Τετάρτη, Αυγούστου 31

Σελίδες απ’ τα ρημαγμένα καλοκαίρια της ζωής μου Η‘ (Κως - Η «καβάτζα»)

Κείνο το καλοκαίρι, μόλις είχα χωρίσει.
Δεν χάθηκε κι ο κόσμος!
Θα πήγαινα διακοπές με την «καβάτζα»!
Μετά από τόσες «ήττες», είχα αποκτήσει πλέον μια αξιοζήλευτη σοφία.
Μόνο που η Σοφία, η «καβάτζα», ήταν ακόμη έφηβη. Και μόλις άρχιζε να ψάχνεται με τον εαυτό της, τους άλλους, τα βιβλία, τον κομμουνισμό...
Συχνά ξυπνούσε μέσα της το σιωπηλό κύμα της εφηβείας. Κι έμπηγε τα κλάματα έτσι, στο ξεκούδουνο.
Άλλοτε σιωπούσε πεισματικά, κι άλλοτε μιλούσε ακατάπαυστα...
Απ’ τη στιγμή που της πρότεινα να φύγουμε για Δωδεκάνησα, δεν περπατούσε, πετούσε!
Σ΄όλο το ταξίδι με έπρηξε!
«Τι ωραίος που είναι ο Πειραιάς», «τι μεγάλο πλοίο», «τι τέλειος καφές», «τι γαλάζια που είναι η θάλασσα»...
Γαμώ το, θα την πακετάρω και θα τη στείλω με κούριερ πίσω στη μάνα της!
Όταν φτάσαμε στο νησί, κάτι με χάλασε απ’ την πρώτη στιγμή.
Ο τόπος γεμάτος ζευγάρια.
Αλλά κανείς δεν αγαπούσε τον άλλον. Όλοι αγαπούσαν τον έρωτα. Ή, μάλλον, την ιδέα να είσαι ερωτευμένος!
Το άλλο πρωί, αξημέρωτα, μ’ ένα μπουκάλι ουίσκι αγκαλιά, περπάτησα καμιά ωρίτσα και κούρνιασα σ΄έναν βράχο, μπροστά στ’ απέραντο γαλάζιο.
Ο ήλιος σιγά-σιγά ξεμύταγε, και μαζί του τ’ αγρίμι του κορμιού μου.
Θεριεμένο κι ακράτητο, έσβηνε καντήλια, φεγγάρια κι ήλιους!
Όλα τα σαρώνει ο δαίμονας της σάρκας...
Έτσι όπως καθόμουν ζαλισμένος, άρχισα να πλάθω στο νου μου μια γυναίκα ιδανική.
Θα βάδιζε αθόρυβα. Σα μέλισσα θα ’ρχόταν. Ούτε που θα την άκουγα.
Θα φορούσε ένα λινό, διάφανο φόρεμα, που θ’ αντιφέγγιζε από μέσα το κορμί της.
Δεν θα μιλούσε. Μόνο θα με κοιτούσε...
Κι ο σκοτεινός ουρανός θα φώτιζε!
Θα γεμίζανε μέλι τα κόκαλά μου...

17 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αρκετά με ταξίδεψα και σας ταξίδεψα φέτος!
Τέλος τα όνειρα θερινής νυχτός.

Σας εύχομαι καλό Σεπτέμβρη, και βλέπουμε...

O Σχολιαστής είπε...

Καλό χεινόπωρο.

nefelokokkugia είπε...

Εμ...κώλο δεν έβαλες κάτω...
Αλλά και εμείς? Τραβάτε με κι ας κλαίω, είμαστε.
Καλο φθινόπωρο κύριε Ασκαρδαμούλη μας.

mortal είπε...

'Αντε να φύγει το ...ρημαγμένο καλοκαίρι, να ησυχάσει και η φαντασία σου.
Καλό μήνα!

takis είπε...

"άρχισα να πλάθω στο νου μου μια γυναίκα ιδανική.
Θα βάδιζε αθόρυβα. Σα μέλισσα θα ’ρχόταν."

Ειναι αυτό που λέει "και μετά ήρθαν οι μέλισσες".......................

Βρε τον δαίμονα της σάρκας...
αυτός φταίει για όλα μου φαίνεται.

ΥΓ αυτό το "θα τη πακετάρω και θα τη στείλω σπίτι της" πολύ ελληναράδικο μου ακούγεται..
άσε που κοστίζουν και τα κούριερ..

ΥΓ2 Για μένα πάντως το φθινόπωρο δεν με χαλάει καθόλου...
ταιριάζει και με τα νέα μου ρούχα..

marianaonice είπε...

Καλό φθινόπωρο Ασκάρ!!

Τι σύμπτωση!! μουσικά πάντως "συμπέσαμε"!
:))))))

BUTTERFLY είπε...

Νομιζω ηταν το καλυτερο ονειρο!Φυλαξες το καλυτερο για το τελος! Καλο φθινοπωρο!

zoyzoy είπε...

Τελικά η καλύτερη γκόμενα είναι αυτή της φαντασίας σου και δεν είσαι ο μόνος:))

Αυτό ήταν το πιο όμορφο απ'ολα τα καλοκαιρινά σου ταξίδια:
Ο ήλιος σιγά-σιγά ξεμύταγε, και μαζί του τ’ αγρίμι του κορμιού μου.
Θεριεμένο κι ακράτητο, έσβηνε καντήλια, φεγγάρια κι ήλιους!


Για μένα τώρα ξεκινά το καλοκαίρι ο καλύτερος μήνας ο Σεπτέμβρης για θαλασσινές εξορμήσεις!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γεια σου ρε Σχολιαστή με τις επίκαιρες ευχές σου!
Αλλά από δω θα ξαναπεράσει και το καλοκαίρι, έτσι δεν είναι;

Μορταλάκο, μην το λες... γιατί μπορεί και να ΄ρθουν και τα «ρημαγμένα φθινώπορα»!

Μπα! Αγόρασες και νέα ρούχα Τάκη μας;
Στις εκπτώσεις του Αυγούστου κι απ’ τα καρφούρ φαντάζομαι!
Ε ρε που ξέπσαν τα Ψυχικά...

Μαριανούλα, ωραία εποχή το φθινόπωρο.
Να σου πω την αλήθεια μου τη δίνει το καλοκαίρι κι αυτός ο ψυχαναγκασμός των θερινών διακοπών!
Τις διακοπές τις καταντήσαμε σαν την στρατιωτική θητεία: υποχρεωτικές.
Με τη διαφορά πως αυτές είμαστε «υποχρεωμένοι» να τις περάσουμε καλά...

Χριστίνα, από όνειρα άλλο τίποτα!
Όλες τις ώρας της μέρας κι όλες τις εποχές του χρόνου...

Ζουζού, φρόντισε στις θαλασσινές σας εξορμήσεις να μην ζαλίζεις τον έρωτα του κυρίου Ζουζό, με το γυναικείο μπίρι-μπίρι!

Ανώνυμος είπε...

Ποτέ δε ξέρεις....ίσως το φθινόπωρο να γνωρίσεις στην πραγματικότητα μιαγυναίκα όπως την φαντάστηκες..

Ειναι όμορφη εποχή!!!

Καλό Σεπτέμβρη

ρενα

Aσυλλόγιστη είπε...

....

Χρόνια σε περιμένω είπε...

....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ρενούλα, το θυμάσαι το τραγουδάκι... όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα;

Σπόρια, δεν αρκεί μόνο η μούγκα!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα, πρώτη φορά διαβάζω το ιστολόγιό σου και μου έκανε εντύπωση αυτή "η αέρινη γυναίκα". Το ίδιο ισχύει και για το άλλο φύλο, ένας μουγκός θα ήταν το τέλειο ταίρι μου χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ ή να φανώ φεμινίστρια, ή ότι άλλο μπορεί να μου προσάψει κανείς, αλλά αυτό το στόμα, που όλο μιλάει, λόγια, λόγια, και μηδέν πράξεις.. πολύ μίλησα. Καλό φθινόπωρο, χάρηκα που σε διάβασα.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Zωή, πριν καν σε καλωσορίσω να σε προειδοποιήσω: έχουμε εδώ μέσα έναν μεγάλο «πεφτάκια», τον Τάκη, ξεπεσμένο αριστοκράτη και αποτυχημένο φαλοκράτη. Θα τον γνωρίσεις...

Τώρα σε καλωσορίζω!

Και τώρα απαντώ στο σχόλιο: ο άντρας δεν πρέπει να είναι «αέρινος», αλλά να έχει «βαριά σκιά»!
Κι ενας βαρίσκιωτος άντρας είναι εξ ορισμού και προορισμού «μουγκός»!

Έτσι ήταν ο μακαρίτης ο παππούς μου.
Η καημένη η γιαγιά μου μετρημένες φορές άκουσε τη φωνή του...

Ενώ εμείς οι τσιτσιφιόγγοι, είμαστε χειρότεροι κι από γαλιάνδρες...

takis είπε...

ΖΩΗ Φ

Μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ...

(και όποιος κατάλαβε κατάλαβε...)
το "τέλειο ταίρι" μιλάμε...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Εγώ δύο πράγματα κατάλαβα:
Είτε ισχύει το «όσα δεν φτάνει (η γριά) αλεπού, τα κάνει κραμαστάρια!
Είτε άρχισες τις δηθενιές, και καλά εσύ είσαι υπεράνω, και πως δεν σε νοιάζουν τύπισσες λάικ Ζωής, γιατί ξέρεις πως με την αδιαφορία κολλάνε περισσότερο οι γκόμενες!

Πάνω τώρα για ένα γρήγορο (ποτάκι) στη Μαβίλη, κι επιστρέφω...

Ξέρει κανείς τι προσφορές έχει η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία;