Ακούω πολλούς «στεριανούς» να σχολιάζουν: «αυτός πηγαίνει σε ύποπτα μέρη! Εκεί που συχνάζουν πόρνες, ναυτικοί και άλλα κακοποιά στοιχεία»… Και θυμώνω… Εντάξει, οι ναυτικοί δεν είναι άγγελοι αλλά ούτε και διάβολοι…
Άλλοι πάλι θεωρούν πως οι ναυτικοί περνούν καλά, κάνουν τα ταξιδάκια τους, έχουν μεγάλους μισθούς … Όσοι τα λεν αυτά δεν λογαριάζουν πως ο ναυτικός δεν ξέρει τι θα πει ησυχία, ήσυχο φαγητό, ήσυχος ύπνος, γλυκιά σπιτική συνουσία, τι θα πει να βγεις βόλτα με το κορίτσι σου, τι θα πουν διακοπές, Πάσχα, Χριστούγεννα, μπάνιο στην παραλία, τι θα πει εκτόνωση σε ένα γήπεδο, σε μια συναυλία, σε μια διαδήλωση… Όποιος είναι μάγκας, λεβέντης και καραμπουζουκλής ας έλθει να δοκιμάσει τη γλύκα της θάλασσας!
Κάποιες γυναίκες, κυρίως αυτές, εξιδανικεύουν τους ναυτικούς! Όμως στα καράβια δεν θα βρεις παλικάρια πρώτο μπόι, κούκλους μυώδεις, μπρατσαράδες ψημένους στην αλμύρα και στον ήλιο που δουλεύουν γυμνοί απ’ τη μέση και πάνω.
Τα καράβια δεν είναι Σχολή Ευελπίδων ούτε το φυτώριο της ελπίδας του έθνους! Εκεί θα βρεις σπανούς, φαλακρούς, γκαβούς, αλλήθωρους, καμπούρηδες, ανώμαλους, χασικλήδες, απόφοιτους Ψυχιατρείου ή υποψήφιους για το Δαφνί!
Τον εφοπλιστή δεν τον νοιάζει! Σου πετάει δίπλα σου τον μαύρο απ’ την Ταγκανίκα, που ο παππούς του ήταν ανθρωποφάγος, και κάτσε εσύ να τα βγάλεις πέρα μαζί του…
Θυμάμαι κάποτε ρώτησα έναν που ήθελε να μπαρκάρει, αν είναι στα καλά του! Ο άνθρωπος έκανε μπαμ από μακριά ότι ήταν σαλεμένος! Και μου έδωσε την πιο αφοπλιστική απάντηση: «έχω χαρτί απ’ το τρελάδικο ότι είμαι καλά, εσύ έχεις τέτοιο χαρτί»; Μ’ αυτόν εγώ έπρεπε να μοιράζομαι το ίδιο γιατάκι για τρεις μήνες…
Στους ωκεανούς μιλάς μόνο για θάλασσα, για καράβια, λιμάνια, γυναίκες και λεφτά. Αν θες να μιλήσεις για λογοτεχνία, μουσική, ιδεολογίες, όνειρα … δεν είναι εύκολο να βρεις συνομιλητή!
Όμως η θάλασσα είναι μεγάλο αλκοολίκι! Ακούω κάποιους να λένε «έφαγα τη θάλασσα με το κουτάλι» ή «όργωσα τους ωκεανούς»…
Άλλοι πάλι θεωρούν πως οι ναυτικοί περνούν καλά, κάνουν τα ταξιδάκια τους, έχουν μεγάλους μισθούς … Όσοι τα λεν αυτά δεν λογαριάζουν πως ο ναυτικός δεν ξέρει τι θα πει ησυχία, ήσυχο φαγητό, ήσυχος ύπνος, γλυκιά σπιτική συνουσία, τι θα πει να βγεις βόλτα με το κορίτσι σου, τι θα πουν διακοπές, Πάσχα, Χριστούγεννα, μπάνιο στην παραλία, τι θα πει εκτόνωση σε ένα γήπεδο, σε μια συναυλία, σε μια διαδήλωση… Όποιος είναι μάγκας, λεβέντης και καραμπουζουκλής ας έλθει να δοκιμάσει τη γλύκα της θάλασσας!
Κάποιες γυναίκες, κυρίως αυτές, εξιδανικεύουν τους ναυτικούς! Όμως στα καράβια δεν θα βρεις παλικάρια πρώτο μπόι, κούκλους μυώδεις, μπρατσαράδες ψημένους στην αλμύρα και στον ήλιο που δουλεύουν γυμνοί απ’ τη μέση και πάνω.
Τα καράβια δεν είναι Σχολή Ευελπίδων ούτε το φυτώριο της ελπίδας του έθνους! Εκεί θα βρεις σπανούς, φαλακρούς, γκαβούς, αλλήθωρους, καμπούρηδες, ανώμαλους, χασικλήδες, απόφοιτους Ψυχιατρείου ή υποψήφιους για το Δαφνί!
Τον εφοπλιστή δεν τον νοιάζει! Σου πετάει δίπλα σου τον μαύρο απ’ την Ταγκανίκα, που ο παππούς του ήταν ανθρωποφάγος, και κάτσε εσύ να τα βγάλεις πέρα μαζί του…
Θυμάμαι κάποτε ρώτησα έναν που ήθελε να μπαρκάρει, αν είναι στα καλά του! Ο άνθρωπος έκανε μπαμ από μακριά ότι ήταν σαλεμένος! Και μου έδωσε την πιο αφοπλιστική απάντηση: «έχω χαρτί απ’ το τρελάδικο ότι είμαι καλά, εσύ έχεις τέτοιο χαρτί»; Μ’ αυτόν εγώ έπρεπε να μοιράζομαι το ίδιο γιατάκι για τρεις μήνες…
Στους ωκεανούς μιλάς μόνο για θάλασσα, για καράβια, λιμάνια, γυναίκες και λεφτά. Αν θες να μιλήσεις για λογοτεχνία, μουσική, ιδεολογίες, όνειρα … δεν είναι εύκολο να βρεις συνομιλητή!
Όμως η θάλασσα είναι μεγάλο αλκοολίκι! Ακούω κάποιους να λένε «έφαγα τη θάλασσα με το κουτάλι» ή «όργωσα τους ωκεανούς»…
Η θάλασσα, φίλε, δεν τρώγεται ούτε πίνεται! Η θάλασσα σε τρώει και σε πίνει! Σε καταβροχθίζει μόριο με μόριο! Οι ωκεανοί δεν οργώνονται! Αυτοί οργώνουν και ρυτιδιάζουν τα κορμιά και τις ψυχές μας…
16 σχόλια:
Πιάσε μια αγκαλίτσα τώρα...
Εκπληκτικό πόστ φίλε. Θα σου έδινα και εγώ αγκαλίτσα σαν την Μαριλίτσα αλλά μάλλον θα προτιμήσεις την δική της απο εμένα.
Πάντως και ένα σημείο να σχολιάσω.
" Αν θες να μιλήσεις για λογοτεχνία, μουσική, ιδεολογίες, όνειρα … δεν είναι εύκολο να βρεις συνομιλητή!" Μόνο ένα φίλε, την ίδια που σε κρατάει εκεί. Την ίδια την θάλασσα.
Μου φαινεται Ασκαρ οτι ανοιξες το "ημερολογιο" των εκμηστυρευσεων..
Ομορφο ποστ..
Την καλησπερα μου..
Ασκαρ οι ωκεανοί ωργώνουν ό,τι άφησε ζωντανό η αρμύρα κι η σκουριά. Ο άνθρωπος μια μάζα χώμα, είναι πολύ λίγος να αντιπαρατεθεί ή να διαφεντέψει. Η θάλασσα κυριεύει δεν κυριεύεται. Πλανεύει δεν πλανεύεται. Ωραία σκεπτικά, ομορφοβαλμένο ποστ, θαλασσοδαρμένο κι ώριμο.
Σήμερα αφιέρωσες με το κείμενό σου. Πραγματικά έδωσες τη ναυτική εικόνα, την απάνθρωπη μάλλον εικόνα του καραβιού.
Όταν ο άνθρωπος μιλάει εκ βαθέων βγαίνει πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα! Αυτές τις ημέρες πατέρα δίνεις ρέστα με τα postάκια σου! Όσο για τον μοντέλο της Cavalli, Gucci, D&G κι εγώ δεν ξερω ποιας, είμαι σίγουρός ότι θα τον βρούμε μούτσο στα καράβια! :D
Οπως πολυ σωστα ανεφερες οι ανθρωποι της θαλασσας ειναι στερημενες φυσιογνωμιες.Ο,τι οι στεριανοι θεωρουν δεδομενο ειναι απιαστο ονειρο για τους θαλασσινους.
Συνηθως ειναι μοναχικοι αν και οι περισσοτεροι ξερουν να την κρυβουν την μοναξια τους...
όπως είπα respect
"..η θάλασσα είναι μεγάλο αλκοολίκι!"
Πόσο δίκιο έχεις. Φίλος μας που συνταξιοδοτήθηκε προ 5ετίας μπαρκάρει με την πρώτη ευκαιρία κάθε τόσο.
Αγαπιέται, λες, αυτός ο τρόπος ζωής;
Γλαρένιες αγκαλιές
Ένας θείος μου είναι στα καράβια από 14 ετών, σήμερα είναι 60. Έχει συνταξιοδοτηθεί πια. Έχει πολύ χρήμα αλλά δεν νομίζω ότι ξέρει από ζωή. Οκ, και να χει πάει με 1000πουτάνες, για μένα ζωή είναι μια γυναίκα, σπίτι, ζεστό φαί όπως λες κι εσύ..
Το αλκοολ και το χασίς υπάρχουν και στη στεριά! ε?
Φίλιππος Φιλίπου "Οι εραστές της Θάλασσας ή αλλιώς το βιβλίο του άγνωστου ναύτη"
Ανώνυμε, δος μου μέιλ σου να σου στείλω κάτι να πάθεις πλάκα!
Το κείμενο αυτό (αλλά σε πολύ μεγαλύτερη έκταση) το βρήκα γραμμένο ιδιοχείρως σε κάτι χαρτιά μέσα σε ένα ναυτικό βιβλιάριο! Κάποιου Κώτσιου Μαρίνου.
Να έχει κάποια σχέση με τον Φιλίππου; Πότε γράφτηκε το βιβλίο; Τι εκδόσεις;
Τα χειρόγραφα δείχνουν άνθρωπο ολιγογράμματο πάντως...
Το βιβλίο που σου αναφέρω έχει εκδοθεί το 1986 απο το Λιβανη. Το βιλιο εχει διαφορες ενότητες οπου αναφερεται στην ζωη των ναυτικων μεσα κι εξω απο τα βαπορια, τις σχεσεις με τις γυναικες κ.ο.κ
Αν ο τυπος που λες ειναι ο ιδιος ο Φιλιππου ή καποιος αλλος δεν ξερω.Το ναυτικο φυλλαδιο ισως να μας ελεγε κάτι
Ο Κώτσιου είναι σήμερα 70 ετών!
Στις 6 χειρόγραφες σελίδες του μάλλον ένωσε παραγράφους από διάφορες ναυτικές ιστορίες.
Διέκρινα και κάποια κομμάτια που προέρχονται απ το "ο γέρος και η θάλασσα" (αν δεν κάνω λάθος)!
Πάντως θα πάω να τω αγοράσω το βιβλίο, ελπίζω να μην έχει εξαντληθεί...
Σ' ευχαριστώ.
Σκληρή αλλά τελείως ρεαλιστική περιγραφή.
Να είσαι καλά.
Ένας εν ενεργεία ναυτικός!
Σκληρή αλλά τελείως ρεαλιστική περιγραφή.
Να είσαι καλά.
Ένας εν ενεργεία ναυτικός!
Δημοσίευση σχολίου