Σύμφωνα με το νόμο του Hubble όσο πλησιάζουμε τις εσχατιές του σύμπαντος τόσο αυτό απομακρύνεται!
Είναι ολοφάνερο … η φύση μάς κρύβεται! Κι αφού συμβαίνει κάτι τέτοιο με τη δημιουργία, δεν θα το κάνει ο Δημιουργός;
Ο Θεός είναι ευγενής και … κρύβεται! Γι’ αυτό πρέπει να τον ψάξουμε. Δεν μοιάζει με φαγητό που μας προσφέρεται έτοιμο στο πιάτο … Προκύπτει πιο αληθινός όταν ομολογούμε την αγνωσία του παρά όταν επιδιώκουμε τη γνώση του!
Μήπως δεν κάνει το ίδιο και η επιστήμη; Πόσο πιο συναρπαστική και μαγευτική γίνεται όταν ασχολούμαστε με το άγνωστο και κρυφό;
Αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις, πόσο ανώτερη γίνεται καμιά φορά η αγάπη μεταξύ αγνώστων πριν φωλιάσει μέσα τους η βαρβαρότητα της γνωριμίας και της οικειότητας;
Ο Θεός γίνεται «λίγος» όταν τον εκφυλίζουμε σε επιχείρημα, σκέψη, ορισμό, άποψη … Μα είναι «πολύς» αν τον προσεγγίσουμε με εμπιστοσύνη, ελπίδα, προσδοκία …
Ο Θεός είναι «δύσκολη» ερωμένη! Γι’ αυτό πρέπει να τολμήσουμε! Να πάρουμε τα ρίσκα μας … να κονταροχτυπηθούμε με το παράλογο και το υπέρλογο!
Όποιος ψάχνει για επιστημονικές απαντήσεις ακολουθεί λάθος δρόμο!
Όποιος κινείται στη λογική των επιχειρημάτων χάνει τον προσανατολισμό του!
Ο Θεός δεν είναι αφηρημένη ιδέα που πρέπει να την πιστέψουμε! Ούτε προσωποποίηση του καλού που πρέπει να θαυμάζουμε!
Ο Θεός είναι «πρόσωπο» που πρέπει πάση θυσία να συναντήσουμε! Ακόμη κι αν χρειαστεί να γκρεμοτσακιστούμε στις χαράδρες του μυαλού μας ή να σκυλοπνιγούμε στις αβύσσους της ψυχής μας …
Είναι ολοφάνερο … η φύση μάς κρύβεται! Κι αφού συμβαίνει κάτι τέτοιο με τη δημιουργία, δεν θα το κάνει ο Δημιουργός;
Ο Θεός είναι ευγενής και … κρύβεται! Γι’ αυτό πρέπει να τον ψάξουμε. Δεν μοιάζει με φαγητό που μας προσφέρεται έτοιμο στο πιάτο … Προκύπτει πιο αληθινός όταν ομολογούμε την αγνωσία του παρά όταν επιδιώκουμε τη γνώση του!
Μήπως δεν κάνει το ίδιο και η επιστήμη; Πόσο πιο συναρπαστική και μαγευτική γίνεται όταν ασχολούμαστε με το άγνωστο και κρυφό;
Αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις, πόσο ανώτερη γίνεται καμιά φορά η αγάπη μεταξύ αγνώστων πριν φωλιάσει μέσα τους η βαρβαρότητα της γνωριμίας και της οικειότητας;
Ο Θεός γίνεται «λίγος» όταν τον εκφυλίζουμε σε επιχείρημα, σκέψη, ορισμό, άποψη … Μα είναι «πολύς» αν τον προσεγγίσουμε με εμπιστοσύνη, ελπίδα, προσδοκία …
Ο Θεός είναι «δύσκολη» ερωμένη! Γι’ αυτό πρέπει να τολμήσουμε! Να πάρουμε τα ρίσκα μας … να κονταροχτυπηθούμε με το παράλογο και το υπέρλογο!
Όποιος ψάχνει για επιστημονικές απαντήσεις ακολουθεί λάθος δρόμο!
Όποιος κινείται στη λογική των επιχειρημάτων χάνει τον προσανατολισμό του!
Ο Θεός δεν είναι αφηρημένη ιδέα που πρέπει να την πιστέψουμε! Ούτε προσωποποίηση του καλού που πρέπει να θαυμάζουμε!
Ο Θεός είναι «πρόσωπο» που πρέπει πάση θυσία να συναντήσουμε! Ακόμη κι αν χρειαστεί να γκρεμοτσακιστούμε στις χαράδρες του μυαλού μας ή να σκυλοπνιγούμε στις αβύσσους της ψυχής μας …
Υ.Γ.: επιστρέφω την Τρίτη...
15 σχόλια:
Πατέρα έχει απόλυτο δίκαιο.... Ο Θεός γενικά δεν είναι κάτι τόσο απλό, να χωρέσειόχι μόνο σε ια ικόνασε μια εκκλησία αλλά και μέσα την σκέψη. Ο Θεός είναι παντού και πουθενά! Βέπω σου έκαε πολ΄καλό το ταξιδάκι στο Άγιον Όρος....
Αχουυυυυ...δε μπορεί; κάτι έπαθες εσύ.
Δε σε αναγνωρίζω...εσύ είσαι ο Askard που πιστεύαμε ότι ξέραμε καλά;
Αχ, αδελφέ μου, θα μείνεις πολύ ακόμη εκεί;
Δεν πιστεύω να γυρίσεις ρασοφόρος, σαν το ξαδερφάκι μου το θεολόγο, που σου έλεγα και τρομάξαμε να τον συνεφέρουμε...
Τώρα είναι γιατρός, παντρεμένος και με παιδί.
Αδελφέ μου, καλόν ύπνο, σηκώνεστε 3-4 τα χαράματα από ότι ξέρω...
Γλαρένιες αγκαλιές ή...απαγορεύονται;
Πίστευε και μη , ερεύνα.
ΥΓ Η έμφαση στο κόμα...
Ασκάρ σ' ευχαριστώ γι' αυτό το κείμενο. Να επιστρέψεις σύντομα. ΦΙλώ σε και καλημέρα.
Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο μαζί σου. Είναι αυτή η ανωτερότητα των σχέσεων που με γοητεύει και μου απαγορεύει ν' αφήσω ανθρώπους να με γνωρίσουν καλύτερα. Πέρασε η μπόρα στη θάλασσα της ψυχής σου.
Σου πήρε λιγότερο απ' ό,τι υπολόγιζα. Τελικά, ήσουν περισσότερο έτοιμος γι' αυτό. Με το καλό!
Συγχαρητήρια Ασκαρδαμυκτί!
Ώστε και "γκόμενα" ο Θεός, έτσι;
ο Θεος ειμαι εγω..
Καλως με βρηκες και καλησπερα..
Και τωρα τι;
Ενταξει, δε λεω, μεγαλη ανακαλυψη, αλλα, τι σκοπευεις να την κανεις;
Που θα σου χρειαστω τελικα;
Θα με στολισεις,θα με λατρεψεις,θα πορευτεις πισω μου στα περατα του κοσμου διακυρητοντας το μεγαλειο μου;
Τι θα ειμαι τελικα, αν αυριο σταματησεις να πιστευεις σ' εμενα;
Διαβασες το "Αρωμα του ονειρου";
Ναι, βρε η Αλητισσα ειμαι βλασφημη και απιστη μεν αλλα η ερωτηση παραμενει..
Αν ημουν ο Θεος τι θα απαντουσες;
Σε περιμενω..
Kρατάω το ότι ο Θεός είναι πρόσωπο.Αλλά σε ευχαριστώ και για όλο το κείμενό σου!
little dorrit
(www.humblement.blogspot.com)
Παρακολούθησα κάπως καθυστερημένα το Αθωνίτικο "οδοιπορικό" ..
Το μόνο κρίμα για την αθωνίτικη πολιτεία ειναι οτι δεν μπορούν να την επισκεφθούν γυναίκες..
Τα υπόλοιπα "υπαρξιακά" θεϊκά ερωτήματα δεν θα τα σχολιάσω.
Καλή επιστροφή
Καλή επιστροφή .. πρέπει να σε σημάδεψε αυτό το οδοιπορικό εε;;
συνεχιζεις να με εκπλησεις..ευχαριστα..!
Θα περιμένω ένα - δύο μήνες μετά το τέλος του ταξιδιού, για μια ωραία συζήτηση.
Να πας στην Ιβήρων και να μιήσεις με τον Ιάκωβο,αν ζει!
Μερικές φορές και εδώ μέσα στην ανωνυμία μας γνωρίζεις ανθρώπους χωρίς ιδιοτέλειες και άλλους σκοπούς. Χωρίς το άγχος της γνωριμίας και της φθοράς. Είναι κάτι σημαντικό με ενδιάμεσο κρίκο κάτι πέρα από το νου και το σύμπαν.
Eπέστρεψες Ασκάρ; Πιστεύω να πέρασες καλά.
To ήξερα πως με σκεφτόσουν καλέ μου Άσκαρ!
Δημοσίευση σχολίου