Παρασκευή, Ιουλίου 8

Σέργιος του Ραδονέγ: ο αγαπημένος μου άγιος!

Τ’ όνομά του, πριν καλογερέψει, ήταν Βαρθολομαίος.
Πρωτογνώρισε τον κόσμο στο Ροστώβ. Και στο σχολειό ήταν μεγάλος κουμπούρας ο Βαρθολομαίος.
Ώσπου, ως εκ θαύματος, κει κοντά στα δέκα του χρόνια, το μυαλό του άνοιξε, κι ο νους άρχισε να καίει από κάρβουνο σούπερ αμόλυβδη με τα πολλά οκτάνια...
Εδώ κάπου μοιάζουμε με τον άγιο. Θυμάμαι στην πρώτη Γυμνασίου έμεινα μετεξεταστέος!
Κι εκείνο το καλοκαίρι, κάτι παράξενο έγινε, κι ο νους μου απογειώθηκε...
Ο Βαρθολομαίος είχε έμφυτη κλίση και κλήση στην ασκητική ζωή. Γι’ αυτό και μόλις πέθαναν οι γονείς του πήγε σε μια ερημική περιοχή, γύρω στα 70 χιλιόμετρα απ’ τη Μόσχα, που λεγόταν Ραδονέγ, κι έχτισε μια μικρή ξύλινη καλύβη.
Στο ημίφως και στη σκέπη του απέραντου δάσους είχε για παρέα μόνο τα σφυρίγματα του αέρα που έσυαν τα τεράστια δέντρα, τα κελαηδήματα των πουλιών και τα μουγκρητά των λύκων και των αρκούδων που περιφέρονταν ολόγυρα χωρίς ποτέ να τον πειράξουν!
Μόνο όσοι έχουν προσπαθήσει να ζήσουν τέτοια ζωή καταλαβαίνουν τις δυσκολίες της!
Όπου ακόμη σκληρότερη κι απ’ την έλλειψη των βασικών αγαθών είναι η μοναξιά και η πλήξη...
Για να μην τα πολυλογώ, αυτή η ταπεινή ξύλινη καλύβη στη μέση του πουθενά, εξελίχθηκε στο σημαντικότερο μοναστήρι της μοσχοβίτικης Ρωσίας: Τρόιτσκο Σεργιέβσκι...
Και για να μην παρεξηγηθούμε, διευκρινίζω πως στα ρούσικα «τρόιτσκο» δεν σημαίνει την τρόικα αλλά την Αγία Τριάδα!
Ο φίλος μου ο Σέργιος είχε την τύχη, λίγο πριν πεθάνει, να ζήσει το τέλος της ταταρικής κατοχής. Επί δύο αιώνες οι Τάταροι καταδυνάστευαν τους Ρώσους. Ώσπου, το 1380, κατατροπώθηκαν στη μάχη του Κολίκοβο, κοντά στον Δον, και τους απάλλαξαν οριστικά απ’ την παρουσία τους.
Στις παραμονές της κρίσιμης μάχης ο Μέγας Ηγεμόνας της Μόσχας Δημήτριος Ιβάνοβιτς επισκέφτηκε τον Σέργιο στο ασκηταριό του και πήρε την ευλογία του. Κι ο άγιος προέβλεψε τη μεγάλη νίκη του ρούσικου στρατού...
Νομίζω πως πολλά θα μπορούσε να μας διδάξει η ζωή του Αγίου, για την αντιμετώπιση των προσωπικών αλλά και εθνικών μας δυσκολιών.
Ας πούμε ένα παράδειγμα: όταν οι μικρές αποθήκες του μοναστηριού άδειαζαν και τα καλογέρια του Σέργιου πρότειναν να κάνουν εράνους για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία, εκείνος τους απέτρεπε κατηγορηματικά. Κι έτσι τους μάθαινε να εμπιστεύονται μόνο τη Θεία Πρόνοια!
Τι λέτε; Αν στείλουμε την Τρόικα στον αγύριστο, μπορούμε να εμπιστευτούμε μόνο τη Θεία Πρόνοια;
Νομίζω πως ναι! Αρκεί να μάθουμε να ζούμε όπως ο άγιος Σέργιος: όλη μέρα προσευχή, νηστεία και εργασία, και με τη δύση του ήλιου ένα ποτήρι νερό και μια φέτα ξεροκόμματο...

14 σχόλια:

Ασυλλόγιστη είπε...

Μου φαίνεται πως κι εγώ πρέπει ν’ αρχίσω δίαιτα Ασκαρδαμούλη.

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Εγώ θα κόψω τα πολλά παγωτά.

takis είπε...

Εγω προτιμώ να ακούω τα μουγκρητά των λύκων και των αρκούδων...
καταχείμωνο στη μέση της Ρώσικης στέπας..
στις μεγάλες κρύες νύχτες του Ρώσικου χειμώνα...

Λέω επίσης να ζητήσω απο την ΑΣΤΕΡΩ την διεύθυνση αυτής της καλής ψυχολόγου...μου έχουν πει και για μια άλλη καλή στο Χαλάνδρι...

τουλάχιστον μα μας πεί τι σκατά είναι αυτή η "θεία πρόνοια"...
σε ποιό "παιδικό" τραύμα οφείλεται..

Προσευχή ,νηστεία, εργασία λοιπόν και κυρίως μακρυά απο τα παγωτά ..
θα πρόσθετα και μακρυά απο τις κρύες μπύρες
αλλά δεν θέλω να φέρω άλλη αναστάτωση στους σχολιαστές εδώ ούτε βέβαια και στην Ελληνική οικονομία.
(είσαι ήδη ύποπτος με αυτά αυτά που κηρύτεις....)

Αστερόεσσα είπε...

Πες στο Σέργιο, μιας κι είστε κολλητάρια ότι δε μας εκόμισε καμιά γλαύκα. Όλα τα είδαμε στην αναχωρητική μας ζωή, εκτός απ' τις αρκούδες. Ομοίως έχουμε προορατικόν χάρισμα. Και δεν υπήρξαμε κουμπούρες στο σχολείο, όταν ο Θεοδώριχος ο Ερημίτης και η Μαρία η Αιγυπτία ήταν δι' ημάς τα πρότυπα προς τον μοναχισμόν και μας ήρθε να καλογερέψουμε, όλα τα στάδια τα περνάει ο ανήσυχος άνθρωπος. Πες του επίσης ότι παραλλαγή της φέτας ξεροκόμματου είναι ολίγα γραμμάρια ποπκόρν, τα οποία και μειώνουν τα κιλά σου στο 30% σε περίοδο δυο μηνών κι όχι για σκληρή εργασία δεν κάνεις, αλλά αν πας να κάτσεις σε παγκάκι, τα κόκαλα του κώλου σου τρυπούν το δέρμα!

Άει γράψε τίποτα της προκοπής, γιατί το προορατικό μου χάρισμα μου λέει ότι θα φας πολλές μπούφλες! Λέω μάλιστα να βοηθήσω τον Αη Νικόλα να θαυματουργήσει, φτιάχνοντας κατάρτια και πανιά και τις μπούφλες να στις δώσω εγώ!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σπόρια, εσείς να τρώτε κανονικά γιατί σας βλέπω να γίνεστε ... άβιζες!

Τάκη «Θεία Πρόνοια» είναι βρεις στο μπλογκί σου σχόλιο της Αστέρως, με αφορμή του οποίου θα τη γνωρίσεις και θα σου συστήσει την ψυχολόγα του Χαλανδρίου, που θα γίνει η γυναίκα της ζωής σου, αφού, βέβαια, πρώτα θα την έχει δοκιμάσει ο Άσκαρ και θα την έχει απορρίψει για τον εαυτό του...

Αστερούλα, είναι προφανές πως εφαρμόζεις λάθος τη συνταγή!
Ο Άγιος μού επεσήμανε τα εξής λαθάκια σιυ:
α) βλέπεις τον αναχωριτισμό ως στάδιο των προσωπικών αναζητήσεων κι όχι ως σκοπό της ζωής σου!
β) Χρησιμοποιείς ως πρότυπο τη Μαρία την Αιγυπτία, ενώ έχεις ξεχάσει τη μορφή και τη γεύση του αντικειμένου...
γ)Από την «τρόικα» προσευχή-εργασία-νηστεία, τηρείς μόνο το τρίτο! Μα είναι δυνατόν να γίνει δουλειά έτσι;

Άκου το μυστικό: θα ξυπνάς κάθε μέρα λίγο πριν την ανατολή, και θα λες το «τον άρτον ημών τον επιούσιον δως ημίν σήμερον» και έσω βέβαιη για τη συνέχεια...
Επίσης, μια κι έχεις πολλά χαρίσματα, κι όχι μόνο το προφητικό, φρόντισε σιγά-σιγά να αξιοποιήσεις το 20% αυτών...

Καλημέρα σας και καλό σ-κ

Ανώνυμος είπε...

Κύριε ιστολόγε μου φαίνεστε πως έχετε ταλέντο να γίνετε ιεραπόστολος.

Δήμητρα

zoyzoy είπε...

Πλάκα κάνεις Ασκαρούλη εδώ μας έκοψε το ψωμί να φάμε το Τυρί μας η Τρόικα και κοντεύουμε να τους φάμε ζωντανούς φαντάζεσαι να του δώσεις ξεροκόμματο!

Την επόμενη φορά να πάς κατά Θιβέτ μεριά να μας πεις πως ζούν οι γκουρού θα'χει μεγάλο ενδιαφέρον!

Αστερόεσσα είπε...

Σιγά μην κάτσω και δω τον αναχωρητισμό και ως σκοπό ζωής! Μόνο αν ήμουν ακράδαντα πεπεισμένη για ύπαρξη του μετά, και πάλι παίζει!

Και ποιος σου είπε, άγιε πατέρα, ότι δεν προσεύχομαι; Αδιαλείπτως! Και την ώρα που κάνω σεξ (στη χάση και στη φέξη), γιατί πριν για χρόνια καθόλου σεξ -ούτε καν απόδωση τιμής στον Όσιο Αυνάν!

Στο "εργασία" χωλαίνουμε, αλλά όσο κι αν στέλνουμε 20 αιτήσεις την ημέρα και προσευχόμεθα, η θεία πρόνοια μας έχει γραμμένες στα παλαιά της κατάστιχα! Γιατί είπα "όχι" (ο μαλάκας) τότε στο δημόσιο κι ας είχα δουλέψει χρόνια ως είλωτας! Φάε τώρα μια κόλαση, Αστέρω και βλέπε πίνακες του Ιερώνυμου Μπος και χαρτογραφία της Δαντικής Κολάσεως, λες και δεν ξέρεις ότι η κόλαση είναι εδώ και τώρα και δε σου παραχωρεί καν τον κολασμένον φαλλόν σε βάση πιο συχνή από 2 σουκού το μήνα!

Μεταξεταστέος ο Σέργιος!

Αλητισσα είπε...

Ρε συ δεν πας καλά.. Οσο σε διαβάζω τόσο καταλαβαίνω ότι τα 'χεις "παίξει" κανονικά.. Καλά, αμα σε βοηθάει να μένεις έξω απ' το ψυχιατρείο, πάω πάσο..
Καλά λένε πως όταν γεράσει ο διάολος καλογερεύει!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αστερούλα, αν δεν γίνεις συνειδητή αναχωρήτρια, μην περιμένεις να δρέψεις και τους καρπούς του αναχωρητισμού!
Όσο για τα υπόλοιπα που λες, μην βιαζεσαι κι όλα θα γίνουν!
Κι όταν προσεύχεσαι να λες «όχι όπως θέλω εγώ Θεέ μου, αλλά όπως θέλεις εσύ»!
Άπιστη γενιά, ως πότε θα σας συμβουλεύω...

Αλητούλα, μην ξεχνάς πως η θρησκεία είναι η τελευαταία στάση πριν το τρελάδικο!
Δεν είναι καθόλου τυχαία η φράση... «αυτός είναι θεότρελος»...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δημητρούλα, ή όπως αλλιώς λέγεσαι, δεν σηκώνουμε ειρωνίες...

Ζουζού, ο ελληνικός λαός πρέπει να περάσει πρώτα τα πάθη του Ιώβ, για να ξαναμπεί στον ίσιο δρόμο!
Άντε, γιατί πολύ «αφεντικά» το ’χαμε δει τα τελευταία χρόνια...

Δήμητρα είπε...

Σε διαβάζω χρόνια αλλά ασχολίαστα...

takis είπε...

ΔΗΜΗΤΡΑ,
μην τον ακούς...
οτι δήθεν "δεν σηκώνει ειρωνίες"...
το παιδί έχει μέλλον...
(και λίγο ζόρικο παρελθόν..θα πρόσθετα)

αλλά και εσύ, "ασχολίαστα χρόνια"..
πως άντεξες βρε παιδί μου?!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ναι... η μία «χρόνια σε περιμένω», η άλλη «χρόνια σε διαβάζω»... ρε άντε γεια!

Κι ο αχαρακτήριστος σιγοντάρει!