Οπτασία...

μεσάνυχτα..
λαχτάρα για άγγιγμα,
κι η φωτιά να πέφτει
από τον ουρανό βροχή.
Διαβαίνω πέρα,
απ'τ'όνειρο πιο πέρα,
φλογισμένη.
Σέρνω τις ώρες μου
σ'άμαξα πυρωμένη.
Παίζω και γελώ με τους αγγέλους.
Μυρίζουν τ'άρωμά μου,
κι έρχονται κοντά μου.
Τους δίνω νερό
στη φούχτα μου να πιουν,
π'αντλώ απ'την πηγή
της οπτασίας...
Κι έρχονται χιλιάδες
χρυσαλίδες μευθυσμένες
να παίξουν με των αγγέλων τα φτερά
Τους φιλούν οι παιχνιδιάρες στο στόμα
να ξεδιψάσουν τάχα...
Δε ζηλεύω...
Εγώ σκύβω και φιλώ
έναν άγγελο μονάχα,
π'άφησαν αφίλητο
και μοναχό...