Απ' το κρυφό ημερολόγιο του Δείμου (USA on the road)

Το να φύγεις είναι το ρίσκο που παίρνεις

κάθε φορά που προσπαθείς να μείνεις.

Η ζωή είναι μια σειρά από "γεια" κι "αντίο"

και φοβάμαι πως είν' η ώρα γι' "αντίο" πάλι...

Say goodbye to Hollywood / Billy Joel

Πάντα ονειρευόμουν να γυρίσω την Αμερική με μοτοσυκλέτα.

Να γνωρίσω αυτό το ψηφιδωτό των πολιτισμών... απ' την καλή κι απ' την ανάποδη.

Στο Νότο, αν είσαι ξένος, καλύτερα να μην μπλέξεις με τσοπεράδες και μηχανόβιους.

Γιατί τα "παιδιά" εκεί είναι λίγο άγρια κι αν μη τι άλλο παίζουν και στην έδρα τους.

Δερμάτινα, μπότες, σπιρούνια, φώτα το καταμεσήμερο, γάντια μέχρι τους αγκώνες...

Εδώ κάτι πορτορικάνοι και κουβανοί ψευτοπαλικαράδες δεν φτουράνε.

Κάτω απ' τη γέφυρα μια μπατσοομάδα είχαν στριμώξει έναν πιτσιρικά γκραφιτά.

Πρέπει να κάνω κάτι και γρήγορα.

Νομίζω πως αξίζει τον κόπο να σώσω τον πιτσιρή απ' τα ζόρια.

Πατάω το γκάζι με δύναμη κι η σκόνη που σηκώνεται απότομα τραβάει την προσοχή των μπάτσων.

Στέκομαι στην πίσω ρόδα, κάνω σαλίγκαρο με φόρα κι ένα σύννεφο σκόνης δημιουργεί προπέτασμα καπνού.

Μες στην αναμπομπούλα, ο πιτσιρικάς βρίσκει την ευκαιρία και το βάζει στα πόδια...

Δυο τρεις καλοζυγισμένοι ελιγμοί ήταν αρκετοί να με βγάλουν στη μεγάλη λεωφόρο και ν' απαλλαγώ απ' το μπατσικό.

Λίγες ώρες αργότερα σταμάτησα σ' ένα μοτέλ.

Στην είσοδο παρκαρισμένες καμιά κοσαριά μηχανές.

Θα 'ταν κάποια απ' τις συνηθισμένες συμμορίες της περιοχής.

Έκανα να φύγω, μα κείνη ακριβώς τη στιγμή η παρέα έβγαινε.

Ανάμεσά τους κι ο μικρός που 'χα σώσει νωρίτερα.

Μ' αναγνώρισε αμέσως και διηγήθηκε στους δικούς του πώς τον έσωσα απ' τα καρακόλια.

Οι τσοπεράδες με κοίταξαν με θαυμασμό.

Μού 'σφιξαν το χέρι και προσφέρθηκαν να με κεράσουν ένα ποτό.

Αρνήθηκα ευγενικά... εκείνοι επέμεναν... δέχθηκα.

Μόλις κατέβηκα απ' τη μοτοσυκλέτα κι έβγαλα το κράνος έμειναν όλοι τους άφωνοι.

Το θέαμα ενός στούμπα μελαχρινού καθόλου δεν τους ενθουσίασε.

Και τράβηξαν μαχαίρια!

Στο Νότο, βλέπετε, ακόμα δεν γουστάρουν τους ξένους...