Ήταν η γυναίκα μου ή, μάλλον, η κοπέλα μου. Η σύντροφός μου τέλος πάντων...Στην αρχή της είχε καρφωθεί η ιδέα να με παντρευτεί! Να κάνει μαζί μου παιδιά και να με βουτήξει απ' τ΄αρχίδια!
Ευτυχώς της πέρασε γρήγορα...
Ήταν σε θέση να τοποθετηθεί επί παντός επιστητού! Απ' τις προμήθειες των νοσοκομείων μέχρι την έκδοση του ευρωομόλογου!
Είχε μια αριστερή πολιτική συνείδηση που δεν την άφηνε στιγμή να ησυχάσει. Δεν ήξερε τι θα πει γαλήνη! Ζούσε σε ένα μόνιμο άγχος...
Ήταν μιγάδα. Στο αίμα, στην κουλτούρα, στην ψυχολογία, στο πνεύμα... παντού!
Μέσα της ηχούσαν ταυτόχρονα ο Μπετόβεν και τα τύμπανα γιορούμπα της Αφρικής.
Ο Χέμινγουεϊ και οι προφορικές διηγήσεις της σκλάβας προγιαγιάς της για πνεύματα και νεκρούς αφρικανούς προγόνους...
Κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα κοιμηθήκαμε για καμιά ωρίτσα.
Ξυπνήσαμε ζαβλακωμένοι. Χαϊδευτήκαμε λίγο κι αρχίσαμε να γαμιόμαστε.
Ανόρεχτα. Δεν πήγαινε το πράγμα.
Μείναμε σιωπηλοί κοιτώντας το ταβάνι...
Σηκώθηκα και έψησα καφέ στο μάτι. Σκέτο. Ελληνικό.
Με είχε πιάσει μια νευρικότητα. Έκοβα βόλτες μέσα στο σπίτι...
Μου υποσχέθηκε πως θα φτιάξει ρυζόγαλο.
Ακόμα το περιμένω...
Συνέχιζε να βλέπει εκείνη τη μαλακισμένη ταινία!
Έλεγε πως ήταν χάλια. Αλλά δεν ξεκόλλαγε απ' την τηλεόραση.
Κι αυτό μου την έδινε περισσότερο...
13 σχόλια:
Καλησπέρα σας και καλή εβδομάδα!
Αναβάλλεται για αύριο η επιστροφή στην Αθήνα.
Απόψε θα ξημερωθούμε στην "Ορλεάνη του κάμπου"...
τι στην θύμησε, ήθελα να 'ξερα. ειλικρινά.
καλή επιστροφή.
Καλή εβδομάδα και σε σένα σκουληκακι. Αχ αυτη η ρημαγμένη σου ζωή, αυτες οι γυναικες σου δεν σε αφήνουν να βρεις γαλήνη!!!! φιλια ρενα
"Μου υποσχέθηκε πως θα φτιάξει ρυζόγαλο"...
Σαν μας λες οτι σου υποσχέθηκε να σου φτιάξει παιδί...
Δεν μας παρατάς λέω εγω..ρε κακομαθημένε..
ΥΓ Δώσε το τηλ της να της εξηγήσω 5 πράγματα....
Ε,καλημέρα ασκαρούλη...ε,όλοι μας έχουμε κάτι να περιμένουμε,στη ζωή αυτή και να μην έρχεται ποτέ....τι να κάνουμε?...ε,δε γίνεται να έχουμε όλα όσα θέλουμε,πάντα...ακόμη και αν αυτά τα..'όλα'είναι,απλώς ένα ρυζόγαλο! καμιά φορά είναι,τόσο δύσκολο να το έχουμε ακόμη και αυτό!!!!....καλημέρες...
έτσι γίνετε άμα μας ενοχλεί ο άθρωπος
Tοιχαία, εγώ θα θέσω και μια άλλη διάσταση του φαινομένου: όταν αρχίζουμε να ζούμε με τις αναμνήσεις μας, μάλλον γερνάμε...
Ρένα, οι γυναίκες είναι το δικό μου "δαιμόνιο", που θα 'λεγε κι ο Σωκράτης.
Εσύ ρε τσανακογλύφτη, ότι πετάω εγώ σαν μεταχειρισμένο, σκύβεις και το μαζεύεις;
Αθανασία, μην ξεχνάς πως η πιο ειλικρινής αγάπη είναι αυτή για το φαγητό...
Ρίτσα, όταν χαθεί η μαγία όλα στον άλλον μάς φαίνονται αενοχλητικά, βαρετά, πολλές φορές και αηδιαστικά!
Υπάρχει διαφορά μεταξύ του "αχ και να 'χα εκεινο το ρυζόγαλο, πού το θυμήθηκα.." και του "δε θέλω κανένα άλλο γλυκό, θέλω εκείνο το συγκεκριμένο ρυζόγαλο. μόνο. ακόμα."
Πιστεύω πως είσαι στην πρώτη περίπτωση, οπότε θα είσαι μια χαρά. ;-)
Αν είναι το μεταχειρισμένο της φωτό ..δεν με πειράζει καθόλου..
Μου αρέσουν τα σχόλια της θηλυκής παρέας εδώ...
όλο κανάκεμα!..."Ασκαρούλη αχ!" κλπ
αντι να σου μιλήσουν για το "ψητό"...το κακομαθημένο εννοώ.
YΓ το τηλ του μεταχειρισμένου της φωτό μη ξεχάσεις...
Τοιχαία, βλέπω την προχώρησες πολύ τη "φιλοσοφία του ρυζόγαλου"!
Αυτό το "κακομαθημένος" είναι πολύ ήπιο μπροστά σε όσα μου έσουρε το "μεταχειρισμένο" όταν με σούταρε:
"Είσαι ένας τσίπης! Ακούς τι σου λέω άχρηστε; Είσαι ανυπόφορος φαλλοκράτης, ηλίθιος χαραμοφάης, διανοητικά καθυστερημένος!"...
Αν ήμουν κακός, θα φρόντιζα να σου την πλασάρω τη μουλάτα!
Πολύ θα γελούσα βλέποντάς σε να μετατρέπεσαι στο "αγαπημένο της παράσιτο"!
Άσε που θα σε μαθαίνε και λιγάκι για το πώς είναι η ζωή...
Τίποτα δεν σου είπε....
Το χειρότερο θα ήταν να ΜΗ σου τα έλεγε και να τα κρατούσε μέσα της..
ευχαριστημένος να είσαι που τα λέει όλα.
Εξάλλου δίκιο έχει και για αυτό σε ενοχλεί.
Παραδίδει μαθήματα ζωής ε?
ασε είμαι ανεπίδευτος μαθήσεως...
Kαλές γιορτές ευχόμαστε και σε σένα Σκρουτζάκο.
Αμ δεν τα είπε όλα! Κράτησε κι άλλα πολλά μέσα της!
Εδώ είναι το πρόβλημα...
Βλέπω άσκα πάλι έπιασες τις αναμνήσεις. Αποφεύγω να το κάνω γιατί όλο αυτό έκανα στην ζωή μου κι έμενα πίσω κι όσο δε το κάνω πια τόσο καλύτερα πάνε τα πράγματα στη ζωή μου. Αλλά το κράξιμο είναι κράξιμο....χαχαχα
Υ.Γ.: Τις βλέπω μαζεμένες τις αναρτήσεις σου γιατί δε μπαίνω τακτικά στο blog μου οπότε περίμενε βροχή απο σχόλια :p
Δημοσίευση σχολίου