Πρότεινα την Άθη για παπά!

Ανταμώθηκα σήμερα μ’ έναν κολλητό μου μητροπολίτη, καλό γεροντάκι και συζητήσιμο.
Μου ’πε τον πόνο του, πως δεν βρίσκει πλέον καλά και αγνά παιδιά για να τα κάνει ιερείς.
Το μυαλό μου πήγε αμέσως στην Αθανασία την μπλόγκερ, κορίτσι τεφαρίκι, συντηρητική κομμουνίστρια, μαθημένη στα εικονίσματα, έτοιμη για το ράσο.
Ο Δέσποτας είχε αντιρρήσεις. Βλέπετε η Άθη έτυχε να γεννηθεί γυναίκα. Κι αυτό μάλλον είναι μειονέκτημα για την Εκκλησία μας.
Κουβεντιάσαμε πολύ για το ζήτημα τις ιεροσύνης των γυναικών, κι αποφάσισα να σας τα μεταφέρω με συνοπτικό τρόπο. Εξυπακούεται πως εγώ, όσο κι αν μισώ τις γυναίκες, γουστάρω με χίλια να τις δω με τα ράσα.
Α) Ο άντρας είναι ανώτερος γιατί δημιουργήθηκε πριν τη γυναίκα!
Τι μας λες;
Και πριν τον άντρα είχε δημιουργηθεί όλη η χλωρίδα και η πανίδα. Άρα τα βλίτα, τα βόδια και τα γαϊδούρια είναι ανώτερα του αντρός και καιρός είναι να τα κάνουμε παπάδες...
Β) Ο Χριστός, ο πρώτος και μέγας αρχιερέας, ήταν άντρας.
Και πολύ καλά έκανε ο Χριστός! Τον φαντάζεσαι μια βδομάδα κάθε μήνα να καταπίνει με τις χούφτες τα παναντόλ, ν’ αρχίζει τα νεύρα, τις υστερίες και τις καταθλίψεις, και να χλαπακιάζει ταυτόχρονα σοκολάτες κι αλμυρά γαριδάκια;
Αλλά ο Χριστός δεν ήταν μόνο άντρας.
Ήταν και δίκαιος, φιλαλήθης, ανεξίκακος, αφιλάργυρος, δεν ήταν πλεονέκτης κι ούτε... κουνιστός!
Αυτά γιατί δεν τα μετράτε;
Γ) Στην Παλαιά Διαθήκη οι ιερείς ήταν μόνο άντρες!
Ναι, αλλά στην Π.Δ. υπήρχε και η πολυγαμία, η περιτομή και το οφθαλμός αντί οφθαλμού.
Με ποια λογική αυτά καταργήθηκαν και το άλλο όχι;
Δ) Ο Απόστολος Παύλος είπε πως ο άντρας είναι «κεφαλή της γυναίκας»!
Ναι, αλλά αυτό αφορούσε μόνο τις συζυγικές σχέσεις και δεν έχει να κάνει με την ιεροσύνη.
Κι όταν το είπε αυτό ο Παύλος, ουσιαστικά αναβάθμιζε τη γυναίκα, που εκείνη την εποχή δεν άξιζε ούτε για λαστιχάκι στα αντρικά σανδάλια.
Και να είσαι σίγουρος πως αν ο Παύλος ζούσε στη μητριαρχική εποχή θα έλεγε «η γυνή είναι κεφαλή του αντρός»!
Ε) Απ’ την εποχή των Αποστόλων επίσκοποι και ιερείς γίνονταν μόνο άντρες. Είναι θέμα σεβασμού στην παράδοση.
Αυτή την καραμελίτσα περί παραδόσεως αλλού, νταξ;
Γιατί επί αιώνες οι Επίσκοποι ήταν έγγαμοι. Και κάποια στιγμή οι «καλόγεροι» έφεραν τούμπα την παράδοση και καθιέρωσαν την αγαμία του ανώτερου κλήρου.
Ποιον να πρωτοθυμηθώ;
Ο Πέτρος, ας πούμε, ήταν ο «Δυσσέας Αντρούτσος του Χριστιανισμού»! Μεγάλος τσαμπουκάς, μαχαιροβγάλτης και άντρας βαρβάτος. Να φανταστείτε, στις περιοδείες του έπαιρνε πάντα μαζί του τη γυναίκα του, γιατί όλα τα είδη νηστείας τα άντεχε, το συγκεκριμένο όχι!