Κυριακή, Σεπτεμβρίου 9

Μια απ' τις τελευταίες ναυτικές ιστορίες του Ασκάρ....

Σαν πλευρίσαμε την Αίγινα και ξεμύτησε η Σαλαμίνα όρμηξα στη γέφυρα πηδώντας απ' τη χαρά μου.
"Φάνηκε ο Περαίας, φάνηκε ο Περαίας!"
Ο καπετάνιος έβαλε τα κυάλια κι είπε να μην βιαζόμαστε γιατί το πούσι τέτοιαν ώρα ξεγελάει και παραμονές της Μεγαλόχαρης τα πνεύματα λυσσομανάνε...
Μα σα ρόδησε ο ήλιος φάνηκε ξεκάθαρα ο ουρανοξύστης στο λιμάνι, κι ο στεριανός αέρας μάς έσπασε τα ρουθούνια.
Κι εκεί που μετρούσαμε την απόσταση με το μάτι... γκρούπου-γκρούπου ακούστηκε η άγκυρα. Οι μηχανές έσβησαν και σήμανε το καμπανάκι της μάζωξης του τσούρμου.
Ο καπετάνιος από τη σκάλα είπε πως είναι σκόπιμο ν' αγκυροβολήσουμε σε τούτο το σημείο για μια νηφάλια εκτίμηση της κατάστασης...
"Σύμφωνα με τους κανόνες της ναυσιπλοϊας και της ποίησης", είπε, "στον πηγαιμό για την Ιθάκη δεν πρέπει να βιάζεις το ταξίδι!"
Περνούσαν οι μέρες, οι μηχανές σβηστές, οι βάρδιες χωρίς νόημα κι ο Περαίας μόλις διακόσιες απλωτές απ' την πλώρα.
Κάποιο βράδυ πέτυχα τον καπετάνιο σε φάση ονειροπόλησης.
"Πότε θα δέσουμε καπετάνιο;", ρώτησα.
"Καθόλου δεν βιάζομαι", ψιθύρισε. "Μισώ τον ξέμπαρκο εαυτό μου!".
Άλλο και τούτο πάλι!
Όσο ο Περαίας ήταν μια κουκίδα στο χάρτη, η προσδοκία κρατούσε τον καπετάνιο μας νηφάλιο, υπεύθυνο κι αξιοπρεπή, έναν πραγματικό μαχητή της ζωής. Μα σαν πλησιάσαμε στην ξηρά...
Φθινοπώριασε, κι εμείς στο ίδιο πάντα σημείο, να χορταριάζουμε σαν ύφαλος.
Παίρνω το καμαροτάκι παράμερα, το κερνάω στριφτό και το ρωτάω: "Μετράς κι εσύ τις ώρες να δέσουμε, ε;".
"Μπά!", μου κάνει. "Όταν ταξιδεύω μού λείπουν οι ζωντανοί, κι αυτό είναι γλυκό και παρήγορο. Μα σαν φτάνω μού λείπουν οι πεθαμένοι, κι αυτό είναι αβάσταχτο!".
Τέλη Οκτώβρη αγναντεύω βουρκωμένος το φωτισμένο λιμάνι.
Με πλευρίζει ο μάγειρας και με κερνάει ένα τσίπουρο.
Σηκώνει το ποτηράκι του και εύχεται: "Στον απόπλου!".
Πάγωσα!
"Καλά", του λέω, "ούτε κι εσύ θες να ξεμπαρκάρεις;"
"Το σκέφτηκα καλά", μου απάντησε. "Η στεριά είναι σκλαβιά! Σε τούτη την κουζίνα είμαι βασιλιάς!".
Την άλλη μέρα πιάνω τον ύπαρχο.
"Πότε θα δέσουμε Περαία;", τον ρωτάω κι αυτόν.
"Και τι είν' τούτο απέναντι; Περαίας δεν είναι;"
"Μα έτσι; Χωρίς ελλιμενισμό; Χωρίς δέσιμο;"
Αγρίεψε. Χύμηξε να με κομματιάσει. Στο τσακ τη γλύτωσα.
"Δεν θα 'χει κανέναν ο καημένιος να τον περιμένει", είπα στο μαρκόνι.
"Αντιθέτως", μου απάντησε, "τον περιμένουν πολλοί... χωροφυλάκοι, δικαστικοί κλητήρες, εισαγγελείς...".
Χειμώνιασε, βγάλαμε και τα μάλλινα.
"Τι σε τρώει ναυτόπουλο;" με ρώτησε ο λοστρόμος.
"Ο Περαίας!", του λέω.
"Αύριο αποπλέουμε, το 'πε ο καπετάνιος".
"Για Περαία;", έκανα με λαχτάρα.
"Πάντα για Περαία...", χαμογέλασε... "...μέσω Γιβραλτάρ, Κέιπ Τάουν, Ιαπωνίας!".
Δεν το πολυσκέφτηκα. Πέταξα το τσιγάρο και σκαρφάλωσα στην κουπαστή. 
"Ο Άι-Νικόλας να σας φυλάει σύντροφοι", φώναξα και βούτηξα.
Ήμουν ακόμα στον αέρα σαν άκουσα τη φωνή του λοστρόμου:
"Εσένα να φυλάει άμυαλε! Το αληθινό ταξίδι ξεκινάει όταν φτάνεις..."

19 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Το ποστάκι βγήκε λίγο μεγάλο σήμερα και σας κούρασα.
Αλλά είναι ένα απ' τα τελευταία, οπότε χαλάλι η ταλαιπωρία.

Το κειμενάκι είναι αλληγορικό... αφορά τη ζωή μου, τους λόγους που κλείνο το ιστολόγια, πολλά πράγματα...

Ο Ασκάρ θα είναι μαζί σας μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου (περίπου).

Αν κάποιος απ' τους φίλους θέλει να αναλάβει το μπλογκί, ευχαρίστως.

Εγώ, π.χ., θα πρότεινα να το πάρει ο Κώστας. Πληροί όλες τις προϋποθέσεις: δεν έχει δικό του ιστολόγιο, είναι γαύρος, υπηρέτησε στο ναυτικό, φαίνεται και μορτάκι...

Ασυλλόγιστη είπε...

Θα αστειεύεσαι ασφαλώς Ασκαρδαμούλη.
Το λες για να σε παρακαλέσουμε να μείνεις.
Έτσι δεν είναι;
Πες, έτσι δεν είναι;

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Και ποιος είναι ο Κώστας;
Δεν είχες πει πως θα το κληρονομήσεις σε μας;

Evie είπε...

Ο νέος έρωτας, ο νέος τίτλος του Χατζη σου απαγορεύουν την συνέχεια ? Παντρευσαι, είσαι άρρωστος ? Τι είναι αυτο που σε κάνει να φύγεις σε μια τέτοια ιστορική ημέρα? Υπάρχουν και Χριστούγεννα και Πάσχα τι χριστιανός άνθρωπος είσαι ?

Με λυπησες λες και χανω γιο! ΑΚΑΡΔΕ!

Άρχισα τα συλλαλητήρια δεν γίνεται αλλοιώς, και που να δεις εδώ τι μάζεψα, δεν φτάνουν τα 70 μαξιλάρια. Πάω για αγορές κι άλλων ακαρδε, απονο πλάσμα !

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σποράκια, εσείς μη βιάζεστε, θα κληρονομήσετε τον Κώστα!
Έχετε χρόνια μπροστά σας.

Ευούλα, τι μαθαίνω;
Άρχισε τις φιλο-Ασκαρικές διαδηλώσεις στον Καναδά ο "Σύλλογος χοντροκώλων Ελληνίδων της διασποράς";

zoyzoy είπε...

Τι έγινε Ασκάρ?
Κατά μιας που έπιασες τα ναυτικά μας αφήνεις??
Είδα και'γω θαλασσινά και μπήκα:((

Και πως θα περάσει χειμώνας μακριά σου???

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλά, μη κόψεις και φλέβες ρε συ Ζουζού!
Όλο το καλοκαίρι πέρναγες στη χάση και στη φέξη, κι όταν άφηνες κανένα σχολιάκι υπέγραφες σαν το Ζορό... ΖΖ!
Μέχρι και τον κωδικό σου βαριόσουν να πληκτρολογήσεις...

Μαρία είπε...

Ωχ... βλέπω έχεις παράπονα απ' τα μπλογκοφιλαράκια σου Ασκαρούλη

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλά, παράπονα απ' τους άλλους όλοι έχουμε.
Αλλά, προς Θεού, μην παρεξηγηθώ.
Η απόφασή μου να κλείσω το ιστολόγιο δεν έχει καμιά σχέση με "παράπονα".

Φεύγω τώρα για την Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο...

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι αυτό που νομίζεις!
Αλλος ήταν και είναι ο λόγος:((

candy's τετραδιάκι είπε...

Ρε αγαπη...που θα πας και θα αντεξεις χωρις μπλογκι??

;)

takis είπε...

Επέστρεψα..
(οχι απο διακοπές..ο όρος αυτός δεν υπάρχει για μένα..πια) και βλέπω δηλώσεις..
Δεν ξερω γιατί στεναχωριέμαι..
ισως γιατι και εγω εχω εγκαταλείψει το δικό μπλογκ..
ίσως γιατί πιο πολύ την "εύρισκα" σε αυτό το μπλόγκ παρά στο δικό μου..
ίσως γιατί το μπλόγκινγ εχει ξεπερασθεί εκ των πραγμάτων..
Δεν ξέρω.

Ειδα τις προηγούμενες αναρτήσεις..δυστυχως δεν μπορούσα να σχολιάσω (ετσι έχασα και την 1η θέση στη λίστα της ανδροπαρέας!!)

"Το αληθινό ταξίδι ξεκινάει οταν φτάνεις"...κολοκύθια...
το αληθινό ταξίδι ξεκινάει απο τη στιγμή που έρχεσαι στη ζωή..
με διακυμάνσεις ανάλογα τις διαθέσεις άλλοτε θέλουμε να είμαστε στην "πλώρα" και στην ανεμελειά και άλλοτε στην "ξηρά" βουτηγμένοι στην άσχημη αλλά γοητευτική καθημερινότητα.
Φηφίζω στεριά..και εγω.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ζουζού, σόρυ αν έκανα λάθος!

Καντουλίνι, πότε θα πιούμε καφεδάκι στου Χασάν;

Τάκη, έστι είναι... ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει κι ό,τι φουσκώνει ξεφουσκώνει!
Πάντως θα περάσεις μπλογκοκαλά μέχρι τέλη Οκτώβρη!
Στο υπόσχομαι...

Ο Κώστας πού είναι;
Πρέπει να απαντήσει στην πρότασή μου...

Ανώνυμος είπε...

Στεναχωρέθηκα τωρα γιατί; ασχετα αν δε εγραφα πάντα σχόλιο τα διάβαζα έχουν πολύ ενδιαφέρον τα γραπτά σου.

Αλλά εσύ ξέρεις...
Κρίμα που θα σε χάσουμε
Φιλάκια ρενα

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανάρτηση χωρίς τσόντα;

xristina είπε...

εγώ την γνώμη μου την είπα και επειδή απάντησες δεν σημαίνει ότι με έπεισες κι όλας...η γνώμη μου παραμένει ως έχει και όπως την είχα γράψει...αλλά...δική σου η απόφαση...καλό κολύμπι!!!
απ'οτι κατάλαβα ψηφίζουμε όλοι αν συμφωνούμε με το ποιος θα πάρει το blog σου...άρα έχω δικαίωμα ψήφου αφού σε διαβάζω...και να υποθέσω ότι αν δεν συμφωνήσουμε όλοι και υπάρχει έστω και μια αρνητική ψήφος είναι άκυρη η επιλογή σου...

εγώ δεν συμφωνώ με την επιλογή του Κώστα...

υγ συγνώμη Κώστα, αλλά τον τίγρη στο άβαταρ...δεν θα μπορέσεις να τον κρατήσεις

issallos είπε...

οσο μιλας την γλωσσα της θαλασσας.....τοσο πιο πολυ καταλαβαινω

χαρμολυπη το συναισθημα
μεγαλο το ταξιδι

....μα στην ραδα βγαινει ο καημος μας

"το προσωπο του θα το μουσκεψε τ αγιαζι" ειπε ο ποιητης της θαλασσας

σε ευχαριστω προσωπικα για τον τροπο και την παρουσια σου εδω μεσα φιλε

Ειχα ερθει στην αρχη.....και ειμαι εδω και στο τελος...... λες να ειναι καποιο σημαδι αυτο?Δεν αξιζω την πρωτη θεση στη λιστα της αντροπαρεας...... μην με τιμας .....γιατι θα ρθει στιγμη να με υποτιμησεις...κι αυτο μεταξυ φιλων δεν γινεται !!!!!!!!

οτι και να κανεις ........." Φιλε ".....εισαι ο "Ασκαρδαμυκτι" κι αυτο δεν αλλαζει

τις πιο καλες μου ευχες γιατι ετσι δεν κλεινει ο κυκλος.....ετσι ανοιγει η σπειρα...!!!!
http://negative-issallos.blogspot.gr/2012/06/blog-post_3424.html


ασε καποιο σημαδι να βρισκομαστε :)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Έλα μωρέ Ρένα... δεν μπορεί... κάπου θα συναντηθούμε!

Δείμε, όλοι ξέρουμε πως είσαι λίγο έκφυλος, αλλά μην το φωνάζεις κι όλας...

Μελισσούλα, μην το υποτιμάς τον Κωστή!
Δεν είναι μεγάλο χάπατο!
Πάντως, αν το πάρει, ας αλλάξει και άβαταρ και θαμετολογία.
Να κρατήσει μόνο τον τίτλο...

Ίσσαλε, όταν έρθει η ώρα θα δώσω σε κάποιους του "στενού κύκλου" το συνιάλο που πρέπει.
Αλλά έχουμε ακόμα πάνω από 1 μήνα να τα πούμε...

candy's τετραδιάκι είπε...

anytime....

;)