Ήρθε κι έκατσε δίπλα της βαριεστημένα. Είχε μια όψη μάλλον απαίσια. Έμοιαζε σα να μην ήξερε τι ακριβώς ήθελε. Να κατουρήσει ή να ξεράσει;"Βάλια, γιατί σταμάτησες να παίρνεις άσπρη;" τη ρώτησε...
Εκείνη γέλασε. "Ίσως βαρέθηκα".
"Θα πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο εκτός απ' αυτό"...
"Ουφ... κοίτα... και πριν από τριάντα δευτερόλεπτα ήμουν διαφορετική! Λοιπόν ... άσε με!".
"Καλά ... ό,τι πεις!"
"... Αλλά, αφού θες να μάθεις θα στο πω. Όταν είσαι σε τριπ βλέπεις όλες αυτές τις ωραίες εικόνες και στ' αλήθεια είναι πολύ ωραίες, καταλαβαίνεις... Ύστερα όμως ξυπνάς και ... τσακ ... έχουν φύγει όλες! Δε βαρέθηκα να τις βλέπω, βαρέθηκα να τις χάνω φίλε..."
16 σχόλια:
Στην αντροπαρέα μας από σήμερα κι ο Σπίθας!
Τώρα,κάτι μας είπε η...Βάλια!!!
Όταν παίζουμε με τα παιδιά κάποιο παιχνίδι,έρχεται καμιά φορά κανένα και μου λέει:"Κυρία,εγώ δεν παίζω",θυμωμένο."Γιατί,καλό μου,τι έγινε;"."Ε,κυρία,τι να παίξω;Αφού κερδίζει συνέχεια ο Μάνος!!"
Είναι αυτοί οι άνθρωποι,που είναι γεννημένοι για να είναι πάντα χαμένοι!
Καλό σου βράδυ,πεπρωμένο μου ;-)
Κύκλος.
Θα βαρεθεί και να μη τις βλεπει κι άντε πάλι απ' την αρχή.
Και να το ξέρει, πως ειναι μάταιο, αλλά..
άντε να ξεφύγεις από τον κύκλο.
Ευχαριστώ ασκαρ, . Δεν εξαρτάται, μόνο απο μένα και σένα. Είναι θέμα χημείας της παρέας. Τα θέματα και ο τρόπος που τα συζητάτε, είναι στην καθημερινότητα μου(μας). Ιδωμεν...
Δεν κατάλαβα τη Βάλλια. Πρέπει να παίρνει άσπρη, για να έχει και να χάνει, ωραίες εικόνες;
Τα τελευταία χρόνια, έτσι τα περνώ., και μην σου πώ, ότι, το συνήθισα και δεν "βλέπω" να το αλλάζω...
Εδώ που τα λέμε τι είχε για να το χάσει η Βάλια κόβοντας της άσπρη; Εικόνες, όνειρα, ταξίδια; Είχε εικονική πραγματικότητα. Μάλλον ήθελε κάτι να την συγκλονήσει να το ζήσει.
"Άντερα" για ζωή έχει; To πάθος αναζητά, αλλά χρειάζεται και να "πάθεις" και να συνεχίζεις για να έχεις πάθος.
Τραβάς τον δρόμο σου, σπάς τα μούτρα σου, μαθαίνεις κάτι και συνεχίζεις για πιο ωραία, και νοργια "λάθη". Γνωρίζεις όμως τις ανάγκες σου, τις δικές σου, όχι της εικονικής πραγματικότητας..( βασίλης)
askardamixti...sou proteino merikes eikones pou postarame sto domatio mas Borei kai na se aresoun Katalavaineis kai otan tah xipniseis ekei tah einai !http://doresist.blogspot.com/2007/10/room-51524-tenants-name-woman.html
Πρώτα χάνεις τις εικόνες, μετά χάνεις άλλα...
τα ειπες ολα στις τελευταιες δυο γραμμες για ολες τις "Βαλιες"...
Καλημέρα,
ο ορισμός της "παραμύθας" εξαιρετικά διατυπωμένος φίλε....!!!
Χτύπησες την φλέβα του θέματος!!!
Ψυψούλα, δέχεσε μεγάλα παιδάκια στην τάξη σου;
Μαριλένα, ο "κύκλος" πάντως παρέχει και μιαν κάποιαν ασφάλεια...
Σπίθα, μεγάλη η δύναμη τηε συνήθειας!
Εμ κι εσύ ρε Βασίλη, πού ήσουν να της αφιερώσεις ένα απ τα ποιηματάκια σου ... ν' αρχίσει να βλέπει τον κόσμο με άλλα μάτια;
"Βυζί έξω", πάω να δω...
Σοφίτσα, εγώ έχασα εσένα εδώ και πολύ καιρό...
Έλενα, κανόνισε να πιούμε κανένα καφεδάκι, έτσι;
Τσίρκο, αν και πάσχω από ενεσοφοβία... χτύπησα φλέβα!
Δεν εχω λογια...
Κι εγω βαρεθηκα κι ας μην τρυπιεμαι..
O Καθενας με το "ναρκωτικο" του..
Οι εικόνες είναι για το Μουσείο. Ξέρεις τι ποίηση βγάζει η καθημερινότητα;
Μου άρεσε πολύ το κείμενο. Βγάζει μία μοναδική αγριάδα και αλλοτρίωση από το ίδιο το σώμα του τοξικομανή.
Όποτε διαβάζω τέτοιες ιστοριούλες. ΣΚέφτομαι τότε που την έχωνα στη φλέβα μου και ιδρώνω..
Δημοσίευση σχολίου