Ο Ιουδαϊσμός και το Ισλάμ έχουν κοινές και στενές σχέσεις με το ορυκτό βασίλειο.
Στο ναό του Σολομώντα, στα "Άγια των Αγίων", υπήρχε μια απλή, ακατέργαστη πέτρα, "ο ομφαλός της γης", όπου μόνο μια φορά το χρόνο (την "ημέρα του Εξιλασμού") έμπαινε ο Μέγας Αρχιερεύς για να αποθέσει λιβάνι.
Σίγουρα η καρδιά του θα χτυπούσε παράξενα καθώς θα στεκόταν μόνος μπροστά στην "αόρατη παρουσία του Θεού"!
Ο Θεός αποκαλείται "βράχος του Ισραήλ", κι ο μωσαϊκός νόμος σμιλεύτηκε πάνω σε πέτρινες πλάκες.
Απ' την άλλη, οι Μουσουλμάνοι κατά εκατομμύρια προσκηνούν κάθε χρόνο στη Μέκκα έναν μετεωρίτη, τη "Μαύρη Πέτρα".
Στο Χριστιανισμό, αντίθετα, κυριαρχεί το φυτικό στοιχείο: το Δέντρο της Ζωής, ο Κρίνος του Ευαγγελισμού, το Ξύλο της Σταύρωσης, το Ακάνθινο Στέφανο, ο Κήπος των Ελαιών και της Γεσθημανή, ο Χείμαρρος των Κέδρων...
Ο Ιησούς προερχόταν απ' τη Γαλιλαία, χώρα γελαστή και χωμάτινη, όπου οι βροχές είναι άφθονες κι οι λόφοι πρασινίζουν.
Και το Όρος των Μακαρισμών γίνεται την άνοιξη ένα μπουκέτο στα χρώματα της παπαρούνας και του νάρκισου...
Καμιά σχέση με την έρημο του Ισλάμ και την βραχώδη και τραχιά Ιουδαία.
9 σχόλια:
Κατ’ αρχήν να ευχηθούμε σε όλες και όλους καλό μήνα, καλό φθινόπωρο και καλό κουράγιο!
Από Δευτέρα, όπως γράφω και στον τίτλο του ποστακίου, επιστρέφουμε στη θεματολογία που έκανε τούτο το μπλογκί διάσημο και αγαπητό!
Τον Σεπτέμβρη θα τον περάσουμε με ιστορίες "απ' τα ρημαγμένα καλοκαίρια της ζωής μου".
Αναμνήσεις από παλιές τραγικές καλοκαιρινές ερωτικές ιστορίες.
Αλλά και πρόσφατα (φετινά, φρέσκα-φρέσκα) περιστατικά!
Γιατί, πώς να το κάνουμε, μπορεί να πέρασαν τα χρονάκια αλλά δεν κλείσαμε και ως άντρες!
Δεν ζούμε μόνο με τις αναμνήσεις μας...
οι θρησκείες σχετίζονται πάρα πολύ με την καθημερινότητα, τη δομή και τις γενικότερες συνθήκες (όπως το κλίμα)της κοινωνίας που την ακολουθεί. Έτσι είναι σχετικά αναμενώμενο ότι ένας βραχος/μετεωρίτης σε μία άνυδρη περιοχή θα γίνει αντικείμενο λατρείας από τους ανθρώπους εκεί, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους που τιμούνε την ανθισμένη φύση που απλόχερα τους ταήζει με τους καρπούς της. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μέχρι και σήμερα στη χριστιανική θρησκεία αναβιώνουν παγανιστικες τελετουργίες ή και παραδόσεις(ο στολισμός του επιταφίου με λουλούδια είναι ένα χαρακτηριστικό πράδειγμα).
καλό μήνα και καλό χειμώνα από μένα :)
Καλό μήνα αγαπητέ Άσκαρ!
Βλέπω μπήκες με τη μια σε φθινοπωρινά θέματα..κράτα λίγο , μόλις γυρίσαμε εμείς οι λοιποί !!
Εγώ περιμένω τη Δευτέρα...μαζί με τη δίαιτα!
;)
Περσέα, μη λες "καλό χειμώνα" γιατί η κάντυ παθαίνει ψυχοσάρα!
Αλέξια, κάθε Σεπτέμβρη κάνουμε ερωτικό απολογισμό του καλοκαιριού...
Καντούλα, για λόγους προσαρμογής από Δευτέρα θ' αρχίσω κάπως λάιτ!
Σαν τη δίαιτα, που λες κι εσύ...
Το καλο κουραγιο θα το αντευχηθω... παρομοιως !!!!
τα αλλα "καλα"...φθινοπωρα χειμωνες κτλ.... με αφηνουν αδιαφορο....μην μου βαζετε ιδεες
γιατι δεν τοχω σε πολυ να κανω πασχαλινη αναρτηση....!!!!
και ο λογος ειναι πως δεν θελω να μετραω
.....και θα συνεχισω τον αμετρητο..
καλο βραδυ!
Αν είναι να βάψουμε κι αυγά, μέσα είμαι!
Καλό μήνα!
Λέμε τώρα και μια καλή κουβέντα με τα χαράτσια να πέφτουν βροχή και ο Θεός από εκεί ψηλά να μην κουνάει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι.
Και σοφά πράττει.
Άντε τώρα ο Θεός να τα βγάλει πέρα με τους Παπάδες, τους Ραβίνους, τους Ιμάμηδες και πολλούς λοιπούς Καπουτσίνους που τον δουλεύουν.
Πρωτόγονε, είπες "καπουτσίνους" και θυμήθηκα την μπύρα "φραντσισκάνιαν"!
Τι λες; Θα πάμε και φέτος στη γιορτή μπύρας;
Δημοσίευση σχολίου