Μια φλούδα γης...

Κει γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν ο πανρωσισμός και ο πανσλαβισμός βρισκόταν σε έξαρση, το ρωσικό πατριαρχείο και η τσαρική κυβέρνηση έβαλαν σ' εφαρμογή το σχέδιο της "κατάληψης του Αγίου Όρους"!
Ενίσχυσαν με κάθε μέσο το ρωσικό μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα και το επάνδρωσαν με χιλιάδες μοναχούς. Υπολείμματα από σκουριασμένες σιδηροτροχιές μαρτυρούν πως παλιότερα ολόκληρα βαγονέτα επιστρατεύονταν για να γεμίσουν τις τεράστιες αποθήκες με αγαθά και υλικά που καθημερινά ξεφόρτωναν τα πλεούμενα στο κοντινότερο αρσανά...
Την ίδια περίοδο ο Ρώσος μοναχός Βησσαρίων αγόρασε το κελί του Αγίου Αντρέα κοντά στις Καρυές κι έτσι άρχισε η μετατροπή του σε Σκήτη. Οι βαριές σιδερένιες πύλες, οι τεράστιες υπόγειες αποθήκες, οι εκτεταμένες δεξαμενές, τα επιβλητικά κτιριακά συγκροτήματα μαρτυρούν το μέγεθος του εγχειρήματος.
Όταν η Σκήτη οικοδομούταν, μαύριζε ο τόπος από μουλάρια κι αγωγιάτες που σε ατέλειωτες αλυσίδες ανεβοκατέβαιναν τις πλαγιές του βουνού μεταφέροντας κάθε είδους υλικά. Τόνοι χρυσού, απ' το υστέρημα του ρωσικού λαού, καταναλώθηκαν για την διακόσμηση της Σκήτης...
Σχεδόν ταυτόχρονα αρχίζουν να οικοδομούν και μια άλλη Σκήτη. Της δίνουν και το φιλόδοξο όνομα "Νέα Θηβαϊδα"! Θέλουν ν' αναστήσουν ή και να ξεπεράσουν την αίγλη της ομώνυμης μοναχούπολης του Νείλου. Η Σκήτη αριθμούσε πολλά κτίρια, νοσοκομείο, γηροκομείο, φαρμακείο και πάμπολλα πολυτελή κελιά.
Η επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης ήταν η ταφόπλακα των φιλόδοξων σχεδίων τους. Η Σκήτη ερήμωσε και σήμερα είναι καταφύγιο για τα πολυάριθμα αγριογούρουνα του Όρους! Εξ ου και το νέο της όνομα... "γουρνοσκήτη".
Αλλά κι η Σκήτη του Αγίου Αντρέα ερήμωσε. Και περιήλθε και πάλι στην ιδιοκτησία της κτητορικής μονής του Βατοπεδίου. Το ίδιο κι η τρίτη "ρωσική Σκήτη", του Προφήτη Ηλία. Σήμερα είναι επανδρωμένη αποκλειστικά με Έλληνες μοναχούς.
Όσο για τη μονή του Αγίου Παντελεήμονος είχε φτάσει σε τέτοια παρακμή που στα 1990 φιλοξενούσε μόνο 12 υπέργηρους μοναχούς. Ωστόσο, η ορθοδοξία ξαναγύρισε στη Ρωσία, το μοναστήρι ενισχύθηκε, κι άρχισαν έργα ανανέωσης και συντήρησής του.
Οι Ρώσοι ήταν πάντα βαρύγδουποι, πομπώδεις κι υπεροπτικοί, ακόμη και στις θρησκευτικές τους εκδηλώσεις. Το ίδιο στην έκφραση και στην τεχνοτροπία. Πίστευαν πως η πολυτέλεια και η μεγαλοπρέπεια ελκύει, υποβάλλει και συγκρατεί τους πιστούς. Πως τα πλούτη θαμπώνουν... Κι έτσι, αρχίζουν την επίδειξη!
Τελικά, ότι έχει δείχνει ο καθένας...