Δεν πρόλαβα και το προηγούμενο, έλειπα στας εξοχάς. Το λουκουμάκι το θυμόμαστε στους καφενέδες των χωριών μας, αλλά και στα μοναστήρια βέβαια. Άλλες αξίες, άλλα ήθη. Εγώ δεν τα ξεχνάω ποτέ!!
Δεν θα άλλαζα ποτέ το γέλιο της καρδιάς μου με όλα τα πλούτη του κόσμου. Ούτε θα ήμουν ικανοποιημένος με το να μεταλλάξω τα δάκρυά μου, τα δάκρυα της αγωνίας μου, σε γαλήνη. Φλογερή μου ελπίδα είναι ότι όλη μου η ζωή σ' αυτή τη γη θα αποτελείται από Δάκρυα και Γέλιο... Δάκρυα πoυ εξαγνίζουν την καρδιά μου και μου αποκαλύπτουν το μυστικό και το μυστήριο της ζωής, Γέλιο που με φέρνει πιο κοντά στους συνανθρώπους μου, Δάκρυα που με κάνουν να αισθάνομαι τους πονεμένους, Γέλιο που συμβολίζει τη χαρά για την ύπαρξή μου...
10 σχόλια:
Φάτε μάτια ψάρια δηλαδή...
Σουργελίτσα είδες άμεση εξυπηρέτηση ο οικοδεσπότης; Μ' έχωσε, βέβαια, στην κουζίνα, αλλά χαλάλι σου :)
Ααα, τί λουκουμάκι είναι αυτό; καρύδα έχει επάνω;
Καλοπερνάς άτιμο...περιποίηση σούπερ...
Μαριλίτσα, εσύ τα έφτιαξες, γι' αυτό πίνει νερό στ' όνομά σου;
:-)
Καλή σου εβδομάδα,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Πήγες στο Όρος;
Δεν πρόλαβα και το προηγούμενο, έλειπα στας εξοχάς. Το λουκουμάκι το θυμόμαστε στους καφενέδες των χωριών μας, αλλά και στα μοναστήρια βέβαια. Άλλες αξίες, άλλα ήθη. Εγώ δεν τα ξεχνάω ποτέ!!
Γεια στα χέρια σου Μαρίλια. Σας ευχαριστώ όλους για το καλωσόρισμα!
http://enasourgelo.blogspot.com/2009/06/blog-post_30.html
ASKAR
Μήπως αρχίζεις και αναρωτιέσαι γιατί "τραβάς" όλα τα σούργελα?...
Για ξεκίνα την αναζήτηση...
Μαριλίτσα εσύ δε θα πήγαινες διακοπές????????/
βρε που ειναι ο Ασκαρούλης;;;;;Κόλλησε το λουκούμι στα δάχτυλα και δε μπορεί να γράψει;;;
Νανά,
ο Ασκαρδαμυκτί είναι στο Άγιο Όρος και όταν βρίσκει ευκαιρία ανεβάζει καμιά ανάρτηση.
Πατσιούρι,
όχι, δεν πήγα διακοπές. Ελπίζω να πάω κάποια στιγμή κι εγώ. Για την ώρα αρκούμαι στο να με τρέχουν...
Τάκη, άρχισες πάλι την αυτοκριτική βλέπω...
Δημοσίευση σχολίου