Έχω τα νεύρα μου!
Και μην τολμήσει κανένα απ' αυτά τα απαίσια δίποδα με την ονομασία "αρσενικά" να αμφισβητήσει τη μόνη αλήθεια στη ζωή μου: "Όλοι οι άντρες είναι μαλάκες! Μα-λά-κες! Μαααλλλααααακεεεες"!
Οκ, ξέρουμε πως ζούμε στην εποχή του ευκαιριακού σεξ, των one night stands, του θα στην πέσω στο φέις του γρήγορου και ιλιγγιώδους, του "ό,τι προλάβουμε κι αν", της ενοχοποίησης των σχέσεων και της απενοχοποίησης της τσούλας...
Όμως, ρε μεγάλε, εγώ τουλάχιστον ήξερα τι θέλω από σένα.
Κι όχι, ρε μαλάκα, δεν είμαι η γυναικούλα που θέλει να σε τυλίξει!
Το μόνο που ήθελα είναι να είσαι ειλικρινής.
Να μην με πρίζεις στα μηνύματα για να βγούμε, να βγαίνουμε, να πετάς απ' τη χαρά σου, να μου μιλάς λες και πρόκειται το επόμενο πρωί να 'ρθεις να με ζητήσεις απ' τη μάνα μου, κι αφού τελειώσει η ειδυλλιακή βολτούλα, και σου ΄χω ανοίξει τα μπούτια στο μεταξύ, κι αφού έχει περάσει μια μέρα που μ' έχεις χεσμένη, να σε παίρνω ένα τηλέφωνο (το τονίζω το "ένα", για να μην ενοχληθείς και νομίσεις πως πάω να σε δεσμεύσω) κι εσύ να μην μπαίνεις στο κόπο ούτε ν' απαντήσεις...
Το μόνο που ζητάς είναι να ικανοποιήσεις το πουλί σου για έντεκα λεπτά με όποιο εύκολο πορνίδιο πηδιέται με το "καλημέρα σας"!
Γι' αυτό και σε σχόλασα.
Και είμαι, κάνα χρόνο τώρα, με ένα παιδί σε σχέση στοργής.
Όλα καλά κι ανθηρά, επικοινωνία, γούστα, σεβασμός, τρυφερότητα, ακόμα και σεξ...
Είναι μια σχέση ζηλευτή.
Αλλά τι έχω πάθει και σκέφτομαι συνέχεια εσένα ρε μαλάκα?
Εσένα που χωρίσαμε άρον-άρον, που είσαι ένας φριχτός κι ελεεινός μουνάκιας, μου ρίχνεις πολλά χρόνια, είσαι ο ορισμός του μαλάκα, κι υποτίθεται πως σ' έχω απομυθοποιήσει πλήρως...
Σε βλέπω συνέχεια στον ύπνο μου και στον ξύπνιο μου.
Μοιάζω σα να έχω γλυτώσει από θανατηφόρο ατύχημα με μηχανάκι, και να μην βλέπω την ώρα να το ξανακαβαλικέψω!
Δεν έχω καμιά διάθεση να χάσω τον άλλον, τον άνθρωπό μου.
Αλλά αν με ξανακαλέσεις, θα τρέξω κοντά σου...
Και μην τολμήσει κανένα απ' αυτά τα απαίσια δίποδα με την ονομασία "αρσενικά" να αμφισβητήσει τη μόνη αλήθεια στη ζωή μου: "Όλοι οι άντρες είναι μαλάκες! Μα-λά-κες! Μαααλλλααααακεεεες"!
Οκ, ξέρουμε πως ζούμε στην εποχή του ευκαιριακού σεξ, των one night stands, του θα στην πέσω στο φέις του γρήγορου και ιλιγγιώδους, του "ό,τι προλάβουμε κι αν", της ενοχοποίησης των σχέσεων και της απενοχοποίησης της τσούλας...
Όμως, ρε μεγάλε, εγώ τουλάχιστον ήξερα τι θέλω από σένα.
Κι όχι, ρε μαλάκα, δεν είμαι η γυναικούλα που θέλει να σε τυλίξει!
Το μόνο που ήθελα είναι να είσαι ειλικρινής.
Να μην με πρίζεις στα μηνύματα για να βγούμε, να βγαίνουμε, να πετάς απ' τη χαρά σου, να μου μιλάς λες και πρόκειται το επόμενο πρωί να 'ρθεις να με ζητήσεις απ' τη μάνα μου, κι αφού τελειώσει η ειδυλλιακή βολτούλα, και σου ΄χω ανοίξει τα μπούτια στο μεταξύ, κι αφού έχει περάσει μια μέρα που μ' έχεις χεσμένη, να σε παίρνω ένα τηλέφωνο (το τονίζω το "ένα", για να μην ενοχληθείς και νομίσεις πως πάω να σε δεσμεύσω) κι εσύ να μην μπαίνεις στο κόπο ούτε ν' απαντήσεις...
Το μόνο που ζητάς είναι να ικανοποιήσεις το πουλί σου για έντεκα λεπτά με όποιο εύκολο πορνίδιο πηδιέται με το "καλημέρα σας"!
Γι' αυτό και σε σχόλασα.
Και είμαι, κάνα χρόνο τώρα, με ένα παιδί σε σχέση στοργής.
Όλα καλά κι ανθηρά, επικοινωνία, γούστα, σεβασμός, τρυφερότητα, ακόμα και σεξ...
Είναι μια σχέση ζηλευτή.
Αλλά τι έχω πάθει και σκέφτομαι συνέχεια εσένα ρε μαλάκα?
Εσένα που χωρίσαμε άρον-άρον, που είσαι ένας φριχτός κι ελεεινός μουνάκιας, μου ρίχνεις πολλά χρόνια, είσαι ο ορισμός του μαλάκα, κι υποτίθεται πως σ' έχω απομυθοποιήσει πλήρως...
Σε βλέπω συνέχεια στον ύπνο μου και στον ξύπνιο μου.
Μοιάζω σα να έχω γλυτώσει από θανατηφόρο ατύχημα με μηχανάκι, και να μην βλέπω την ώρα να το ξανακαβαλικέψω!
Δεν έχω καμιά διάθεση να χάσω τον άλλον, τον άνθρωπό μου.
Αλλά αν με ξανακαλέσεις, θα τρέξω κοντά σου...
25 σχόλια:
Μ'αρεσε αυτο το ποστ!
;)
Αλητούλα, εγώ σε γέννησα!
Καντούλα, κάπου είδες και τον εαυτούλη σου στις γραμμές του ποστακίου;
Αχααααααααχαααααααααααχαααααααααααχαααααχαααααααααααααχαααααααααχαχαααααα!καταρχήν πολύυ ωραίο πόστ!(από που να το πιάσω,(κι αυτό κι εσένα μαζί) δ ε ξέρω...από που ν'αρχίσω και που να τελιώσω....ε,καιρό είχες όμως να πιάσεις την Αλητούλα μας στο στοματάκι σου...κι αυτή είχε καιρό να τη δούμε δώ μέσα (καλησπέρες Αλητούλα μας!)....ε,τι μου θύμισες τώρα!τον εαυτό μου πριν από ένα κάρο χρόνια!όταν είχα φάει ακριβώς (ακριβώς όμως?),το ίδιο ακριβώς κώλλυμα με το μαλάκα το πρώην μου!...(με τη μόνη διαφορά ότι εγώ όμως δ ε τα'χα μπλέξει με άλλον)τότε...σ'εκείνη τη φάση ήμουνα μό νη...και δ εν είχα βρεί κάποιον που να πιστέυω ότι είν'αυτό που θέλω ή ο άνθρωπός μου...όπως η Αλητούλα μας εδώ...ε, καλό μου παιδί,το ξανάπαμε αυτό η γυναίκα είναι πολύυυ περίεργο και ανάποδο εργαλείο...μπορεί να έχει τον ουρανό με τ'άστρα στα πόδια της αλλά αυτή....να μη την νοιάζει τίποτε...φράγκο που λένε...και να ζητά εντελώς άλλα πράματα...κάποτε ο Στράτος (Διονυσίου ντεεε!)έλεγε ένα τραγουδάκι που λέει-'της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσοοοοοοοος...πότε κόλαση και πότε ο παράδεισοοοοοοοοοος!'ε,το'χεις ακούσει νομίζω...έτσι είναι δ ε βγάζεις άκρη με τις γυναίκες καλέ μου...όσο κι αν θες...μη προσπαθείς να τις καταλάβεις...δ ε θα καταφέρεις τίποτε....αυτό...φιλάκια...το ποστάκι πάντως τα σπάει...
:P
Μετά το σχόλιο της Αθανασίας νιώθω ότι έχω δικαιωθεί απόλυτα..
Πάω για ύπνο ήσυχη!!
Ολα καλά με το "επιστημονικό ψυχογράφημα" της ΑΛΗΤΙΣΣΑΣ....
αυτά τα 11 λεπτά ικανοποίησης δεν κατάλαβα..
Τι διάλο με το ηλεκτρονικό χρονόμετρο στο χέρι ήταν ?
ή μήπως ήταν ψηφιακό?
Εκτός αν η ΑΛΗΤΙΣΣΑ ήταν επίσημος χρονομέτρης στους Ο.Α. το 2004..
Εδω μιλάμε γαμώ τα μυστήρια πράγματα!
Ρε μήπως μας δουλεύετε όλοι αγρίως εδω μέσα ?
μήπως ήταν 10΄ 58΄΄ 34?
μήπως έτρεχε 10000μ.?
εδω μιλάμε για παγκόσμια επίδοση...
ΥΓ και αυτή η ΑΘΗ βρε παιδί μου τι ενθουσιασμός με τα λαϊκα άσματα και την άβυσσο της γυναικείας ψυχής!...
Παιδιά, σόρυ, αλλά έκανα λάθος το ημερολόγιο.
Με τόσα ημερολόγια που έχω κλέψει, μπερδεύτηκα ο άνθρωπος...
Τελικά το κειμενάκι του ποστ ήταν απ’ το ημερολόγιο της Αθανασίας, γι’ αυτό και άλλαξα τον τίτλο!
Τα λέμε το απογευματάκι...
ε όχι να μας ξεφωνίζεις...
Καλημέρα ασκαρούλι...ε, άμα πιά με τα λάθη σου,ρε παιδάκι μουυυυυυυυ! αυτό είναι που λένε, για αλλού προοριζόταν κι αλλού πήγε?....ε,αυτή η αφηρημάδα σου ρε παιδάκι μου...τουλάχιστον τη γλύτωσε η Αλητούλα μας.....και τη πλήρωσα πάλι εγώ...φιλούμπες....
Ναι, ναι...
τώρα μου αρέσει πιο πολύ η διαπίστωση της ΑΛΗΤΙΣΣΑΣ !!
Εγω το ειχα καταλάβει και απο τη φωτό...
φτυστή η ΑΘΗ....(απο το τατουαζ στο πόδι την κατάλαβα)
τι ακριβώς θα πει "σχέση στοργής" γιατί μου διαφεύγει?
Ακρατούλη, μην κοιτάς εμένα, τα αντρικά σας παράπονα στην Άθη...
Άθη, αφού ξέρεις πως αρχή μου είναι πως «όλες οι γυναίκες είναι λίγο πολύ ίδιες, και, πάντως, όλες πουτάνες», είναι φυσικό να μου ασχολούμαι ιδιαίτερα με ποιανής είναι το ημερολόγιο που αντιγράφω.
Τάκη, το ξαναλέω: επειδή όλες οι γυναίκες είναι τσούλες, φυσικό επακόλουθω να νομίζουν πως γράφω ειδικά για την καθεμιά τους...
Τι ρωτάς κι εσύ ρε Ζουζού... λες και δεν ξέρεις.
Σχέση στοργής σημαίνει το στόμα να λέει «έλα γλυκέ μου ζουζουνάκο, άντρα της ζωής μου» και το από κάτω να υγραίνεται με την φαντασίωση ενός άλλου...
Αν μ'ενα τέτοιο μανούλι της φωτό ο χρόνος ικανοποίησής σου είναι μόνο 11λεπτά τότε είσαι άξιος της τύχης σου Ασκαρούλη μου!
Αυτά τα «11 λεφτά» δεν άντεξε η Αλήτισσα κι αναλήφθηκε ολόσωμη στους ουρανούς, σαν τον προφήτη Ηλία.
Εκεί ελπίζει να ζήσει τον αιώνιο οργασμό...
Πόσο την καταλαβαινω την Αθη.... ετσι είμαστε οι γυναικες μας αρεσει να βασανιζομαστε... τρελαινόμαστε αρρωσταίνουμε για αυτούς τους αντρες και αυτοι που μας αγαπάνε που μας φέρονται τρυφερα που μας ακολουθούν.. μας ξενερώνουν.
Είπες ασκαρούλη όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες;;; πιπέρι στο στόμα ακους εκεί!!!! ελα αφού τις αγαπάς το ξέρουμε...
φιλάκια ρενα
Άσκαρ , υποβάλλω ερώτηση : πως ακριβώς βρίσκεις τα ημερολόγια των γυναικών ? (να δω αν η δική μου κρυψώνα είναι σίγουρη και αφαλής).
Κατά τα λοιπά , επιμένω : με τ'απλητα των άλλων blog exception δε γίνεσαι, συνέχισε καλύτερα με τα δικά σου κατορθώματα εξιτάρουν περισσότερο θαρρώ !
Ναι ρε Ρένα, τις αγαπάω τις παλιοπουτάνες!
Αλέξια, άκου πώς γίνεται.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά μόλς βρεθώ με μια γυναίκα, το πολύ σε 10 λεπτά θα βγάλει το ημερολογιάκι της και θ’ αρχίσει να κρατάει σημειώσεις.
Κάποια στιγμή πηγαίνει τουαλέτα και το αφήνει πάνω στο τραπέζι.
Στην τουαλέτα κάθεται κανένα μισάωρο.
Ξέρεις... να βαφτεί και να ξεβαφτεί δέκα φορές, να τηλεφωνήσει στην κολλητή της να της πει τα καθέκαστα, να την ρωτήσει τη γνώμη της κλπ.
Στο μεταξύ εγώ έχω όλο το χρόνο και κάνω το ημερολογιάκη μικροφίλμ...
Η πλάκα είναι πως έχω στα χέρια μου και τα ημερολόγια όλων των αντρών!
(μη με ρωτήσεις πώς τα σουφρώνω... άλλο κόλπο)
Η Καντούλα μ’ έχει κάνει χρυσό να δημοσιεύσω αποσπάσματα απ’ το κρυφό ημερολόγιο του Δείμου!
Γιου νόου Δείμος;
Alex, ο φίλος μας ο Ασκαρ τις δικές του ιστορίες λέει, κι ας τις παρουσιάζει για ξένες...
καλή σου εβδομάδα μοιραίε άντρα!
Ε άντε ντε.. βγάλε και του Δείμου στη φόρα!!
;)
Άσκαρ, περιμένω με αγωνία !
Η Μαρία έχει δίκιο τελικά ? ρε μπας και τα δικά σου ανομολόγητα τα χρεώνεις στους άλλους ?????
χάνω πάσα ιδέα !!!!
Δείμε πάρε θέση..εδώ λέγονται σόδομα και άλλα...
(έχεις ακόμη την ευκαιρία της μεταμέλειας , μπας και ελαφρώσει η ψυχή σου απο τα βάρη των αμαρτιών ! και εμείς θα σε στηρίξουμε..τι φίλοι είμαστε ! )
Ευτυχώς που δεν εχω ημερολόγιο..
ενα τοίχου εχω κάποιας περασμένης χρονιάς...οι μήνες φαίνονται πάντως.
ναι, ζω στον "μη χρόνο"..είναι σαν αυτό που λες εσύ "αιώνιο οργασμό"
ΥΓ Τι έγινε η ΑΛΗΤΙΣΣΑ ?
θύμωσε και έκλεισε τα σχόλια στο μπλόγκ της?
έκλεισε το μπλόγκ?
ερωτεύτηκε πάλι?
τι απ'ολα?.........
Ooooχι, που θα μάθαινα απο σένα για τις σχέσεις στοργής..
αμ, δεν είναι έτσι όπως τα περιγράφεις.... δεν...
ορκίζομαι
Μαρία, βουλωμένο γράμμα διαβάζεις κι εσύ!
Σάμμυ, μας πουλάτε και πνεύμα τώρα;
Αλέξια, για να μετανοήσω πρέπει πρώτα να ανακουφιστώ. Πρέπει το ηφαίστειο ν’΄αδειάσει απ’ τη λάβα του...
Καντούλα, αμέσως μετά αρπάζβ το ημερολογιάκι του Δείμου...
Τάκη, έχω πολλά ράμματα και για τη γούνα σου!
Το δικό σου δεν είναι απλό ημερολόγιο... τα «άπαντα Λένιν» είναι!
Η Αλήτισσα μας ακούει απ’ τον Παράδεισο...
Κεράσω, η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε εντρυφήσει σε «σχέσεις στοργής», αλλά εσύ καλά κάνεις και δεν ορκίζεσαι!
Δημοσίευση σχολίου