Η Βηθλεέμ είναι στην παλαιστινιακή Δυτική Όχθη.Εδώ, το να πεθάνεις είναι εξίσου εύκολο με το να γεννηθείς!
Όσους περισσότερους θάβουν, τόσο περισσότεροι γεννιούνται!
Είναι παρατηρημένο: σε κάθε κορύφωση της ισραηλινής επιθετικότητας ακολουθεί, εννιά μήνες μετά, μια έξαρση γεννήσεων...
Οι Παλαιστίνιοι, κλεισμένοι όλη μέρα σπίτια τους, λόγω απαγόρευσης της κυκλοφορίας, σκοτώνουν την ώρα βλέποντας Αλ Τζαζίρα και κάνοντας παιδιά!
Το ένστικτο της επιβίωσης, το στρες και ο κίνδυνος, αυξάνουν τον ήδη υψηλό δείκτη γονιμότητας της περιοχής...
Η στρατιωτική νίκη των Ισραηλινών προετοιμάζει τη δημογραφική τους ήττα!
Κατεβαίνουμε νοτιότερα, στην έρημο της Ιουδαίας και στη Νεκρά Θάλασσα.
Τούτη δω δεν είναι λίμνη. Μια ρευστή έρημος είναι. Ούτε ψάρια, ούτε πανιά, ούτε λιμάνια...
Είμαστε στην έρημο του Κουμράν. Δω κι εκεί πέτρινα τοιχάκια, στεγνές δεξαμενές, μικρές σκάλες.
Είναι το μοναστήρι των Εσσαίων! Των εκτός ελέγχου αγνών. Των μανιακών με τους τελετουργικούς καθαρμούς!
Αποσπάστηκαν απ’ τον επίσημο ιουδαϊσμό του Ναού και ίδρυσαν τη δική τους αίρεση. Ζώντας με εγκράτεια, φτώχεια κι ασκητικότητα.
Μέλη της κοινότητάς τους ήταν σίγουρα ο Ιωάννης ο Πρόδρομος κι ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής!
Λένε πως ο Χριστιανισμός είναι «ο εσσαϊσμός που πέτυχε»! Ποιος ξέρει...
Οι Μουσουλμάνοι εκπλήσσονται με την περιέργειά μου και το ενδιαφέρον μου για το παρελθόν!
Το θεωρούν διαταραχή της προσωπικότητάς μου!
Γι’ αυτούς, ό,τι υπήρξε πριν τον Μωάμεθ είναι άγνοια και αμαρτία.
Και το μέλλον ανήκει μόνο στο Θεό.
Αυτοί ζουν μακάρια σε ένα αέναο και ήρεμο παρόν!
Στην παράνοια της διαρκούς αμφισβήτησης αντιτάσσουν την τρέλα της αμετακίνητης σταθερότητας...
Λοιπόν, το όλο κλίμα με καταθλίβει! Κούρασα και κουράστηκα.
Μου λείπει η Ελλάδα, ο Απόλλωνας κι η Αφροδίτη!
Θέλω να ξαναπεράσω μια βόλτα απ’ τις γωνιές του Αιγαίου. Εκεί που άφησα κάποια κομμάτια της ρημαγμένης μου ζωής. Θέλω να ξαναπροσπαθήσω να συναρμολογήσω το παζλ του διαλυμένου εαυτού μου...
Στο διάολο και οι Εσσαίοι και οι ... μπουχεσαίοι!
10 σχόλια:
δυσκολη η συναρμολογηση αυτου του παζλ,γαυρακι μου...
και πραγματικα δεν ξερω αν αξιζει αυτη η προσπαθεια...
ισως ο διαλυμενος εαυτος μας να εχει να πει πιο πολλα...
μονη ημουν επανω,η απολυτη αισθηση ελευθεριας,αυτο που λειπει...
θα τα πουμε,φιλια πολλα
μου ελειψες γαμωτο...
Να αγιάσει το στόμα σου!
έτσι για να μην λες ότι δεν στο είπα. άφησε τα προσκυνήματα και πήγαινε στις γειτονιές που συχνάζουν οι όμορφες. καλημερααααααααααααααααααααααααααα
Ουφ επιτέλους.
Ασκαρδαμούλη, να σε ρωτήσω.
Αυτά απ’ το μυαλό σου τα βγάζεις;
Γιατί αυτά δεν τα λέει ούτε το βιβλίο των θρησκετικών μας, ούτε στο κατηχητικό τα έλεγαν μέχρι πρόπερσι που πήγαινα.
Αντε ντέ!!
το Αιγαίο σε περιμένει να το οργώσεις!
Φαντάζομαι τι σε περιμένει:))
Να ’μαστε πάλι εδώ λοιπόν...
Κολλητούλα, σίγουρα ο «διαλυμένος εαυτός» είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απ’ τον «συναρμολογημένο και ατσαλάκωτο»!
Θα κανονίσουμε σύντομα...
Αθηνόβια, γιατί καλέ μόνο το στόμα μου;
Μανούλι, οι πιο όμορφες κυκλοφοράν σε ... κυπριακές γειτονιές!
Σπόρια, με αυτό το θεματάκι θα ασχοληθούμε σύντομα...
Ζουζού, φέτος ζώ «καλοκαίρι αναμνήσεων»! Οπότε, ανάλογη θα είναι και η αιγαιοπελαγίτικη περιήγηση...
Αιντεεεε, ακόμα εκεί είσαι?
Ρε εσύ, πάρτο χαμπάρι. Δεν αγιάζεις με τίποτα.
Δε πα ν΄ ανέβεις και στο Σινά γονυπέτης?
Πφφφ...δεν αγιάζεις λέμε.
Γύρνα και μας έλειψες.
Θέλω ιστορίες της ρημαγμένης σου ζωής...
Τώραααααααααα
Ε ναι ρε Ασκαρούλη, δώσε ρημαγμένες ιστορίες στο λαό.
Λείπει κι ο Τάκης να πει «πάλι τα άρλεκιν άρχισες».
Το βράδυ θα δώσω κάποιες αναγκαίες εξηγησούλες, και μετά κορίτσια όλη η «ρημαγμένη μου ζωή» στη διάθεσή σας!
Δημοσίευση σχολίου