Το ταξίδι στην Αντιόχεια αναβάλλεται!

 

Θα τον απογοητεύσω τον φίλο μου τον Ίσσαλλο, αλλά το ταξίδι στην Αντιόχεια αναβάλλεται.

Τις τελευταίες μέρες αγρίεψαν τα πράγματα στη Συρία, και στην τουρκοσυριακή μεθόριο γίνεται μεγάλος χαμός!

Στρατόπεδα προσφύγων, στρατός, Κούρδοι αντάρτες, μυστικές υπηρεσίες, ναρκοπέδια...

Η Αντιόχεια (Αντάκεια τη λένε οι Τούρκοι) δεν είναι πλέον και τόσο ασφαλής πόλη για έναν χαζοχαρούμενο Έλληνα που τριγυρνάει μόνος του, αράζει στους καφενέδες και ποστάρει συνέχεια με το μικροσκοπικό λαπτοπάκι του...

Ελπίζω του χρόνου, καλά να 'μαστε, να 'χουν ηρεμήσει τα πράγματα και να πραγματοποιήσουμε τα σχέδιά μας.

Να θυμίσω, απλά, πως η Αντιόχεια ανήκε στη Συρία αλλά οι Γάλλοι κατακτητές (το 1939, αν δεν κάνω λάθος) την έδωσαν εντελώς αυθαίρετα στους Τούρκους!

Και κλείνω με δυο λόγια για τον πόλεμο στη Συρία:

Όταν οι Δυτικοί μιλούν για "εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής" ουσιαστικά εννοούν την ισλαμοποίησή της!

Γιατί, αν επικρατήσει η αρχή της πλειοψηφίας, είναι μαθηματικά βέβαιο πως οδηγούμαστε στη "σαρία" (δηλαδή στον Ισλαμικό Νόμο).

Στις χώρες αυτές, δυστυχώς, το δίλημμα δεν είναι Δημοκρατία ή Δικτατορία, αλλά Θεοκρατία ή Ειρήνη!

Με άλλα λόγια Δημοκρατία=Θεοκρατία και Δικτατορία=Ειρήνη...

Το καθεστώς Άσαντ είναι δικτατορικό. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό.

Η πτώση του όμως σημαίνει διάσπαση της Συρίας: Σε ένα κράτος Αλεβιτών-Χριστιανών-Δρούζων στα παραθαλάσσια, υπό την προστασία της Ρωσίας, και σ' ένα άλλο, Ισλαμικό-Σουνιτικό στην ενδοχώρα, που ενδεχομένως ενωθεί με το Σουνιτικό Ιράκ...

Ειλικρινά, δεν ξέρω τι σημαίνει να είσαι Σύρος σήμερα.

Αγνοώ ποια δύναμη μπορεί να μετατρέψει ένα άθροισμα θρησκευτικών αλληλοσυγκρουόμενων μειονοτήτων σε ενιαίο έθνος...