Τρίτη, Ιανουαρίου 23

Υποδύονται ανθρώπους... (Στην Αλκυμήδη)

Συχνά τα βράδια
καθώς πλαγιάζει η μέρα
και ξυπνούν τα όνειρα,
μια αργυρώνητη σιωπή
σε τυλίγει...

Ποιος αγοράζεται
και τι πωλούν
σε μια πολιτεία
με ιθαγένεια σκότους;

Αν ανοίξεις το παράθυρο
βρίσκεσαι
σε δρόμους επαρχιακούς
-του '50-
δρόμους χωρίς τρίτη διάσταση
σαν πίνακες ερασιτέχνη...

Ποιος εξαντλεί
και ποιος περιορίζει
μιαν ολόκληρη ζωή
σε λίγα πρόσωπα,
σε ελάχιστα
αμνημόνευτα γεγονότα
σε ώρες αμνησίας
και λησμονιάς;

(Όλοι υποδύονται
τους ανθρώπους
γύρω σου!)

Και πάντοτε
έξω απ' τις ακτές της Χιλής
σε σκοτεινό
κι απρόσιτο πέλαγος
σπάνια θαλασσοπούλια
διανύουν τη μοίρα τους
αδιάφορα για την τύχη ενός ανθρώπου
που δεν γνώρισαν...

Κι όταν η μέρα
σκάει σα βεγγαλικό
(κάποτε και σα νάρκη)
εμφανίζονται γυμνά,
απρόσωπα σώματα
που προσποιούνται
την αμαρτία...

Και την άλλη νύχτα
σε τόπο αόρατο
(που βλέπουν μόνο οι ποιητές)
καλούν τη μοίρα
ν' ακούσει
πώς κελαρύζει το νερό,
πώς τρελαίνονται οι άνεμοι
και πώς ερωτεύονται
στο φως...

10 σχόλια:

Αλητισσα είπε...

ΔΕν εχω σχολια..Εκλεισα τα ματια καποια στιγμη..Οταν το κανω αυτο ειναι που νιωθω μαγεια..

Άγνωστη είπε...

Ήταν όντως μαγευτικό, το διάβασα και πέρασαν από το μυαλό μου χίλιες δυο εικόνες και σκέψεις,..

Ανώνυμος είπε...

τελειο ασκαρ!!!!!

Κέλλυ Μπουσουλοπουλου είπε...

Υπεροχο Ασκαρδαμυκτακο:) Κeep going;)

Φιλακια:*

ATHENA είπε...

ONTOS EKSAIRETIKO!

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Εύγε εύγε..!
(είδες, και χωρίς να είμαι η μούσα σου..)

αλκιμήδη είπε...

Ευχαριστώ σας αγαπητέ
αργήσατε αλλά έξιζε την αναμονή
Θα επανέλθω (πολλές φορές)

kyriayf είπε...

δηλαδή η καλή μας Αλκιμήδη, έχει μαγέψει και σας! την ίδια μέρα η έμπνευση;;; αλλά η ποίηση σας "γράφει"
καλό απόγευμα!!!

Ανώνυμος είπε...

Προς αναζήτησιν λοιπόν ανθρώπων και συγκινήσεων. Σα το Διογένη με το λυχνάρι, στο πιθάρι. Αδιάφορα θαλασσινά όρνια, σε μονότονες ακτές, μα και αόρατοι ποιητές που φαντασιώνονται τη ζωή!!

Μας ενέπνευσες πάλι Ασκάρ. Αντε και στο επόμενο τώρα.

ξένος είπε...

Τελικά αξίζει να χαλάμε χχρόνο στο Ίντερνετ!!