Το ερώτημα παραμένει ισχυρό και τυραννάει τη συνείδησή μας:
Πώς είναι δυνατόν να λατρεύεις το Θεό του ελέους, να προσεύχεσαι να λάβεις το δώρημα της αγάπης, και την ίδια στιγμή να σκοτώνεις τον αδελφό σου;
Και, μάλιστα, στο όνομα αυτού ακριβώς του Θεού...
Το ερώτημα το θέτει η ίδια η Βίβλος.
Στις πρώτες σελίδες της περιγράφει την αδελφοκτονία του Κάιν.
Η πρώτη λατρευτική θυσία στο Θεό συνδέεται μ’ έναν φόνο!
Πρώτη θυσία παγκοσμίως, και πρώτος φόνος παγκοσμίως...
Ο Θεός τον ρωτάει: «Πού είναι ο Άβελ, ο αδελφός σου;»
Κι ο Κάιν απαντά: «Πού θες να ξέρω; Μήπως είμαι φύλακας του αδελφού μου;».
Η απάντηση αυτή κρύβει όλη την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Εξηγεί τη βαθύτερη αιτία της κακοδαιμονίας μας!
Έχουμε πάψει να θεωρούμε τον εαυτό μας φύλακα και προστάτη του αδελφού μας!
Κι αυτό το βιώνει κανείς εντονότερα στους Αγίους Τόπους.
Η Ιερουσαλήμ μοιάζει μ’ έναν πυρακτωμένο καθρέφτη που δεν λέει ποτέ ψέματα...
Κατά τ’ άλλα, οδεύουμε προς Ναζαρέτ.
Την άλλοτε πρωτεύουσα της Γαλιλαίας.
Την πόλη της Παναγίας και του Ευαγγελισμού.
Έχω μαζί μου ένα βιβλίο του Φλωμπέρ.
Ανοίγω κάποια σελίδα και διαβάζω: «Θεέ μου, τι όμορφες γυναίκες που είχε στη Ναζαρέτ!»...
Πώς είναι δυνατόν να λατρεύεις το Θεό του ελέους, να προσεύχεσαι να λάβεις το δώρημα της αγάπης, και την ίδια στιγμή να σκοτώνεις τον αδελφό σου;
Και, μάλιστα, στο όνομα αυτού ακριβώς του Θεού...
Το ερώτημα το θέτει η ίδια η Βίβλος.
Στις πρώτες σελίδες της περιγράφει την αδελφοκτονία του Κάιν.
Η πρώτη λατρευτική θυσία στο Θεό συνδέεται μ’ έναν φόνο!
Πρώτη θυσία παγκοσμίως, και πρώτος φόνος παγκοσμίως...
Ο Θεός τον ρωτάει: «Πού είναι ο Άβελ, ο αδελφός σου;»
Κι ο Κάιν απαντά: «Πού θες να ξέρω; Μήπως είμαι φύλακας του αδελφού μου;».
Η απάντηση αυτή κρύβει όλη την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Εξηγεί τη βαθύτερη αιτία της κακοδαιμονίας μας!
Έχουμε πάψει να θεωρούμε τον εαυτό μας φύλακα και προστάτη του αδελφού μας!
Κι αυτό το βιώνει κανείς εντονότερα στους Αγίους Τόπους.
Η Ιερουσαλήμ μοιάζει μ’ έναν πυρακτωμένο καθρέφτη που δεν λέει ποτέ ψέματα...
Κατά τ’ άλλα, οδεύουμε προς Ναζαρέτ.
Την άλλοτε πρωτεύουσα της Γαλιλαίας.
Την πόλη της Παναγίας και του Ευαγγελισμού.
Έχω μαζί μου ένα βιβλίο του Φλωμπέρ.
Ανοίγω κάποια σελίδα και διαβάζω: «Θεέ μου, τι όμορφες γυναίκες που είχε στη Ναζαρέτ!»...
10 σχόλια:
To επόμενο ποστάκι θα είναι σχετικό-άσχετο.
Αφ’ ενός επετειακό (δικτατορία Μεταξά), αφετέρου ... εκκλησιαστικό!
Εύχομαι σε όλους καλή βδομάδα και καλό μήνα.
Τι λες μωρέ; Και στα εκκλησιαστικά σαλάτα τα έκανες! Αφού ρε ο Θεός είχε κολλητάρι του τον Άβελ και τον Κάιν δεν τον πήγαινε απ'την αρχή και δεν ήταν λέει κι ευχαριστημένος απ'τις αναίμακτες θυσίες του Κάιν. Ήθελε κοψίδια! Πώς έφτασες στη βαθύτερη αιτία της κακοδαιμονίας του ανθρώπου, μόνο στα ληγμένα που πίνεις αποδίδεται!
Καλημέρα κύριε Ασκαρδαμούλη.
Τέτοιες ωρες δε μπορεις να βάζεις κανα κρυφο ημερολόγιο μπας και γελάσω?
Ουφφ πια...
Αστερούλα, σε λίγο θα μας πεις και πως ο Θεός είχε κολητό τον Αυνάν, και παίζανε μαζί πιτσικουλιές!
Νεφέλω, είμαι λίγο ανάποδος άνθρωπος.
Το καλοκαίρι σοβαρεύω και το χειμώνα χαζολογάω...
Λοιπόν, τι λέγαμε, και στη Ναζαρέτ ωραίες γυναίκες??!!..και εγω που νόμιζα οτι αυτές υπάρχουν μόνο στην Πίνδο...
μυστήρια πράγματα..
Τώρα, το πόσο σοβαρεύεις το καλοκαίρι άστο να το κρίνουν άλλοι..
το κενό αναπληρώνεται απο άλλους που χειμώνα καλοκαίρι στέκουν στα ύψη των περιστάσεων σοβαροί και λιγομίλητοι..
ακλόνητοι στα κελεύσματα των γοργόνων..
Τελικά, είχε ωραίες γυναίκες;
Σιγά μη βρεις ωραία γυναίκα στις Αραβίες.
Tάκη, η αλήθεια είναι πως είσαι ολιγομίλητος!
Αλαζών και σνομπ μεν, ολιγομίλητος δε...
Σπόρια, ανοίξτε καμιά γεωγραφία.
Όχι, πανάσχετε! Δεν είχε κολλητό ο Θεός τον Αυνάν. Ήταν ανταγωνιστές. Γι' αυτό και τον καθάρισε!
Η σελίδα στο βιβλίο που άνοιξες έγραφε ότι υπήρχαν όμορφες γυναίκες.
Σε κατατρέχουν παντού, όπου κι αν πας δεν γλυτώνεις εύκολα από αυτές...
ρενα
Δημοσίευση σχολίου