Πέμπτη, Ιανουαρίου 5

Μόλις μπήκε ο χρόνος χωρίσαμε...

Μου λες πως με βρίσκεις ανυπόφορο.
Σου λέω πως όσο στο ψυγείο υπάρχει αλκοόλ θα βρίσκω ένα λόγο να είμαι μαζί σου και να στον ψιλοακουμπάω πού και πού.
Μου λες πως αντιπροσωπεύω αυτό ακριβώς που δεν θα ήθελε καμία γυναίκα να συμβεί στη ζωή της.
Σου λέω πως δεν θέλω κατά βάθος να αναλάβω τις ευθύνες μου.
Μου λες πως αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Σου λέω πως κουράστηκα να πληρώνω τόσα πολλά για τόσο λίγα ανταλλάγματα.
Μου λες πως θα προτιμούσες να μην είχες κάνει ποτέ σχέση μαζί μου.
Σου λέω πως κάποτε ήθελα όσο τίποτα άλλο να ’χα σχέση μαζί σου.
Μου λες πως κουράστηκες να με βλέπεις να καμακώνω άλλες γυναίκες.
Σου λέω πως κοντεύεις να με οδηγήσεις στην απόλυτη τρέλα.
Με λες ανόητο εγωιστή, παρτάκια που συνήθως αφήνω το σπίτι μπουρδέλο.
Σου λέω πως όλ’ αυτά σου άρεσαν κάποτε.
Μου λες πως ήρθες μαζί μου γιατί κάτι πάνω μου έμοιαζε με την αλήθεια.
Σου λέω «και ποια είν’ η αλήθεια;».
Μου λες πως είμαι ένα τέρας.
Σου λέω πως είμαι ένα μικρό παιδί.
Μου λες πως είμαι ένα τίποτα.
Σου λέω πως κάποτε μου ’λεγες πως είμαι τα πάντα για σένα.
Μου λες ... «ως εδώ»!
Σηκώνεσαι, φοράς τα ξέκωλα και τα εξώβυζά σου, καρφώνεις με τις γόβες το πάτωμα και χτυπάς την πόρτα πίσω σου...
Μένω μόνος.
Πιάνο «τρίτο» στο ράδιο, με φαντάζομαι να κυνηγάω φάλαινες στα ανοιχτά της Ιαπωνίας, ανοίγω ένα μπουκάλι μπύρας και βάζω τηλεόραση.
Το ματσάκι με τον Ατρόμητο έχει ήδη αρχίσει κι ο Τσιμπούρ χάνει μεγάλη ευκαιρία...

18 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλό τριήμερο εύχομαι και να θυμάστε... οι χωρισμοί είναι ντε-μοντέ!

takis είπε...

Αυτό με τον Πουλόπουλο έπρεπε να το βάλεις στο προηγούμενο ποστ..
ξέρεις, αυτό με τις συκιές......

Α τι λέγαμε..
για τον διάλογο κουφών..
"σου λέω", "μου λες"...

Τελικά, "σου λέω" είσαι μεγάλη βεντέτα..
να ξέρεις ομως οτι αυτό "πειράζει" ..(εξ ου και το άσμα)

ΥΓ Αυτό το "χτυπάς την πόρτα πίσω σου" είναι στο μυαλό μου για σχετική μελοδραματική ανάρτηση στο μπλόγκ μου εδω και μέρες τώρα...

ΥΓ2 Τελικά είσαι για τα μπάζα.

takis είπε...

Α ξέχασα, αυτή η πλαστική καρέκλα στη φωτό είναι όλα τα λεφτά!

marianaonice είπε...

Ουφφφ.... μ' έπιασε ...κατάθλιψη... βουλωμένο γράμμα διαβάζεις τελικά!!
χαχαααα!!!

Και πάλι καλή χρονιά κι ας βαρέσουμε και την πόρτα πίσω μας...
:))

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καταθλιπτικό, ρε φίλε. Μου θυμίζεις wham...

zoyzoy είπε...

Τελικά απ'οτι κατάλαβα όλες για την ακαταστασία σε χωρίζουν!
Τ'αλλα προσόντα δεν μετράνε:))


*Οταν λέω σκύβουν για να φάν το λουκούμι δεν εννοώ στα τέσσερα ένα σπάσιμο της μέσης κάνεις να μη λερωθείς με την ζάχαρη όπως τον κουραμπιέ ένα πράγμα:))

Καλά να περάσεις και προσοχή τις κακοτοπιές:))

Λιακάδα ☼ είπε...

Κάπου μπλεχτήκανε οι ρόλοι...
Γιατί φαντάζομαι αλλιώς ξεκινήσατε.
Εσυ έλεγες πως είσαι το τίποτα και κείνη σε μάλωνε πως είσαι τα πάντα...
Εσύ της έλεγες πως είσαι τέρας και κείνη σου έλεγε πως σε βλέπει σαν μικρό παιδί...
Και όλα αυτά... last year!
Γιατί this year... η μόνη σταθερή αξία είναι το 3ο πρόγραμμα!!

Σου μπήκε επώδυνα η χρονιά ελπίζω τουλάχιστον να σου βγει μ'έναν πόνο.
Καλή λευτεριά!

Αθανασία είπε...

Ε,εχμ γειάσου ασκαρούλη!'στου κουφού τη πόρτα','τον αράπη κι αν τον πλένεις'...κι όλα τα συναφή...ε,το'χουμε πεί ξανά εσείς οι άντρες,έτσι είστε και είτε θέλουμε είτε και όχι,θα πρέπει να σας δεχτούμε ό π ως είσαστε...αυτό...όσο κι αν αυτό μας εκνευρίζει και πολύυυ κάποτε....μα αυτό είναι που μας εκνευρίζει,ότι δ ε λέτε να ΄ξεκολλήσετε'επιτέλους από τη παιδική σας ηλικία,και ότι νομίζετε ότι όοολος ο κόσμος γύρω σας είναι ένα πελώριο,λούνα πάρκ που δ ε κλείνει ποτέ...ακόμη και τη ζωή σας,την ίδια έτσι τη βλέπετε!σαν ένα λούνα πάρκ,μια παιδική χαρά ίσως?....αυτή η ανωριμότητά σας είναι,που μας τη σπάει και η συνεχής τάση σας να βλέπετε τα πάντα,γύρω σας με τα μάτια ενός μωρού παιδιού κι ας έχετε πατήσει τα σαράντα φέυγα!! πρέπει να το καταλάβετε αυτό...καλησπέρες,φιλάκια...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ομορφάαααντρα μουυυυ......
;-)))




KAΛH XΡONIA!!!!!
ΑΓAΠH, ΥΓΕΙΑ, προσωπική ΓΑΛΗΝΗ, EIΡHNH στον κόσμο και ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Ετσι ειναι οι σχέσεις ασκαρούλι ξεκινούν με όλα ...τα σου λέω και καταλήγουν στα μου λες.....
Αυτό όμως το "σηκώνεσαι, φοράς τα ξέκωλα και τα εξώβυζά σου, καρφώνεις με τις γόβες το πάτωμα και χτυπάς την πόρτα πίσω σου..." είναι η καλύτερη στιγμή για κάθε γυναίκα... το ευχαριστιόμαστε βρε παιδάκι μου.
φιλια καλό τριήμερο
ρενα

akrat είπε...

λυπηρόν

αλλά το μέλλον ....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τάκη, μου αρέσει η σκληρή κριτική σου!
Με κάνει καλύτερο...

Μαριάνα, η αλήθεια είναι πως τα πάντα τα καταλαβαίνω τελευταίος! Κι αφού πρώτα μου τα κάνει κάποιος λιανά...

Δείμε, μοιάζει καταθλιπτικό αλλά έχει και το αισιόδοξο μηνυματουλάκι του: ο σπόρος για να γίνει στάρι πρέπει πρώτα να θαφτεί και να σαπίσει...

Ποια «άλλα προσόντα» ρε Ζουζού; Με τις ανοργασμικές που πάω και μπλέκω...

Λιακαδούλα,έτσι είναι!
Εμείς γι’ αλλού ξεκινήσαμε κι αλλού η ζωή μας πάει...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γλαρένια, πολύ κομψό το δωράκι σου!
Σ’ ευχαριστούμε πολύ και αντευχόμεθα...

Ρένα, μπορεί να θεωρείτε το «χτύπημα της πόρτας πίσω σας» ως τη θριαμβευτικότερη στιγμή της γκομενικής σας καριέρας, αλλά δεν ξέρετε πόση ανακούφιση μάς προσφέρετε...

Άκρατ... ναι... αχ αυτό το μέλλον, το αβέβαιον αλλά και τόσο ελπιδοφόρον!

mortal είπε...

Αφού προτιμάς να βλέπεις τους γαύρους σ' ένα προσυμφωνημένο παιχνίδι αντί να τον ...ψιλοακουμπάς στη μαυρούκω, τι να σου πω...
'Αντε, Καλή Χρονιά με λιγότερες αποτυχίες...

candy's τετραδιάκι είπε...

Ολο σου-ξου-μου εισαστε βρε Ασκαρουλι!!!Kι εγω στη θεση σου μπαλα θα εβλεπα...

;)

Y.Γ Ο Takis τι επαθε το καλο μου??

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τι να σου πω ρε Μόρταλ;
Όλο συνομωσίες βλέπεις...
Άντε, καλή χρονιά, και με λιγότερο νοσηρή φαντασία.

Ε ναι ρε Καντούλα, με τα πολλά σούπα-μούπες χάσαμε το τόπι!

Ασυλλόγιστη είπε...

Τώρα αυτός θεωρείται διάλογος;

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Εκεί θα καταλήξουμε όλες τελικά;