Ασκαρδαμυκτί: Το Δέντρο του Ασκαρδαμυκτί

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 11

Το Δέντρο του Ασκαρδαμυκτί

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: Αυτά είναι στολίδια. Και το υπέρλαμπρο άστρο να μας οδηγεί. Θα με συγχωρήσει πάντως η ωραία τιμωμένη στο δέντρο του Ασκαρδαμυκτί, αλλά θέλω να επανέλθω στη μορφή του Ασκαρδαμυκτί. Δεν ξέρω τι παίζει με την φωτό.. αλλά κάπως έτσι τον "βλέπω":

Mπόι δυο πήχες,
κόψη κακή,
γένια με τρίχες
εδώ κι εκεί.

Kούτελο θείο,
λίγο πλατύ,
τρανό σημείο
του ποιητή.

Δυο μάτια μαύρα
χωρίς κακία
γεμάτα λαύρα
μα και βλακεία.

Mακρύ ρουθούνι
πολύ σχιστό,
κι ένα πηγούνι
σαν το Xριστό.

Πηγάδι στόμα,
μαλλιά χυτά
γεμίζεις στρώμα
μόνο μ' αυτά.

Mούρη αγρία
και ζαρωμένη,
χλωμή και κρύα
σαν πεθαμένη.

Kανένα χρώμα
δεν της ταιριάζει
και τώρ' ακόμα
βαφές αλλάζει.

Δόντια φαφούτη
όλο σχισμάδες,
ύφος τσιφούτη
για μαστραπάδες.

..σαν το Γεώργιο Σουρή δηλαδή.

Χρόνια Πολλά σε όλους!!; Δευ Δεκ 11, 08:40:00 μ.μ.
marilia είπε...: Μου 'φτιαξες τη διάθεση! χιχιχι! :):); Δευ Δεκ 11, 08:57:00 μ.μ.
Ασκαρδαμυκτί είπε...: Κατ' αρχήν να ζητήσω συγγνώμη από την ΆνναΜαρία που της έκλεψα την ιδέα. Αλλά η ... αδικία έπρεπε να αποκατασταθεί. Και φυσικά εφώ είμαι το καταλληλότερο πρόσωπο για την περίπτωση.
Πάντως, όπως διαπιστώνετε, όπως και κάθε απομίμηση δεν συγκρίνετε με το πρωτότυπο...

Ανώνυμε Έλληνα, ξέρω ότι πληγώθηκες πολύ! Σε "χτύπησα" εκεί που θεωρούσες τον εαυτό σου ανίκητο: στον πρωτογονισμό, την τριχοφυία και την ... απλησία!

Γλυκιά μου Μαριλία πήρες θάρρος ... ε;
Καλάααα. Θα σε κανονίσω....

Λοιπόν, αφού μπήκαμε και στα πιο προσωπικά, λέω από αύριο ν' αρχίσω (σε συνέχειες, για να μη σας κουράζω) να αφηγούμαι μια πονεμένη ιστορία: "ο γιός του Ασκαρδαμυκτί"!
Μη φοβάστε, δε θα σας ψυχοπλακώσω. Το θέμα θα παρουσιαστεί με το γνωστό κωμικοτραγικό τρόπο...; Δευ Δεκ 11, 09:28:00 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Λατρεία I am back!!!!

Ατιμούτσικο μου κότσαρες φωτογραφία και μου κανες και δεντράκι (δεν έπρεπε ...και δεν ήταν αδικία εκ μέρους της Αννα-Μαρίας (χρόνια της πολλά παρόλο καθηστερημένα-δεν είχα πρόσβαση στο ίντερνετ το ΣΚ) τώρα γίνεσαι άδικος εσύ...; Δευ Δεκ 11, 10:11:00 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Αμάν πια αυτός ο έρωτας....; Δευ Δεκ 11, 10:11:00 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Oμορφο το δενδρο σου Ασκαρδαμυκτι αλλα δεν καταλαβα για ποια αδικια μιλας ??
Εδωσα στο Μαρακι την απαντηση μου εδω!
http://www.blogger.com/comment.g?blogID=28402692&postID=116542743921952573; Τρί Δεκ 12, 12:36:00 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Γκρρρρ και γρρρ; Τρί Δεκ 12, 07:19:00 π.μ.
Ασκαρδαμυκτί είπε...: ΆνναΜαρία, συγγνώμη, λάθος μου εκφραστικό. Φυσικά και δεν αδίκησες, άλλωστε η εξήγησή σου ήταν πλήρης.
Αλλά να... καταλαβαίνεις τώρα... είχα κάτι μερούλες να δω την καλή μου και δεν ήξερα τι μου φτέει!

Παιδίσκη, ισχύει η παροιμία για τον σκύλο που γαυγίζει;; Τρί Δεκ 12, 08:50:00 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Φυσικά και ΔΕΝ ισχύει...!; Τρί Δεκ 12, 09:14:00 π.μ.
anima rana είπε...: Aαααααα....εδώ έχουμε θέμα!!! Τώρα και το μαράκι θα πρεπει να στολίσει δεντρο με τη μουτσουνα σου βρε ατιμούτσικο????; Τρί Δεκ 12, 09:15:00 π.μ.
Alkyoni είπε...: γλυκύτατο!!!!!!!
:)); Τρί Δεκ 12, 12:18:00 μ.μ.
maika είπε...: αυτό θα πει έρωτας!!! όχι αστεία!; Τρί Δεκ 12, 01:58:00 μ.μ.
Ασκαρδαμυκτί είπε...: Παιδίσκη, εγώ είμαι σίγουρος ότι είσαι μικρή στο μάτι μεγάλη στο ...

Βατραχίνα, οι γυναίκες δεν τα κάνουν αυτά! Ο ρόλος τους είναι να το παίζουν δύσκολες! Έτσι είναι το παιχνίδι...

Αλκυόνη, Μάικα, πράγματι μιλάμε για μεγάλο και αγνό έρωτα...; Τρί Δεκ 12, 08:40:00 μ.μ.
Ασκαρδαμυκτί είπε...: Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.; Τρί Δεκ 12, 09:02:00 μ.μ.