Οι «Ελληναράδες» μας φροντίζουν συχνά-πυκνά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Δεν θα μπορούσαν ν’ αφήσουν ανεκμετάλλευτη τη «μεγάλη ευκαιρία» της υποψηφιότητας μιας μουσουλμάνας για την υπερνομαρχία της Θράκης.
Εντελώς παρενθετικά αναφέρω πως η υποψηφιότητα αυτή έχει αποκλειστικά συμβολικό χαρακτήρα καθώς αποκλείεται να εκλεγεί, για τους εξής λόγους:
1) Το πολιτικό κόμμα που τη στηρίζει δεν διαθέτει στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια τις απαιτούμενες δυνάμεις και την ανάλογη εκλογική απήχηση.
2) Οι χριστιανοί της περιοχής, έστω και αν έχουν συνηθίσει να συμβιώνουν με τους μουσουλμάνους, «δεν τους πάει το χέρι» τους να τους ψηφίσουν κι από πάνω.
3) Οι μειονοτικοί μουσουλμάνοι δεν φαίνεται να στηρίζουν την υποψηφιότητά της. Πρόκειται για μια άκρως συντηρητική κοινωνική ομάδα με πατριαρχικές δομές που δεν μπορεί να αναχθεί για ηγέτη της ένα άτομο νεαρής ηλικίας, πόσο μάλλον μια γυναίκα.
4) Το τμήμα της μειονότητας που διαθέτει τουρκική συνείδηση σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελε να εκπροσωπείται από μια Πομάκα.
5) Το πανίσχυρο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής τρέμει με την ιδέα ότι μπορεί να αναδεικνύονται από τη μειονότητα άτομα που δεν ελέγχονται από αυτό. Επιπλέον αντιλαμβάνεται πως μια εκλογική επιτυχία της Καραχασάν θα αποδυνάμωνε το τουρκικό επιχείρημα περί καταπίεσης της μειονότητας. Έτσι, θα κάνει κάθε τι για να μην εκλεγεί, έστω κι αν τη θέση του υπερνομάρχη πάρει κάποιος «Ελληναράς»...
Επιστρέφουμε τώρα στους «Ελληναράδες». Η αντίδρασή τους κινήθηκε γύρω από δύο άξονες: α) η υποψήφια μουσουλμάνα πρέπει να κάνει δήλωση ελληνικότητας και β) η υποψηφιότητά της διευκολύνει (δήθεν) τα τουρκικά σχέδια για συγκυβέρνηση της ελληνικής Θράκης.
Και τα δύο επιχειρήματα είναι επιεικώς γελοία και σε τελική ανάλυση αντεθνικά. Κατ’ αρχάς η μουσουλμανική μειονότητα δεν είναι (ως γνωστόν) ενιαία. Εκτός των «τουρκογενών» υπάρχουν οι μουσουλμάνοι Τσιγγάνοι και οι Πομάκοι (ένα αρχαίο θρακικό φύλλο). Αποτελεί μεγάλο δώρο των δήθεν εθνικιστών της Ελλάδας να χαρίζουν άθελά τους όλους αυτούς στην Τουρκία.
Τα επιχειρούμενα να επιβληθούν (έστω και άτυπα) «πιστοποιητικά εθνολογικής καταγωγής» είναι καταστροφικά. Ο τουρκικός εθνικισμός θέλει να εμφανίζει κάθε Έλληνα μουσουλμάνο ως Τούρκο. Και οι δικοί μας «Ελληναράδες» τους συνδράμουν θεωρώντας πως όποιος αρνείται να μπει στη λογική των «πιστοποιητικών εθνικών φρονημάτων» είναι αυτόματα Τούρκος!
Η μεγάλη πλάκα είναι ότι οι «Ελληναράδες» μας που απαιτούν απ΄τους μουσουλμάνους να παραβρίσκονται στις εθνικές εορτές, είναι οι ίδιοι που αρνούνται στους αλλοδαπούς αριστούχους των σχολείων μας να σηκώσουν στις παρελάσεις την ελληνική σημαία!
Υ.Γ.: Στο αυριανό σχόλιο θα ασχοληθώ με τον τρόπο εκλογής των μουφτήδων στη Θράκη.
Εντελώς παρενθετικά αναφέρω πως η υποψηφιότητα αυτή έχει αποκλειστικά συμβολικό χαρακτήρα καθώς αποκλείεται να εκλεγεί, για τους εξής λόγους:
1) Το πολιτικό κόμμα που τη στηρίζει δεν διαθέτει στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια τις απαιτούμενες δυνάμεις και την ανάλογη εκλογική απήχηση.
2) Οι χριστιανοί της περιοχής, έστω και αν έχουν συνηθίσει να συμβιώνουν με τους μουσουλμάνους, «δεν τους πάει το χέρι» τους να τους ψηφίσουν κι από πάνω.
3) Οι μειονοτικοί μουσουλμάνοι δεν φαίνεται να στηρίζουν την υποψηφιότητά της. Πρόκειται για μια άκρως συντηρητική κοινωνική ομάδα με πατριαρχικές δομές που δεν μπορεί να αναχθεί για ηγέτη της ένα άτομο νεαρής ηλικίας, πόσο μάλλον μια γυναίκα.
4) Το τμήμα της μειονότητας που διαθέτει τουρκική συνείδηση σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελε να εκπροσωπείται από μια Πομάκα.
5) Το πανίσχυρο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής τρέμει με την ιδέα ότι μπορεί να αναδεικνύονται από τη μειονότητα άτομα που δεν ελέγχονται από αυτό. Επιπλέον αντιλαμβάνεται πως μια εκλογική επιτυχία της Καραχασάν θα αποδυνάμωνε το τουρκικό επιχείρημα περί καταπίεσης της μειονότητας. Έτσι, θα κάνει κάθε τι για να μην εκλεγεί, έστω κι αν τη θέση του υπερνομάρχη πάρει κάποιος «Ελληναράς»...
Επιστρέφουμε τώρα στους «Ελληναράδες». Η αντίδρασή τους κινήθηκε γύρω από δύο άξονες: α) η υποψήφια μουσουλμάνα πρέπει να κάνει δήλωση ελληνικότητας και β) η υποψηφιότητά της διευκολύνει (δήθεν) τα τουρκικά σχέδια για συγκυβέρνηση της ελληνικής Θράκης.
Και τα δύο επιχειρήματα είναι επιεικώς γελοία και σε τελική ανάλυση αντεθνικά. Κατ’ αρχάς η μουσουλμανική μειονότητα δεν είναι (ως γνωστόν) ενιαία. Εκτός των «τουρκογενών» υπάρχουν οι μουσουλμάνοι Τσιγγάνοι και οι Πομάκοι (ένα αρχαίο θρακικό φύλλο). Αποτελεί μεγάλο δώρο των δήθεν εθνικιστών της Ελλάδας να χαρίζουν άθελά τους όλους αυτούς στην Τουρκία.
Τα επιχειρούμενα να επιβληθούν (έστω και άτυπα) «πιστοποιητικά εθνολογικής καταγωγής» είναι καταστροφικά. Ο τουρκικός εθνικισμός θέλει να εμφανίζει κάθε Έλληνα μουσουλμάνο ως Τούρκο. Και οι δικοί μας «Ελληναράδες» τους συνδράμουν θεωρώντας πως όποιος αρνείται να μπει στη λογική των «πιστοποιητικών εθνικών φρονημάτων» είναι αυτόματα Τούρκος!
Η μεγάλη πλάκα είναι ότι οι «Ελληναράδες» μας που απαιτούν απ΄τους μουσουλμάνους να παραβρίσκονται στις εθνικές εορτές, είναι οι ίδιοι που αρνούνται στους αλλοδαπούς αριστούχους των σχολείων μας να σηκώσουν στις παρελάσεις την ελληνική σημαία!
Υ.Γ.: Στο αυριανό σχόλιο θα ασχοληθώ με τον τρόπο εκλογής των μουφτήδων στη Θράκη.
1 σχόλιο:
Γειά σου φίλε. Ευκαιρία για μια ελληνική γειτονιά, όχι ελληναράδικη.. Σε περιμένω και στο δικό μου σπίτι.
Δημοσίευση σχολίου