Το σώμα μου στο Σολοβέτσκι, το μυαλό μου στην Ελλάδα...

Να ’μαστε και στη Λευκή Θάλασσα! Στο βορειότερο μέρος της Ρωσίας. Και στο μεγαλύτερο νησί του Αρχιπελάγους: το Σολοβέτσκι!
Εδώ ο ήλιος το κατακαλόκαιρο μόλις που θερμαίνει.
Κι αυτές οι λευκές νύχτες, που η μια μέρα διαδέχεται την άλλη, χωρίς να μεσολαβήσει σκοτάδι, κουράζουν τον οργανισμό...
Αυτό το αφιλόξενο μέρος επέλεξε ο μοναχός Σαββάτιος να ασκητέψει. Και τον ακολούθησαν ο Γερμανός, ο Ζωσιμάς κι ο Φίλιππος. Για να εξελιχθεί σιγά-σιγά σ’ ένα απ’ τα σημαντικότερα μοναστήρια της Ρωσίας. Όπου οι μοναχοί του ζούσαν φιλήσυχα, περικυκλωμένοι απ’ τους χειμερινούς πάγους, αγνοώντας τι συνέβαινε στον έξω κόσμο...
Δυστυχώς, όμως, τα καλά κρατάνε λίγο! Λόγω της θέσης του, το Μοναστήρι μετατράπηκε σε πραγματικό φρούριο. Έγινε το προς βορράν προκεχωρημένο φυλάκιο της Ρωσίας. Ο κυματοθραύστης των Σουηδικών, Δανέζικων και Αγγλικών επιθέσεων...
Επί δεκαετίες λειτούργησε ως άτυπο στρατιωτικό οχυρό! Δίπλα στα ιερά κειμήλια αποθηκεύονταν πυρομαχικά, κι έξω απ’ τα κελιά των μοναχών έστηναν τις σκηνές τους οι στρατιώτες του τσάρου. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την μοναχική πειθαρχία και την ηθική τους ακεραιότητα...
Όταν επικράτησαν οι μπολσεβίκοι, μετέτρεψαν το μοναστήρι σε φυλακή-κολαστήριο! Παρέλειψαν, όμως, να κατεβάσουν απ’ την κεντρική είσοδο την παλιά επιγραφή: «Αγία Πύλη».
Κάθομαι παράμερα και ξανασκέφτομαι πόσα εγκλήματα διαπράχθηκαν στο όνομα των διάφορων ιδεολογιών.
Και δεν μπορώ να μην αναλογιστώ και τη σύγχρονη εθνική μας περιπέτεια...
Όπου όλες οι ιδεολογίες έγιναν το άλλοθι για να βολευτούν οι κομματικοί στρατοί, σε βάρος του δύσμοιρου δημοσίου!
Και τώρα καλούμαστε να την πληρώσουμε όλοι μας! Φτήνονατας το γάλα της μάνας μας...
Νομίζω πως ήρθε η ώρα να αποφορτιστούμε ιδεολογικά!
Να μηδενίσουμε το κοντέρ και να επαναξιολογήσουμε τα πάντα από μηδενική βάση.
Χωρίς προκαταλήψεις και ιδεολογικές παρωπίδες.
Το πολιτικό σύστημα της χώρας μας σύντομα θα επανοικοδομηθεί εκ θεμελίων.
Μέχρι τότε, η προσωρινή πολιτική στέγη του Ασκάρ θα είναι η ... «Δράση»!