Κυριακή, Ιανουαρίου 8

Τ‘ αλάνια του Περαία ΙΑ’ («Συμεών ο καλησπεράκιας»!)

Το 1922 έφτασε μικρό κι ορφανό προσφυγάκι στον Περαία.
Εγκαταστάθηκε σε μια παραγκούλα, βρήκε ένα καροτσάκι και μεγάλωσε μοναχό του κάνοντας τον αχθοφόρο.
Κάθε πρωί πριν πάει στο λιμάνι να πιάσει δουλειά, περνούσε απ’ τον Άι Σπυρίδωνα, έβγαζε την τραγιασκούλα του, προσκυνούσε το Χριστό στο τέμπλο, τον χαιρετούσε κι έλεγε: «Καλημέρα Χριστέ μου, ο Συμαιών είμαι, βόηθα με να βγάλω το ψωμάκι μου!».
Το βράδυ, γυρνώντας απ’ τη δουλειά, ξαναπερνούσε απ’ το ναό, προσκυνούσε το Χριστό και του ’λεγε: «Καλησπέρα Χριστέ μου, ο Συμαιών είμαι, σ’ ευχαριστώ που με βόηθησες και σήμερα!».
Η «μαρίδα» του λιμανιού τον παρακολούθησε μέχρι την εκκλησιά, άκουσε τα λόγια του Συμαιών και του κόλλησε το παρατσούκλι του «καλησπεράκια»! Συμεών ο καλησπεράκιας...
Μόνο εγώ τον έλεγα «Συμεών ο απλός»! Για μένα ήταν ο «άγιος του Περαία»...
Ήταν ψυχή απλή, άδολη, πιστή, απροσποίητη...
Ακριβώς σαν σήμερα, το 1991, ήρθε στο Σταθμό Λαρίσης να με αποχαιρετήσει που πήγαινα να παρουσιαστώ στο στρατό.
Εκείνο το βράδυ δεν πέρασε να καλησπερίσει το Χριστό.
Τον βρήκαν την άλλη μέρα το πρωί ξεπαγιασμένο πίσω απ’ ένα λαμαρινάδικο, κοντά στον Άι Διονύση...

13 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Τελικά ο Χριστός του φιλούσε τη χειρότερη Καλησπέρα για το τέλος!
Κρίμα στ'ανθρωπάκι!

Ανώνυμος είπε...

Οι μεταμοντέρνοι έχουμε γίνει οικτρά υπολογιστές, τι θα κερδίσουμε από τον τάδε άνθρωπο, πόσο μας οφελεί η δείνα σχέση.. Στιγμές αναρωτιέμαι αν ύπαρχει αλήθινο αίσθημα στις ψυχές πολλών από εμάς κι αν θα ρισκάραμε πράγματα για να δούμε τον διπλανό μας ευτυχισμένο.. Τους άδολους συνανθρώπους μας τους θεωρούμε γραφικούς κι αφελείς κι έτσι εύκολα ξεμπερδεύουμε από την πρόσκαιρή γύμνια μας για να επιστρέψουμε στη θέρμη της μηχανής...

Κώστας

George είπε...

ευτυχώς ο Συμαιών έφυγε νωρίς και δεν πρόλαβε τα λαμόγια που ξεπούλησαν την καλησπέρα του και την έκαναν ευρουδάκια στην Ελβετία μεριά!!!!

Λιακάδα ☼ είπε...

Αει στο καλό... τι μου'κανες...
Τι μου'κανες... θα κλαίω για ώρα... '(

takis είπε...

Πέρα απο τις θρησκευτικές δοσοληψίες (που ως γνωστόν τις απεχθάνομαι) θα σταθώ στην ανθρώπινη πλευρά του θέματος.
Στον απλό εργαζόμενο που η καθεμερινότητα του μπορεί να είναι πιο σημαντική απο όλα τα πλούτη του κόσμου.


ΥΓ στο τέλος θα γίνω μελό σαν εσένα..
μπορεί και χειρότερος...

τουλάχιστον ας κάνουμε διάλλειμα απο το πολύ σεξ.....

O Σχολιαστής είπε...

Αντίχριστε!!! Με το που σε χαιρέτησε, τον έφαγες τον ανθρωπάκο :)

Summertime Blues είπε...

θεός σχωρέστον!!
μου έλειψες. είχα αυτές τις μέρες τρεχάματα' τάιζα και πότιζα κόσμο!
κάηκε και το καλό τραπεζομάντιλο έχασα κι ένα σκλαρίκι... άστα.
καλό σου βράδυ!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΡΙΜΑ.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΦΙΛΕ.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ζουζού, πάλι «κοσμικά» κρίνεις τα πράγματα!
Δεν ήταν αυτό το «τέλος»!

Κώστα, μου θύμησες κάποιον που μου ΄λεγε: «πού πας και τα βρίσκεις όλα αυτά τα ρετάλια που κάνεις παρέα; χάνεις το χρόνος σου και υποτιμάς τον εαυτό σου»...

Γιώργο, είπαμε... «όπου είναι ο θησαυρός του καθενός, εκεί και η ψυχή του»!

Λιακαδούλα, μήπως θες να σου προσφέρω τον ώμο μου για να κλάψεις;

Τάκη, ο κύβος ερρίφθη: στο επόμενο ποστάκι θα σου κάνω ποιητική αφιέρωση!

Σχολιαστή, ούτε ο Μητσοτάκης να ’μουν, έ;
Πλάκα-πλάκα, λίγες μέρες μετά την κατάταξή μου έπεσε και το Χέρκουλες με τους 65 νεκρούς της Πολεμικής μας Αεροπορίας!
Το θυμάστε;

Σάμμυ, δεν κάνω πλάκα, απ’ το απόγευμα έλεγα «πού χάθηκε κείνο το κορίτσι»!
«Σκλαρίκ» ήξερα πως το λέμε εμείς οι Καρπενησιώτες, οι Καρδιτσιώτες και οι Λαρισαίοι!
Το λέτε κι εσείς οι «αυστριακοί» του Βόλου;

Τσιφουτάκο, πέρασαν πάνω από 20 χρόνια, οπότε το μόνο που έμεινε είναι μια γλυκιά ανάμνηση.
Καλή χρονιά...

Ας απομονωθώ τώρα λίγο για να γράψω το ποιηματάκι που θ’ αφιερώσω στο φίλο μου τον Τάκη!
Πώς το θέλετε;
Μάλλον ειρωνικό πρέπει να ’ναι, να ταιριάζει και στον χαρακτήρα του...

Ανώνυμος είπε...

Σίγουρα ο Συμεών δεν ήταν αλάνη του περαία!!! αλλά Ασκαρούλι μήπως να εξηγούσες το τέλος του;
ρενα

Ασυλλόγιστη είπε...

ποιητική αφιέρωση στον κύριο τάκη;
Μμμμ για να δούμε

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Θέλουμε κι εμείειειειςςςς

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ρένα, «αλάνι» δεν σημαίνει απαραίτητα και «εγκληματικό στοιχείο»!
Ο Συμεών ήταν, θα λέγαμε, «ημιάστεγος». Έτσι εξηγείται κι ο θάνατός του λόγω ψύχους...

Σπόρια, σιλάνς εσείς!