Τρίτη, Ιουλίου 5

Ένα φλιτζάνι τσάι...

Οι πρώτοι μοναχοί στα σπήλαια του Κιέβου ακολούθησαν τον ιδιόρρυθμο ασκητικό τύπο της «έγκλεισις» (= αυτοφυλάκιση).
Κλεισμένοι οικειοθελώς μέσα στους αποπνιχτικούς βράχους, ζούσαν ζωή τρομερά δύσκολη που απαιτούσε ιδιαίτερη κλήση και δύναμη ψυχής...
Βέβαια, όπως γίνεται συνήθως, μετά το θάνατο των ιδρυτών, η άνεση και η τρυφηλότητα του βίου εισήλθε αμέσως στη Λαύρα Πετσέρσκσι.
Οι μοναχοί εγκατέλειψαν τις σπηλιές τους και μετακόμισαν σε διπλανά άνετα οικήματα!
Σε λίγες δεκαετίες τα ρούσικα μοναστήρια έγιναν ζάμπλουτα.
Έφτασαν να ελέγχουν τα 2/3 του ρωσικού εδάφους! Κι οι μοναχοί ζούσαν μέσα στην αργία και οκνηρία, σκανδαλίζοντας τους πιστούς με τον μέθυσο και ακόλαστο βίο τους.
Ο Μεγάλος Πέτρος, που πίστευε πως οι Μοναχοί δεν είναι άνθρωποι ωφέλιμοι, προσπάθησε να βάλει χέρι στην εκκλησιαστική περιουσία. Το ίδιος έκανε αργότερα και η Μεγάλη Αικατερίνη.
Αλλά ας μην μείνουμε μόνο στα αρνητικά.
Ο ρούσικος μοναχισμός έβγαλε πολλούς αγίους. Και για να μην πάμε μακριά, ας αναφέρουμε τα παραδείγματα δυο μεγάλων πνευματικών μορφών που έζησαν προπολεμικά στο ρώσικο μοναστήρι του Αγιονόρους: τον όσιο Σιλουανό τον Αθωνίτη και τον γέροντα Σωφρόνιο Σαχάρωφ.
― Πες μας γέροντα λόγο πνευματικό κι ωφέλιμο!
― Να στέκεσαι στο χείλος της αβύσσου της απογνώσεως κι όταν δεις ότι αρχίζεις να αποκάμνεις, τραβήξου ένα βήμα πίσω και πιες ένα φλιτζάνι τσάι...

18 σχόλια:

Mana είπε...

πράσινο τσάι, χαμομήλι, με γεύσεις άγριων φρούτων; έτσι απλά τσάι;

Αστερόεσσα είπε...

Είναι οξύμωρο τελικά το να διαπιστώνεις ότι το ιδεώδες του μοναχισμού έχει τόσο νιχιλιστική αφετηρία ως φιλοσοφία που απαραίτητη προϋπόθεση για να συντριβεί το εγώ και να επέλθει η φώτιση είναι να δομήσεις πρώτα ένα τεράστιο Εγώ και με πολύ βάρος. Το αυτό και στον κομμουνισμό, δεν είναι τυχαίο που και τα δυο ευδοκίμησαν στη Ρωσία, οι Ρώσοι είναι βαθειά νιχιλιστές ως χαρακτήρες.

Με αυτήν την έννοια, οι παρουσιαζόμενοι ως "πειρασμοί" των πατερικών κειμένων δε με άγγιξαν ποτέ, πιθανώς γιατί το εγώ μου ήταν τις περισσότερες φορές υπό τον έλεγχο του τροχονόμου - υπερεγώ. Μοιάζει καταπίεση, δεν είναι όμως, γίνεται έξη στην καρδιά να αρέσκεται σε αυτό που αυθόρμητα και πάρα πολύ εύκολα διακρίνει ως "ηθικό" ή "ενάρετο". Με αυτήν την έννοια μάλλον δε μου λέει και πολλά ο μοναχισμός, αν και κατ' ουσίαν ζω ζωή αναχωρήτριας.

______________________

"Να στέκεσαι στο χείλος της αβύσσου της απογνώσεως κι όταν δεις ότι αρχίζεις να αποκάμνεις, τραβήξου ένα βήμα πίσω και πιες ένα φλιτζάνι τσάι..."

Μ' άρεσε αυτό αυθόρμητα. Το χειρότερο πράγμα στην απόγνωση είναι η αδυναμία σου να κατανοήσεις βάθος και υφή της αβύσσου ή την ίδια την άβυσσο. Η συνήθης τάση είναι να βιάζεσαι να την ερμηνεύσεις κι έτσι αυξάνει το βάθος της. Δεν έχω τσάι. Πάω να πιω έναν καφέ.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μανούλι, για να τα απλοποιούμε τα πράγματα, δεν πας να πιείς κανένα καφεδάκι με την Αστέρω;

Να προσέχετε μόνο μην σας πλακώσει το υπερεγώ σας...

Mana είπε...

Ζέστη κάνει. Αστέρω πάμε καλύτερα για μοχίτο αντί για τσάι;

Mana είπε...

εννοούσα καφέ.

takis είπε...

Τσάι, καφέ, μοχίτο, κρύες μπύρες,τσιπουράκι, κρασάκι..
εγώ, υπερεγώ,άβυσσος, απόγνωση, αναχωρητισμός, νιχιλισμός.....

Ανατρίχιασε μες στο κατακαλόκαιρο..
και αποφάσισε να κάνει και αυτός ενα βήμα πίσω.......

ΥΓ πίσω μου φαινονται οι Ρώσοι καλόγεροι..μόνο τα 2/3 του ρωσικού εδάφους ελέγχουν?
οι δικοί μας πρέπει να ελέγχουν τουλάχιστον τα 4/5 του ελληνικού..
θα μου πείς, σιγά τη χώρα..

Αστερόεσσα είπε...

Χρέη, κομμένο γκάζι, γράμματα από δικηγόρους, Τειρεσίας, κατασχέσεις, απειλές εκπληστηριασμών, διαρροή στα υδραυλικά, κομμένο τηλέφωνο, βροχή, αέρας, καλοκαιράκι, το δίλημμα ένα ακόμη πακέτο μακαρόνια ή τσιγάρα, ειδησεογραφία, ομαδικός αβδηρητισμός στα πάτρια, φτώχια, οι αρχές του υπαρξισμού, αιτήσεις, βιογραφικά, απορρίψεις, είμαι - δεν είμαι, τα δόντια σου σπάνε - αλλά δεν έχεις να πας στον οδοντίατρο, τα απομεινάρια του κοινού σου νου να σε στήνουν στη γωνία γιατί έκανες την παλικαριά τότε να πεις όχι στο διορισμό σου στο Δημόσιο, κάνει ζέστη λένε στην Ελλάδα, άραγε μοιράζουν ράσα τα μοναστήρια τζάμπα και στα 4/5 του πληθυσμού συμπεριλαμβάνονται οι μετανάστες;

Δε βαριέσαι, δεν υπάρχει αύριο για να με απασχολεί αν θα ψάχνω γόπα να καπνίσω ή αν θα φάω, αυτό είναι ζεν, είπε και άναψε τσιγάρο...

zoyzoy είπε...

Ασκάρ μου να προσέχεις γιατί και ο Ρασποπύτιν από μοναστήρι ξεκίνησε και βρέθηκε!
"Τον έπαιρνε από παντού" αναφέρει κατά λέξη η Βικιπέντια!

Γιαυτό σου λέω άσε τα τζάγια και έλα στα πάτρια εδάφη για μπυρίτσες!

Τζα-γειά!

Ασυλλόγιστη είπε...

Ωχ, περνάει ζόρια η Αστερόεσσα.

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Αν θυμάμαι καλά ο Τάκης είχε υποσχεθεί να την βοηθήσει να ξεχρεώσει.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μανούλα, καλύτερα που δεν πήγατε για καφέ! Θα σε ψυχοπλάκωνε τούτη δω!

Ναι ρε Τάκη, μες την απόγνωση είσαι κι εσύ!
Άντε, ξηλώσουν τώρα, που λεν και τα Σπόρια, να σώσεις την Αστερούλα, γιατί μου φαίνεται πως πάλι θα διαλέξει τσιγάρα αντί μακαρόνια!

Αστερούλα, κάθε εμπόδιο για καλό!
Αν τότε είχες πει το «μεγάλο ΝΑΙ» στο διορισμό σου στο Δημόσιο, τώρα θα ήσουν στη μισθωτή εφεδρεία και θα σε έτρωγε η ανασφάλεια...
Τώρα, κατά πώς δείχνουν τα πράγματα, θα σε φάνε τα μαύρα ράσα!

Πάντως, μπορεί να υπάρχει κι άλλη λύση στα υπαρξιακά (προσωπικά και εθνικά) μας προβλήματα...
Για να δούμε τι έχει να μας πει κι αγαπημένος μου Ρώσος άγιος... προσεχώς.

ZouZouna είπε...

Eμεις καμμιά μπύρα, απόψε. Τι να σου κάνω που ταξιδεύεις!!!!

Ταχυδρόμος! είπε...

"Να στέκεσαι στο χείλος της αβύσσου της απογνώσεως κι όταν δεις ότι αρχίζεις να αποκάμνεις, τραβήξου ένα βήμα πίσω και πιες ένα φλιτζάνι τσάι..."


Δηλαδή να αρχίσουμε τα τσάγια;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κεράσω, μαθαίνω πως πολλοί θα τη βγάλουν απόψε με μπυρίτσα (και σουβλάκια)...
Καλά (και απλά) να περάσετε!

Ταχυδρόμε, άργησες λίγο να το καταλάβεις!

Αστερόεσσα είπε...

Γράψε επιτέλους τη λύση που προτείνει ο αγαπημένος σου Ρώσος Άγιος, γιατί μου τελειώνουν τα τσιγάρα (και το ζεν)!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αστερούλα, να ευκαιρέσω λίγο και ... έφτασεεεεε!

Ανώνυμος είπε...

τσάι γιασεμιου ή καλύτερα πρασινο που αδυνατιζει κιόλας.
ασε που ειναι τελειο με παγακια..
οι γέροντες εκεινοι οτι κι αν ελεγαν ήξεραν εβλεπαν...
ρενα

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ναι, αλλά παγάκια για το τσάι τους μάλλον δεν είχαν...