Θεέ μου, ας μην τελειώσει η αλητεία...

Το αγαπούσε πολύ αυτό το λιμάνι! Και λάτρευε την ομάδα του! Κάθε φορά που «έδεναν» στο Λίβερπουλ ένιωθε ευτυχισμένος κι ας τον περίμενε δουλειά εξοντωτική… Θα του έφευγε η ψυχή κουβαλώντας ατέλειωτα κιβώτια με ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου… Όταν τα χαρτόνια τρίβονται τόσες ώρες στα χέρια σου, χάνεις την αίσθηση της αφής! Οι κινήσεις σου γίνονται μηχανικές και το μυαλό σου μουδιάζει…
Αργά το απόγευμα πήγαινε πάντα στο ίδιο μπαρ. Από ένα μικρό παραθυράκι έβλεπες το γήπεδο του Άνφιλντ. Και μέσα οι θαμώνες έπιναν ασταμάτητα και μιλούσαν για ποδόσφαιρο και γκόμενες…
Μόλις πέρναγε τη στενή πορτούλα, όλο και κάποιος θα φώναζε … «Αααα, μας ήρθε ο Έλληνας!». Οι περισσότεροι θα σήκωναν το κεφάλι τους, θα τον «έκοβαν» και θα επέστρεφαν στη μοναξιά του ποτού ή της παρέας τους…
Συνήθως κάποιος βρίσκονταν να τον κεράσει την πρώτη μπύρα! Ο «Έλληνας» είχε «φάση» κι έκανε καλή παρέα. Άσε που ήταν φανατικότερος οπαδός κι απ’ αυτούς ακόμη που είχαν γεννηθεί στο λιμάνι με τα σκουροπράσινα νερά…
Το Σάββατο έπαιζαν με την Τσέλσι στο Λονδίνο. Ο «Έλληνας» θα πήγαινε μαζί τους στην πρωτεύουσα! Ήταν αποφασισμένοι να τους τσακίσουν τους «φλώρους» μέσα στη φωλιά τους, στο Δυτικό Λονδίνο! Είχαν δώσει ραντεβού μαζί τους τρεις ώρες μετά τον αγώνα, στο πάρκινγκ του μεγάλου σούπερ μάρκετ! Μακριά από τις κάμερες του γηπέδου και την έφιππη αστυνομία…
Ο «Έλληνας» ήταν «ωραίος τυπάς» και γούσταρε τους τσακωμούς! Το φιλοσοφούσε κι από πάνω: «Οι τσαμπουκάδες δεν πρόκειται να σταματήσουν, η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει! Όσο υπάρχουν άντρες, πάντα θα πλακώνει ο ένας τον άλλον κι ύστερα θα πηγαίνουν να γαμάνε γκόμενες! Έτσι είναι η ζωή…».
Οι κάτοικοι του Λίβερπουλ και οι οπαδοί της ομάδας δεν είχαν καθόλου καλή φήμη. Οι αντίπαλοι τους θεωρούσαν συμμορίες από φτωχομπινέδες μαχαιροβγάλτες! Που περνούσαν τις ώρες τους παίζονταν βελάκια στα ημιυπόγεια μπαρ και πετώντας τσιμεντόπλακες στα τρένα που πήγαιναν για Λονδίνο…
Έκατσε στο τραπέζι του Άλεξ. Ήταν μοναχικός τύπος αλλά απόψε κάθονταν με δυο ρεμάλια που ο «Έλληνας» τα έβλεπε για πρώτη φορά. Ο ένας έπινε συνεχώς κι αράδιαζε τις συνηθισμένες γκομενοϊστορίες! Περιέγραφε πώς τον πήγε σπίτι της και τον άφησε να βλέπει τηλεόραση όσο εκείνη ξυριζόταν. Μόλις τέλειωσε του έφερε ένα μεγάλο κουτάκι μπύρα. Γονάτισε μπροστά του και του τον πέταξε έξω! Στην τηλεόραση μιλούσε ένας καράφλας τηλεπαρουσιαστής με μια ψηλομύτα καριόλα! Ο καράφλας στο χαζοκούτι κουνούσε το κεφάλι του στο ρυθμό της γκόμενας που του έπαιρνε τσιμπούκι! Καραφλό κεφάλι, καραφλό μουνί, κι εκείνος αραχτός στον καναπέ με τη χάινεκεν ακουμπησμένη στον ώμο της… Το μοναδικό ξενέρωμα ήταν πως τον δάγκωνε πού και πού…