Παρασκευή, Απριλίου 6

Εκλογές 2012: Αν είσαι Βολιώτης μπορεί να 'σαι μάγκας ακόμη κι αν παίζεις πιάνο αντί για μπαγλαμαδάκι!


ΑΝΤΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ (Θάνος Τζήμερος)

«…δια ταύτα, καταδικάζεται ο κατηγορούμενος εις την ποινήν της δημοσιότητος. Οφείλει, από τούδε και στο εξής, να εμφανίζεται, καθ’ εκάστην, εις το οικείον κοινόν, εκθέτων εαυτόν ενώπιον δυσπίστων, συκοφαντών, ή ενδιαφερομένων μεν, παρερμηνευόντων δε.»
Στο αξιακό μου σύστημα, η δημοσιότητα δεν διαφέρει από καταδίκη. Παύεις να είσαι «εσύ». Αντικαθίστασαι από την «εικόνα» σου, αυτό το χαοτικό κολάζ από στερεότυπα και παραμορφωμένα θραύσματα ενός επινοημένου εαυτού. Γίνεσαι επικοινωνιακό προϊόν. Πώς θα σε προσλάβει ο «άλλος»; Και να υπήρχε ένας μόνον άλλος...
Φρόντιζα, λοιπόν, να αποφεύγω «την πολλή συνάφεια του κόσμου» και να ζω με τις αξίες του δικού μου κόσμου: την Τέχνη, τα βιβλία, τη θάλασσα, τους ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ. Άλλωστε, αυτό που συνέβαινε «εκεί έξω», 35 χρόνια τώρα, μόνο αποστροφή μού προκαλούσε. 
Όσοι μιλούσαμε για την κατάρρευση – την πολιτισμική, την ηθική, την οικονομική – όσοι προειδοποιούσαμε για το «τσουνάμι» που ερχόταν είμασταν οι αποσυνάγωγοι μιας αφιονισμένης κοινωνίας που ξεφάντωνε σε ένα beach party διαρκείας...
Παρακολουθούσα αυτή την πορεία πολιτικού και αισθητικού εκβαρβαρισμού, πολεμώντας την με τα μόνα όπλα που έχει ένας πολίτης: την (υπονομευμένη από το εκλογικό σύστημα) ψήφο, τον ορθό λόγο, τις παρεμβάσεις στα κοινά και, κυρίως, τη στάση προσωπικής ευθύνης σε όλα τα θέματα της καθημερινότητας. 
Μ’ αυτή την έννοια, πολιτική δραστηριότητα είχα πάντα. Κομματική, ποτέ, ούτε ως φοιτητής – δεν γράφτηκα καν στο φοιτητικό σύλλογο. (Η εμπειρία μου από τον πανεπιστημιακό χώρο ήταν ο ορισμός του πολιτισμικού σοκ. Ο σκληρο-πυρηνικός χειμώνας του κομματισμού απλώνονταν παντού. Κι ήταν ακόμα η αρχή...)
Ώσπου η καταστροφή ήρθε. Διέλυσε τις βεβαιότητές μας. Τις αξίες μας τις είχε ήδη διαλύσει η πλαστή αφθονία. Έφερε όμως και μερικά καλά: ένα από αυτά είναι πως ο οπαδός με τη νάυλον σημαία άρχισε να καταλαβαίνει ότι κι αυτός υπήρξε θύμα του πολιτικού εκμαυλισμού. Κι άρχισε να αναρωτιέται για όσους «παράφωνους» λοιδωρούσε: λες να είχαν δίκιο;
Έτσι, αποφάσισα τον Σεπτέμβριο του 2011 την πιο επικίνδυνη έκθεση: στην πολιτική αρένα. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Ήταν φανερό πια ότι η πολιτικοσυνδικαλιστική Μαφία δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο. Έπρεπε εμείς, η σιωπηλή πλειοψηφία, να «ορμήσουμε στο πιλοτήριο». Ήταν ευθύνη δικιά μου, δικιά σου, όλων μας. 
Και ξεκίνησε η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ. Πρώτο βήμα, η ανοιχτή επιστολή στη Μέρκελ, που έστειλα επίσης σε όλα τα σοβαρά γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Δεν ήταν το ξέσπασμα ενός αγανακτισμένου, όπως παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ. Ήταν μια μελετημένη κίνηση με συγκεκριμένο στόχο. 
Ο πραγματικός αποδέκτης ήταν ο Έλληνας. Ήθελα το μήνυμα της επιστολής να γυρίσει πίσω ενισχυμένο από το «αντηχείο» της Ευρώπης, να δώσω στο ευρύ κοινό ένα δείγμα γραφής (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και, επιπλέον, να πληροφορήσω όλον τον κόσμο για την «άλλη» Ελλάδα, της αξιοπρέπειας και της δημιουργίας. Τη συνέχεια την ξέρετε.
Και τα τυπικά ενός βιογραφικού: Γεννήθηκα στον Βόλο το 1961. Τέλειωσα εκεί το Λύκειο (Β’ Αρρένων). Το 1978 ως πρωτοετής στην ΑΣΟΕΕ (σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο) εγκαθίσταμαι στην Αθήνα. Εντρύφησα – εκτός εκπαιδευτικού συστήματος – σε πολλούς τομείς του επιστητού (λεπτομέρειες εκ του σύνεγγυς) και, εντός, στα Οικονομικά και στην Κλασική Μουσική (κιθάρα, πιάνο). 
Εργάστηκα, αδιάκοπα, από 17 ετών, και στους δύο χώρους, εκτός από την περίοδο Δεκ. 1984 – Σεπτ. 1986, που υπηρέτησα τη θητεία μου στο πεζικό. Στο χώρο της Τέχνης εργάσθηκα από το 1978 έως το 1991: καθηγητής σε Ωδεία, σολίστας, συνθέτης (μουσικής για θέατρο στη Γερμανία) ραδιοφωνικός παραγωγός στην Ελλάδα και στην Γερμανία, όπου έζησα τη διετία 1989 – 1991. Στο marketing, από το 1991 έως σήμερα: σύμβουλος marketing και επικοινωνίας, κειμενογράφος, δημιουργικός διευθυντής στη διαφήμιση. 
Ξεκίνησα από πολυεθνικές διαφημιστικές (SAATCHI & SAATCHI, BBDO GROUP) και το 1996 δημιούργησα τη δική μου εταιρεία επικοινωνίας, τη REVERSE, εκφράζοντας με το όνομά της αλλά και με την επιχειρηματική μου πορεία την αντίθεσή μου στον τρόπο με τον οποίο “λειτουργεί” ο χώρος της διαφήμισης.

23 σχόλια:

takis είπε...

Αν δεν κάνω λάθος είναι ο άνθρωπος που στην επιστολή στην Μέρκελ ισοπεδώνει όλους τους πολιτικούς....μα όλους!

Αυτό είναι το επικίνδυνο, η ισοπέδωση όλων σαν μέσο προβολής.

Φυσικά λέει και σωστά αλλά ποιός δεν έχει στον λόγο του και τα "σωστά"...

Σε αυτές τις εκλογές πρέπει να κριθεί το ήθος πάνω απ'όλα και στη συνέχεια οι ρεαλιστικές προτάσεις.
Οχι το μάρκετινγ.

Αυτά σκεφτόταν ο Τάκης και στεναχωρήθηκε βραδιάτικα ίσως να φταίει και το τραγούδι..(Ο Ζαμπέτας για έναν ακαθόριστο λόγο τον συγκινούσε)

άι στο διάλο σκέφτηκε βραδιάτικα...(του άρεσε να βρίζει την μεγάλη βδομάδα)

Μαρία είπε...

Ασκαρούλη, πώς σου ρθε ξαφνικά αυτό;

Disinas είπε...

Και τι πρέπει να κάνουμε εμείς για τον κ. Τζήμερο τώρα;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Άσκαρ, ξεκινάς πολιτική καριέρα; Θα συμφωνήσω πάντως με τον Τάκη για τον συμψηφισμό των ευθυνών και την πλήρη ταύτιση όλων των πολιτικών. Η χώρα δε χρειάζεται νέα πρόσωπα ή μυαλά. Η χώρα χρειάζεται άλλες πολιτικές προσέγγισης, άλλη πολιτική. Εύχομαι, ό,τι καλύτερο στο Βολιώτη, αλλά αν είναι να καταντήσει κι αυτός νεοφιλελεύθερος (με άλλη φρασεολογία), καλύτερα μνα μείνει σπίτι του.

Λιακάδα ☼ είπε...

Μια χαρά παιδί μου ακούγεται!
Οχι μόνο τον ψηφίζω αλλά και τον παντρεύομαι κιόλας! :)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο και το ιστολόγιο σκέφτηκε να προβάλει κάποια πρόσωπα ή πολιτικές κινήσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια εναλλακτική πρόταση έναντι του παλαιοκομματισμού.
Αλλά μην τα περιμένετε όλα από μένα.
Αν γνωρίζετε κάποιον ενημερώστε με να τον προβάλλουμε.
Απαραίτητες προϋποθέσεις:
α) να μην σχετίζετε με τον παλαιοκομματισμό
β) να μην είναι ψωνάρα
γ) να μην απορρίπτει την ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδας.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ξεκινάω με το ερώρημα της Μαρίας και θα προσπαθήσω να είμαι επιγραμματικός:
Σε ένα μήνα έχουμε εκλογές.
Άρα πρέπει κάτι να ψηφίσουμε.
Απορρίπτουμε την αποχή γιατί δεν θέλουμε ν' αποφασίζουν άλλοι για μας (ιδίως οι κομματικοί στρατοί).
Θεωρώ αυτονόητο πως πρέπει να καταδικαστεί ο παλαιοκομματισμός.
Σε αυτόν πρέπει να στοχεύσουμε με τη σφαίρα-ψήφο μας, κι όχι να το ρίξουμε στις αυτοκτονίες.
Για να έρθει το νέο πρέπει να μας αδειάσει το χώρο το παλιό.
Η πολιτική κίνηση που ηγείται ο Θάνος έχει τα εξής πλεονεκτήματα:
α) Δεν συμμετέχει κανένας εκπρόσωπος του παλαιοκομματισμού.
β) Οι άνθρωποι δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί και "σωτήρες".
γ) Έχουν σοβαρές και ενδιαφέρουσες απόψεις.
δ) Η δράση και τα οικονομικά τους έχουν διφάνεια.

Ο Θάνος είναι ένας από μας.
Ούτε καλλίτερος ούτε χειρότερος.
Ίσως λίγο καλύτερος.
Αλλά θα είναι συνεχώς υπό την κρίση και τον έλεγχό μας.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τάκη, μα το θεό, δεν κατάλαβα πού χαλάστηκες.
Που έβγαλε όλους τους πολιτικούς άχρηστους;
Και τώρα τι θες; Να βάλω τα κλάματα;
Υπέδειξέ μας εσύ κάποιον αξιόλογο παλιοκομματικό, να δούμε τι ψήφισε στη Βουλή τα τελευταία χρόνια, ποια αιτήματα προώθησε, ποιους στήριξε και ποιοι τον στήριξαν, κι αν βγει "σωστός" να τον στηρίξουμε βρε αδερφε...

Τάκη, κανένας δεν φυτρώνει σα μαρούλι.
Όλοι κουβαλάμε τη μέχρι τώρα ζωή μας.
Ο Θάνος είναι και διαφημιστής. Αυτό, του βγαίνει λίγο-πολύ παντού!
Πώς εμένα βγαίνει παντού το γκομενικό και το θεολογικό μου;
Αλλά, αν κολλήσουμε στα μικρά κι ασήμαντα, οδηγούμαστε στο μιζερισμό.
Κι η μιζέρια είναι ο φερετζές του συντηρισμού.
Στην πραγματικότητα φοβόμαστε το νέο, δεν θέλουμε ν' αλλάξει τίποτα και προσπαθούμε ν' απαξιώσουμε κάθε εναλλακτική πρόταση.

Της στραβής ψωλής της φταίνε οι τρίχες...

Ανώνυμος είπε...

Ωραία τα λαλεί ασκαρμίδη ο κος Τζήμερος. Φυσικά αφού πολλά έχουν δει τα μάτια μας κι έφοσον καταφέρει να εκλεγεί στην περιφερειά του θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να μετουσιώσει τα όμορφα που λέει σε πράξεις.. Αλήθεια, ποίο κόμμα εκπροσωπεί?

Κώστας

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δημήτρη, τι άλλο να του κάνουμε;
Να τον μάθουμε μπουζούκι και μπαγλαμά...

Δείμε, φοβάσαι μην μπω στον πολιτικό στίβο και σου φάω το ψωμί;
Κοίτα φίλε... αν και νέο (σχετικά) παιδί, είσαι απόλυτα μπλοκαρισμένος απ' την παλαιοκομματική φρασεολογία και νοοτροπία.
Γιατί ο παλαιοκομματισμός έχει δυο εκδοχές: τη δεξιά και την αριστερή.
Αυτό το ξύλινο επιχείρημα της ψευτοαριστεράς, ότι "ο τόπος χρειάζεται μια άλλη πολιτική" το ακούω απ' το μαιευτήριο που γεννήθηκα.
Όσο για την άποψή σου πως "δεν χρειαζόμαστε νέα πρόσωπα ή μυαλά", δεν νομίζω να άκουσα πιο συντηρητική και αντιδραστική άποψη τα 30 τελευταία χρόνια.
Προφανώς πρέπει να συνεχίσουν να μας κυβερνάνε οι ίδιοι Άκηδες, οι Αρούληδες, οι συνδικαλιστάδες της ΔΕΗ, οι συνετεριστάδες και οι περιβόητοι αυτοδιοικητικάριοι...

Λιάκη, δεν λές κάτι νέο.
Όλοι ξέρουμε πως εσείς οι γυναίκες, ακόμα και στο παραβάν της κάπλης το στεφάνι έχετε στο νου σας!
Μοιάζω λίγο στο Θάνο: και τους δυο μας θέλετε για συζύγους αλλά όχι για γκόμενους...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κώστα, η πολιτική του κίνηση λέγεται "Δημιουργία Ξανά".
Προσωπικά δεν μου αρέσει ο τίτλος.
Όπως είπαμε παραπάνω, ο άνθρωπος είναι και διαφημιστής, οπότε λογικό να επιλέξει ένα όνομα που μοιάζει με διφήμιση προϊόντος ή υπηρεσίας.
Αλλά οι τίτλοι είναι λεπτομέρειες...

Δεν νομίζω πως η κίνηση αυτή θα εκπροσωπιθεί στη Βουλή.
Τα συντηρητικά αντανακλαστικά, οι φοβίες και οι προκαταλήψεις μας (δες παραπάνω σχόλια του Τάκη και του Δείμου) δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια υπέρβασης του αριστεροδεξιού παλαιοκομματισμού.

Ανώνυμος είπε...

Είναι αλήθεια όσα λες ασκαρμίδη. Πιο μεγάλη αλήθεια είναι πως μέρες πού 'ρχονται θα μπουν ξανά τα γίδια στο μαντρί.. Αυτό με τους πρασινομπλε κόκκινους κόκκους.. Να αλλάξω χώρα μπορώ, να αλλάξω συμπολίτες..?

Κώστας

Ασυλλόγιστη είπε...

Μην αρχίσεις τις πολιτικολογίες Ασκαρδαμούλη!
Έλεος

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Ναι, λυπήσου μας.
Προτιμάμε γκομενοϊστορίες

candy's τετραδιάκι είπε...

α καλά.... τέτοιους θα ψηφίσεις Ασκαρουλι????

Τάχα μου...

;)

Ανώνυμος είπε...

Ασε τα σάπια γκριζα διαφήμιση κάνεις Ασκαριόλη

takis είπε...

Απο το γράμμα προς την "εξοχότατη" κ. Μέρκελ.

"Από την μια πλευρά, λοιπόν, της αντίδρασης σε κάθε μεταρρύθμιση είναι η κρατική μαφία και από την άλλη οι ομιλούντες σκελετοί του Σταλινικού Μουσείου: τα τριτοκοσμικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς"

Ενα δείγμα της ισοπέδωσης.

Πχ. στην λεγόμενη αριστερά υπάρχουν αρκετές φωνές που κριτικάρουν την διόγκωση του κράτους (για πελατειακές σχέσεις) απο πολλά χρόνια πριν.
Ασε που ο ιδιωτικός τομέας έχει "μεγαλουργήσει"!......

Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα όσο τα περιγράφει ο Βολιώτης.

Οσο για μένα, νομίζω οτι δεν εχω "συντηρητικά αντανακλαστικά, φοβίες και προκαταλήψεις"..
απλά δεν έχω ψηφίσει ποτέ τα δύο κόμματα της εξουσίας και αισθάνομαι αρκετά δικαιωμένος σε κάποιες απόψεις μου.
Ισως για αυτό προβληματίζομαι πολύ απο λαϊκίστικες φράσεις του τύπου:

"Εξοχότατη,
αν ήμουν στη θέση σας θα έλεγα «να πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα». Εμείς, οι σκεπτόμενοι και αξιοπρεπείς Έλληνες σάς είμαστε ευγνώμονες που δεν έχετε πάρει (ακόμα) αυτή τη θέση και εξακολουθείτε να μας στηρίζετε"

Χαχαχα....καιρός να σκεφτούμε γιατί μας στηρίζει η εξοχότατη κα. Μέρκελ..
(ας μην είχε υπάρξει η Leehman Bros και θα σου έλεγα εγω για ποιά στήριξη μιλάμε.....)

ΥΓ λέει και άλλα..π.χ. για το "αληθινό Ελληνικό πνεύμα"...
αλλά μωρέ τα έχουμε ξανακούσει και απο άλλα παλληκάρια.......

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κώστα, εντάξει, μη φτάσουμε και στο σημείο να λέμε "γιατί Θεέ μου δεν έκανες και τους υπόλοιπους Έλληνες τόσο έξυπνους και λογικούς όσου εμάς"...
Σε αυτή τη χώρα ζούμε, αυτός ο λαός είμαστε, με τέτοια υλικά και θα προσπαθήσουμε να χτίσουμε ό,τι μπορούμε.

Σπόρια, την επόμενη βδομάδα έχει μόνο θρησκευτική κατάνυξη.
Ούτε πολιτικολογίες ούτε γκομενολογίες.

Καντούλα, δεν μπλοφάρω, ειλικρινά.
Κι όπως είπα παραπάνω, δεν έχουμε ακόμα καταλήξει.
Στο ψάξιμο είμαστε, και στο τέλος θ' αποφασίσουμε τι θα ψηφίσουμε.
Άλλωστε ένας μήνας είναι "μεγάλος πολιτικά χρόνος".

Τάκη, είσαι μεγάλος γκεμπελίσκος τελικά.
Απομονώνεις φρασούλες από μια "ανοιχτή επιστολή" που δεν έχει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα.
Και ταυτόχρονα διαστρέφεις και το πνεύμα της.
Και στο καπάκι το παίζεις δήθεν δικαιωμένος, εσύ που ψήφιζες κάτι απερίγραπτους "οικολόγους- κυνηγούς", που αν πιάσεις τι έλεγαν και τι έγραφαν θα γράψεις τόμους ανεκδότων.
Κι αφού ψαχουλεύεις τόσο το διαδίκτυο, σίγουρα θα είδες τις πολιτικές θέσεις της κίνησης "Δημιουργία Ξανά". Δεν είδα να σχολιάσεις κάτι ουσιαστικό.
Όλο πυροτεχνήματα είσαι κι εσύ.
Ως γνήσιος παλαιοκομματικός, και ως κλασική "στραβή ψωλή που της φταίνε οι τρίχες"...
Ο βεργής και η Τζούλια σε περιμένουν στην κάλπη.

candy's τετραδιάκι είπε...

Eν τω μεταξυ κι ο Κωστοπουλος για μαγκας Βολιωτης περνιοταν!!!

;)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δεν έπαιζε πιάνο όμως...

Ανώνυμος είπε...

Στο μεταξύ ο όρος "παλαιοκομματισμός" ακούγεται από την περίοδο της χούντας. Κι οι χουντικοί για να σκοτώσουν το δέρας του παλαιοκομματισμου έκαμναν την επαναστασή τους. Τα αποτελάσματα της χώρας μας που ζούσε τέσσερις χούντα και μια γιαλαντζί δημοκρατία τα βιώνουμε τώρα..

Κώστας

candy's τετραδιάκι είπε...

oxι, εκείνος ως γνήσιος Βολιώτης έπαιζε σόλο κλαρίνο!

;)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλά, ο όρος "παλαιοκομματισμός" χάνεται στα βάθη της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Και το Κίνημα στο Γουδή εναντίον του παλαιοκομματισμού έγινε κλπ κλπ
Τελικά, Κώστα μου, καταλήγω στο συμπερασμα πως οι Έλληνες δεν θέλουμε δημοκρατία.
Σα βλαχαδερά που είμαστε, θέλουμε μόνο "ημετεροκρατία", με την προϋπόθεση να είμαστε εμείς οι "ημέτεροι"...

Ε ναι, Καντούλα, ήταν μεγάλος κλαρινιτζής ο τύπος!