκαμπτο! Μια φορά μόνο είχε νιώσει έτσι. Πριν από χρόνια όταν ξημερώματα, λίγο έξω απ' το χωριό του, αντίκρυσε μιαν αρκούδα που τον παρατηρούσε ρουθουνίζοντας δυνατά στον αέρα...
Ένιωσε τα μάτια του άγνωστου επιδρομέα καρφωμένα πάνω του. Κάθε του μόριο είχε μεταβληθεί σε ορθάνοιχτο μάτι, σε τεντωμένο αυτί ... ένιωθε τις απειλές της νύχτας, τις οσμές του κινδύνου...
Ρύθμισε το όπλο σε βολή κατά ριπάς και γάζωσε αλύπητα τον ύποπτο χώρο...

9 σχόλια:

marilia είπε...

...

Ώρες ώρες...


καληνυχτοφιλί

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Σίγουρα ήταν αρκούδα και πάλι,ε;

Αλητισσα είπε...

Γαμωτο εισαι πολυ υποβλητικος ενιωσα την αντριχιλα στην σπονδυλικη στηλη..
Βασικα δε σου μιλαω αλλα μια εξαιρεση κανω..

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ είπε...

Βρε περίπτωση! Τί σκάρωσες πάλι; ... Ούφ!
Στον πόλεμο δυστυχώς αγριεύει ο άνθρωπος, γίνεται θεριό...
Μα πάλι παραμένει άνθρωπος αφού σκέφτεται αγαπημένες εικόνες για να πάρει θάρρος!
Φιλάκια

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ θλιβερό επεισόδιο και πολύ σκληρό συνάμα. Αυτά πάντως πρέπει να τα ενώσεις όλα μαζί και να τα παρουσιάσεις σαν ένα ενιαίο έργο.

Μαριλένα είπε...

Αυτό με το χαρτί και το λουλούδι...

Μ είπε...

Σου'χει μείνει εσένα ένα απωθημένο από το στρατό... Αν θυμάμαι καλά,όμως, υπηρέτησες στην αεροπορία!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δείμε, αυτά που δημοσιεύω εδώ είναι μικρό δείγμα ενός πολυσέλιδου "ημερολογίου"...

Μαρία, με εντυπωσιάζει η μνήμη σου!
Λοιπόν, για να ξέρεις... ξεκίνησα από τη Μονάδα Υποβρύχιων Καταστροφών και κατέληξα, ως "προβληματικός" στην αεροπορική βάση Ελευσίνας...με τις ντακότες! χαχαχα

Θερμεσιλαος είπε...

ασκαρδαμυκτί, μου θυμίζεις τον μικρό ήρωα, το παιδί-φάντασμα. συνέχισε να γράφεις..